Many managers equate fairness with

Many managers equate fairness with voice – with giving everyone a chance to express his own views. They doggedly work their way around the table, getting every one’s input. However, voice is not nearly as important as consideration – people’s belief that the leader actively listened to them during the discussions and weighed their views carefully before reaching a decision. In his 1999 book, Only the Paranoid Survive, Intel’s chairman Andy Grove describes how he explains the distinction to his middle managers: “Your criterion for involvement should be that you’re heard and understood…..All sides cannot prevail in the debate, but all opinions have value in shaping the right answer.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้จัดการหลายคนถือเอาความเป็นธรรม ด้วยเสียงด้วยทำให้ทุกคนมีโอกาสในการแสดงมุมมองของเขาเอง นอกจากนี้พวกเขา doggedly ทำงานตาราง การป้อนข้อมูลทุกหนึ่งของนักท่องเที่ยว เสียงก็ไม่สำคัญเท่าการพิจารณา – ความเชื่อของคนว่า ผู้นำกำลังฟังพวกเขาในระหว่างการสนทนา และชั่งน้ำหนักมุมมองอย่างระมัดระวังก่อนที่จะถึงการตัดสินใจ ในหนังสือ 1999 เท่านั้นหวาดระแวงอยู่รอด ประธานของ Intel แอนดี้โกรฟอธิบายวิธีเขาอธิบายความแตกต่างกับผู้บริหารระดับกลางของเขา: "เกณฑ์ของคุณสำหรับการมีส่วนร่วมควรจะให้คุณได้ยิน และเข้าใจ... ทุกด้านไม่เหนือกว่าในการอภิปราย แต่ทุกอย่างมีค่าในการสร้างคำตอบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการหลายคนถือเอาความเป็นธรรมด้วยเสียง - มีให้ทุกคนมีโอกาสที่จะแสดงความคิดเห็นของตัวเอง พวกเขาเชื่อฟังวิธีการทำงานของพวกเขาไปรอบ ๆ โต๊ะที่ได้รับการป้อนข้อมูลทุกอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เสียงไม่ได้เกือบเป็นสำคัญเป็นค่าตอบแทน - ความเชื่อของผู้คนที่เป็นผู้นำอย่างแข็งขันฟังพวกเขาในระหว่างการอภิปรายและชั่งน้ำหนักมุมมองของพวกเขาอย่างรอบคอบก่อนที่จะถึงการตัดสินใจ ในหนังสือเล่มในปี 1999 เพียง Paranoid Survive อินเทลประธานแอนดี้โกรฟอธิบายว่าเ​​ขาอธิบายความแตกต่างให้กับผู้บริหารระดับกลางของเขา: "เกณฑ์สำหรับการมีส่วนร่วมควรจะเป็นว่าคุณกำลังได้ยินและเข้าใจ ... ด้าน ..All ไม่สามารถได้ชัยชนะในการอภิปราย แต่ความคิดเห็นของทุกคนมีค่าในการสร้างคำตอบที่ถูกต้อง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้จัดการหลายคนถือเอาธรรมด้วยเสียงเพื่อให้ทุกคนมีโอกาสที่จะแสดงมุมมองของเขาเอง พวกเขาอย่างดื้อรั้นทำงานทางของพวกเขารอบ ๆโต๊ะ รับทุกตัวใส่ อย่างไรก็ตาม เสียงก็ไม่ได้เกือบเป็นสำคัญเป็นปัจจัย–คนความเชื่อว่าผู้นำ อย่างฟังในระหว่างการสนทนาและชั่งน้ำหนักความคิดเห็นอย่างรอบคอบก่อนจะตัดสินใจ . ในหนังสือของเขา 1999 เพียงหวาดระแวงอยู่รอด , Intel ประธานแอนดี้โกรฟอธิบายวิธีการที่เขาอธิบายถึงความแตกต่างของผู้จัดการกลางของเขา : " เกณฑ์ของคุณสำหรับการมีส่วนร่วมควรที่คุณจะได้ยินและเข้าใจ . . . . . ทุกด้านไม่สามารถชนะในการอภิปราย แต่ความคิดเห็นทั้งหมดมีมูลค่าในการสร้างคำตอบที่ถูกต้อง "