The castle was constructed during t

The castle was constructed during the 8th and 9th centuries, during the period of Muslim Iberia, as the central place in a territory that was primarily agricultural, and which was necessary to protect its population[2][3][4]

In 1031, after the loss of Córdoba to the Almoravid dynasty, the king of Badajoz opted to transfer to Alfonso VI of León and Castile a few territories on the Iberian peninsula (among them Sintra) in order to gain an alliance with the Christian king.[2] This transfer did not result in any security, and the castle was lost to the invading Almoravid.

After the conquest of Lisbon (1147) by forces loyal to Afonso Henriques, the castle surrendered voluntarily to Christian forces.[2][3] Afonso Henriques entrusted the castle's security to 30 inhabitants, granting them privileges in the foral (charter) signed by the monarch in 1154.[2][3] The charter suggested that settlers should occupy and inhabit the castle, as a mechanism for guaranteeing the region's security and development.

During the second half of the 12th century, the chapel constructed within the walls of the castle became the parish seat.[2] This was followed by the remodelling and construction under the initiative of King Sancho I of Portugal.[2]

In 1375 King Ferdinand I of Portugal, under the counsel of João Annes de Almada, ordered the rebuilding of the castle.[2] While the structure was well fortified by 1383, its military importance was progressively diminishing as, more and more, the inhabitants were abandoning the castle for the old village of Sintra.

While the chapel was still being used a centre of religious activities at the beginning of the 15th century, by 1493 this chapel was abandoned and later only used by the small Jewish community of the parish.[2] This was followed in the 16th century by the transfer of the ecclesiastical parish of São Pedro from the castle to the new parochial church in the village. The Jews occupying and using the structures in the castle were expelled by Manuel I of Portugal, and the castle was completely abandoned.[2]

The 1755 Lisbon earthquake caused considerable damage to the chapel and affected the stability of the castle. Visiting the chapel, Francisco de Almeida Jordão described the chapel (in 1768) as having a "principal door in the east, and in the south another smaller door, and a window...An addition to a painted image on the altar, there was another of rock which, already exists in the hermitage of Santa Eufémia, where they took it".[2][5] An 1830 lithograph by Burnett immortalized the chapel's place in the Castle.[2]

By 1838 the towers were already in ruins, when in 1840 Ferdinand II of Portugal took up the task of conserving and improving the condition of the castle, in which he committed 240 réis annually.[3] He consolidated the walls, reforested the spaces, created nooks and manicured spaces and conserved the chapel.[2] Along the south flank of the chapel he built a monument to collect the bones discovered during the public works, planting a tree in the central nave of the chapel. These reforms in the enclosure were overseen by Baron von Eschewege, but likely made the archaeological exploration of the territory considerably difficult.[3]

At the end of the 19th century the administrator of the Forestry Service, Carlos de Nogueira, authorized several projects in the castle and chapel.[2]

In 1939 the DGEMN became involved in the reconstruction of the castle walls, in addition to the lateral door of the chapel.

With an eye towards a fledgling tourist market, in 1954 a few of the cliffs were cleared to establish a picnic area near the castle, and in 1965 a transformer was installed to provide illumination.[2]

In 1979 archaeological excavations in the Chapel of São Pedro were begun by the cultural services of Portugal, which discovered the existence of medieval funerary tombs, dating to the turn of the 13th century.

A dispatch by the Ministry of Culture, on 26 June 1996, declared the area of the Castle as a zone of special interest (Portuguese: Zona Especial de Protecção do imóvel).[2]

During the summer of 1986, scouts were involved in projects to consolidate the walls with cement and clean the grounds, supported by the CMS.[2]

In 2001 there were various interventions associated with cleaning the property, clearing undergrowth and forest overgrowth, and the installation of an electrical box along one of the walls.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The castle was constructed during the 8th and 9th centuries, during the period of Muslim Iberia, as the central place in a territory that was primarily agricultural, and which was necessary to protect its population[2][3][4]In 1031, after the loss of Córdoba to the Almoravid dynasty, the king of Badajoz opted to transfer to Alfonso VI of León and Castile a few territories on the Iberian peninsula (among them Sintra) in order to gain an alliance with the Christian king.[2] This transfer did not result in any security, and the castle was lost to the invading Almoravid.After the conquest of Lisbon (1147) by forces loyal to Afonso Henriques, the castle surrendered voluntarily to Christian forces.[2][3] Afonso Henriques entrusted the castle's security to 30 inhabitants, granting them privileges in the foral (charter) signed by the monarch in 1154.[2][3] The charter suggested that settlers should occupy and inhabit the castle, as a mechanism for guaranteeing the region's security and development.During the second half of the 12th century, the chapel constructed within the walls of the castle became the parish seat.[2] This was followed by the remodelling and construction under the initiative of King Sancho I of Portugal.[2]In 1375 King Ferdinand I of Portugal, under the counsel of João Annes de Almada, ordered the rebuilding of the castle.[2] While the structure was well fortified by 1383, its military importance was progressively diminishing as, more and more, the inhabitants were abandoning the castle for the old village of Sintra.ในขณะที่โบสถ์ ยังคง ถูกใช้เป็นศูนย์กลางของกิจกรรมทางศาสนาในช่วงต้นศตวรรษที่ 15, 1493 โบสถ์นี้จึงถูกทิ้งร้าง และใหม่กว่าเท่านั้นใช้ โดยชุมชนชาวยิวขนาดเล็กของตำบล [2] แล้วในศตวรรษที่ 16 การโอนเปโดรเซาตำบลศิลาจากปราสาทโบสถ์สเปกใหม่ในหมู่บ้าน ชาวยิวจำนวน และการใช้โครงสร้างในปราสาทถูกขับไล่ออก โดยมานูเอลแห่งโปรตุเกส และปราสาทถูกระงับอย่างสมบูรณ์ [2]แผ่นดินไหวลิสบอน 1755 เกิดความเสียหายกับโบสถ์ และเสถียรภาพของปราสาท เยี่ยมชมโบสถ์ ชัวร์เดาหน้าฟรานซิสโกอธิบายโบสถ์ (ใน 1768) ว่ามี "หลักประตูตะวันออก และอื่นใต้ขนาดเล็กประตู หน้าต่าง... การเพิ่มภาพวาดบนแท่นบูชา มีอีกของหินซึ่ง แล้วในอาศรมของ Santa Eufémia ที่พวกเขาเอา " [2] [5] 1830 lithograph โดย Burnett อุปรากรสถานโบสถ์ในปราสาท [2]โดย 1838 อาคารได้แล้วในซากปรักหักพัง เมื่อใน 1840 เฟอร์ดินานด์ II ของโปรตุเกสเอาค่างานในการอนุรักษ์ และปรับปรุงสภาพของปราสาท ที่เขามุ่งมั่น 240 réis ปี [3]รวมผนัง reforested ช่องว่าง สร้าง nooks และพื้นที่ที่ตกแต่งอย่างสวยงาม และอนุรักษ์โบสถ์ [2] ทางปีกใต้ของโบสถ์ที่เขาสร้างอนุสาวรีย์เพื่อเก็บกระดูกที่ค้นพบในระหว่างการโยธาธิการ ปลูกต้นไม้ในบูชากลางโบสถ์ การปฏิรูปเหล่านี้ในตู้ overseen โดย Baron von Eschewege แต่อาจทำการสำรวจทางโบราณคดีของอาณาเขตยากมาก [3]ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 ของบริการป่าไม้ Carlos de Nogueira ได้รับอนุญาตหลายโครงการในปราสาทและโบสถ์ [2]ในปีพ.ศ. 2482 DGEMN กลายเป็นส่วนร่วมในการบูรณะกำแพงปราสาท นอกเหนือจากประตูด้านข้างของโบสถ์ตาไปทางตลาดนกท่องเที่ยว ในปี 1954 ของหน้าผาถูกล้างไปสร้างพื้นที่ปิกนิกใกล้ปราสาท และในปี 1965 ติดตั้งหม้อแปลงเพื่อให้แสงสว่าง [2]ในปีค.ศ. 1979 ขุดค้นทางโบราณคดีในโบสถ์เซา Pedro ได้เริ่มบริการทางวัฒนธรรมของโปรตุเกส ซึ่งค้นพบการดำรงอยู่ของสุสานยุคกลางเกี่ยวกับความตาย ไปหันของศตวรรษที่ 13จัดส่งตามกระทรวงวัฒนธรรม วันที่ 26 2539 มิถุนายน ประกาศพื้นที่ของปราสาทเป็นโซนที่น่าสนใจพิเศษ (โปรตุเกส: สุกรโดยเฉพาะเด Protecção ทำ imóvel) [2]ฤดูร้อนของปี 1986 ลูกเสือมีส่วนร่วมในโครงการรวมผนังปูน และทำความสะอาดสวนหย่อม สนับสนุน โดย CMS [2]กิจกรรมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำความสะอาดพัก ล้างชิม และห้องแถวป่า และการติดตั้งกับกล่องไฟฟ้าผนังอย่างใดอย่างหนึ่งได้ในปี 2001 [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปราสาทที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 8 และ 9 ในช่วงระยะเวลาของมุสลิมไอบีเรียที่เป็นสถานที่กลางในดินแดนที่เป็นที่การเกษตรเป็นหลักและที่เป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องประชากร [2] [3] [4]

ใน 1031, หลังจากการสูญเสียของคอร์โดบาราชวงศ์ Almoravid กษัตริย์แห่งบาดาโฮซเลือกที่จะถ่ายโอนไปยังอัลฟองโซที่หกของเลออนและคาสตีลดินแดนไม่กี่บนคาบสมุทรไอบีเรีย (ในหมู่พวกเขา Sintra) เพื่อที่จะได้เป็นพันธมิตรกับกษัตริย์คริสเตียน. [2] การโอนนี้ไม่ได้ผลในการรักษาความปลอดภัยใด ๆ และปราสาทถูกหายไปบุกรุก Almoravid.

หลังจากชัยชนะของลิสบอน (1147) โดยกองกำลังที่จงรักภักดีต่อ Afonso Henriques ปราสาทยอมจำนนโดยสมัครใจต่อกองกำลังคริสเตียน. [2] [3] Afonso Henriques มอบหมายการรักษาความปลอดภัยของปราสาทถึง 30 คนที่อาศัยอยู่การกำหนดสิทธิใน Foral (เช่าเหมาลำ) ลงนามโดยพระมหากษัตริย์ใน 1154. [2] [3] กฎบัตรชี้ให้เห็นว่าการตั้งถิ่นฐานควรครอบครองและอาศัยอยู่ในปราสาทที่เป็นกลไกสำหรับการรับประกันความปลอดภัยของภูมิภาค และการพัฒนา.

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 12 โบสถ์สร้างขึ้นภายในกำแพงของปราสาทกลายเป็นที่นั่งตำบล. [2] นี้ตามมาด้วยการปรับปรุงและก่อสร้างภายใต้การริเริ่มของกษัตริย์โชผมโปรตุเกส. [2]

ใน 1375 กษัตริย์เฟอร์ดินานด์ฉันโปรตุเกสภายใต้คำแนะนำของJoãoนส์เดออัลมาสั่งการบูรณะปราสาท. [2] ในขณะที่โครงสร้างเป็นคนจัดการอย่างดีจาก 1383 ความสำคัญของทหารได้รับความก้าวหน้าที่ลดลงเป็นมากขึ้นและผู้อยู่อาศัย ถูกทิ้งปราสาทสำหรับหมู่บ้านเก่า Sintra.

ในขณะที่โบสถ์ก็ยังคงถูกนำมาใช้เป็นศูนย์กลางของกิจกรรมทางศาสนาในช่วงต้นศตวรรษที่ 15 โดย 1493 โบสถ์นี้ถูกทิ้งร้างและต่อมาใช้โดยเฉพาะชุมชนชาวยิวขนาดเล็กของตำบล [2] นี้ตามมาในศตวรรษที่ 16 โดยการโอนเงินของคณะสงฆ์ตำบลSão Pedro จากปราสาทไปที่โบสถ์ตำบลใหม่ในหมู่บ้าน ชาวยิวครอบครองและใช้โครงสร้างในปราสาทที่ถูกไล่ออกจากโรงเรียนมานูเอลฉันโปรตุเกสและปราสาทที่ถูกทอดทิ้งอย่างสมบูรณ์. [2]

1755 ลิสบอนแผ่นดินไหวทำให้เกิดความเสียหายมากในโบสถ์และได้รับผลกระทบความมั่นคงของปราสาท เยี่ยมชมโบสถ์ฟรานซิสเดอไมย์Jordãoอธิบายโบสถ์ (ใน 1768) ว่าเป็น "ประตูที่สำคัญในทางทิศตะวันออกและในภาคใต้ประตูขนาดเล็กอื่นและหน้าต่าง ... นอกเหนือไปจากภาพวาดบนแท่นบูชามี เป็นอีกหนึ่งของหินที่มีอยู่แล้วในอาศรมของ Santa Eufemia ที่พวกเขาเอามันว่า ". [2] [5] เป็น 1830 พิมพ์หินโดย Burnett ยลโฉมสถานที่โบสถ์ในปราสาท. [2]

โดย 1838 อาคารมีอยู่แล้วใน ซากปรักหักพังเมื่อในปี 1840 เฟอร์ดินานด์ที่สองของโปรตุเกสเอาขึ้นงานของการอนุรักษ์และการปรับปรุงสภาพของปราสาทซึ่งเขามุ่งมั่นที่ 240 Reis เป็นประจำทุกปีที่. [3] เขารวมผนังปลูกป่าพื้นที่ที่สร้างขึ้น nooks และช่องว่างที่ตกแต่งอย่างสวยงามและป่าสงวน โบสถ์. [2] พร้อมด้านทิศใต้ของโบสถ์เขาสร้างอนุสาวรีย์ในการเก็บรวบรวมกระดูกค้นพบในระหว่างการทำงานของประชาชนปลูกต้นไม้ในโบสถ์กลางของโบสถ์ การปฏิรูปครั้งนี้ในกรงที่ถูกควบคุมดูแลโดยบารอนฟอน Eschewege แต่น่าจะทำให้การสำรวจทางโบราณคดีของดินแดนที่ยากมาก. [3]

ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 ผู้ดูแลระบบของป่าไม้บริการคาร์ลอเดอ Nogueira ที่ผู้มีอำนาจหลายโครงการใน ปราสาทและโบสถ์. [2]

ในปี 1939 DGEMN มีส่วนร่วมในการฟื้นฟูของกำแพงปราสาทที่นอกเหนือไปที่ประตูด้านข้างของโบสถ์.

กับตาไปสู่ตลาดการท่องเที่ยวนกที่ในปี 1954 ไม่กี่ของหน้าผาที่ถูกเคลียร์ สร้างพื้นที่ปิกนิกที่อยู่ใกล้กับปราสาทและในปี 1965 หม้อแปลงได้รับการติดตั้งเพื่อให้ความสว่าง. [2]

ในปี 1979 ขุดค้นทางโบราณคดีในโบสถ์ซานเปโดรถูกเริ่มจากการให้บริการทางวัฒนธรรมของโปรตุเกสซึ่งค้นพบการดำรงอยู่ของสุสานศพยุคกลาง . การนัดหมายกับหันของศตวรรษที่ 13

จัดส่งโดยกระทรวงวัฒนธรรม, วันที่ 26 มิถุนายน 1996 ประกาศพื้นที่ของปราสาทเป็นโซนที่น่าสนใจเป็นพิเศษ. (โปรตุเกส: Zona เฉพาะเดProtecçãoทำimóvel) [2]

ในช่วง ช่วงฤดูร้อนของปี 1986 ลูกเสือมีส่วนร่วมในโครงการที่จะรวมผนังด้วยซีเมนต์และทำความสะอาดบริเวณที่ได้รับการสนับสนุนโดย CMS. [2]

ในปี 2001 มีการแทรกแซงต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการทำความสะอาดสถานที่ให้บริการล้างพงและห้องแถวป่าและการติดตั้ง กล่องไฟฟ้าพร้อมผนังด้านหนึ่ง. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปราสาทถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 8 และ 9 ในช่วงเวลาของมุสลิมในไอบีเรีย เป็นสถานที่กลางในดินแดนที่การเกษตรเป็นหลัก และที่จำเป็นเพื่อปกป้องประชากร [ 2 ] [ 3 ] [ 5 ]ในถ้าหลังจากการสูญเสียกอร์โดบาต่อราชวงศ์อัลโมราวิด กษัตริย์ของบาดาโฮซเลือกที่จะถ่ายโอนไปยัง Alfonso Vi เลออง และคาสตีลบางดินแดนบนคาบสมุทรไอบีเรีย ( ในหมู่พวกเขา Sintra ) ในการเข้าเป็นพันธมิตรกับกษัตริย์คริสเตียน [ 2 ] การโอนนี้ไม่ได้ส่งผลใด ๆ การรักษาความปลอดภัยและปราสาทหายไปบุกรุกอัลโมราวิด .หลังจากชัยชนะในลิสบอน ( 1147 ) โดยกองกำลังที่จงรักภักดีต่อโซเฮนรีเคส ปราสาทมอบตัวโดยสมัครใจเพื่อคริสเตียนกองกำลัง [ 2 ] [ 3 ] โซ เฮนรีเคสเพื่อความปลอดภัยของปราสาท 30 คน , อนุญาตให้สิทธิพิเศษใน foral ( เหมา ) ลงนามโดยพระมหากษัตริย์ใน 154 [ 2 ] [ 3 ] กฎบัตร แนะนำว่าควรใช้ และตั้งถิ่นฐานอยู่ในปราสาท เป็นกลไกเพื่อรับประกันความมั่นคงของภูมิภาคและการพัฒนาในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 12 โบสถ์สร้างขึ้นภายในกำแพงของปราสาทเป็นตำบลที่นั่ง [ 2 ] นี้ตามด้วยการปรับปรุงและก่อสร้าง ภายใต้การริเริ่มของกษัตริย์สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษ [ 2 ]ถ้ากษัตริย์เฟอร์ดินานด์ฉันในโปรตุเกส ภายใต้คำปรึกษาของชูเอา O แ เดอ Almada , สั่งให้สร้างปราสาท . [ 2 ] ในขณะที่โครงสร้างได้เป็นอย่างดี เสริมด้วย 1213 , ความสำคัญของทหารคือผู้ลดน้อยลงอย่างเพิ่มมากขึ้น ชาวถูกทิ้งปราสาทหมู่บ้านเก่าของ Sintra .ในขณะที่โบสถ์ยังถูกใช้เป็นศูนย์กลางของกิจกรรมทางศาสนาในช่วงต้นศตวรรษที่ 15 โดยจัดโบสถ์นี้ถูกทิ้งร้างและต่อมาใช้โดยชุมชนชาวยิวเล็ก ๆของตำบล [ 2 ] นี้ตามในศตวรรษที่ 16 โดยโอนตำบลพระ o Pedro จากปราสาทของฮัล ในตำบลโบสถ์ใหม่ในบ้าน ชาวยิวครอบครองและการใช้โครงสร้างในปราสาทถูกไล่ออกโดยมานูเอลที่ 1 แห่งโปรตุเกสและปราสาทถูกทิ้งร้างอย่างสิ้นเชิง [ 2 ]โดยแผ่นดินไหวในลิสบอน พ.ศ. 2298 เกิดความเสียหายมากในโบสถ์ และมีผลต่อความมั่นคงของปราสาท เยี่ยมชมโบสถ์ ฟรานซิสโก เดอ อัลเมด้า ฮัล จอร์ด โออธิบายโบสถ์ ( 1768 ) ว่ามี " ประตูหลักในตะวันออก และใต้ อีกประตูขนาดเล็กและหน้าต่าง . . . . . . . นอกจากวาดภาพบนแท่น มีหินซึ่งมีอยู่แล้วในอาศรมของ euf ซานตา และมีอาที่พวกเขาเอาไป " [ 2 ] [ 5 ] เป็นภาพพิมพ์หิน 1830 โดย Burnett immortalized ของโบสถ์ในปราสาท [ 2 ]โดย 1838 อาคารถูกทำลาย เมื่อใน 1840 เฟอร์ดินานด์แห่งโปรตุเกสก็หยิบงานของการอนุรักษ์และการปรับปรุงสภาพของปราสาท ซึ่งเขามุ่งมั่น 240 R éเป็นปี [ 3 ] เขารวมผนังพื้นที่ปลูกป่า สร้าง nooks และที่เป็นและรักษาโบสถ์ [ 2 ] ตามปีกใต้ของโบสถ์ที่เขาสร้างอนุสาวรีย์ให้เก็บกระดูกที่ค้นพบในระหว่างประชาชนปลูกต้นไม้ในโบสถ์กลางโบสถ์ เหล่านี้การปฏิรูปในตู้ถูกควบคุมดูแลโดยบารอน ฟอน eschewege แต่อาจทำให้การสำรวจทางโบราณคดีของดินแดนมากยาก . [ 2 ]ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 โดยผู้ดูแลระบบของป่าไม้บริการ คาร์ลอสเดอ Nogueira อนุญาตหลายโครงการในปราสาทและโบสถ์ [ 2 ]ในปี 1939 โดย dgemn กลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการก่อสร้างของกำแพงปราสาท นอกจากประตูด้านข้างของโบสถ์ด้วยตาที่มีต่อตลาดนักท่องเที่ยวใน ค.ศ. 1954 , ไม่กี่ของหน้าผาที่ถูกล้างเพื่อสร้าง พื้นที่ปิกนิก ใกล้กับ ปราสาท และในปี ค.ศ. 1965 เป็นหม้อแปลงที่ติดตั้งเพื่อให้แสงสว่าง [ 2 ]การขุดค้นทางโบราณคดีใน 1979 ในโบสถ์ของฮัล o Pedro ถูกเริ่มโดยบริการทางวัฒนธรรมของโปรตุเกส ซึ่งถูกค้นพบการดำรงอยู่ของยุคกลางศพสุสาน ย้อนไปในศตวรรษที่ 13แจ้งด่วน โดยกระทรวงวัฒนธรรม เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ประกาศพื้นที่ของปราสาทเป็นโซนที่น่าสนใจเป็นพิเศษ ( โปรตุเกส : ค้นหาเฉพาะ de , çã O ทำอิมóดี ) [ 2 ]ในช่วงฤดูร้อนของปี 1986 , ลูกเสือมีส่วนร่วมในโครงการที่จะรวมผนังด้วยปูนซีเมนต์ และทำความสะอาดพื้นที่ที่ได้รับการสนับสนุนโดย CMS [ 2 ]ในปี 2001 มีมาตรการต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการทำความสะอาดที่อยู่อาศัย และพื้นการ overgrowth ป่าและติดตั้งกล่องไฟฟ้าพร้อมหนึ่งผนัง [ 2 ]