The waitress puts coffee on the tab

The waitress puts coffee on the table and tells them to slowly enjoy their drink. Fujimichi says about that, what if it is just the same name, what would happen then. “Regarding that passport thing.. I’ve unexpectedly got a letter from some unfamiliar girl saying, ‘can you pass on to my mother Mogami Saena this travel ticket and consent letter?’ Even if you ask like that, it is also possible that I won’t give it, right? *pushes up eyeglasses* No one will know even if I take out the things inside.” Kyouko nervously laughs and says that it is indeed so. She admits that she also thought of the possibility of that happening, and it is only 5 percent. “But thinking of mother’s ignoring ability, the possibility increases to 7 percent that she possibly let it be and mail it back.” Fujimichi asks about this ignoring ability. Kyouko says that it is not paying attention to ‘other people’s perspective’. “Because from before, she is a person who is really concerned with this word ‘face’ [/reputation]. If that nature has not changed, I think that it is possible that she’ll mail it back. Even if Fijimichi-san is a person whom ‘she might know by mistake’, but since it is already passed through a third person who knew about the letter and had handed over the consent letter to my mother, that person absolutely cannot ignore the consent letter.”

Fujimichi somewhat smiles and says that she’s truly guilty of being intelligent. While stirring his coffee, he says, “..in the end, if your parents have clear reasoning [/thinking], no matter whom [either of the parents] the child is similar with, it will become a good child..” This surprises Kyouko that she asks if he knows her father. To her shock, Fujimichi drinks his coffee and says, “No, I don’t know the details [/fundamentals]. I don’t know what he looks like. I also don’t know his name.” Kyouko thinks that isn’t it better for him to say that he totally doesn’t know rather than say that he doesn’t know the details. Then, looking serious, Fujimichi says, “No.. that’s wrong.. it is correct to say, ‘I don’t know his real name’.” This surprises Kyouko that when she is about to ask him what he meant.. Fujimichi puts down his coffee cup and says that he’ll leave it here for today and regarding the other things, isn’t it better to ask the person herself later on. Pushing up his glasses, he says that in the end, he cannot casually tell other people his colleague’s ‘life’s greatest landmine [/weak point] story’. Kyouko darkly thinks geez, since he knows of that landmine up to that kind of degree, then don’t causally bring it up!!! “What am I to do now!! It has already totally something that I cannot ask out!!...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พนักงานเสิร์ฟทำให้กาแฟบนโต๊ะ และบอกว่า พวกเขาค่อย ๆ จิบดื่มของพวกเขา Fujimichi กล่าวว่า เกี่ยวกับว่า ถ้ามันเป็นเพียงเดียวชื่อ อะไรจะเกิดขึ้นแล้ว "เกี่ยวกับสิ่งที่หนังสือเดินทาง... ฉันโดยไม่คาดคิดมีจดหมายจากสาวคุ้นเคยบางอย่างที่บอกว่า 'คุณสามารถส่งไปแม่ Mogami Saena ตั๋วเดินทาง และหนังสือยินยอม' ถ้าคุณถามเช่นนั้น ก็ยังเป็นไปได้ว่า ผมจะไม่ให้มัน ขวา * ผลักดันค่าแว่นตา * ใครจะรู้ว่าแม้ว่าฉันจะออกจากสิ่งที่อยู่ภายใน " Kyouko หัวเราะ และบอกว่า มันเป็นจริงเป็นดังนั้น เธอยอมรับว่า เธอคิดถึงโอกาสที่จะเกิดขึ้น และเป็นร้อยละ 5 เท่านั้น "แต่ความคิดความสามารถในการละเว้นของแม่ ความเป็นไปได้เพิ่มขึ้น 7 เปอร์เซ็นต์ที่อาจจะปล่อยให้มันเป็นและจดหมายไป" Fujimichi ถามเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยไม่คำนึงถึงความสามารถใน Kyouko กล่าวว่า มันจะไม่สนใจกับ 'มุมมองของคนอื่น' "เพราะมาก่อน เธอเป็นคนที่เป็นกังวลจริง ๆ กับคำนี้ 'ใบหน้า' [/reputation] ถ้าธรรมชาติที่ไม่เปลี่ยนแปลง ฉันคิดว่า มันเป็นไปได้ว่า เธอจะส่งมันกลับ แม้ Fijimichi ซังเป็นบุคคลที่ 'เธออาจรู้โดยไม่ได้ตั้งใจ' แต่เนื่องจากมันจะผ่านไปแล้วผ่านคนอื่นที่รู้เกี่ยวกับตัวอักษร และได้มอบจดหมายยินยอมให้แม่ บุคคลนั้นอย่างไม่ละเว้นอักษรยินยอมด้วย "Fujimichi ค่อนข้างยิ้ม และบอกว่า เธอเป็นความผิดอย่างแท้จริงของการเป็นอัจฉริยะ ขณะกวนกาแฟของเขา เขากล่าว, "... ในสุด หากมีพ่อแม่ของคุณ ล้างเหตุผล [/thinking], ไม่ว่าใคร [อย่างใดอย่างหนึ่งผู้ปกครอง] คล้ายกับเด็ก มันจะกลายเป็นเด็กดี... " นี่ประหลาดใจ Kyouko ที่เธอถามว่า เขารู้ว่าพ่อของเธอ ทำให้เธอสะดุ้ง Fujimichi เครื่องดื่มกาแฟของเขา และกล่าว ว่า "ไม่ ผมไม่ทราบรายละเอียด [/fundamentals] ฉันไม่รู้ว่าเขามีลักษณะเหมือน ผมยังไม่ทราบชื่อของเขา" Kyouko คิดที่ไม่ดีสำหรับเขาที่จะพูดว่า เขาทั้งหมดไม่รู้ แทนที่บอกว่า เขาไม่รู้รายละเอียด แล้ว Fujimichi กำลังร้ายแรง กล่าวว่า "หมายเลข. ที่ถูกต้อง... ถูกต้องว่า 'ฉันไม่รู้ชื่อจริงของเขา' " นี่ประหลาดใจ Kyouko ที่เมื่อเธอกำลังจะขอให้เขาสิ่งที่เขาหมายถึง... Fujimichi ใส่ลงถ้วยกาแฟของเขา และกล่าวว่า เขาจะปล่อยให้มันนี่ สำหรับวันนี้ และ เกี่ยวกับ สิ่งอื่น ๆ ไม่ได้ดีกว่าการถามท่านเองในภายหลัง กดอัพแว่นตาของเขา เขากล่าวว่า ในสุด เขาตั้งใจบอกคนอื่นของเพื่อนร่วมงานของเขา ' ทุ่นระเบิดมากที่สุดในชีวิต [/ จุดอ่อน] เรื่อง ' Kyouko มืด ๆ คิดว่า แหม ตั้งแต่เขารู้ของทุ่นระเบิดที่สูงสุดของระดับ ไม่ชื่นนำมันค่า!!! "สิ่งที่ฉันทำตอนนี้!! มีทั้งหมดแล้วสิ่งที่ฉันไม่สามารถขอออก!! ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้พนักงานเสิร์ฟกาแฟบนโต๊ะและบอกว่าพวกเขาจะค่อยๆเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มของพวกเขา Fujimichi กล่าวเกี่ยวกับว่าสิ่งที่ถ้ามันเป็นเพียงชื่อเดียวกันสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้ว "เกี่ยวกับสิ่งที่หนังสือเดินทางว่า .. ฉันมีจดหมายจากโดยไม่คาดคิดบางอย่างที่ไม่คุ้นเคยสาวบอก 'คุณสามารถส่งผ่านไปยังแม่ของฉัน Mogami Saena ตั๋วเดินทางและตัวอักษรได้รับความยินยอม? แม้ว่าคุณจะถามเช่นนั้นก็ยังเป็นไปได้ว่าเราจะไม่ให้มันใช่มั้ย? * หนุนแว่นตา * ไม่มีใครจะรู้ว่าแม้ว่าผมจะออกจากสิ่งที่อยู่ภายใน. "Kyouko ประหม่าหัวเราะและบอกว่ามันเป็นจริงดังนั้น เธอยอมรับว่าเธอยังคิดว่าเป็นไปได้ของสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นและมันก็เป็นเพียงร้อยละ 5 " แต่ความคิดความสามารถละเลยแม่, ความเป็นไปได้เพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 7 ว่าเธออาจจะปล่อยให้มันเป็นและส่งกลับ." Fujimichi ถามเกี่ยวกับความสามารถนี้ไม่สนใจ Kyouko บอกว่ามันไม่ได้ให้ความสนใจกับ 'มุมมองของคนอื่น' "เพราะจากก่อนที่เธอเป็นคนที่มีความกังวลมากกับคำนี้ 'ใบหน้า' [/ ชื่อเสียง] หากธรรมชาติที่ไม่ได้เปลี่ยนผมคิดว่ามันเป็นไปได้ว่าเธอจะส่งมันกลับมา แม้ว่า Fijimichi ซังเป็นคนที่เธอจะได้รู้โดยไม่ได้ตั้งใจ ' แต่เพราะมันผ่านไปแล้วผ่านบุคคลที่สามที่รู้เกี่ยวกับตัวอักษรและมีการส่งมอบจดหมายยินยอมกับแม่ของฉันคนนั้นอย่างไม่สามารถละเว้นได้รับความยินยอม จดหมาย. " Fujimichi ค่อนข้างรอยยิ้มและบอกว่าเธอมีความผิดอย่างแท้จริงของการเป็นอัจฉริยะ ในขณะที่กวนกาแฟของเขาเขากล่าวว่า "..in ที่สุดถ้าพ่อแม่ของคุณมีเหตุผลที่ชัดเจน [/ ความคิด] ไม่ว่าใคร [ทั้งของพ่อแม่] เด็กเป็นที่คล้ายกันด้วยก็จะกลายเป็นเด็กดี .. " ที่น่าประหลาดใจนี้ Kyouko ว่าเธอถามว่าถ้าเขารู้ว่าพ่อของเธอ ช็อตเธอ Fujimichi เครื่องดื่มกาแฟของเขาและกล่าวว่า "ไม่ผมไม่ทราบรายละเอียด [/ ปัจจัยพื้นฐาน] ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เขามีลักษณะเหมือน ฉันยังไม่ทราบชื่อของเขา. "Kyouko คิดว่ามันคงจะไม่ดีสำหรับเขาที่จะบอกว่าเขาทั้งหมดไม่ทราบแทนที่จะบอกว่าเขาไม่ทราบรายละเอียด จากนั้นมองร้ายแรง Fujimichi กล่าวว่า "ไม่มี .. ที่ผิดปกติ .. มันถูกต้องที่จะพูดว่า 'ผมไม่ทราบชื่อจริงของเขา'." นี้น่าประหลาดใจ Kyouko ว่าเมื่อเธอเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะถามเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาหมาย .. Fujimichi ทำให้ลงถ้วยกาแฟของเขาและบอกว่าเขาจะออกจากที่นี่สำหรับวันนี้และเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ ไม่ได้ดีกว่าที่จะถามคนตัวเองในภายหลัง ผลักดันขึ้นแว่นตาของเขาเขาบอกว่าในท้ายที่สุดแล้วเขาไม่สามารถลวกบอกคนอื่น ๆ เพื่อนร่วมงานของเขา 'ชีวิตระเบิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด [/ จุดที่อ่อนแอ] เรื่อง' Kyouko ลึกลับคิด geez เพราะเขารู้ว่าระเบิดขึ้นอยู่กับชนิดของการศึกษาระดับปริญญาที่แล้วไม่ได้เหตุผลนำมันขึ้น !!! "สิ่งที่ฉันจะทำตอนนี้ !! ก็มีอยู่แล้วโดยสิ้นเชิงบางสิ่งบางอย่างที่ผมไม่สามารถขอออก !! ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พนักงานเสิร์ฟวางกาแฟไว้บนโต๊ะ และบอกให้ค่อยๆดื่มของพวกเขา fujimichi ว่ายังไง แล้วถ้ามันเป็นแค่ชื่อเหมือนกัน จะเกิดอะไรขึ้นแล้ว " เกี่ยวกับเรื่องพาสปอร์ต . . . . . . . ผมก็มีจดหมายจากหญิงสาวที่ไม่คุ้นเคยว่า " คุณสามารถส่งผ่านไปยังแม่โมงามินนทชัยนี้เดินทางตั๋วและยินยอมจดหมายของฉัน ? " ถ้าคุณถามแบบนี้ มันก็เป็นไปได้ว่าผมไม่ได้ให้มันใช่มั้ย ? * * ดันแว่นขึ้นไม่มีใครรู้แม้แต่ถ้าเอาสิ่งที่อยู่ภายใน " เคียวโกะนี่ หัวเราะและกล่าวว่า มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ เธอยอมรับว่าเธอยังคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นและมันเป็นเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ " แต่คิดว่าแม่เมินความสามารถความเป็นไปได้เพิ่มขึ้น 7 เปอร์เซ็นต์ ที่เธอจะให้มันเป็น และจดหมายกลับ " fujimichi ถามเรื่องนี้ ไม่สนใจ ความสามารถในการ เคียวโกะบอกว่ามันไม่ได้สนใจ " มุมมอง " ของคนอื่น " เพราะก่อนหน้านี้ เธอก็เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริง ๆคำว่า " หน้า " / [ ชื่อ ] ถ้าธรรมชาติไม่ เปลี่ยนไป ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้ว่าเธอจะส่งมันกลับมา ถ้า fijimichi ซังเป็นคนที่ " เธออาจจะรู้ว่าผิด แต่ในเมื่อมันผ่านไปแล้วถึงสามคนที่รู้เกี่ยวกับจดหมายและส่งหนังสือยินยอมให้แม่ คนๆนั้นไม่สามารถละเว้นหนังสือยินยอม "fujimichi ค่อนข้างยิ้มและบอกว่าเธออย่างแท้จริง ความผิดของการเป็นคนฉลาด . ในขณะที่กวนกาแฟของเขา เขากล่าวว่า " . . . . . . . สุดท้าย ถ้าพ่อแม่ของคุณมีการใช้เหตุผล ] ชัดเจน [ / คิด ไม่ว่าใครทั้งของพ่อแม่ [ ] เด็กคล้ายกับจะเป็นเด็กดี . . . . . . . " มันน่าประหลาดใจเคียวโกะว่าเธอถามว่าเขารู้จักพ่อของเธอ ตกใจของเธอ fujimichi เครื่องดื่มกาแฟของเขาและกล่าวว่า " ไม่ ผมไม่ทราบรายละเอียดพื้นฐาน [ / ] ฉันไม่รู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง ฉันก็ยังไม่รู้จักชื่อของเขา . " เคียวโกะคิดว่ามันไม่ดี เค้าบอกว่าเค้าไม่รู้มากกว่าว่าเขาไม่รู้รายละเอียด แล้วดูจริงจัง fujimichi กล่าวว่า " ไม่ นั่นมันผิด . . . . . . . มันถูกต้องที่จะกล่าวว่า " ผมไม่รู้ว่า ชื่อที่แท้จริงของเขา " นี่เคียวโกะที่น่าประหลาดใจ เมื่อเธอกำลังจะถามเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาหมายถึง . . . . . . . fujimichi ใส่ลงแก้วกาแฟของเขาและกล่าวว่าเขาจะออกจากที่นี่ในวันนี้ เกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ มันจะไม่ดีกว่าที่จะถามคนที่ตัวเองในภายหลัง ผลักดันขึ้นแว่นตาของเขา เขากล่าวว่า สุดท้ายแล้ว เขาก็ยังไม่ควรบอกคนอื่น ๆ เพื่อนร่วมงานของเขา " ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุด จุดอ่อนเรื่องกับระเบิด [ / ] " เคียวโกะมืด ๆคิดว่า เฮ้อ เพราะเขารู้ว่าที่ระเบิดขึ้นที่ชนิดของการศึกษาระดับปริญญาแล้วไม่ตามลำพังนำมันขึ้นมา ! ! ! ! ! ! ! " อะไรที่ฉันต้องทำเดี๋ยวนี้ ! มันได้จริงๆ อย่างที่ผมไม่สามารถถามออกไป ! . . . . . . .