Both surface functionalization and

Both surface functionalization and the increase of
surface specific area could improve the immobilization of protein.
However, the significant changes of the surface functionality as
well as surface roughness only increased the protein immobilization by 20–40%, far below the increase in protein binding efficiency
of 240%, compared with bare gold. Therefore, the factors influencing the immobilization density were not a determining factor for
the improvement of the binding efficiency

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Functionalization พื้นผิวและการเพิ่มขึ้นของบริเวณพื้นผิวสามารถปรับปรุงการตรึงโปโปรตีนอย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันการทำงานของผิวเป็นสำคัญเป็นความหยาบผิวเพิ่มขึ้นตรึงโปโปรตีน 20 – 40% ไกลต่ำกว่าการเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพรวมโปรตีนเท่านั้น240% เมื่อเทียบกับทองเปลือย ดังนั้น ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความหนาแน่นตรึงโปไม่เป็นตัวกำหนดสำหรับปรับปรุงประสิทธิภาพรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งพื้นผิว functionalization และการเพิ่มขึ้นของ
พื้นที่ผิวที่เฉพาะเจาะจงสามารถปรับปรุงการตรึงของโปรตีน.
อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของการทำงานเป็นพื้นผิว
รวมทั้งพื้นผิวที่ขรุขระเพิ่มขึ้นเพียงตรึงโปรตีนโดย 20-40% ต่ำกว่าการเพิ่มขึ้นของโปรตีนที่มีประสิทธิภาพ
240% เมื่อเทียบกับทองคำเปลือย ดังนั้นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความหนาแน่นของการตรึงไม่ได้เป็นปัจจัยกำหนดสำหรับ
การปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้ที่มีผลผูกพัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

functionalization ทั้งพื้นผิวและการเพิ่มขึ้นของพื้นที่เฉพาะ
พื้นผิวได้ปรับปรุงการตรึงโปรตีน .
อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงของพื้นผิวการทำงานเป็น
รวมทั้งพื้นผิวขรุขระเพิ่มการตรึงโปรตีน 20 – 40 % ไกลด้านล่างเพิ่มโปรตีนประสิทธิภาพ
240 % เมื่อเทียบกับทองเกลี้ยง ดังนั้นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตรึงความหนาแน่นเป็นปัจจัยสำหรับ
การปรับปรุงประสิทธิภาพ ผูกพัน