Are some forms of art “higher” than

Are some forms of art “higher” than others? Is classical music a higher form than rock music? Is poetry above detective novels? Most people are aware of a distinction between high and low art. High art is appreciated by those with the most cultivated taste. Low art is for the masses, accessible and easily comprehended.

The concept of high and low can be traced back to 18th century ideas about fine art and craft. Writers in the 1700s drew a line between work that is contemplated purely for aesthetics (fine art) and work that has some sort of utility or function (craft). The fine art grouping of painting, sculpture, music, architecture and poetry was established at this time. The familiar phrase “art for art’s sake” comes out of this view, and is so culturally pervasive that many people accept it as the “correct” way to classify art.

There are instances the fine art method doesn't work well classifying art. A hand-made box with carved decoration is not considered fine art because of its utility. However, the decoration could be aesthetically contemplated. Is the decorative part high and the utility part low? Some travel posters can be contemplated aesthetically in the same way as a fine art painting, but they were intentionally created to be easily accessible and function as mass-distributed advertisements. Does that mean they are high and low art at the same time? What about movies? Movies appeared after the traditional fine art groupings were established. Are they always low art or can they be high art too? Can they be both?

Another problem with the fine art/craft distinction is the way it implies value. The fine art view holds in esteem one way of interacting with art—aesthetic contemplation. However, art had other functions before the fine art distinction was made and continues to have those functions now. Art can instruct, entertain, mystify, propagandize and frighten to name just a few. However, the fine art approach reserves the status of “good” for work that is primarily aesthetic. Contemplation is the highest and purest goal for art. Other functions of art are considered somehow impure. Hence the loaded words high and low, which simultaneously classify and judge.

This affects how people interact with the arts. People who feel strongly that high art is good and low art is bad will think of low art as something to be avoided. Some would even consider a poor classical piece better than a great rock song, simply because the classical piece is considered a higher style. Others take a more tolerant position. They hold high art to have higher value, but see low art as “having a place.” Someone with this view would consider a symphony a higher art form, but would be okay listening to pop music in the car.

Those who place a greater value on high art sometimes believe that high art serves a kind of spiritual or moral function. A common assumption is that high art is “edifying” and low art is “mere entertainment.” If only the masses can be steered into the concert halls and museums, the power of high art will awaken them from their low art-induced stupor. To them, art has a quasi-religious function, with beauty lifting us to a higher level of spirituality. It’s no accident that museums are often designed to feel like temples.

The fine art/craft approach is a problematic way to classify art to begin with, and is further weakened by the way it assigns value to narrow slice of the art experience. Another approach is to simply contrast limited-audience art with popular art, initially leaving value judgments aside.

There are several factors that contribute to whether a work will be broadly popular or not. One is how distinctive or unique the work is. Art that places a high premium on uniqueness will generally have a narrower audience. In contrast, popular art often follows proven formulas that have been shown to appeal to large groups. Popular forms are also often deliberately lower in complexity in order to be easily accessible. In short, popular art will very often be crafted to appeal to a large audience with a minimum of effort by the viewer. Lastly, popular art is almost invariably mass produced. Using these criteria, an artwork can be placed along a continuum without the black and white distinction of high and low.

Once the work has been placed on a limited-audience/popular art spectrum, the second step would be to judge the success of the work within that context (I discuss judging success in more depth in this article). This avoids the implied value judgment of the words high and low, or fine art and craft. Judging a work’s success in this way can take into account the goals of the artist, including whether the work was made for a limited audience or was meant to be popular.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางรูปแบบของศิลปะ "สูง" กว่าคนอื่น มีดนตรีแบบสูงกว่าเพลงร็อค เป็นบทกวีข้างต้นนิยายนักสืบหรือไม่ คนส่วนใหญ่ได้ตระหนักถึงความแตกต่างระหว่างศิลปะสูง และต่ำ สูงเป็นการชื่นชมศิลปะ โดยผู้ที่มีรสชาติมากที่สุดปลูก ศิลปะต่ำมวลชน comprehended ได้ง่าย และสามารถเข้าถึงได้แนวคิดของสูงต่ำสามารถติดตามกลับไปศตวรรษที่ 18 แนวความคิดเกี่ยวกับศิลปะและงานฝีมือ นักเขียนใน 1700s การวาดเส้นระหว่างงานที่ไตร่ตรองเพียงอย่างเดียวสำหรับความสวยงาม (ศิลปะ) และงานที่มีบางจัดเรียงของฟังก์ชัน (งานฝีมือ) ก่อตั้งขึ้นในขณะนี้การจัดกลุ่มศิลปะจิตรกรรม ประติมากรรม ดนตรี สถาปัตยกรรม และบทกวี วลีคุ้นเคย "ศิลปะสำหรับ sake ของศิลปะ" มาจากมุมมองนี้ และเป็นดังนั้นวัฒนธรรมชุมชนที่แพร่หลายที่หลายคนยอมรับเป็นวิธี "ถูกต้อง" ในการจัดประเภทศิลปะมีวิธีศิลปะไม่ทำงานอย่างดีประเภทศิลปะ กล่องที่ทำด้วยมือแกะสลักตกแต่งด้วยจะถือว่าศิลปะเนื่องจากโปรแกรมอรรถประโยชน์ของ อย่างไรก็ตาม การตกแต่งอาจจะอย่างไตร่ตรอง คือส่วนตกแต่งที่สูงและส่วนสาธารณูปโภคต่ำ สามารถไตร่ตรองในโปสเตอร์บางอย่างแบบเดียวกับภาพวาดศิลปะ แต่พวกเขาตั้งใจสร้างให้สามารถเข้าถึงได้ง่าย และเป็นโฆษณาที่มีกระจายมวล ไม่ซึ่งหมายความว่า จะสูงต่ำศิลปะในเวลาเดียวกัน หนังอะไรบ้าง ภาพยนตร์ปรากฏหลังจากที่ได้ก่อตั้งกลุ่มศิลปะดั้งเดิม มักจะต่ำศิลปะ หรือพวกเขาสามารถสูงศิลปะเกินไป พวกเขาสามารถเป็นได้ทั้งปัญหาความแตกต่างศิลปะ/หัตถกรรมอื่นเป็นวิธีจะหมายถึงค่า เก็บมุมมองศิลปะในต้นทุนวิธีหนึ่งของการโต้ตอบกับศิลปะคือสื่อความงาม อย่างไรก็ตาม ศิลปะมีฟังก์ชั่นอื่น ๆ ก่อนแตกศิลปะทำ และยังมีฟังก์ชันเหล่านี้ ศิลปะสามารถแนะนำ บันเทิง ใจ propagandize และขู่เพื่อชื่อไม่กี่ อย่างไรก็ตาม วิธีการศิลปะสำรองสถานะของ "ดี" สำหรับงานที่มีความงามเป็นหลัก สื่อคือ เป้าหมายสูงสุด และนี่ศิลปะ ฟังก์ชั่นอื่น ๆ ของศิลปะจะพิจารณาอย่างใด impure ดังนั้นโหลดคำสูงและต่ำ ซึ่งพร้อมจัดประเภท และตัดสินนี้มีผลต่อวิธีที่ทำให้คนโต้ตอบกับศิลปะ ผู้ที่รู้สึกอย่างยิ่งที่สูงศิลปะเป็นสิ่งที่ดี และศิลปะต่ำไม่ดี จะคิดว่า ศิลปะต่ำเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง บางอย่างแม้จะพิจารณาชิ้นคลาสสิกดีกว่าเพลงร็อกยอดเยี่ยม เพียง เพราะชิ้นคลาสสิกถือเป็นลักษณะที่สูงกว่า ผู้อื่นดำรงตำแหน่งป้องกันความผิดพลาดขึ้น พวกเขาถือสูงศิลปะมีค่าสูง แต่ดูศิลปะต่ำ "มี" คนนี้วิวจะพิจารณาให้กับรูปแบบศิลปะสูง แต่จะฟังเพลงป๊อปในรถก็ได้ไว้ ผู้ที่วางค่ายิ่งสูงศิลปะบางครั้งเชื่อว่าที่สูงศิลปะทำหน้าที่ของจิตวิญญาณ หรือทางศีลธรรม แบบทั่วไปเป็นที่สูงศิลปะคือ "edifying" และศิลปะต่ำคือ "เพียงความบันเทิง" ถ้าเพียงแต่มวลชนที่สามารถ steered ดนตรีและพิพิธภัณฑ์ พลังงานสูงศิลปะจะปลุกพวกเขาจาก stupor ศิลปะเกิดจากความต่ำ ศิลปะมีฟังก์ชันกึ่งศาสนา กับความงามที่เรายกให้จิตวิญญาณในระดับที่สูงขึ้นไป มันไม่มีอุบัติเหตุที่พิพิธภัณฑ์มักออกแบบให้รู้สึกเหมือนวัดเป็นวิธีมีปัญหาในการจัดประเภทศิลปะจะเริ่มต้นด้วยวิธีศิลปะ/หัตถกรรม และจะลดลง โดยวิธีกำหนดค่าให้สไลด์แคบประสบการณ์ศิลปะเพิ่มเติม วิธีอื่นก็คมจำกัดผู้ชมศิลปะกับศิลปะยอดนิยม เริ่มออกคำพิพากษาค่าไว้ได้มีปัจจัยหลายอย่างที่ว่างานจะได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง หรือไม่ หนึ่งคือวิธีพิเศษ หรือเฉพาะการทำงานเป็นการ ศิลปะที่พรีเมี่ยมสูงบนเอกลักษณ์โดยทั่วไปจะมีผู้ชมให้แคบลง ในทางตรงกันข้าม ศิลปะยอดนิยมมักจะไปพิสูจน์สูตรที่ได้รับการแสดงเพื่อดึงดูดให้กลุ่มใหญ่ ฟอร์มยอดนิยมมักยังจงใจลดซับซ้อนเพื่อให้เดิน ในระยะสั้น ศิลปะนิยมจะบ่อยจะสลักดึงดูดให้ผู้ชมขนาดใหญ่มีน้อยความพยายาม โดยตัวแสดง สุดท้ายนี้ ศิลปะยอดนิยมเกือบเสมอมวลผลิต ใช้เกณฑ์เหล่านี้ เป็นงานศิลปะสามารถวางตามความต่อเนื่องโดยไม่แตกสีดำและสีขาวของสูงและต่ำเมื่อทำงานอยู่บนสเปกตรัมจำกัดผู้ชม/นิยมศิลปะ ขั้นตอนสองจะมีการ ตัดสินความสำเร็จของงานที่ภายในบริบทที่ (ฉันสนทนาสำเร็จเพราะลึกเพิ่มเติมในบทความนี้) นี้หลีกเลี่ยงการตัดสินค่าโดยนัยของคำสูงต่ำ หรือศิลปะ และงานฝีมือ ตัดสินความสำเร็จของงานในวิธีนี้สามารถคำนึงถึงเป้าหมายของศิลปิน รวมถึงงานทำสำหรับผู้ชมจำกัด หรือมีความหมายเป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีบางรูปแบบของศิลปะ "สูง" กว่าคนอื่น ๆ ? เป็นเพลงคลาสสิกรูปแบบที่สูงกว่าเพลงร็อค? เป็นบทกวีข้างต้นนิยายนักสืบ? คนส่วนใหญ่มีความตระหนักในความแตกต่างระหว่างศิลปะสูงและต่ำ ศิลปะชั้นสูงที่มีความนิยมโดยผู้ที่มีรสชาติที่ปลูกมากที่สุด ศิลปะต่ำสำหรับมวลชนที่สามารถเข้าถึงและเข้าใจได้อย่างง่ายดาย. แนวคิดของสูงและต่ำที่สามารถสืบย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 18 ความคิดเกี่ยวกับศิลปะและงานฝีมือ นักเขียนในยุค 1700 ดึงเส้นแบ่งระหว่างการทำงานที่มีการไตร่ตรองอย่างหมดจดเพื่อความสวยงาม (ศิลปะ) และการทำงานที่มีการจัดเรียงบางส่วนของยูทิลิตี้หรือการทำงาน (งานฝีมือ) กลุ่มศิลปะที่ดีของจิตรกรรมประติมากรรมสถาปัตยกรรมดนตรีและบทกวีก่อตั้งขึ้นในเวลานี้ วลีที่คุ้นเคย "ศิลปะเพื่อศิลปะ" ออกมาจากมุมมองนี้และเป็นที่แพร่หลายดังนั้นทางวัฒนธรรมที่หลาย ๆ คนยอมรับมันว่า "ถูกต้อง" วิธีการจำแนกศิลปะ. มีกรณีวิธีศิลปะไม่ทำงานได้ดีแบ่งประเภทของศิลปะ กล่องที่ทำด้วยมือด้วยการตกแต่งแกะสลักจะไม่ถือว่าเป็นศิลปะเพราะยูทิลิตี้ อย่างไรก็ตามการตกแต่งอาจจะไตร่ตรองสกอร์ เป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่งส่วนสูงและยูทิลิตี้ต่ำ บางคนโพสต์การเดินทางสามารถไตร่ตรองความสุนทรีย์ในลักษณะเดียวกับภาพวาดศิลปะที่ดี แต่พวกเขาถูกสร้างขึ้นโดยเจตนาที่จะสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดายและเป็นฟังก์ชั่นการโฆษณามวลกระจาย หมายความว่าพวกเขาเป็นศิลปะชั้นสูงและต่ำในเวลาเดียวกันได้หรือไม่ สิ่งที่เกี่ยวกับภาพยนตร์? ภาพยนตร์ปรากฏหลังจากที่กลุ่มศิลปะแบบดั้งเดิมที่ถูกจัดตั้งขึ้น พวกเขามักจะมีศิลปะต่ำหรือพวกเขาสามารถเป็นศิลปะชั้นสูงเกินไป? พวกเขาสามารถเป็นได้ทั้ง? ปัญหากับศิลปะ / งานฝีมือความแตกต่างก็คือวิธีที่มันหมายถึงค่า มุมมองศิลปะถืออยู่ในความนิยมวิธีหนึ่งในการมีปฏิสัมพันธ์กับสมาธิศิลปะความงาม แต่มีฟังก์ชั่นงานศิลปะอื่น ๆ ก่อนที่จะมีความแตกต่างศิลปะที่ถูกสร้างขึ้นและยังคงมีฟังก์ชั่นเหล่านั้นในขณะนี้ ศิลปะสามารถสั่งความบันเทิงทำให้ประหลาดใจ, ชวนเชื่อและขู่ที่จะชื่อเพียงไม่กี่ อย่างไรก็ตามวิธีการศิลปะขอสงวนสถานะของ "ดี" สำหรับการทำงานที่มีความสวยงามเป็นหลัก สมาธิเป็นเป้าหมายสูงสุดและบริสุทธิ์ที่สุดสำหรับงานศิลปะ ฟังก์ชั่นอื่น ๆ ของศิลปะได้รับการพิจารณาอย่างใดที่ไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นคำพูดโหลดสูงและต่ำซึ่งจำแนกพร้อมกันและผู้พิพากษา. นี้มีผลต่อวิธีการที่คนมีปฏิสัมพันธ์กับศิลปะ คนที่รู้สึกอย่างแรงกล้าว่าศิลปะชั้นสูงเป็นสิ่งที่ดีและศิลปะในระดับต่ำไม่ดีจะคิดว่าศิลปะเป็นสิ่งที่ต่ำที่ควรหลีกเลี่ยง บางคนถึงกับจะพิจารณาชิ้นคลาสสิกที่ไม่ดีดีกว่าเพลงร็อคที่ยิ่งใหญ่เพียงเพราะชิ้นคลาสสิกถือเป็นรูปแบบที่สูงขึ้น อื่น ๆ ใช้ตำแหน่งใจกว้างมากขึ้น พวกเขาถือศิลปะชั้นสูงที่จะมีมูลค่าที่สูงกว่า แต่เห็นศิลปะต่ำเป็น "มีสถานที่." คนที่มีมุมมองนี้จะพิจารณาซิมโฟนีรูปแบบศิลปะที่สูงขึ้น แต่จะฟังโอเคที่จะเพลงป๊อปในรถ. บรรดาผู้ที่วางมากขึ้น ค่าศิลปะชั้นสูงบางครั้งเชื่อว่าศิลปะชั้นสูงทำหน้าที่ชนิดของฟังก์ชั่นทางจิตวิญญาณหรือคุณธรรม สมมติฐานร่วมกันคือศิลปะชั้นสูงคือ "สั่งสอน" และศิลปะในระดับต่ำคือ "ความบันเทิงเพียง." ถ้าเพียง แต่มวลชนที่สามารถนำเข้ามาในคอนเสิร์ตและพิพิธภัณฑ์พลังของศิลปะชั้นสูงจะปลุกพวกเขาจากอาการมึนงงศิลปะที่เกิดขึ้นในระดับต่ำของพวกเขา กับพวกเขาศิลปะมีฟังก์ชั่นกึ่งศาสนากับความงามของเราที่จะยกระดับที่สูงขึ้นของจิตวิญญาณ มันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่มีที่พิพิธภัณฑ์ได้รับการออกแบบมักจะรู้สึกเหมือนวัด. แนวทางศิลปะ / งานฝีมือดีเป็นวิธีที่มีปัญหาในการจำแนกศิลปะจะเริ่มต้นด้วยและจะลดลงต่อไปโดยวิธีการที่จะกำหนดมูลค่าให้กับชิ้นแคบของประสบการณ์ศิลปะ อีกวิธีหนึ่งก็คือความคมชัดศิลปะ จำกัด ผู้ชมกับงานศิลปะที่เป็นที่นิยมในตอนแรกออกตัดสินค่ากัน. มีหลายปัจจัยที่นำไปสู่การทำงานไม่ว่าจะเป็นที่นิยมในวงกว้างหรือไม่เป็น เป็นวิธีการหนึ่งที่โดดเด่นไม่ซ้ำกันหรือการทำงานเป็น ศิลปะที่สถานที่พรีเมี่ยมสูงในเอกลักษณ์โดยทั่วไปจะมีกลุ่มเป้าหมายเฉพาะ ในทางตรงกันข้ามศิลปะที่นิยมมักจะเป็นไปตามสูตรที่พิสูจน์แล้วว่าได้รับการแสดงเพื่อดึงดูดกลุ่มใหญ่ รูปแบบที่เป็นที่นิยมก็มักจงใจที่ต่ำกว่าในความซับซ้อนในการที่จะสามารถเข้าถึงได้ง่าย ในระยะสั้นศิลปะที่นิยมมากมักจะได้รับการสร้างขึ้นมาเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้ชมจำนวนมากที่มีขั้นต่ำของความพยายามจากผู้ชม สุดท้ายงานศิลปะที่เป็นที่นิยมเกือบเสมอผลิตมวล โดยใช้เกณฑ์เหล่านี้เป็นงานศิลปะที่สามารถวางพร้อมต่อเนื่องโดยไม่มีความแตกต่างที่สีดำและสีขาวของสูงและต่ำ. เมื่อการทำงานที่ได้รับการวางอยู่บน จำกัด ผู้ชม / สเปกตรัมศิลปะที่นิยมขั้นตอนที่สองจะตัดสินความสำเร็จของ ทำงานในบริบทที่ (ผมพูดคุยตัดสินความสำเร็จในเชิงลึกเพิ่มเติมในบทความนี้) นี้หลีกเลี่ยงการตัดสินค่าโดยนัยของคำที่สูงและต่ำหรือศิลปะและงานฝีมือ ประสบความสำเร็จในการตัดสินการทำงานของวิธีนี้สามารถนำเข้าบัญชีเป้าหมายของศิลปินรวมถึงว่าการทำงานที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับผู้ชมที่ จำกัด หรือหมายถึงการเป็นที่นิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีบางรูปแบบของศิลปะ " สูง " กว่าคนอื่น ๆ ? เป็นเพลงคลาสสิกรูปแบบมากกว่าเพลงร็อค ? คือบทกวีข้างต้นนวนิยายนักสืบ คนส่วนใหญ่จะทราบความแตกต่างระหว่างศิลปะสูงและต่ำ ศิลปะสูง เป็นที่ชื่นชมของผู้ที่นิยมรส ศิลปะต่ำเป็นฝูงสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดายและความเข้าใจ

แนวคิดของการสูงและต่ำสามารถ traced กลับไปที่ศตวรรษที่ 18 ความคิดเกี่ยวกับศิลปะและงานฝีมือดี นักเขียนใน 1700s ที่วาดเส้นระหว่างทำงานที่ถูกไตร่ตรองอย่างหมดจดเพื่อความสวยงาม ( ศิลปะ ) และงานที่มีการจัดเรียงบางของโปรแกรมหรือฟังก์ชัน ( งานฝีมือ ) การรวมกลุ่มของศิลปะ จิตรกรรม ประติมากรรม สถาปัตยกรรม และ ดนตรี บทกวี ก่อตั้งขึ้นในเวลานี้วลี " คุ้นเคยศิลปะเพื่อศิลปะ " ออกมาจากมุมมองนี้ และเป็นวัฒนธรรมที่แพร่หลายที่หลายคนยอมรับว่าเป็น " วิธีการ " ที่จะแยกแยะศิลปะ

มีอินสแตนซ์ปรับวิธีการศิลปะไม่ได้ผลดีตามศิลปะ กล่องทำมือตกแต่งไม่ถือว่าเป็นศิลปะของสาธารณูปโภค อย่างไรก็ตาม การตกแต่งอาจจะอย่างพิจารณาเป็นการตกแต่งส่วนสูงและสาธารณูปโภค ส่วนต่ำ มีโปสเตอร์ท่องเที่ยวได้ไตร่ตรองอย่างในลักษณะเดียวกับภาพเขียนศิลปะ แต่พวกเขาถูกสร้างขึ้นโดยเจตนาเพื่อจะเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย และฟังก์ชันเป็นมวลกระจายโฆษณา หมายความว่าพวกเขาเป็นศิลปะสูงและต่ำในเวลาเดียวกัน อะไรเกี่ยวกับหนัง ?ภาพยนตร์ที่ปรากฏตามแบบศิลปะกลุ่มถูกก่อตั้งขึ้น พวกเขามักจะปะน้อย หรือพวกเขาสามารถเป็นศิลปะสูงด้วย ได้ทั้งสองอย่าง

อีกปัญหาความแตกต่างศิลปะ / งานฝีมือดีเป็นสิ่งที่แสดงถึงค่า มุมมองศิลปะถือในต้นทุนวิธีหนึ่งของการมีปฏิสัมพันธ์กับศิลปะ สุนทรียะ วิปัสสนา อย่างไรก็ตามศิลปะมีฟังก์ชั่นอื่น ๆก่อนที่จะแยกความแตกต่างศิลปะได้ และยังคงมีฟังก์ชันเหล่านั้น ศิลปะสามารถสั่งให้ บันเทิง และ หวาดกลัวที่จะทำให้ประหลาดใจชวนเชื่อ , ชื่อเพียงไม่กี่ อย่างไรก็ตาม แนวทางศิลปะสำรองสถานะของ " ดี " สำหรับผลงานที่มีความงามเป็นหลัก วิปัสสนา คือ สูงสุด และบริสุทธิ์ที่สุด เป้าหมายเพื่อศิลปะฟังก์ชั่นอื่น ๆของศิลปะจะพิจารณาอย่างใดไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นโหลดคำสูงและต่ำ ซึ่งพร้อมกันจัดและตัดสิน

นี้มีผลต่อวิธีการที่ผู้คนมีปฏิสัมพันธ์กับศิลปะ คนที่รู้สึกอย่างยิ่งว่า ศิลปะสูงเป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีจะคิดต่ำศิลปะศิลปะต่ำเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง บางคนอาจจะคิดว่าไม่ดี คลาสสิกชิ้นดีกว่าเพลงร็อคยอดเยี่ยมเพียงเพราะเพลงคลาสสิคเป็นลักษณะที่สูงขึ้น คนอื่นใช้ตำแหน่งใจกว้าง พวกเขาถือศิลปะสูงจะมีค่าสูง แต่เห็นศิลปะน้อย " มีสถานที่ . " คนที่มีมุมมองนี้จะพิจารณาซิมโฟนีรูปแบบศิลปะสูง แต่จะได้ฟังเพลงในรถ

ผู้สถานที่มากขึ้นคุณค่าศิลปะสูงบางครั้งเชื่อว่าศิลปะสูงซึ่งเป็นชนิดของจิตวิญญาณหรือจริยธรรมการทำงาน สมมติฐานที่เหมือนกันคือ " ศิลปะสูงและต่ำได้จำเริญเติบโตขึ้น " ศิลปะ " เพียงความบันเทิง . " ถ้ามวลสามารถบังคับได้ในคอนเสิร์ตและพิพิธภัณฑ์ พลังของศิลปะสูงต่ำของพวกเขาจะปลุกพวกเขาจากศิลปะการขาดสติ กับพวกเขาศิลปะมีกึ่งศาสนา ฟังก์ชัน กับความงามยกเราให้ระดับที่สูงขึ้นของจิตวิญญาณ มันไม่มีอุบัติเหตุที่พิพิธภัณฑ์ มักจะออกแบบให้รู้สึกชอบวัด

วิธีการศิลปะ / งานฝีมือดีเป็นวิธีที่มีปัญหาในการแยกประเภทศิลปะที่จะเริ่มต้นด้วยและจะลดลงต่อไป โดยวิธีกำหนดมูลค่าชิ้นแคบ ในด้านศิลปะอีกวิธีหนึ่งก็คือ ความคมชัด ผู้ชมนิยมศิลปะศิลปะจำกัด ตอนแรกจะไปตัดสินคุณค่ากัน

มีปัจจัยหลายประการที่สนับสนุนว่า งานนี้จะได้รับความนิยมหรือไม่ เป็นวิธีการที่โดดเด่นหรือเฉพาะงาน . ศิลปะที่พรีเมี่ยมสูงในเอกลักษณ์ที่โดยทั่วไปจะมีผู้ชมที่แคบลง ในทางตรงกันข้ามที่นิยมศิลปะมักจะตามมาพิสูจน์สูตรที่ได้รับการแสดงเพื่อดึงดูดกลุ่มใหญ่ แบบฟอร์มที่ได้รับความนิยมมักจะจงใจลดความซับซ้อนเพื่อที่จะสามารถเข้าถึงได้ง่าย ในสั้น นิยมศิลป์จะมากมักจะถูกสร้างขึ้นมาเพื่อดึงดูดผู้ชมขนาดใหญ่ที่มีขั้นต่ำของความพยายามโดยผู้ชม ท้ายนี้ นิยมศิลป์เกือบทุกมวลที่ผลิต โดยใช้เกณฑ์เหล่านี้งานศิลปะที่สามารถวางไว้ตามต่อเนื่อง โดยไม่มีความแตกต่าง ขาว และ ดำ สูงและต่ำ

เมื่องานได้รับการวางอยู่บนสเปกตรัมจำกัดผู้ชม / นิยมศิลปะ ขั้นตอนที่สองจะตัดสินความสำเร็จของงานในบริบท ( ผมหารือตัดสินความสำเร็จในเชิงลึกมากขึ้นในบทความนี้ ) เพื่อตัดสินคุณค่าโดยนัยของคำสูงและต่ำหรือศิลปะและงานฝีมือ ตัดสินความสำเร็จของงานในลักษณะนี้จะคำนึงถึงเป้าหมายของศิลปินรวมถึงว่าทำงานถูกสร้างขึ้นสำหรับผู้ชมที่ จำกัด หรือตั้งใจจะเป็นที่นิยม