An investigation on Vietnam’s publi

An investigation on Vietnam’s public debt solvency implies that, by the end of 2010, the public debt-to-GDP, external debt to GDP, and external public debt to GDP ratios were over 55%, 40%, and 30% respectively. It is hard to say whether they went over safety levels, since different research produced different warnings
for different countries. For example, Li et al (2010) pointed out that Eastern European and Central Asian countries were normally in crises with their external debt to GDP ratio surging to highs between 42% and 88%. Meanwhile, low and lower middle income countries fell into crises with a much lower ratio. External and external public debt in these economies before crises occurred accounted for less than 40% of GDP. However, it is noticeable that Vietnam’s solvency situation
has been deteriorating rapidly in recent
years. According to the MoF statistics, within
two years, from 2008 to 2010, its public debt
to GDP ratio rose by over 20 percentage
points, from 36.2% to 57.3%, while the external
public debt to GDP ratio also went up over
6 percentage points, from 25.1% to above
31.1%. The increasing trend clearly threatens
Vietnam’s financial safety and the country
needs to respond in a timely fashion.
In addition, Vietnam’s public debt to total
budget revenue ratio is also rising rapidly. In
particular, by the end of 2010, total public debt
was about double of the total budget revenue,
up from 1.6 times in 2008. Meanwhile, state
budget remains in deep deficit in the last few
years and there are no signs of improvement
in the near future. State budget projections
imply that the government will continue to
carry out expansionary fiscal policies with
annual budget deficit of approximately 5% of
GDP. As a consequence, the public debt to
GDP ratio will certainly not halt at the current
level of around 57%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสอบสวนในเวียดนามของสภาพคล่องในหนี้สาธารณะหมายถึงที่ สิ้นปี 2010 สาธารณะหนี้การ -GDP, GDP หนี้สินภายนอก และหนี้สาธารณะภายนอก GDP อัตรา คำกว่า 55%, 40%, 30% ตามลำดับ จึงยากที่จะพูดว่า พวกเขาไปกว่าระดับที่ปลอดภัย เนื่องจากวิจัยต่าง ๆ ผลิตคำเตือนต่าง ๆสำหรับประเทศต่าง ๆ ตัวอย่าง Li et al (2010) ชี้ให้เห็นว่าประเทศยุโรปตะวันออกและเอเชียกลางได้ตามปกติในกรณีเกิดอุบัติภัยกับหนี้สินภายนอกต่อ GDP พล่านไปหน้าระหว่าง 42% และ 88% ในขณะเดียวกัน ต่ำ และรายได้กลางประเทศตกเป็นวิกฤตด้วยอัตราต่ำมากต่ำกว่า หนี้สาธารณะภายนอก และภายในประเทศก่อนวิกฤตเหล่านี้เกิดขึ้นในการลงบัญชีสำหรับน้อยกว่า 40% ของ GDP อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้ชัดเจนของเวียดนามที่สภาพคล่องในสถานการณ์มีการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วในปัจจุบันปี ตามสถิติของกระทรวงการคลัง ภายใน2 ปี จาก 2010, 2008 ของหนี้สาธารณะการ GDP อัตราส่วนกุหลาบ ด้วยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์จุด จาก 36.2% 57.3% ในขณะภายนอกหนี้สาธารณะต่อ GDP ยังขึ้นไปผ่าน6 จุด จาก 25.1% ข้างบน31 1 ล้าน% แนวโน้มเพิ่มขึ้นข่มขู่อย่างชัดเจนความปลอดภัยทางการเงินของเวียดนามและประเทศต้องตอบในเวลานอกจากนี้ หนี้สาธารณะของเวียดนามรวมทั้งหมดอัตราส่วนงบประมาณรายได้ยังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในโดยเฉพาะ โดยสิ้นปี 2010 หนี้สาธารณะรวมกำลังสองของรายได้งบประมาณรวมขึ้นจากได้ 1.6 เท่าในปี 2008 ในขณะเดียวกัน รัฐงบประมาณยังคงติดลึกในช่วงไม่กี่ปี และมีอยู่ไม่มีร่องรอยของการปรับปรุงในอนาคตอันใกล้นี้ ประมาณการงบประมาณของรัฐเป็นสิทธิ์แบบที่รัฐบาลจะดำเนินต่อไปดำเนินนโยบายทางการคลังขยายตัวด้วยขาดดุลงบประมาณประจำปีประมาณ 5% ของGDP เป็นสัจจะ หนี้สาธารณะเพื่ออัตรา GDP จะแน่นอนไม่หยุดในปัจจุบันระดับประมาณ 57%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสืบสวนเกี่ยวกับหนี้สาธารณะของเวียดนามละลายหมายความว่าในตอนท้ายของปี 2010 ที่มีหนี้สินต่อจีดีพีสาธารณะหนี้ต่างประเทศต่อ GDP และหนี้สาธารณะภายนอกอัตราส่วนจีดีพีมากกว่า 55%, 40% และ 30% ตามลำดับ
มันยากที่จะบอกได้ว่าพวกเขาไปมากกว่าระดับปลอดภัยตั้งแต่การวิจัยที่แตกต่างกันคำเตือนการผลิตที่แตกต่างกันสำหรับประเทศที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นหลี่, et al (2010) ชี้ให้เห็นว่าเอเชียยุโรปตะวันออกและภาคกลางของประเทศได้ตามปกติในวิกฤตหนี้ภายนอกต่อ GDP เพิ่มขึ้นที่จะคิดฟุ้งซ่านระหว่าง 42% และ 88% ในขณะเดียวกันในระดับต่ำและต่ำกว่าประเทศที่มีรายได้ปานกลางตกอยู่ในวิกฤตที่มีอัตราที่ต่ำกว่ามาก ภายนอกและภายนอกหนี้สาธารณะในประเทศเหล่านี้ก่อนที่วิกฤตที่เกิดขึ้นคิดเป็นน้อยกว่า 40% ของ GDP แต่ก็เป็นที่เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์ความมั่นคงของเวียดนามได้รับการทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็วในที่ผ่านมาปีที่ผ่านมา ตามสถิติของกระทรวงการคลังภายในสองปี 2008-2010 หนี้สาธารณะต่อGDP เพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยละ 20 จุดจาก 36.2% เป็น 57.3% ในขณะที่ภายนอกหนี้สาธารณะต่อGDP ก็ขึ้นไปมากกว่าร้อยละ6 จุด จาก 25.1% มาอยู่ที่ข้างต้น31.1% แนวโน้มที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคุกคามความปลอดภัยทางการเงินของประเทศเวียดนามและประเทศต้องการที่จะตอบสนองในทันท่วงที. นอกจากนี้เวียดนามหนี้สาธารณะรวมงบประมาณอัตราส่วนรายได้นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนท้ายของปี 2010 หนี้สาธารณะรวมเป็นเรื่องที่สองของรายได้จากงบประมาณทั้งหมด, เพิ่มขึ้นจาก 1.6 เท่าในปี 2008 ในขณะเดียวกันรัฐงบประมาณยังคงอยู่ในการขาดดุลลึกลงไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและไม่มีสัญญาณของการปรับปรุงในอนาคตอันใกล้. รัฐประมาณการงบประมาณหมายความว่ารัฐบาลจะยังคงดำเนินนโยบายการคลังแบบขยายตัวที่มีการขาดดุลงบประมาณปีละประมาณ5% ของจีดีพี เป็นผลให้หนี้สาธารณะที่จะต่อ GDP จะไม่แน่นอนหยุดที่ปัจจุบันระดับประมาณ57%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อหนี้สาธารณะของเวียดนามละลายหมายถึง , โดยสิ้น 2010 , หนี้สาธารณะต่อ GDP หนี้ต่างประเทศต่อ GDP และหนี้สาธารณะต่อ GDP ให้ภายนอกมากกว่า 55% , 40% และ 30% ตามลำดับ มันเป็นเรื่องยากที่จะกล่าวว่าพวกเขาไปกว่าระดับความปลอดภัย เนื่องจากงานวิจัยต่าง ๆที่ผลิต
เตือนที่แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ตัวอย่างเช่นLi et al ( 2010 ) ชี้ว่า ยุโรป ตะวันออกกลาง และประเทศในเอเชียได้ตามปกติในวิกฤตหนี้ต่อ GDP ของพวกเขากับเพิ่มขึ้นสูงสุดระหว่าง 42 % และ 88% ขณะเดียวกัน ต่ำ และ ประเทศรายได้กลางล่างตกอยู่ในวิกฤต ด้วยอัตราส่วนลดมาก ภายนอกและภายนอกของหนี้สาธารณะในประเทศเหล่านี้ก่อนวิกฤตที่เกิดขึ้นคิดเป็นน้อยกว่า 40% ของ GDP อย่างไรก็ตามมันเป็นน่าสังเกตว่าเวียดนามได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว สถานการณ์ละลาย

ปีล่าสุด . ตามรายงานสถิติภายใน
2 ปี จากปี 2553 ที่มีอัตราส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP
เพิ่มขึ้นกว่า 20 เปอร์เซ็นต์จากร้อยละ 57.3
36.2 % ในขณะที่ภายนอก
สาธารณะอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP ก็ขึ้นไปกว่า
6 จุด ปรับตัวเพิ่มขึ้นร้อยละจากข้างบน
31.1% .มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน คุกคาม
เวียดนามทางการเงินความปลอดภัยและประเทศ
ต้องตอบสนองทันเวลา
นอกจากนี้ เวียดนาม

อัตราส่วนหนี้สาธารณะ งบประมาณรายได้ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ใน
โดยเฉพาะ โดยในปี 2553
หนี้สาธารณะรวมประมาณสองเท่าของงบประมาณเงินรายได้รวม
ขึ้นจาก 1.6 ครั้งในปี 2008 ในขณะเดียวกัน รัฐ
งบประมาณยังคงขาดดุลในลึกในไม่กี่
ปีและไม่มีสัญญาณของการปรับปรุง
ในอนาคตอันใกล้ รัฐประมาณการงบประมาณ
เป็นนัยว่า รัฐบาลจะยังคงดำเนินนโยบายการคลังกับรอบ

การขาดดุลงบประมาณปีละประมาณ 5 %
GDP เป็นผลให้หนี้สาธารณะต่อจีดีพีจะไม่หยุด

ในระดับปัจจุบันประมาณ 57 เปอร์เซ็นต์