Looking back to the beautiful femal

Looking back to the beautiful female, Jian Chen answered, “Go ahead!” Returning his eyes back to his book, he didn’t bother to look at her even though she was so pretty.

The girl looked at the engrossed Jian Chen with a strange look. Her eyes shined with a peculiar look as she sat down, “Thank you!” She said gently. Her voice was gentle sounding; anyone who heard her talk would feel comforted.

Jian Chen didn’t hear her words however, as he was already too absorbed in reading his book again. In his eyes, he could only see the book.

The girl looked at Jian Chen with curiosity again, but she didn’t say anything, and sat down with her book she was holding. She looked graceful as she slowly thumbed through her book, even though it was such a simple action. This gracefulness was an inherent talent of a noble, and suited her well.

The library was very peaceful. Even though there weren’t that many people, none of them made a sound, as they concentrated on their respective books.

At that moment, a male and a female student came through the gates of the library–it was the siblings, Ka Di Liang and Ka Di Qiuli.

“Second brother, look, he’s right over there.” Ka Di Qiuli pointed at Jian Chen.

Ka Di Liang looked to where Ka Di Qiuli was pointing, and sure enough, he saw the all too familiar body figure. He looked on with disdain as he advanced towards him with his head held high and an arrogant face. With his head high and chest out, he walked towards Jian Chen with Ka Di Qiuli closely trailing behind.

“Peng!” The moment Ka Di Liang got to the table Jian Chen was at, he slammed his hand onto the table, causing a large sound to echo out into the previously silent room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มองย้อนกลับไปเป็นหญิงสวย เฉินเจียนตอบ "ไปข้างหน้า" ตาของเขากลับมาหนังสือของเขา เขาไม่เดือดร้อนมองเธอแม้ว่าเธอสวยมากหญิงสาวมองไปที่เฉินเจียนมุ่งมั่นแบบแปลก ๆ ดวงตาของเธอ shined แบบแปลกที่เธอนั่งลง "ขอบคุณ เธอกล่าวเบา ๆ เสียงของเธอก็ส่งเสียงอ่อนโยน ทุกคนที่ได้ยินเธอพูดจะรู้สึกสบายใจเฉินเจียนไม่ได้ยินคำพูดของเธออย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาอยู่แล้วดูดซึมมากเกินไปในการอ่านหนังสือของเขาอีกครั้ง ในสายตาของเขา เขาอาจเห็นหนังสือเท่านั้นหญิงสาวมองไปที่เฉินเจียน ด้วยความอยากรู้อีก แต่เธอไม่พูดอะไร และนั่งลงกับหนังสือของเธอดำรง เธอดูสง่างามขณะเธอค่อย ๆ thumbed ผ่านหนังสือของเธอ แม้ว่าการดำเนินการดังกล่าวอย่างง่าย ๆ สง่างามนี้เป็นมีพรสวรรค์โดยธรรมชาติของขุนนาง และเหมาะกับเธอดีไลบรารีถูกเงียบสงบมาก แม้ว่าไม่มีที่คนจำนวนมาก ไม่มีพวกเขาทำเสียง ขณะที่พวกเขาเข้มข้นในหนังสือของพวกเขาเกี่ยวข้องในช่วงเวลานั้น ชาย และนักเรียนหญิง มาผ่านประตูของห้องสมุด – มันเป็นพี่น้อง Ka Di เหลียงและ Ka Di Qiuli"สองพี่ชาย มอง เขาเป็นอยู่โน่น" Ka Di Qiuli ชี้ไปที่เฉินเจียนKa Di เหลียงมองที่ใช้ในการชี้ Ka Di Qiuli และพอแน่ใจว่า เขาเห็นรูปร่างกายคนคุ้นเคยกันทั้งหมด เขาดูอยู่ปะปนกับเขาขั้นสูงไปยังเขาหัวขึ้นสูงและมีใบหน้าหยิ่ง ด้วยเขาหัวสูงและหน้าอกออก เขาเดินไปทางเฉินเจียนกับ Ka Di Qiuli อย่างใกล้ชิดต่อท้ายด้านหลัง"ยี่เป็ง" ขณะได้ตารางท่านเฉินเจียนเหลียง Di Ka เขาปากมือของเขาบนโต๊ะ ก่อให้เกิดเสียงก้องกังวานในห้องเงียบก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มองกลับไปที่เพศหญิงที่สวยงามเจี้ยนเฉินตอบว่า "ไปข้างหน้า!" กลับมาดวงตาของเขากลับไปที่หนังสือของเขาที่เขาไม่ได้รำคาญที่จะมองเธอแม้ว่าเธอก็สวยมาก

หญิงสาวมองที่รุกเจี้ยนเฉินด้วยรูปลักษณ์ที่แปลก ดวงตาของเธอส่องด้วยรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดที่สุดเท่าที่เธอนั่งลง "ขอบคุณ!" เธอกล่าวเบา ๆ เสียงของเธอทำให้เกิดเสียงที่อ่อนโยน ทุกคนที่ได้ยินเธอพูดคุยจะรู้สึกปลอบโยน

เจี้ยนเฉินไม่ได้ยินคำพูดของเธอ แต่ในขณะที่เขาได้แล้วดูดซึมมากเกินไปในการอ่านหนังสือของเขาอีกครั้ง ในสายตาของเขาเขาเท่านั้นที่จะได้เห็นหนังสือเล่มนี้

หญิงสาวมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความอยากรู้อีกครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรและนั่งลงกับหนังสือของเธอที่เธอถูกจับ เธอมองสง่างามขณะที่เธอช้าพลิกผ่านหนังสือของเธอแม้ว่ามันจะเป็นเช่นการกระทำที่เรียบง่าย นวยนาดนี่เป็นความสามารถโดยธรรมชาติของขุนนาง และเหมาะกับเธอดี

ห้องสมุดที่เงียบสงบมาก ถึงแม้ว่าจะมีไม่ได้ว่าหลาย ๆ คนไม่มีของพวกเขาทำเสียงขณะที่พวกเขาจดจ่ออยู่กับหนังสือของตน

ในขณะที่ชายและนักศึกษาหญิงผ่านประตูของมาห้องสมุดมันเป็นพี่น้องกาดิเหลียงและกาดิ Qiuli

"พี่ชายสองมองเขามีสิทธิที่นั่น." กาดิ Qiuli ชี้ไปที่เจี้ยนเฉิน

กาดิเหลียงมองไปที่กาดิ Qiuli ชี้และแน่ใจว่าพอเขาเห็นรูปที่ร่างกายของทุกคนคุ้นเคยเกินไป เขามองด้วยความรังเกียจในขณะที่เขาก้าวไปสู่เขาด้วยหัวของเขาจัดขึ้นที่สูงและใบหน้าหยิ่ง กับศีรษะของเขาสูงและหน้าอกออกเขาเดินไปเจี้ยนเฉินกับกาดิ Qiuli อย่างใกล้ชิดตามหลัง

"เพ้ง" ขณะที่กาดิเหลียงได้ตารางเจี้ยนเฉินที่เขากระแทกมือของเขาลงบนโต๊ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มองย้อนกลับไปถึงหญิงสวยงาม เจี้ยนเฉินตอบว่า " เอาเลย ! " กลับตาของเขากลับไปที่หนังสือของเขา เขาไม่ได้สนใจมองเธอ แม้ว่าเธอจะสวยมากสาวน้อยมองครุ่นคิด เจี้ยนเฉิน มีลักษณะแปลก ตาของเธอส่องประกาย มีลักษณะประหลาด เธอนั่งลง " ขอบคุณ ! " เธอพูดเบาๆ เสียงของเธอเป็นเสียงที่อ่อนโยน ใครๆ ที่ได้ยินเธอพูด จะรู้สึกสบายใจเจี้ยนเฉินไม่ได้ยินคำพูดของเธอ แต่ในขณะที่เขากำลังไปดูดซึมในการอ่านหนังสือของเขาอีกครั้ง ในสายตาของเขา เขาได้เห็นหนังสือหญิงสาวมองเจี้ยนเฉินด้วยความสงสัยอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรและนั่งลงกับหนังสือที่เธอถืออยู่ เธอดูสง่างาม ขณะที่เธอค่อยๆ thumbed หนังสือของเธอ แม้ว่ามันจะเป็นเช่นการกระทำง่าย ๆ ลีลานี่เป็นพรสวรรค์โดยธรรมชาติของโนเบิล และเหมาะกับเธอห้องสมุดมันเงียบมาก แม้ว่าจะไม่ได้ที่หลาย ๆคน ไม่มีใครทำเสียงเหมือนพวกเขาเข้มข้นในหนังสือของตนในตอนนั้น ชาย และนักเรียนหญิงมาผ่านประตูของห้องสมุดซึ่งเป็นพี่น้อง กะ ดิ เหลียง และ กะ ดิ qiuli ." พี่ชาย ลักษณะที่สอง เขาอยู่ตรงนั้นไง " คา ดิ qiuli จ่อเจี้ยนเฉินกะตี้เลี่ยงมองไปที่กา ดิ qiuli ชี้และแน่ใจว่าพอเขาเห็นทั้งหมดเกินไปคุ้นเคยกับรูปร่าง . เขามองดูด้วยความเหยียดหยาม เป็นเขาสูงที่มีต่อเขา หัวขึ้นสูงและใบหน้าที่อวดดี กับหัวของเขาสูงและหน้าอกออก เขาเดินต่อ เจี้ยนเฉินด้วยค่ะ ดิ qiuli อย่างใกล้ชิดต่อท้ายข้างหลัง" เพ้ง ! " เดี๋ยวค่ะ ดิ เลี่ยงได้โต๊ะเจี้ยนเฉินอยู่ เขากระแทกมือลงบนโต๊ะ ก่อให้เกิดเสียงขนาดใหญ่เพื่อสะท้อนเข้าไปในห้องเงียบไปก่อนหน้านี้