Under the new amendments, when a de

Under the new amendments, when a debtor defaults, a creditor is required to notify the debtor's guarantor within 60 days of the default.
If the creditor fails to give such notice, it cannot recover interest, costs and expenses from the guarantor that were incurred after the 60 days. The present law, in comparison, does not contain any notice requirements.
Furthermore, under the new law, the creditor cannot demand the guarantor to immediately pay the debt until the notice reaches the guarantor. The present law allows creditors to immediately demand performance from the guarantor when the debtor defaults.
Another key change involves a guarantor's liability for the debt. The new law states that contracts imposing joint liability between a debtor and guarantor will be void. The present law contains no such prohibition.
Under the present law, if a debtor defaults and the guarantor fails to voluntarily satisfy the debt, the creditor has the option to enforce the guarantee by filing a claim against the guarantor. Only the guarantor — and not the debtor — would be answerable for the debt. Such joint liability is especially useful when the debtor has no assets, which is often the reason why a guarantee arrangement is made in the first place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้แก้ไขใหม่ เมื่อลูกหนี้เป็นค่าเริ่มต้น ลูกหนี้นั้นจำเป็นต้องแจ้งให้ผู้ค้ำประกันของลูกหนี้ภายใน 60 วันเริ่มต้นถ้าเจ้าหนี้ที่ให้ประกาศดังกล่าว มันไม่สามารถกู้คืนดอกเบี้ย ต้นทุน และค่าใช้จ่ายจากผู้ค้ำประกันที่ได้เกิดขึ้นหลังจาก 60 วัน ปัจจุบันกฏหมาย เปรียบเทียบ ไม่ประกอบด้วยข้อกำหนดประกาศนอกจากนี้ กฎหมายใหม่ ลูกหนี้ที่ไม่ต้องการผู้ค้ำประกันต้องชำระหนี้ทันทีจนกว่าประกาศถึงผู้ค้ำประกัน กฎหมายปัจจุบันได้เจ้าหนี้ทันทีความต้องการผลการดำเนินงานจากผู้ค้ำประกันเมื่อลูกหนี้เป็นค่าเริ่มต้นเปลี่ยนคีย์อื่นเกี่ยวข้องกับความรับผิดของผู้ค้ำประกันหนี้ กฎหมายใหม่ระบุว่า สถานะความรับผิดชอบร่วมระหว่างลูกหนี้และผู้ค้ำประกันสัญญาจะเป็นโมฆะ กฎหมายปัจจุบันประกอบด้วย prohibition ดังกล่าวไม่ภายใต้กฎหมายปัจจุบัน ถ้าค่าเริ่มต้นของลูกหนี้ และผู้ค้ำประกันไม่สามารถตอบสนองต่อหนี้ ลูกหนี้ที่ได้เลือกที่จะบังคับใช้รับประกัน โดยยื่นคำร้องต่อผู้ค้ำประกัน เฉพาะผู้ค้ำประกัน — และไม่ลูกหนี้ — จะ answerable สำหรับหนี้สิน ความรับผิดชอบร่วมกันดังกล่าวมีประโยชน์อย่างยิ่งเมื่อลูกหนี้มีสินทรัพย์ไม่ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมจัดรับประกันทำในสถานที่แรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้การแก้ไขใหม่เมื่อเริ่มต้นลูกหนี้เจ้าหนี้จะต้องแจ้งให้ผู้ค้ำประกันของลูกหนี้ภายใน 60 วันของการเริ่มต้น.
ถ้าเจ้าหนี้ไม่มาให้แจ้งให้ทราบล่วงหน้าดังกล่าวก็ไม่สามารถกู้คืนดอกเบี้ยค่าใช้จ่ายและค่าใช้จ่ายจากการค้ำประกันที่ได้เกิดขึ้นหลังจากที่ 60 วัน กฎหมายปัจจุบันในการเปรียบเทียบไม่ได้มีความต้องการแจ้งให้ทราบล่วงหน้า.
นอกจากนี้ภายใต้กฎหมายใหม่ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ไม่สามารถเรียกร้องผู้ค้ำประกันการชำระหนี้ทันทีจนกว่าจะมีประกาศถึงผู้ค้ำประกัน กฎหมายปัจจุบันอนุญาตให้เจ้าหนี้ที่จะเรียกร้องทันทีประสิทธิภาพจากผู้ค้ำประกันเมื่อลูกหนี้ผิดนัด.
ควบคุมการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดของผู้ค้ำประกันหนี้ กฎหมายใหม่ที่ระบุว่าสัญญาการจัดเก็บภาษีรับผิดร่วมกันระหว่างลูกหนี้และผู้ค้ำประกันจะถือเป็นโมฆะ กฎหมายปัจจุบันไม่มีลักษณะต้องห้ามดังกล่าว.
ภายใต้กฎหมายปัจจุบันหากลูกหนี้ผิดนัดและผู้ค้ำประกันล้มเหลวในการตอบสนองความสมัครใจหนี้ที่เจ้าหนี้มีตัวเลือกในการบังคับใช้การรับประกันโดยการยื่นข้อเรียกร้องกับผู้ค้ำประกัน เฉพาะผู้ค้ำประกัน - และไม่ลูกหนี้ - จะเป็นคำตอบสำหรับหนี้ รับผิดร่วมกันดังกล่าวจะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกหนี้มีสินทรัพย์ไม่ซึ่งมักจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมการจัดรับประกันจะทำในสถานที่แรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้การแก้ไขใหม่ เมื่อลูกหนี้ผิดสัญญา เจ้าหนี้จะต้องแจ้งให้ผู้ค้ำประกันของลูกหนี้ภายใน 60 วันของการเริ่มต้น .
ถ้าเจ้าหนี้ล้มเหลวเพื่อให้แจ้งให้ทราบดังกล่าว ไม่สามารถกู้คืนดอกเบี้ย ต้นทุนและค่าใช้จ่ายจากรายได้ที่เกิดขึ้นหลังจาก 60 วัน ปัญหากฎหมายในการเปรียบเทียบ ไม่ประกอบด้วยสังเกตความต้องการ .
นอกจากนี้ ภายใต้กฎหมายใหม่ไม่ได้ต้องการคนค้ำประกันเจ้าหนี้ทันทีจ่ายหนี้จนสังเกตเห็นถึงนายประกัน กฎหมายปัจจุบันอนุญาตให้เจ้าหนี้ได้ทันทีความต้องการประสิทธิภาพจากผู้รับรอง เมื่อลูกหนี้ผิดสัญญา .
อีกเปลี่ยนคีย์ที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดของผู้ค้ำประกันหนี้ กฎหมายใหม่ระบุว่า สัญญาการกำหนดความรับผิดร่วมกันระหว่างลูกหนี้และผู้ค้ำประกันจะเป็นโมฆะปัจจุบันมีกฎหมายไม่มีข้อห้าม .
ภายใต้กฎหมายปัจจุบัน ถ้าลูกหนี้ผิดสัญญา และผู้รับรอง ไม่สมัครใจ ตามหนี้ เจ้าหนี้มีสิทธิที่จะบังคับหลักประกัน โดยการยื่นเรียกร้องกับประกัน เท่านั้นรับรอง - และไม่ใช่ลูกหนี้ - ตอบได้สำหรับหนี้ เช่นร่วมรับผิด จะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกหนี้ไม่มีทรัพย์สินซึ่งมักจะเป็นเหตุผลที่รับประกันการสร้างในสถานที่แรก .