n a world of ever-increasing energy

n a world of ever-increasing energy demands and the need for
renewable energy resources, photovoltaics are becoming an
increasingly appealing option for energy production (1). Organic
photovoltaic (OPV) cells (2–8) offer a potential alternative to
conventional Si solar cells, as exemplified by (i) dye-sensitized
(9), (ii) polymer (10), and (iii) small-molecule (11) cells. Of
these, polymer cells offer the combined attraction of low cost,
light weight, mechanical flexibility, and amenability to manufacture
by high-throughput, low-cost, large-area reel-to-reel
coating processes. It is estimated that such solar cells could be
commercially viable if power conversion efficiencies (PCEs) on
the order of
10% were achieved (12). To date, the highest PCE
polymer solar cells have been fabricated with an active layer
composed of a blend of regioregular poly(3-hexylthiophene)
(P3HT) (13) and the fullerene derivative [6,6]-phenyl-C61 butyric
acid methyl ester (PCBM) (14) (Fig. 1). The P3HT
PCBM blend forms a phase-separated ‘‘bulk-heterojunction’’
(BHJ) nanostructure that provides a large interfacial area for
exciton dissociation. When photo-excited, the P3HT network
acts as an electron donor and transporter of holes to the cell
anode, while the PCBM network acts as an electron acceptor and
transporter of electrons to the cell cathode (10, 15–19). While
one materials limitation of this BHJ design is doubtless the less
than optimum match of the narrow P3HT:PCBM optical absorption
to the solar spectrum (12), it is also likely that the
multiple, poorly understood interfaces represent a significant
and generic performance constraint to this type of solar cell.
Nanoscale ‘‘engineering’’ of the anode–organic interface has
been successfully implemented in organic light-emitting diodes
(OLEDs) for enhancing electrode–organic interfacial physical
and electrical contact, resulting in reduced turn-on voltage,
blocking of misdirected carriers, enhanced thermal durability,
and increased current/power efficiency (20–24). In BHJ OPVs,
interfacial effects probably limit realization of the maximum
theoretical open-circuit voltage (Voc). It is generally thought that
the magnitude of Voc parallels the energetic difference between
the highest occupied molecular orbital (HOMO) of the BHJ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกของความต้องการพลังงานที่มีมากและต้องการ nทรัพยากรพลังงานหมุนเวียน แผงเซลล์แสงจะกลายเป็นการตัวเลือกที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับการผลิตพลังงาน (1) อินทรีย์เซลล์ (OPV) เซลล์แสงอาทิตย์ (2-8) เสนอทางเลือกมีศักยภาพปกติในเซลล์แสงอาทิตย์ เป็น exemplified โดย (i) sensitized ย้อม(9), (ii) พอลิเมอร์ (10), และ (iii) เซลล์ขนาดเล็กโมเลกุล (11) ของเหล่านี้ พอลิเมอร์เซลล์นำเสนอสถานที่ท่องเที่ยวที่รวมต้นทุนต่ำน้ำหนักเบา ความยืดหยุ่นเครื่องจักรกล และ amenability ในการผลิตโดยอัตราความ เร็วสูง ประหยัด ขนาดใหญ่พื้นที่ reel-to-reelกระบวนการเคลือบ คาดว่า เซลล์สุริยะดังกล่าวอาจจะแปลงทำงานได้ในเชิงพาณิชย์หากพลังงานประสิทธิภาพ (PCEs) ในสั่ง 10% ก็ทำได้ (12) วันที่ เราสูงสุดเซลล์แสงอาทิตย์พอลิเมอร์มีการหลังสร้าง ด้วยชั้นการใช้งานประกอบด้วยการผสมผสานของ regioregular poly(3-hexylthiophene)(P3HT) (13) และอนุพันธ์ฟูลเลอรีน [6,6] - phenyl - C61 butyricmethyl กรดเอส (PCBM) (14) (Fig. 1) P3HTPCBM ผสมผสานรูปแบบการแบ่งระยะ ''จำนวนมาก-heterojunction''Nanostructure (BHJ) ที่ให้พื้นที่ interfacial ขนาดใหญ่สำหรับexciton dissociation เมื่อภาพตื่นเต้น เครือข่าย P3HTทำหน้าที่เป็นผู้บริจาคอิเล็กตรอนและขนส่งของไปยังเซลล์แอโนด ในขณะที่เครือข่าย PCBM ทำหน้าที่เป็น acceptor การอิเล็กตรอน และขนส่งของอิเล็กตรอนกับแคโทดของเซลล์ (10, 15-19) ในขณะที่หนึ่งวัสดุออกแบบ BHJ นี้มีอย่างไม่ต้องสงสัยน้อยลงกว่าจะดูดซึมแสง P3HT:PCBM แคบเหมาะสมตรงกับการสเปกตรัมแสง (12), มีแนวโน้มที่จะหลาย อินเตอร์เฟสที่เข้าใจไม่ดีแสดงถึงความสำคัญและข้อจำกัดทั่วไปประสิทธิภาพของเซลล์แสงอาทิตย์ชนิดนี้มี Nanoscale ''วิศวกรรม '' ของอินเทอร์เฟซที่แอโนดอินทรีย์ได้ดำเนินการสำเร็จในอินทรีย์แสง–เปล่ง diodes(OLEDs) สำหรับเพิ่ม interfacial กายภาพเกษตรอินทรีย์ – ไฟฟ้าและการ ติดต่อไฟฟ้า ใน turn-on ที่ลดแรงดันบล็อกของสายการบินจริง เพิ่มความทนทานความร้อนและเพิ่มประสิทธิภาพพลังงานปัจจุบัน (20-24) ใน BHJ OPVsผล interfacial จำกัดอาจรับรู้สูงสุดทฤษฎีเปิดวงจรแรงดันไฟฟ้า (Voc) โดยทั่วไปคิดว่า จะที่ขนาดของ Voc parallels ปรับความแตกต่างระหว่าง(ตุ๊ด) ออร์บิทัลโมเลกุลของ BHJ ครอบครองสูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

na
โลกของการเพิ่มมากขึ้นความต้องการพลังงานและความจำเป็นสำหรับแหล่งพลังงานหมุนเวียนพลังแสงอาทิตย์พลังจะกลายเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับการผลิตพลังงาน
(1) อินทรีย์ไฟฟ้าโซลาร์เซลล์ (OPV) เซลล์ (2-8) เสนอทางเลือกที่มีศักยภาพในการเซลล์แสงอาทิตย์แบบเดิมศรีอย่างสุดขั้ว(i) การย้อมไวแสง(9), (ii) ลิเมอร์ (10) และ (iii) โมเลกุลขนาดเล็ก ( 11) เซลล์ ของเหล่านี้เซลล์ลิเมอร์นำเสนอสถานที่ท่องเที่ยวที่รวมของต้นทุนต่ำน้ำหนักเบายืดหยุ่นกลและการรับผิดชอบในการผลิตโดยการส่งผ่านสูงต้นทุนต่ำขนาดใหญ่พื้นที่รีลไปรีลกระบวนการเคลือบ มันเป็นที่คาดว่าเซลล์แสงอาทิตย์ดังกล่าวอาจจะมีศักยภาพในเชิงพาณิชย์หากประสิทธิภาพการแปลงพลังงาน (PCEs) ในคำสั่งของ? 10% ประสบความสำเร็จ (12) ในวันที่ PCE สูงสุดลิเมอร์เซลล์แสงอาทิตย์ได้รับการประดิษฐ์ที่มีชั้นที่ใช้งานประกอบด้วยการผสมผสานของโพลีregioregular (3 hexylthiophene) (P3HT) (13) และอนุพันธ์ fullerene [6,6] butyric -phenyl-C61 เมธิลกรด เอสเตอร์ (PCBM) (14) (รูปที่ 1). P3HT ผสมผสาน PCBM รูปแบบขั้นตอนการแยก '' เป็นกลุ่มเฮเทอโร '' (BHJ) โครงสร้างระดับนาโนที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับ interfacial แยกออกจากกัน exciton เมื่อภาพที่ตื่นเต้น P3HT เครือข่ายทำหน้าที่เป็นผู้บริจาคอิเล็กตรอนและขนส่งของหลุมเซลล์ขั้วบวกในขณะที่เครือข่ายทำหน้าที่เป็นPCBM รับอิเล็กตรอนและขนส่งของอิเล็กตรอนจะแคโทดมือถือ(10, 15-19) ในขณะที่ข้อ จำกัด วัสดุการออกแบบ BHJ นี้อย่างไม่ต้องสงสัยน้อยกว่าการแข่งขันที่ดีที่สุดของP3HT แคบ: PCBM ดูดกลืนแสงที่จะสเปกตรัมแสงอาทิตย์(12) ก็ยังเป็นไปได้ว่าหลายอินเตอร์เฟซที่เข้าใจได้ไม่ดีเป็นตัวแทนที่สำคัญข้อจำกัด ประสิทธิภาพการทำงานและทั่วไปเพื่อ ชนิดของเซลล์แสงอาทิตย์นี้. นาโน '' วิศวกรรม '' ของอินเตอร์เฟซขั้วบวกอินทรีย์ได้รับการดำเนินการประสบความสำเร็จในการไดโอดเปล่งแสงอินทรีย์(OLEDs) สำหรับการเสริมสร้างขั้วอินทรีย์ interfacial ทางกายภาพการติดต่อและเครื่องใช้ไฟฟ้าที่มีผลในการลดการเปิดเครื่องขึ้นแรงดันไฟฟ้าการปิดกั้นของผู้ให้บริการผิด, ความทนทานความร้อนที่เพิ่มขึ้นและเพิ่มประสิทธิภาพปัจจุบัน/ พลังงาน (20-24) ใน BHJ OPVs, ผลกระทบ interfacial อาจจะก่อให้เกิดการ จำกัด สูงสุดที่แรงดันไฟฟ้าวงจรเปิดทางทฤษฎี(Voc) มันเป็นความคิดโดยทั่วไปว่าขนาดของ Voc แนวความแตกต่างระหว่างพลังสูงสุดครอบครองโมเลกุลโคจร(ตุ๊ด) ของ BHJ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

n โลกของความต้องการใช้พลังงานที่เพิ่มมากขึ้นและความต้องการ
ทรัพยากรพลังงานทดแทนเซลล์สุริยะจะกลายเป็น
มากขึ้นเลือกที่น่าสนใจเพื่อผลิตพลังงาน ( 1 ) เซลล์แสงอาทิตย์อินทรีย์
( opv ) เซลล์ ( 2 – 8 ) เสนอทางเลือกที่มีศักยภาพ

ปกติศรี เซลล์แสงอาทิตย์ชนิดสุดขั้วโดย ( ผม )
( 9 ) , ( ii ) พอลิเมอร์ ( 10 ) และ ( 3 ) โมเลกุลเล็ก ( 11 ) เซลล์ ของ
เหล่านี้พอลิเมอร์เซลล์เสนอสถานที่รวมของค่าใช้จ่ายต่ำ น้ำหนักเบา มีความยืดหยุ่นเชิงกล
, ,
amenability ผลิตโดยเร็วสูง ต้นทุนต่ำ ใหญ่ - รีล reel กระบวนการ
เคลือบ มันคือประมาณว่าเซลล์แสงอาทิตย์ดังกล่าวสามารถ
ในเชิงพาณิชย์ถ้าประสิทธิภาพการแปลงพลังงาน ( pces )
สั่ง
ร้อยละ 10 ได้ ( 12 ) วันที่ ,
พีซีสูงสุดเซลล์แสงอาทิตย์พอลิเมอร์ได้รับการประดิษฐ์ที่มีใช้งานชั้น
ประกอบด้วยการผสมผสานของ regioregular พอลิ 3-hexylthiophene )
( p3ht ) ( 13 ) และฟลูเลอรีนอนุพันธ์ [ 6 , 6 ] - phenyl-c61 butyric
กรดเมทิลเอสเทอร์ ( pcbm ) ( 14 ) ( รูปที่ 1 ) การ p3ht
pcbm ผสมผสานรูปแบบเฟสแยก ' 'bulk-heterojunction ' '
( bhj ) โครงสร้างนาโนที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับการ exciton (
.เมื่อภาพตื่นเต้น , p3ht เครือข่าย
ทำตัวเป็นอิเล็กตรอนขนส่งและหลุมไปยังเซลล์
แอโนด ในขณะที่ pcbm เครือข่ายทำหน้าที่เป็นอิเล็กตรอนและอิเล็กตรอนเพื่อขนย้ายพระนาสิก
เซลล์แคโทด ( 10 , 15 และ 19 ) ในขณะที่
ข้อจำกัดหนึ่งของการออกแบบวัสดุ bhj แน่นอนน้อยกว่า
กว่าราคาที่เหมาะสมของ p3ht แคบ : pcbm การดูดกลืนแสง
กับสเปกตรัมพลังงานแสงอาทิตย์ ( 12 )นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่
หลาย ไม่ค่อยเข้าใจระบบแสดงสถิติ
และทั่วไป ประสิทธิภาพข้อจำกัดของโซล่าเซลล์ชนิดนี้ 'engineering
nanoscale ' ' ' ของแอโนด–อินทรีย์แบบมี
เรียบร้อยแล้วใช้ไดโอดเปล่งแสงอินทรีย์
( oleds ) เพื่อเพิ่มไฟฟ้า–อินทรีย์ ( ทางกายภาพ
ติดต่อไฟฟ้าลดลงส่งผลให้เปิดแรงดัน
บล็อกผิดเป็นพาหะเพิ่มความทนทานความร้อนและเพิ่มประสิทธิภาพ พลังงาน ปัจจุบัน /
( 20 – 24 ) ใน opvs bhj , อาจก่อให้เกิดผล ( จำกัดสูงสุด
แรงดันเปิดวงจรเชิงทฤษฎี ( VOC ) มันเป็นโดยทั่วไปคิดว่า
ขนาดของ VOC เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่าง
แข็งขันสูงสุดครอบครองโมเลกุลโคจร ( ตุ๊ด ) ของ bhj