Words, intentions, and actionsIn Ju

Words, intentions, and actions

In July 2004 the British Crown Prosecution Service decided not to

charge Kilroy-Silk with the offence of ‘incitement to racial hatred’

or any other under the Race Relations legislation. The CPS

concluded that Kilroy-Silk’s remarks against Arabs and Muslims

111

were not ‘intentionally insulting’. Indeed, Kilroy-Silk had

apologized for the remarks, claiming in the next day’s Daily

Express that he had never intended to insult the world’s 200

million Arabs’ and that he had ‘aimed his criticism at a number of

repressive, autocratic governments in the Middle East and the

extremists they sheltered’. In the Sunday Express a week after the

original article, he pointed out: ‘I didn’t intend to say that all Arabs

are uncivilized because clearly I don’t believe that. That’s stupid.

That’s nonsense.’

The question of whether racism is an intended or unintended aspect

of any particular statement or utterance is clearly important,

especially in the legal context such as the issue of Kilroy-Silk’s guilt

or otherwise.

Racist utterances do not prove that the person or group making

them intended the remarks to be understood as racist and would be

hurtful in that specific manner. Nor do they mean that that person

or group will necessarily and automatically carry out other kinds of

discriminatory practices or has done so in the past.

This is not simply a matter of academic or research interest. It can

become a vital issue when judgements are being made about racist

behaviour. A remarkable incident that emerged in the trial of the

white youths accused of the racist murder of the black teenager

Stephen Lawrence in 1993 in London aptly and tragically illustrates

the importance and often intractability of this issue.

In order to gather evidence against the five white youths suspected

of having committed the murder, police secretly filmed the suspects

at home. The footage shows the young men shouting racist

obscenities and play-acting with knives. But the film was not used

as evidence. It would have been easy for the youths to argue in

court, as they had done publicly, that they were only ‘fooling around’

or ‘messing about’, and that the incidents reveal nothing about their

intentions or their guilt in actually committing the murder of

112

Stephen Lawrence. The youths have never been convicted of the

murder of Stephen Lawrence.

The issue of the relationship between speech acts and other forms

of discriminatory behaviour remains problematic, and inferences

have to be made with care and close attention to context and other

behaviour. What might seem plausible at a common-sense level

does not necessarily convince when judgements of proof beyond

reasonable doubt have to be made.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำ ความตั้งใจ และการดำเนินการใน 2547 กรกฎาคม บริการฟ้องร้องมงกุฎอังกฤษตัดสินใจไม่ไปค่าธรรมเนียม Kilroy ไหมกับความผิดของ "ส่งเสริมความเกลียดชังเชื้อชาติ'หรืออื่น ๆ ภายใต้กฎหมายความสัมพันธ์แข่งขัน ของวิทยาลัยการสรุปข้อสังเกตที่ Kilroy-ไหมของอาหรับและมุสลิม111ได้ไม่ 'insulting ตั้งใจ' แน่นอน มีไหม Kilroyอุ้มสำหรับหมายเหตุ อ้างในวันถัดไปของทุกวันแสดงว่า เขาไม่ได้ตั้งใจที่ดูหมิ่น 200 ของโลกล้านอาหรับและว่า เขามี ' มุ่งที่การวิจารณ์ของเขากดขี่ วิจารณ์รัฐบาลในตะวันออกกลางและพวกหัวรุนแรงพวกเขาล้อมรอบด้วย ' ในแสดงอาทิตย์ต่อสัปดาห์หลังจากบทความต้นฉบับ เขาชี้ให้เห็น: ' ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบอกว่า อาหรับทั้งหมดมี uncivilized เนื่องจากชัดเจนเพราะไม่เชื่อว่า ก็โง่ก็เหลวไหล 'คำถามที่ว่าเหยียดเป็นด้านที่ตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจงบเฉพาะหรือ utterance มีความสำคัญอย่างชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทกฎหมายเช่นปัญหาของความผิด Kilroy ไหมหรืออื่นใดUtterances เหยียดสีผิวไม่สามารถพิสูจน์ที่บุคคลหรือกลุ่มทำหมายเหตุการที่จะเข้าใจเป็น racist ไว้ และจะhurtful ในลักษณะที่เฉพาะ ไม่ทำพวกเขาหมายถึง การที่บุคคลนั้นหรือกลุ่มจะโดยอัตโนมัติ และจำเป็นต้องดำเนินการอื่นของประมงทะเลปฏิบัติ หรือได้ทำในอดีตนี่ไม่ใช่แค่เรื่องของวิชาการ หรือวิจัยสนใจ มันสามารถเป็น ปัญหาสำคัญเมื่อมีการทำ judgements เกี่ยวกับ racistพฤติกรรมการ เหตุการณ์โดดเด่นที่ปรากฏขึ้นในการทดลองของยังเยาวชนที่ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรมเหยียดสีผิวของวัยรุ่นสีดำสีขาวStephen Lawrence ในปี 1993 ในลอนดอน aptly และ tragically แสดงความสำคัญและมักจะ intractability ของปัญหานี้เพื่อรวบรวมหลักฐานกับเยาวชนสีขาวห้าสงสัยของมีมุ่งมั่นการฆาตกรรม ตำรวจแอบมาถ่ายทำเรื่องให้ผู้ต้องสงสัยอยู่บ้าน วิดีโอการแสดงหนุ่มตะโกน racistโดยและ play-acting ด้วยมีด แต่ไม่ใช้ฟิล์มเป็นหลักฐาน มันจะได้ง่ายสำหรับเยาวชนทะเลาะกันในศาล ตามที่พวกเขาทำอย่างเปิดเผย ที่พวกเขาถูก 'สะดุ้งสถาน'หรือ 'messing เกี่ยวกับ' และว่า ปัญหาการเปิดเผยอะไรเกี่ยวกับพวกเขาความตั้งใจหรือความผิดของพวกเขาว่าฆาตกรรมของจริง112Stephen ลอว์เรนซ์ ไม่เคยมีประวัติเยาวชนของการฆาตกรรมของ Stephen Lawrenceปัญหาของความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำคำพูดและรูปแบบอื่น ๆพฤติกรรมโจ่งแจ้งยังคงมีปัญหา และ inferencesมีการดูแลและใส่เนื้อหาและอื่น ๆพฤติกรรมการ ที่อาจดูเหมือนเป็นไปได้ในระดับสามัญสำนึก-ไม่จำเป็นต้องมั่นใจเมื่อ judgements พิสูจน์เลยข้อสงสัยที่สมเหตุสมผลที่จะทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำความตั้งใจและการกระทำในเดือนกรกฎาคมปี 2004 พระมหากษัตริย์อังกฤษบริการการฟ้องร้องตัดสินใจที่จะไม่คิดค่าใช้จ่ายศีลไหมกับการกระทำผิดกฎหมายของการปลุกปั่นให้เกลียดชังเชื้อชาติ ' หรืออื่น ๆ ใด ๆ ภายใต้กฎหมายความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติ CPS สรุปว่าศีลข้อสังเกตไหมกับชาวอาหรับและชาวมุสลิม111 ไม่ได้ 'จงใจดูถูก' อันที่จริงศีลไหมได้ขอโทษสำหรับคำพูดที่อ้างว่าในวันของวันถัดไปเอ็กซ์เพรสว่าเขาไม่เคยมีเจตนาที่จะดูถูกของโลก 200 ล้านชาวอาหรับและว่าเขามี 'มุ่งเป้าวิจารณ์ของเขาที่จำนวนของการปราบปรามรัฐบาลเผด็จการในตะวันออกกลาง ตะวันออกและสุดโต่งพวกเขาที่กำบัง ' ในอาทิตย์ด่วนสัปดาห์หลังจากที่บทความเดิมเขาชี้ให้เห็นว่าฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะบอกว่าชาวอาหรับทั้งหมดมีความป่าเถื่อนอย่างชัดเจนเพราะผมไม่เชื่อว่า นั่นคือโง่. นั่นเป็นเรื่องไร้สาระ. ' คำถามที่ว่าการเหยียดสีผิวเป็นสิ่งที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจของคำสั่งใด ๆ หรือคำพูดอย่างชัดเจนที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบททางกฎหมายเช่นปัญหาของความผิดศีลไหมของหรืออื่น ๆ . คำพูดเหยียดสีผิวไม่ได้พิสูจน์ ที่บุคคลหรือกลุ่มที่ทำให้พวกเขาตั้งใจพูดที่จะเข้าใจว่าเป็นชนชั้นและจะเป็นอันตรายในลักษณะเฉพาะที่ พวกเขาจะไม่ได้หมายความว่าว่าบุคคลหรือกลุ่มจำเป็นโดยอัตโนมัติและจะดำเนินการชนิดอื่น ๆ ของการเลือกปฏิบัติหรือได้ทำดังนั้นในอดีตที่ผ่านมา. นี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่เรื่องของผลประโยชน์ด้านการศึกษาหรือการวิจัย มันสามารถกลายเป็นปัญหาสำคัญเมื่อคำตัดสินมีการทำเกี่ยวกับชนชั้นพฤติกรรม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่าทึ่งที่เกิดขึ้นในการพิจารณาคดีของวัยรุ่นผิวขาวที่ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรมชนชั้นของวัยรุ่นสีดำสตีเฟอเรนซ์ในปี 1993 ในกรุงลอนดอนเหมาะเจาะและอนาถแสดงให้เห็นถึงความสำคัญและมักจะ intractability ของปัญหานี้. เพื่อที่จะรวบรวมพยานหลักฐานต่อห้าวัยรุ่นผิวขาว ที่ต้องสงสัยว่ามีความมุ่งมั่นของการฆาตกรรมตำรวจแอบถ่ายผู้ต้องสงสัยที่บ้าน ภาพแสดงให้เห็นชายหนุ่มตะโกนเหยียดผิวหยาบคายและการเล่นละครด้วยมีด แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้เป็นหลักฐาน ก็จะได้รับง่ายสำหรับเยาวชนที่จะโต้แย้งในศาลเช่นที่พวกเขาเคยทำมาต่อสาธารณะว่าพวกเขาเท่านั้น 'หลอกลวงรอบ' หรือ 'ล้อเล่นเกี่ยวกับ' และว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นอะไรเกี่ยวกับพวกเขาตั้งใจหรือความผิดของพวกเขาในการกระทำการฆาตกรรมจริง ของ112 สตีเฟอเรนซ์ เยาวชนไม่เคยได้รับการตัดสินจากการฆาตกรรมของสตีเฟ่นอเรนซ์. ปัญหาของความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำคำพูดและรูปแบบอื่น ๆของพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติยังคงมีปัญหาและข้อสรุปที่ต้องทำด้วยความระมัดระวังและความสนใจใกล้เคียงกับบริบทและอื่น ๆ ที่พฤติกรรม สิ่งที่อาจดูเหมือนน่าเชื่อถืออยู่ในระดับที่สามัญสำนึกไม่จำเป็นต้องโน้มน้าวเมื่อคำตัดสินของการพิสูจน์เกินกว่าเหตุอันควรสงสัยต้องทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำ , ความตั้งใจและการกระทำ

ในกรกฎาคม 2004 อังกฤษมงกุฎ ตัดสินใจไม่ดำเนินคดีบริการ

เรียกคิลรอยไหมด้วยข้อหายุยงให้เกลียดชังเชื้อชาติ ' '

หรืออื่น ๆภายใต้การแข่งขันสัมพันธ์กฎหมาย CPS

สรุปว่าคำพูดของคิลรอยไหมกับชาวอาหรับและมุสลิม

0

ไม่ได้จงใจดูถูก ' ' แน่นอน คิลรอยไหมมี

ขอโทษที่แสดงค้าในวันถัดไปทุกวัน

ด่วน ที่เขาไม่เคยตั้งใจที่จะดูถูกของโลก 200

ล้านของชาวอาหรับ และเขาก็มีการวิจารณ์ของเขาจํานวน

อย่างเก็บกด เผด็จการรัฐบาลในตะวันออกกลาง และกลุ่มพวกเขาซุ้ม

' ในอาทิตย์แสดงสัปดาห์หลังจากที่

บทความต้นฉบับ เขากล่าวว่า ' ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดอย่างนั้นทุกคน

คนอาหรับเป็นอนารยะเพราะฉันไม่เชื่อ นั่นมันโง่มาก

ไร้สาระ '

ถามว่าตั้งใจ หรือ ไม่ตั้งใจ กว้างยาวเหยียดเชื้อชาติเป็น

ของใด ๆ โดยเฉพาะข้อความหรือที่ชัดเจนที่สำคัญ

โดยเฉพาะในบริบทของกฎหมาย เช่น เรื่องของคิลรอยไหม รู้สึกผิด



พูดเหยียดผิวหรือไม่ ไม่พิสูจน์ ที่บุคคลหรือกลุ่มบุคคลให้

พวกเขาตั้งใจกล่าวจะสามารถเข้าใจได้ว่าเป็นพวกเหยียดผิว และจะ

เจ็บปวดในที่เฉพาะเจาะจงลักษณะ หรือ ไม่ก็หมายความว่าคนนั้น

หรือกลุ่มจะต้องโดยอัตโนมัติและดำเนินการอื่น ๆ ชนิดของ

การแนวทางปฏิบัติ หรือได้ทำไปแล้วในอดีต

นี้ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของผลประโยชน์ทางวิชาการ หรือการวิจัย มันสามารถ

กลายเป็นปัญหาสำคัญเมื่อต้องการจะให้เรื่องเหยียดผิว

พฤติกรรม เหตุการณ์ที่น่าทึ่งเกิดขึ้นในการทดลองของ

สีขาวเยาวชนที่ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรมแบ่งแยกเชื้อชาติของวัยรุ่นสีดำ

สตีเฟนลอว์เรนซ์ในปี 1993 ในลอนดอน aptly และน่าเศร้าที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญ และมักจะ intractability

เรื่องนี้

เพื่อรวบรวมหลักฐานกับห้าสีขาวเยาวชนสงสัย

มีความมุ่งมั่น ฆาตกรรม , ตำรวจแอบถ่ายสงสัย

ที่บ้าน วิดีโอที่แสดงให้เห็นชายหนุ่มตะโกนเหยียดผิว

obscenities และเล่นทำมีด แต่หนังไม่ได้ใช้

ไว้เป็นหลักฐาน มันเป็นการง่ายสำหรับเยาวชนที่จะเถียง

ศาล ตามที่พวกเขาได้เปิดเผยว่าพวกเขาเป็นเพียง ' โง่ ' หรือ ' ยุ่งเรื่อง

' และว่าเหตุการณ์เปิดเผยอะไรเกี่ยวกับของพวกเขา

ความตั้งใจหรือความผิดในการฆ่าจริง ๆ

0

สตีเฟนลอว์เรนซ์ เยาวชนที่ไม่เคยถูกตัดสินว่ามีความผิดของ

ฆาตกรรมของ สตีเฟน ลอว์เรนซ์ . . .

เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำ คำพูด และรูปแบบอื่น ๆของพฤติกรรมที่เลือกปฏิบัติยังคงมีปัญหา

และอนุมานว่า

มีให้กับการดูแลและความสนใจใกล้เคียงกับบริบทอื่น ๆ

และพฤติกรรมสิ่งที่อาจดูเหมือนจะเป็นสามัญสำนึกระดับ

ไม่จําเป็นต้องโน้มน้าวเมื่อต้องการการพิสูจน์เกิน

สงสัยต้องมีการทำ