Delimitation of the distribution ar

Delimitation of the distribution areas of species has fundamental implications for the understanding of biodiversity and for decision-making in conservation. This is illustrated by the case of the Bearded Wood-Partridge (Dendrortyx barbatus), which is endemic to Mexico and was classified as threatened by the IUCN. Recently the discovery of this species in new locations caused an increase in the known distribution area whereupon it was reclassified in a lower risk category. In our study, delimitation and comparison of the Bearded Wood-Partridge distribution area is carried out utilising five different methods: minimum convex polygon; areographic; cartographic; ecological niche modeling; and, “free hand”. A number of locality records are also used to demonstrate the chronological order of appearance. The results show that the size and shape of the distribution area of this species vary depending on the number of records and on their spatial and environmental location, as well as on the particular delimitation method used. However, ecological niche modeling provides the best results in terms of spatial and numerical sensitivity as well as lower values of omission and a moderate extent of predicted areas. We suggest that decisions related to species conservation (categories of risk, areas of endemism, etc.), particularly those species of high geographical restriction, should be contingent on the formalised delimitation of distribution areas based on ecological niche modeling methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดเขตพื้นที่กระจายพันธุ์มีผลพื้นฐาน สำหรับความเข้าใจของความหลากหลายทางชีวภาพ และ การตัดสินใจในการอนุรักษ์ นี้จะแสดง โดยกรณีของการเบียร์ดดรากอนไม้-Partridge (Dendrortyx barbatus), ซึ่งเป็นยุงไปเม็กซิโก และจัดประเภทที่ถูกคุกคาม โดยการเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ เพิ่ง ค้นพบนกชนิดนี้ในสถานใหม่เกิดเพิ่มขึ้นในพื้นที่รู้จักกระจาย whereupon ถูกจัดประเภทใหม่ในประเภทความเสี่ยงต่ำ เราศึกษา กำหนดเขต และการเปรียบเทียบการกระจายเบียร์ดดรากอนไม้-Partridge พื้นที่ดำเนินการโดยห้าวิธีด้วยกัน: รูปหลายเหลี่ยมนูนต่ำ areographic cartographic ระบบนิเวศเฉพาะโมเดล ก "แฮนด์ฟรี" จำนวนเรกคอร์ดที่ท้องถิ่นยังใช้เพื่อแสดงให้เห็นถึงลำดับของลักษณะ ผลลัพธ์แสดงว่า ขนาดและรูปร่างของพื้นที่กระจายพันธุ์นี้แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับจำนวน ของเรกคอร์ด และ ในตำแหน่งพื้นที่ และสิ่งแวดล้อม รวม ทั้ง ในวิธีการกำหนดเขตการใช้ อย่างไรก็ตาม สร้างแบบจำลองระบบนิเวศเฉพาะแสดงผลลัพธ์ในแง่ของพื้นที่ และตัวเลขความไวเป็นกระทำการอันค่าต่ำและระดับปานกลางของพื้นที่คาดการณ์ เราขอแนะนำว่า ตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับอนุรักษ์พันธุ์ (ประเภทความเสี่ยง) พื้นที่ของ endemism ฯลฯ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชนิดของข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์ที่สูง กองทัพในกำหนดเขต formalised กระจายพื้นที่ยึดตามระบบนิเวศเฉพาะวิธีการสร้างโมเดล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กั้นเขตพื้นที่การกระจายของสายพันธุ์ที่มีผลกระทบต่อพื้นฐานสำหรับการทำความเข้าใจความหลากหลายทางชีวภาพและการตัดสินใจในการอนุรักษ์ นี่คือตัวอย่างจากกรณีของเคราไม้นกกระทา (Dendrortyx barbatus) ซึ่งเป็นถิ่นที่เม็กซิโกและถูกจัดเป็นคุกคามโดย IUCN เมื่อเร็ว ๆ นี้การค้นพบสปีชีส์ในสถานที่ใหม่นี้เกิดจากการเพิ่มขึ้นของพื้นที่การกระจายที่รู้จักกันครั้นแล้วมันถูกจัดประเภทในประเภทความเสี่ยงที่ต่ำกว่า ในการศึกษาปริมาณของเราและการเปรียบเทียบของเคราพื้นที่การกระจายไม้นกกระทาจะดำเนินการใช้วิธีการที่แตกต่างกันห้า: รูปหลายเหลี่ยมนูนต่ำสุด areographic; การทำแผนที่; เฉพาะการสร้างแบบจำลองระบบนิเวศ และ "มือฟรี" จำนวนของระเบียนที่ท้องถิ่นยังใช้เพื่อแสดงให้เห็นถึงลำดับเวลาของการปรากฏตัว ผลการศึกษาพบว่าขนาดและรูปร่างของพื้นที่การกระจายของสายพันธุ์นี้แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับจำนวนของระเบียนและสถานที่เชิงพื้นที่และสิ่งแวดล้อมของพวกเขาเช่นเดียวกับวิธีการปักปันเขตโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ใช้ อย่างไรก็ตามการสร้างแบบจำลองช่องทางนิเวศวิทยาให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในแง่ของความไวเชิงพื้นที่และตัวเลขเช่นเดียวกับการลดลงของค่าการละเลยและขอบเขตของพื้นที่ที่คาดการณ์ไว้ในระดับปานกลาง เราขอแนะนำว่าการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์สายพันธุ์ (ประเภทของความเสี่ยงพื้นที่ถิ่นและอื่น ๆ ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์ที่ข้อ จำกัด ทางภูมิศาสตร์สูงควรจะขึ้นอยู่กับปริมาณของพื้นที่ที่ทางการจัดจำหน่ายขึ้นอยู่กับวิธีการสร้างแบบจำลองช่องทางนิเวศวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนของพื้นที่จำหน่ายของชนิดมีพื้นฐานสำหรับความเข้าใจของความหลากหลายทางชีวภาพ และการตัดสินใจในการอนุรักษ์ นี่เป็นภาพประกอบ โดยกรณีของนกกระทาไม้เครา ( dendrortyx barbatus ) ซึ่งเป็นถิ่นเม็กซิโก และจัดเป็นคุกคามโดย IUCN .เพิ่งค้นพบปลาชนิดนี้ในสถานที่ใหม่ที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นในการกระจายของพื้นที่ซึ่งเป็นงวดที่รู้จักกันในประเภทความเสี่ยงต่ำ ในการศึกษาของเรา จำนวนและการเปรียบเทียบของเคราไม้กระทาการกระจายของพื้นที่การใช้วิธีการที่แตกต่างกัน : ขั้นต่ำรูปหลายเหลี่ยมนูน ; areographic ; คาโทะกแรฟ แบบจำลองโพรงทางนิเวศวิทยา และ " มือ " ฟรีเลขที่บันทึกท้องถิ่นยังใช้เพื่อแสดงลำดับการปรากฏตัว พบว่าขนาดและรูปร่างของการกระจายของพื้นที่ชนิดนี้แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับจำนวนของระเบียนและบนของพื้นที่และสถานที่ สิ่งแวดล้อม ตลอดจนการแบ่งโดยวิธีการที่ใช้ อย่างไรก็ตามแบบจำลองโพรงในระบบนิเวศแสดงผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในแง่ของความไวเชิงพื้นที่และตัวเลขรวมทั้งลดคุณค่าของการละเลยและระดับสูงของการทำนายพื้นที่ เราขอแนะนำว่าการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ ( ชนิดประเภทของความเสี่ยงด้านถิ่น ฯลฯ ) โดยเฉพาะชนิดสูงข้อ จำกัด ทางภูมิศาสตร์ ,ควรจะเกิดขึ้นใน formalised จำนวนพื้นที่การกระจายตามทางนิเวศแบบวิธี