Antihypertensive MedicationsThe Foo

Antihypertensive MedicationsThe Food and Drug Administration provides classification of medications in pregnancy34 based on the level of the data available to support safety (Table 3). Because of a lack of ran- domized, controlled studies, no antihypertensive are catego- rized as “class A: controlled human studies have demonstrated no fetal risk.” Instead, commonly used antihypertensives in pregnancy are classified as class B (α-methyldopa) or class C (labetalol, β-blockers, calcium channel blocker, and thiazide diuretics). Angiotensin-converting enzyme inhibitors (ACEIs) are considered class C in the first trimester and class D in the second and third trimesters. In contrast to nonpregnant indi- viduals with hypertension for whom good data exist, there are no randomized trials to guide how race and other comorbidi- ties should influence the choice of antihypertensive therapy during pregnancy.Commonly used antihypertensive agents in pregnancy and their class are depicted in Table 4. Of note, there is a lack of randomized, placebo-controlled trials of antihypertensives in pregnancy looking at the important maternal and fetal/neo- natal outcomes. As a result, many of the data on antihyper- tensive use in pregnancy are from reviews and meta-analyses of small, retrospective studies. The majority of studies com- pare 1 antihypertensive with no treatment, so comparative efficacy and safety data to guide choices between alternative antihypertensives are generally absent. Even among those stud- ies that compare agents head to head, allocation was generally not blinded, raising concerns for possible biases in and con- founding of the data. α-Methyldopa is considered a first-line35 or co–first-line drug30 by many guideline groups on the basis of the large amount of safety data resulting from its use in pregnancy since the 1960s. A follow-up study of offspring of pregnancies exposed to α-methyldopa noted no adverse developmental effects up to 7.5 years of age.36 However, α-methyldopa may not be well tolerated by women because of the common side effect of somnolence.The combined α- and β-blocker labetalol is often recom- mended as an alternative first-line1,30 or second-line agent35 for the treatment of hypertension in pregnancy. Labetalol compared with α-methyldopa or no treatment was studied in a population of 300 women with chronic hypertension. Both labetalol and α-methyldopa effectively lowered blood pressure. Exposure to labetalol (n=86) or α-methyldopa (n=88) compared with no antihypertensive (n=90) was associated with no increased risk of congenital malformations, but neither were there any differ- ences in risk for superimposed preeclampsia, placental abrup- tion, or preterm delivery compared with no antihypertensive treatment.37 β-Blockers are used less commonly in pregnancy because of concerns about fetal growth restriction raised in retrospective studies examining the outcomes of pregnancies in which atenolol was used.38 Some organizations recommend that atenolol be avoided in pregnancy.1Data are sparse for the use of calcium channel blockers in pregnancy to control blood pressure (as opposed to short-term use for the treatment of preterm contractions/preterm labor), and most data are available for long-acting nifedipine. In a prospective study in which a mixed population of 283 women with chronic hypertension or new-onset hypertension during pregnancy (diastolic blood pressure, 90–110 mmHg) were randomized to long-acting nifedipine versus no medication at 12 to 34 weeks of pregnancy, there were no differences among the pregnancy outcomes of preterm delivery, caesarian section, or birth weight.39 A study of nifedipine use in the first tri- mester does not suggest an increase in major birth defects.40 Although there has been theoretical concern that calcium. channel blockers could be synergistic with magnesium sulfate (used to prevent eclampsia in women with a diagnosis of pre- eclampsia), leading to neuromuscular depression, this concern was not borne out in a large retrospective study.41The use of thiazide diuretics in the first trimester of preg- nancy has not been associated with increased risk of major birth defects.42 However, because volume expansion is char- acteristic of healthy pregnancies, there has been long-standing concern about potential diuretic-related volume depletion. However, data do not support this concern,43 and continuing the use of diuretics in women with chronic hypertension is supported by some.1Maternal exposure to ACEIs in the second and third tri- mesters has clearly been associated with adverse pregnancy outcomes, including impaired fetal renal function resulting in oligohydramnios, growth abnormalities, skull hypoplasia, and fetal death, as well as neonatal anuria and neonatal death.44,45 Similar fetal effects have been reported with exposure to angio- tensin receptor blockers in the second half of pregnancy.The use of ACEIs in early pregnancy was previously tho

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาลดความดันโลหิต
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาให้การจำแนกประเภทของยาใน pregnancy34 ขึ้นอยู่กับระดับของข้อมูลที่มีอยู่เพื่อความปลอดภัยการสนับสนุน (ตารางที่ 3) เพราะขาดการ domized, การศึกษาควบคุม ran- ไม่มีความดันโลหิตสูงมี catego- rized เป็น“ระดับ A:. ควบคุมการศึกษาของมนุษย์ได้แสดงให้เห็นไม่มีความเสี่ยงของทารกในครรภ์” แทน antihypertensives ที่ใช้กันทั่วไปในการตั้งครรภ์จะจัดเป็นชั้น B (α-methyldopa) หรือระดับ C (labetalol, βกั้นแคลเซียมช่องทางป้องกันและยาขับปัสสาวะ thiazide) angiotensin-converting enzyme สารยับยั้ง (ACEIs) จะถือว่าคลาส C ในไตรมาสแรกและระดับ D ในภาคการศึกษาที่สองและสาม ในทางตรงกันข้ามกับ viduals indi- ตั้งครรภ์ที่มีความดันโลหิตสูงซึ่งข้อมูลที่ดีอยู่
ที่ใช้กันทั่วไปตัวแทนลดความดันโลหิตในการตั้งครรภ์และชั้นของพวกเขาจะปรากฎในตารางที่ 4 โน้ตมีคือการขาดการสุ่มทดลอง placebo-controlled ของ antihypertensives ในการตั้งครรภ์กำลังมองหาที่สำคัญมารดาและทารกในครรภ์ / ใหม่เกี่ยวกับการเกิดผล เป็นผลให้จำนวนมากของข้อมูลที่เกี่ยวกับการใช้งาน antihyper- tensive ในการตั้งครรภ์มาจากความคิดเห็นและการวิเคราะห์อภิมานขนาดเล็กการศึกษาย้อนหลัง ส่วนใหญ่ของการศึกษาซับซ้อน Pare 1 ลดความดันโลหิตด้วยการรักษาไม่มีการเปรียบเทียบเพื่อประสิทธิภาพและความปลอดภัยของข้อมูลเพื่อให้คำแนะนำทางเลือกระหว่าง antihypertensives ทางเลือกโดยทั่วไปมักจะขาด แม้แต่ในหมู่โอบอุ้ม stud- ผู้ที่เปรียบเทียบตัวแทนมุ่งหน้าไปยังหัวจัดสรรเป็นปกติไม่ได้ตาบอดเพิ่มความกังวลสำหรับอคติเป็นไปได้ในการก่อตั้งและทําของข้อมูล α-methyldopa ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ line35 หรือ drug30 ร่วมบรรทัดแรกโดยกลุ่มแนวทางหลายบนพื้นฐานของจำนวนมากของข้อมูลด้านความปลอดภัยที่เกิดจากการใช้งานในการตั้งครรภ์ตั้งแต่ปี 1960 การศึกษาติดตามลูกหลานของการตั้งครรภ์สัมผัสกับα-methyldopa ตั้งข้อสังเกตไม่มีผลการพัฒนาที่ไม่พึงประสงค์ได้ถึง 7.5 ปีของ age.36 อย่างไรก็ตามα-methyldopa อาจไม่ได้รับการยอมรับอย่างดีจากผู้หญิงเพราะผลข้างเคียงที่พบบ่อยของอาการง่วงซึม
รวมα-และβ-ป้องกัน labetalol มักจะ recom- ซ่อมเป็นทางเลือกแรก line1,30 หรือ agent35 บรรทัดที่สองสำหรับการรักษาความดันโลหิตสูงในการตั้งครรภ์ Labetalol เมื่อเทียบกับα-methyldopa หรือไม่มีการรักษาที่ได้รับการศึกษาในประชากรหญิง 300 กับความดันโลหิตสูงเรื้อรัง ทั้งสอง labetalol และα-methyldopa ลดลงได้อย่างมีประสิทธิภาพความดันโลหิต การสัมผัสกับ labetalol (n = 86) หรือα-methyldopa (n = 88) เมื่อเทียบกับไม่มีการลดความดันโลหิต (n = 90) มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของความผิดปกติ แต่กำเนิด แต่ไม่ได้มีความแตกต่างกัน ences ใด ๆ ในความเสี่ยงในการเกิด preeclampsia ทับ รก abrup- tion หรือคลอดก่อนกำหนดส่งมอบเมื่อเทียบกับไม่มีการรักษาความดันโลหิตสูง
ข้อมูลเบาบางสำหรับการใช้งานของแคลเซียมแชนแนลบล็อกเกอร์ในการตั้งครรภ์ความดันโลหิตควบคุม (เมื่อเทียบกับการใช้งานระยะสั้นสำหรับการรักษาของการคลอดก่อนกำหนดหด / แรงงานคลอดก่อนกำหนด) และข้อมูลที่มากที่สุดที่ใช้ได้สำหรับการออกฤทธิ์ยาว nifedipine ในการศึกษาที่คาดหวังในการที่ประชากรผสมของผู้หญิง 283 ที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังหรือความดันโลหิตสูงใหม่ที่เริ่มมีอาการในระหว่างตั้งครรภ์ (ความดันโลหิต diastolic, 90-110 มิลลิเมตรปรอท) ถูกสุ่มให้ออกฤทธิ์ยาว nifedipine เมื่อเทียบกับยาที่ 12-34 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ไม่ มีความแตกต่างระหว่างผลการตั้งครรภ์ของการส่งมอบคลอดก่อนกำหนดผ่าหรือคลอด weight.39 การศึกษาการใช้ nifedipine ใน Mester ไตรแรกไม่ได้แนะนำการเพิ่มขึ้นของการเกิด defects.40 ที่สำคัญไม่มีแม้ว่าจะมีได้รับความกังวลทางทฤษฎีว่าแคลเซียม .
การใช้ยาขับปัสสาวะ thiazide ในไตรมาสแรกของ preg- nancy ยังไม่ได้รับการเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเกิด defects.42 สำคัญอย่างไรก็ตามเนื่องจากการขยายตัวของปริมาณ acteristic char- ของการตั้งครรภ์มีสุขภาพดีได้มีการยาวนานความกังวลเกี่ยวกับ diuretic- ศักยภาพ การสูญเสียปริมาณที่เกี่ยวข้อง แต่ข้อมูลไม่สนับสนุนความกังวลนี้ 43 และต่อเนื่องการใช้ยาขับปัสสาวะในสตรีที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังได้รับการสนับสนุนโดย some.1
การสัมผัสของมารดาเพื่อ ACEIs ใน mesters ไตรสองและสามได้รับอย่างชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ผลรวมถึงความบกพร่องการทำงานของไตของทารกในครรภ์ที่เกิดใน oligohydramnios ความผิดปกติของการเจริญเติบโตของกะโหลกศีรษะ hypoplasia และการเสียชีวิตของทารกในครรภ์เช่นเดียวกับทารกแรกเกิดและทารกแรกเกิด anuria death.44 45 ผลกระทบของทารกในครรภ์คล้ายกันได้รับรายงานมีการสัมผัสกับ angio- บล็อค tensin รับในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์
การใช้ ACEIs ในการตั้งครรภ์ในช่วงต้นก่อนหน้านี้สรรพสินค้าใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาลดดันโลหิต
องค์การอาหารและยาให้การจำแนกประเภทของยาใน pregnancy34 ขึ้นอยู่กับระดับของข้อมูลที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนความปลอดภัย (ตาราง 3) เนื่องจากการขาดการทำงานของการทำงาน, การศึกษาควบคุม, ไม่มีความดันโลหิตไม่มี catego-rized เป็น "ชั้น A: การศึกษาของมนุษย์ได้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความเสี่ยงที่ทารกในครรภ์" แทนที่ใช้กันทั่วไป antihypertensives ในการตั้งครรภ์จะจัดเป็นชั้น B (α-methyldopa) หรือคลาส C (labetalol, βปิดกั้น, แคลเซียมช่องป้องกันและยาขับปัสสาวะ thiazide) การแปลง angiotensin-สารยับยั้งเอนไซม์ (ACEIs) ถือว่าเป็นชั้น C ในไตรมาสแรกและชั้น D ใน trimesters ที่สองและสาม ในทางตรงกันข้ามกับไม่ตั้งครรภ์ indi-viduals กับความดันโลหิตสูงที่มีข้อมูลที่ดีที่มีอยู่ไม่มีการทดลองแบบสุ่มที่จะแนะนำวิธีการแข่งขันและ comorbidi อื่นๆควรมีอิทธิพลต่อการเลือกของการรักษาด้วยยาลดความดันโลหิตในระหว่างตั้งครรภ์
ตัวแทนการลดความดันโลหิตที่ใช้กันทั่วไปในการตั้งครรภ์และชั้นเรียนจะปรากฎในตารางที่4 ของหมายเหตุ, มีการขาดแบบสุ่ม, ควบคุมด้วยยาหลอกการทดลองของ antihypertensives ในการตั้งครรภ์ที่มองที่มารดาที่สำคัญและทารกในครรภ์/ความเป็นจริง. เป็นผล, ข้อมูลจำนวนมากในการใช้ antihyper-tensive ในการตั้งครรภ์จากความคิดเห็นและการวิเคราะห์ของขนาดเล็ก, ย้อนหลังศึกษา. ส่วนใหญ่ของการศึกษา com-pare 1 ความดันโลหิตสูงที่ไม่มีการรักษา, เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพและข้อมูลความปลอดภัยเพื่อนำทางเลือกระหว่าง antihypertensives อื่นโดยทั่วไปขาด. แม้กระทั่งในบรรดาสตั๊ดที่เปรียบเทียบตัวแทนหัวไปยังหัว, การจัดสรรโดยทั่วไปไม่ถูกตาบอด, เพิ่มความกังวลสำหรับความเป็นไปได้ในและการก่อตั้งของข้อมูล. α-Methyldopa ถือเป็นครั้งแรก-line35 หรือร่วม–สายแรก drug30 โดยกลุ่มหลักเกณฑ์จำนวนมากบนพื้นฐานของจำนวนมากของข้อมูลความปลอดภัยที่เกิดจากการใช้งานในการตั้งครรภ์ตั้งแต่ปี1960 การศึกษาติดตามของลูกหลานของการตั้งครรภ์สัมผัสกับα-methyldopa ไม่มีผลกระทบพัฒนาการไม่พึงประสงค์สูงถึง๗.๕ปี36อย่างไรก็ตาม, α-methyldopa อาจไม่ยอมรับอย่างดีโดยผู้หญิงเนื่องจากผลข้างเคียงที่พบบ่อยของการ.
Β labetalol ที่รวมตัวกันของα-และป้องกันการเกิดขึ้นมักจะมีการตั้งชื่อเป็นทางเลือกที่ line1, 30 หรือสองบรรทัด agent35 สำหรับการรักษาความดันโลหิตสูงในการตั้งครรภ์ Labetalol เมื่อเทียบกับα-methyldopa หรือไม่มีการรักษาได้รับการศึกษาในประชากรของ๓๐๐ผู้หญิงที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรัง ทั้ง labetalol และα-methyldopa ลดความดันโลหิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ การสัมผัสกับ labetalol (n = 86) หรือα-methyldopa (n = 88) เมื่อเทียบกับไม่มีความดันโลหิตสูง (n = 90) ที่เกี่ยวข้องกับการไม่มีอันตรายเพิ่มขึ้นของการก่อตัวมาแต่กำเนิดแต่ไม่มีอะไรที่แตกต่างกันใดๆ-ความเสี่ยงสำหรับการซ้อนทับ preeclampsia, ความทันสมัย, หรือการส่งมอบล่วงหน้าเมื่อเทียบกับการรักษาความดันโลหิต. 37 βมีการใช้น้อยที่สุดในการตั้งครรภ์เนื่องจากข้อกังวลเกี่ยวกับการจำกัดการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์ที่เพิ่มขึ้นในการศึกษาย้อนหลังการตรวจสอบผลของการ ใช้. 38 องค์กรบางอย่างแนะนำว่าจะหลีกเลี่ยงการเป็นเด็กในครรภ์1
ข้อมูลจะห่างกันสำหรับการใช้แคลเซียมช่องตัวปิดกั้นในการตั้งครรภ์เพื่อควบคุมความดันโลหิต (เมื่อเทียบกับการใช้ระยะสั้นสำหรับการรักษาของการหดตัวก่อน/แรงงานล่วงหน้า) และข้อมูลส่วนใหญ่มีอยู่สำหรับการดำเนินการยาว nifedipine ในการศึกษาในอนาคตซึ่งเป็นประชากรผสมของผู้หญิง๒๘๓ที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังหรือความดันโลหิตสูงในการโจมตีใหม่ระหว่างตั้งครรภ์ (ความดันโลหิต diastolic, 90 – 110 mmHg) ได้รับการสุ่มที่จะทำหน้าที่เป็นเวลานานเมื่อเทียบกับยาที่12ถึง๓๔สัปดาห์ของการตั้งครรภ์, ไม่มีความแตกต่างระหว่างผลการตั้งครรภ์ของการส่งมอบล่วงหน้าส่วนการผ่าตัดหรือน้ำหนักของการคลอด39การศึกษาของการใช้งานในไตรยาครั้งแรกไม่ได้แนะนำการเพิ่มขึ้นในการเกิดข้อบกพร่องที่สำคัญ. 40 แม้ว่าจะมีทฤษฎี ความกังวลว่าแคลเซียม บล็อกช่องอาจจะทำงานร่วมกับแมกนีเซียมซัลเฟต (ใช้เพื่อป้องกันไม่ให้ eclampsia ในผู้หญิงที่มีการวินิจฉัยของ pre-eclampsia), นำไปสู่ภาวะซึมเศร้าของกล้ามเนื้อ, ความกังวลนี้ไม่ได้เป็นพาหะในการศึกษาย้อนหลังขนาดใหญ่. 41
การใช้ยาขับปัสสาวะ thiazide ในไตรมาสแรกของ preg-nancy ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเกิดข้อบกพร่องที่สำคัญ42อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากการขยายตัวของปริมาณเป็นตัวถ่านของการตั้งครรภ์ที่มีสุขภาพดี, มีความกังวลยาวนานเกี่ยวกับการสูญเสียปริมาณที่เกี่ยวข้องกับยาขับปัสสาวะ. อย่างไรก็ตาม, ข้อมูลไม่สนับสนุนความกังวลนี้, 43 และต่อการใช้ยาขับปัสสาวะในผู้หญิงที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังได้รับการสนับสนุนโดยบาง. 1
การสัมผัสกับการเป็นมารดาของ ACEIs ในไตรภาคที่สองและสามได้รับการเชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับผลการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์รวมถึงการทำงานของไตในครรภ์บกพร่องที่ส่งผลให้ oligoนอยด์ amnios, ความผิดปกติของการเจริญเติบโต, กะโหลกศีรษะ hypoplasia, และการตายของทารกในครรภ์, เช่นเดียวกับทารกแรกเกิดและการตายของทารกแรกเกิด. 44, 45 ผลกระทบของทารกในครรภ์ที่คล้ายกันได้รับการรายงานด้วยการสัมผัสกับตัวบล็อกตัวรับ
การใช้งานของ ACEIs ในช่วงต้นของการตั้งครรภ์ก่อนหน้านี้เป็นโท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาต้านโรคความดันโลหิตสูง
องค์การอาหารและยาได้แบ่งออกเป็นสามประเภทของยาในระหว่างตั้งครรภ์ตามระดับของข้อมูลที่สามารถใช้เพื่อสนับสนุนความปลอดภัย ในทางตรงกันข้ามยาต้านโรคความดันโลหิตสูงที่ใช้กันทั่วไปในหญิงตั้งครรภ์จะถูกจัดเป็นยาต้านความดันโลหิตสูงชนิด B หรือ C เกรด เช่นเดียวกับ thiazine ยาขับปัสสาวะ ในช่วงต้นของการตั้งครรภ์ซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นคลาส C ในช่วงระยะกลางและระยะสุดท้ายของการตั้งครรภ์ เมื่อเทียบกับบุคคลที่ไม่มีข้อมูลที่ดีไม่มีการทดลองแบบสุ่มเพื่อแนะนำวิธีการเชื้อชาติและโรคอื่นๆที่มีผลต่อการรักษาความดันโลหิตสูงในระหว่างตั้งครรภ์
ยาต้านโรคความดันโลหิตสูงที่ใช้กันทั่วไปในการตั้งครรภ์และชนิดของมันอยู่ที่โต๊ะ 4 มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่ายังไม่มีการสุ่มและการทดลองควบคุมยาหลอกในหญิงตั้งครรภ์เพื่อสังเกตผลของมารดาและทารกแรกเกิดที่สำคัญ ดังนั้นมากของข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ยาต้านโรคความดันโลหิตสูงในการตั้งครรภ์ที่มาจากการตรวจสอบย้อนหลังขนาดเล็กและการวิเคราะห์อภิมาน การศึกษาส่วนใหญ่เปรียบเทียบกับหนึ่งไม่ได้รับการรักษาความดันโลหิตสูงยาดังนั้นจึงมักจะขาดข้อมูลเปรียบเทียบประสิทธิภาพและความปลอดภัยของการเลือกยาต้านความดันโลหิ แม้แต่ในการศึกษาเปรียบเทียบโดยตรงของตัวแทนการจัดสรรมักจะไม่ได้ตาบอดซึ่งทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับการเบี่ยงเบนที่เป็นไปได้และข้อผิดพลาดในข้อมูล ตามข้อมูลความปลอดภัยของการใช้แอลฟาเมทิลโดบาในการตั้งครรภ์ตั้งแต่ยุค 60s หลายกลุ่มแนะนำเชื่อว่าอัลฟาเมทิลโดพามีนเป็น 35 บรรทัดแรกหรือรวมกับยาติดตามผลการศึกษาพบว่าไม่มีการเจริญเติบโตก่อนอายุ 7.5 เนื่องจากผลข้างเคียงที่พบบ่อยของความง่วงอัลฟาเมทิลโดบาอาจไม่สามารถทนต่อได้ดีโดยผู้หญิง
อัลฟาและเบต้าบล็อกเกอร์มักจะแนะนำให้ใช้เป็นครั้งแรกหรือครั้งที่สามหรือครั้งที่สองในการรักษาความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ การศึกษาเปรียบเทียบระหว่างผู้หญิงที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังและอัลฟาเบต้าหรือไม่ได้รับการรักษา ทั้งลาเบลโลลและอัลฟาเมทิลโดบาได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถลดความดันโลหิต ไม่มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงของการเปิดรับแสงใน La 6186 หรือαเมทิลแอลกอฮอล์กับความผิดปกติแต่ไม่มีความแตกต่างกันในความเสี่ยงของการเกิดความผิดปกติแต่กำเนิดใน prestack ชักหรือรกแกะกว่าไม่มียาลดความดันโลหิต หรือคลอดก่อนกำหนดเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้รับการรักษาความดันโลหิตสูง 37 เบต้าบล็อกเกอร์ใช้น้อยในการตั้งครรภ์เนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับการจำกัดการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์ในการศึกษาย้อนหลังผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์
มีข้อมูลน้อยมากเกี่ยวกับการควบคุมความดันโลหิตในหญิงตั้งครรภ์ซึ่งแตกต่างจากระยะสั้นใช้แคลเซียมบล็อกเกอร์ในการรักษาทารกคลอดก่อนกำหนด ในการศึกษาครั้งนี้ผู้หญิงที่มีความดันโลหิตสูงเรื้อรังหรือความดันโลหิตสูงชนิดใหม่ในระหว่างตั้งครรภ์ได้รับการสุ่มแบ่งออกเป็นกลุ่มไนโตรฟีนิพีนและกลุ่มที่ไม่ได้ใช้ยา การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ไนเฟดิพีนในการรักษาครั้งแรกที่สามไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของข้อบกพร่องที่สำคัญเกิด ช่องบล็อกเกอร์อาจทำงานร่วมกับแมกนีเซียมซัลเฟตเพื่อป้องกันการชักในผู้หญิงที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น preeclampsia และนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าของกล้ามเนื้อประสาท
อย่างไรก็ตามเนื่องจากการขยายตัวของปริมาณเป็นลักษณะของการตั้งครรภ์ที่มีสุขภาพดีมีความกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียปริมาณที่อาจเกิดขึ้นที่เกี่ยวข้องกับยาขับปัสสาวะ อย่างไรก็ตามข้อมูลไม่สนับสนุนความกังวลดังกล่าวและการสนับสนุนสำหรับผู้หญิงที่ยังคงใช้ยาขับปัสสาวะในการรักษาความดันโลหิตสูงเรื้อรัง
ในการตั้งครรภ์ครั้งที่สองและครั้งที่สามการเปิดรับของมารดาที่เกี่ยวข้องอย่างเห็นได้ชัดกับผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์รวมถึงการขาดน้ำการเจริญเติบโตที่ผิดปกติของน้ำคร่ำที่เกิดจากการทำงานของไตบกพร่องของทารกในครรภ์ ในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์การเปิดรับสารแองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์บล็อกเกอร์
การตั้งครรภ์ก่อนใช้