Calendula (Calendula officinalis),

Calendula (Calendula officinalis), or pot marigold, is an annual plant that has been used historically for ornamental and medicinal purposes. Calendula typically grows 20–50 cm tall with yellow and orange flowers 4–7 cm in diameter (Tucker, 2007). Calendula is in the Asteraceae, and has composite-type flowers (i.e., arranged incapitula). The seed of calendula comes in three primary shapes:nuggets, winged, and hooked (Froment et al., 2003; Joly et al.,2013; De Clavijo, 2005). For agronomic production the nuggets are preferred because their shape is more compatible with seed-ing equipment. In the last 20 years calendula has been evaluated as a specialty oilseed crop due to its high calendic acid content (Meierzu Beerentrup and Röbbelen, 1987; Biermann et al., 2010; Cromackand Smith, 1998). Seed oil from calendula contains 59–65% calendicacid (C18:3), which has value in cosmetic, paint, and coating indus-tries (Biermann et al., 2010). The cultivar ‘Carola’ was released in2005 and is one of only a few commercial oilseed varieties (Gesch,2013). The production and management practices for this oilseed crop have not been described fully for the Upper Midwest region of the U.S. Agronomic production of calendula has been evaluated primarily in Europe (Froment et al., 2003). Developing the best management practices for the production of calendula is necessary for optimized yield and profit for growers. Recent studies reported

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Calendula (Calendula officinalis), หรือดาวเรืองหม้อ จะเป็นพืชปีเดียวที่ได้เคยใช้มาเพื่อประดับ และสมุนไพร Calendula จะเติบโตขึ้น 20 – 50 ซม.สูง มีสีเหลือง และสีส้มดอกไม้ 4-7 ซม.ในเส้นผ่าศูนย์กลาง (ทักเกอร์ 2007) Calendula Asteraceae และมีคอมโพสิตชนิดดอกไม้ (เช่น จัด incapitula) เมล็ดของ calendula มาในสามหลักรูปร่าง: นักเก็ต ปีก และติดยาเสพติด (Froment et al., 2003 อยู่ร้อยเอ็ด al., 2013 เดอ Clavijo, 2005) สำหรับการผลิตลักษณะทาง นักเก็ตถูกต้องเนื่องจากรูปร่างของพวกเขามากขึ้นเข้ากันได้กับอุปกรณ์เมล็ด-ไอเอ็นจี ใน 20 ปี calendula ถูกประเมินเป็นการครอบตัด oilseed พิเศษเนื่องจากความสูง calendic กรด (Meierzu Beerentrup และ Röbbelen, 1987 Biermann et al., 2010 Cromackand สมิธ 1998) น้ำมันจาก calendula ประกอบด้วย 59-65% calendicacid (C18:3), ซึ่งมีค่าในเครื่องสำอาง สี และเคลือบเอยูรเวพยายาม (Biermann et al., 2010) Cultivar 'Carola' ถูกนำออกใช้ in2005 และเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่พาณิชย์ oilseed พันธุ์ (Gesch, 2013) ปฏิบัติการผลิตและการจัดการสำหรับพืช oilseed นี้ได้ไม่ถูกอธิบายเต็มสำหรับภูมิภาคบนไทม์ของสหรัฐลักษณะทางผลิต calendula ถูกประเมินเป็นหลักในยุโรป (Froment et al., 2003) พัฒนาแนวทางปฏิบัติการจัดการสำหรับการผลิต calendula เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพผลผลิตและกำไรสำหรับเกษตรกร รายงานการศึกษาล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาวเรือง (Calendula officinalis) หรือหม้อดาวเรืองเป็นพืชประจำปีที่มีการใช้ในอดีตเพื่อการประดับและสมุนไพร ดาวเรืองมักจะเติบโตขึ้น 20-50 เซนติเมตรสูงด้วยดอกไม้สีเหลืองและสีส้ม 4-7 เซนติเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง (ทักเคอร์ 2007) ดาวเรืองอยู่ในแอสเทอและมีคอมโพสิตชนิดดอกไม้ (เช่น incapitula จัด) เมล็ดดาวเรืองมาในสามรูปทรงหลัก: นักเก็ต, ปีกและติดยาเสพติด (Froment et al, 2003; Joly และคณะ, 2013; De Clavijo 2005..) สำหรับการผลิตทางการเกษตรนักเก็ตเป็นที่ต้องการเพราะรูปร่างของพวกเขาคือเข้ากันได้กับอุปกรณ์เมล็ดไอเอ็นจี ในช่วง 20 ปีที่ผ่านดาวเรืองได้รับการประเมินว่าเป็นพืช oilseed พิเศษเนื่องจากมีปริมาณสูง calendic กรด (Meierzu Beerentrup และRöbbelen 1987; Biermann et al, 2010;. Cromackand สมิ ธ , 1998) น้ำมันจากเมล็ดดาวเรืองมี 59-65% calendicacid (C18: 3) ซึ่งมีค่าในเครื่องสำอางสีและเคลือบสินธุพยายาม (. Biermann et al, 2010) พันธุ์ 'Carola' ได้รับการปล่อยตัว in2005 และเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่พันธุ์น้ำมันในเชิงพาณิชย์ (Gesch, 2013) การผลิตและการจัดการการปฏิบัติสำหรับการเพาะปลูกเมล็ดพืชน้ำมันนี้ยังไม่ได้รับการอธิบายอย่างเต็มที่สำหรับภูมิภาคมิดเวสต์ของการผลิตทางการเกษตรของสหรัฐดาวเรืองได้รับการประเมินในยุโรป (Froment et al., 2003) การพัฒนาวิธีการบริหารจัดการที่ดีที่สุดสำหรับการผลิตดาวเรืองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพผลผลิตและผลกำไรสำหรับเกษตรกรผู้ปลูก การศึกษาล่าสุดรายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวเรือง ( Calendula officinalis ) หรือกระถางดาวเรืองเป็นพืชประจำปีที่ถูกใช้ในอดีตเพื่อประดับและสมุนไพรเพื่อ ดาวเรืองมักจะเติบโต 20 – 50 ซม. สูงที่มีสีเหลืองและสีส้มดอกไม้ 4 – 7 เซนติเมตร ( ทัคเกอร์ , 2007 ) ดาวเรืองใน Asteraceae และมีดอกไม้ชนิดคอมโพสิต ( เช่น จัด incapitula ) เมล็ดพันธุ์ของดาวเรืองมาในสามรูปร่างขั้นพื้นฐาน :นักเก็ต , ปีก และติดยาเสพติด ( froment et al . , 2003 ; โจลี et al . , 2013 ; เดอ clavijo , 2005 ) สำหรับการผลิตทางการเกษตร nuggets เป็นที่ต้องการเนื่องจากรูปร่างของพวกเขาเข้ากันได้กับอุปกรณ์ไอเอ็นจีเมล็ด ใน 20 ปีได้ถูกประเมิน ดาวเรืองเป็นพืช oilseed พิเศษเนื่องจากเนื้อหาของกรดสูง calendic ( meierzu beerentrup และ R ö bbelen , 1987 ; เบียร์เมินน์ et al . , 2010 ; cromackand สมิธ1998 ) น้ำมันจากเมล็ดพันธุ์ดาวเรืองมี 59 – 65% calendicacid ( c18:3 ) ซึ่งมีมูลค่าในเครื่องสำอาง สี และเคลือบ Indus พยายาม ( เบียร์เมินน์ et al . , 2010 ) พันธุ์ ' คาโรล่า ' ถูกปล่อยออกมา in2005 และเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่พันธุ์ oilseed พาณิชย์ ( Gesch 2013 ) การผลิตและการจัดการพืช oilseed การปฏิบัตินี้ไม่ได้อธิบายอย่างเต็มที่ในเขต Upper Midwest ของสหรัฐอเมริกาเอส โดยการผลิตของดาวเรืองได้ถูกประเมินเป็นหลักในยุโรป ( froment et al . , 2003 ) การพัฒนาการจัดการการปฏิบัติที่ดีที่สุดในการผลิต ดาวเรือง เป็นสิ่งจำเป็น เพื่อเพิ่มผลผลิตและกำไรสำหรับผู้ปลูก รายงานการศึกษาล่าสุด