Distribution Once Mn enters the cir

Distribution Once Mn enters the circulation from either the small intestine or lung, it accumulates mainly in the liver (1.2–1.3 mg/kg), brain (0.15–0.46 mg/kg), and bone (1 mg/kg up to 43 %) [13, 14, 58, 59]. Mn is detectable in the cerebrospinal fluid before it is detectable in the brain parenchyma, suggesting that it is transported through the choroid plexus [60]. The brain is the target organ of Mn toxicity. In human subjects exposed to Mn in the work place, magnetic resonance imaging (MRI) studies have established higher levels of Mn accumulation in the globus pallidus than in other brain structures [9, 61]. Rapid advancement in synchrotron X-ray fluorescence (XRF) imaging technique has made it possible to illustrate the Mn distribution pattern in the brain. In rat brains, Mn accumulates with the highest concentration in the globus pallidus, followed by the substantia nigra pars compacta, thalamus, caudate putamen, axon bundles, and cortex [62]. While the hippocampus does not accumulate more Mn than other regions in control animals, Mn exposure in fact increases hippocampal Mn to the same level as those in the substantia nigra pars compacta and thalamus. Thus, it appears that the hippocampus has an equal susceptibility to Mn toxicity. Moreover, the XRF data show that Mn tends to accumulate in brain regions that also have a high iron (Fe) concentration [63]. Mn concentrations are thought to be greater in astrocytes than in neurons [57]. However, the XRF data from single cells show a diffuse Mn distribution pattern within cells of the hippocampus CA3, which are likely neurons. Since only 30 % of astrocytes are saturated after Mn exposure, it seems unlikely that astrocytes serve as the primary target of Mn accumulation in the rodent model [63]. In addition to the brain and liver, Mn accumulates extensively in the human bone under normal physiological conditions [64]. By examining the human bone collected during autopsy, it is estimated that bone contains about 40 % of the total body burden of Mn [65]. Our recent study in rats has shown that after subchronic oral exposure to Mn, Mn accumulates in the femur, tibia, humerus, and parietal bone with accumulation reaching steady-state concentrations after 6 weeks of dose administration [66••]. Mn is intracellularly distributed in red blood cells due to the presence of transferrin receptor and DMT1 in this cell type [6, 61]. Inside of the cell, Mn acts on the mitochondria and disrupts energy production [67–69]. But mitochondria may not be the major intracellular organelles where Mn ions accumulate. Morello and colleagues used electron spectroscopy imaging and demonstrated that the highest concentrations of Mn were present in the heterochromatin and the nucleolus, followed by a lower concentration of Mn in the cytoplasm, with the lowest levels in the mitochondria. After chronic Mn exposure, the highest levels of Mn were observed in the mitochondria [70]. In a comparative in vitro study utilizing choroidal epithelial Z310 cells, rat brain endothelial RBE4 cells, and dopaminergic N27 and PC12 cell lines, cells were fractionated to separate the nuclei and mitochondria. After Mn exposure, the highest levels of accumulation were found in the PC12 and N27 neuronal cell types compared with the non-neuronal brain barrier Z310 and RBE4 cell types. Most Mn was present within the nuclei, which was true for all four cell lines; only limited accumulation was observed in the mitochondria

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระจายเมื่อ Mn ไหลเวียนเข้าสู่ลำไส้เล็กหรือปอด ที่มันสะสมในตับ (1.2 – 1.3 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม), สมอง (0.15 – 0.46 มิลลิกรัม/กิโลกรัม), และกระดูก (มิลลิกรัมต่อ 1 กิโลกรัมถึง 43%) [13, 14, 58, 59] Mn ได้ตรวจในไขสันหลังก่อนที่จะตรวจพบได้ในถุงสมอง แนะนำว่า มันจะส่งผ่าน choroid plexus [60] สมองเป็นอวัยวะเป้าหมายของความเป็นพิษของ Mn ในวิชามนุษย์สัมผัสกับ Mn ในสถานทำงาน เรียนถ่ายภาพด้วยคลื่นแม่เหล็ก (MRI) ได้สร้างระดับสูงของ Mn สะสมใน globus pallidus กว่าในโครงสร้างสมองอื่น ๆ [9, 61] ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วใน synchrotron เอกซเรย์ฟลูออเรสเซนต์ (XRF) เทคนิคการถ่ายภาพได้ทำการแสดงรูปแบบการกระจาย Mn ในสมอง ในสมองหนู Mn สะสม ด้วยความเข้มข้นสูงสุดใน pallidus globus ตาม ด้วยการนิโกร substantia pars compacta ทาลามัส caudate putamen กลุ่มแอกซอน และสมอง [62] ในขณะที่ hippocampus สะสม Mn เพิ่มเติมกว่าภูมิภาคอื่น ๆ ในการควบคุมสัตว์ Mn แสงเพิ่มขึ้น Mn hippocampal ระดับเดียวกันในนิโกร substantia pars compacta และทาลามัสในความเป็นจริง ดังนั้น ปรากฏว่า hippocampus เป็นพิษ Mn ง่ายเท่านั้น นอกจากนี้ XRF ข้อมูลแสดงว่า Mn มีแนวโน้มที่สะสมอยู่ในพื้นที่ของสมองที่มีความเข้มข้นสูงเหล็ก (Fe) [63] ความเข้มข้นของ Mn มีความคิดที่มากขึ้นใน astrocytes กว่าในเซลล์ประสาท [57] อย่างไรก็ตาม XRF ข้อมูลจากเซลล์เดียวแสดงรูปแบบการกระจาย Mn กระจายภายในเซลล์ของ hippocampus CA3 ซึ่งเป็นเซลล์ประสาทที่จะ ตั้งแต่อิ่มตัวเพียง 30% ของ astrocytes หลังจาก Mn ดูเหมือนไม่น่าว่า astrocytes เป็นเป้าหมายหลักของ Mn สะสมในรูปแบบที่หนู [63] นอกจากสมองและตับ Mn สะสมอย่างกว้างขวางในกระดูกมนุษย์ภายใต้เงื่อนไขทางสรีรวิทยาปกติ [64] โดยการตรวจสอบระหว่างการชันสูตรพลิกศพการเก็บรวบรวมกระดูกมนุษย์ มันคือประมาณว่า กระดูกประกอบด้วยประมาณ 40% ของภาระร่างกายทั้งหมดของ Mn [65] เราศึกษาในหนูได้แสดงให้เห็นว่า หลังจาก subchronic ปาก Mn, Mn สะสม ในกระดูกต้นขา เทา กระดูกต้นแขน กระดูกข้างขม่อมกับสะสมถึงความเข้มข้นท่อนหลังจาก 6 สัปดาห์บริหารยา [66••] ภายในเซลล์มีกระจาย Mn ในเซลล์เม็ดเลือดแดงเนื่องจากการปรากฏตัวของ transferrin รีเซพเตอร์และ DMT1 ในเซลล์ [6, 61] ภายในเซลล์ Mn ทำหน้าที่ใน mitochondria และรบกวนการผลิตพลังงาน [67 – 69] แต่ mitochondria อาจมี organelles การสกัด intracellular สำคัญที่สะสมไอออน Mn ใช้ภาพมิกอิเล็กตรอนมอเรลและเพื่อนร่วมงาน และแสดงให้เห็นว่า ความเข้มข้นสูงสุดของ Mn ได้ใน heterochromatin และนิวคลีโอลัส ตาม ด้วยความเข้มข้นต่ำของ Mn ในพลาสซึม ที่ระดับต่ำสุดใน mitochondria หลังจากการสัมผัสเรื้อรัง Mn ระดับสูงสุดของ Mn ได้สังเกตใน mitochondria [70] ในการเปรียบเทียบในหลอดทดลองศึกษาเซลล์ Z310 เยื่อบุผิว choroidal หนูสมองพัฒนาการ RBE4 เซลล์ และ dopaminergic เอ็น 27 เกส และบรรทัด PC12 เซลล์ เซลล์ถูกแบ่งเพื่อแยกนิวเคลียสและ mitochondria หลังจาก Mn ระดับสูงสุดของการสะสมพบ PC12 และเปรียบเทียบชนิดเซลล์เส้นประสาทเป็นเส้นประสาทสมองอุปสรรค Z310 และ RBE4 เซลล์ชนิดเอ็น 27 เกส Mn ส่วนใหญ่มีอยู่ภายในนิวเคลียส ซึ่งเป็นจริงสำหรับบรรทัดทั้งหมดในเซลล์ที่ 4 เพียงจำกัดสะสมถูกสังเกตใน mitochondria

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแพร่กระจายเมื่อ Mn เข้าสู่การไหลเวียนจากทั้งลำไส้เล็กหรือปอดส่วนใหญ่มันสะสมในตับ (1.2-1.3 mg / kg) สมอง (0.15-0.46 mg / kg) และกระดูก (1 mg / kg ถึง 43% ) [13, 14, 58, 59] Mn สามารถตรวจพบได้ในน้ำไขสันหลังก่อนที่มันจะสามารถตรวจพบได้ในเนื้อเยื่อสมองบอกว่ามันจะถูกส่งผ่าน choroid ช่องท้อง [60] สมองเป็นอวัยวะที่เป้าหมายของความเป็นพิษ Mn ในวิชามนุษย์สัมผัสกับ Mn ในสถานที่ทำงาน, การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) การศึกษามีการจัดตั้งในระดับที่สูงขึ้นของ Mn สะสมลูกโลก pallidus กว่าในโครงสร้างของสมองอื่น ๆ [9, 61] ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในซินโคร X-ray fluorescence (XRF) เทคนิคการถ่ายภาพได้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะแสดงให้เห็นถึงรูปแบบการกระจาย Mn ในสมอง ในสมองหนู Mn สะสมที่มีความเข้มข้นสูงที่สุดในลูกโลก pallidus ตาม substantia นิโกร Compacta Pars ฐานดอก, putamen caudate มัดซอนและเยื่อหุ้มสมอง [62] ในขณะที่ฮิบโปไม่เกิดการสะสมมากขึ้น Mn กว่าภูมิภาคอื่น ๆ ในสัตว์การควบคุมการสัมผัส Mn ในความเป็นจริงเพิ่ม Mn hippocampal ให้อยู่ในระดับเดียวกับผู้ที่อยู่ใน Compacta substantia นิโกรปาร์สและฐานดอก ดังนั้นจึงปรากฏว่า hippocampus มีความไวต่อความเป็นพิษเท่ากับ Mn นอกจากนี้ข้อมูล XRF แสดงให้เห็นว่า Mn มีแนวโน้มที่จะสะสมอยู่ในบริเวณสมองที่ยังมีธาตุเหล็กสูง (เฟ) ความเข้มข้น [63] ความเข้มข้น Mn มีความคิดที่จะมากขึ้นใน astrocytes กว่าในเซลล์ประสาท [57] อย่างไรก็ตามข้อมูล XRF จากเซลล์เดียวแสดงกระจายรูปแบบการกระจาย Mn ภายในเซลล์ของ CA3 ฮิบโปซึ่งมีแนวโน้มที่เซลล์ประสาท ตั้งแต่เพียง 30% ของ astrocytes อิ่มตัวหลังจากได้รับ Mn ดูเหมือนว่าไม่น่าที่ astrocytes ทำหน้าที่เป็นเป้าหมายหลักของ Mn สะสมในรูปแบบหนู [63] นอกจากนี้ยังมีสมองและตับ Mn สะสมอย่างกว้างขวางในกระดูกของมนุษย์ภายใต้เงื่อนไขที่ร่างกายปกติ [64] โดยการตรวจสอบกระดูกมนุษย์เก็บรวบรวมในระหว่างการชันสูตรศพก็คาดว่ากระดูกมีประมาณ 40% ของภาระร่างกายรวมของ Mn [65] ผลการศึกษาล่าสุดของเราในหนูได้แสดงให้เห็นว่าหลังจากที่ได้รับสารกึ่งเรื้อรังจะ Mn แมงกานีสสะสมอยู่ในกระดูกแข้งกระดูกและกระดูกข้างขม่อมที่มีการสะสมถึงความเข้มข้นมั่นคงของรัฐหลังจาก 6 สัปดาห์ของการบริหารยา [66 ••] Mn มีการกระจายภายในเซลล์ในเซลล์เม็ดเลือดแดงเนื่องจากการรับ transferrin และ DMT1 ในเซลล์ชนิดนี้ [6 61] ภายในของเซลล์, Mn ทำหน้าที่ใน mitochondria และรบกวนการผลิตพลังงาน [67-69] แต่ mitochondria ไม่อาจจะเป็นอวัยวะที่สำคัญในเซลล์ที่ Mn ไอออนสะสม มอเรลและเพื่อนร่วมงานที่ใช้ในการถ่ายภาพอิเล็กตรอนสเปกโทรสโกและแสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นสูงสุดของ Mn อยู่ในปัจจุบันใน heterochromatin และ nucleolus ตามด้วยความเข้มข้นที่ต่ำกว่าของ Mn ในพลาสซึมที่มีระดับต่ำสุดในที่ mitochondria หลังจากได้รับ Mn เรื้อรังในระดับสูงสุดของ Mn พบในที่ mitochondria [70] ในการเปรียบเทียบในหลอดทดลองศึกษาการใช้ choroidal เยื่อบุผิว Z310 เซลล์สมองหนู endothelial เซลล์ RBE4 และ dopaminergic N27 และ PC12 เซลล์เซลล์ถูก fractionated จะแยกนิวเคลียสและ mitochondria หลังจากได้รับ Mn, ผู้บริหารระดับสูงของการสะสมถูกพบใน PC12 และ N27 เซลล์ชนิดเส้นประสาทเมื่อเทียบกับสมองอุปสรรคที่ไม่ใช่เส้นประสาท Z310 และ RBE4 เซลล์ชนิด ส่วนใหญ่ Mn เป็นปัจจุบันภายในนิวเคลียสซึ่งเป็นจริงสำหรับทั้งสี่สายพันธุ์เซลล์; เพียงสะสม จำกัด พบว่าในที่ mitochondria

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกระจายเมื่อแมงกานีสเข้าสู่การไหลเวียนจากลําไส้เล็ก หรือปอด มันสะสมส่วนใหญ่ในตับ ( 1.2 - 1.3 มก. / กก. ) สมอง ( 0.15 - 0.46 มก. / กก. ) และกระดูก ( 1 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ถึง 43 % ) [ 13 , 14 , 58 , 59 ) และถูกตรวจพบในน้ำไขสันหลัง ก่อนที่จะตรวจพบในสมองมีบอกว่ามันเป็นขนส่งผ่านอิทธิผล [ 60 ] สมองเป็นอวัยวะของเป้าหมายและความเป็นพิษ ในวิชามนุษย์สัมผัสกับ MN ในที่ทำงาน , การสร้างภาพด้วยเรโซแนนซ์แม่เหล็ก ( MRI ) การศึกษาได้ก่อตั้งขึ้นสูงกว่าระดับของการสะสมแมงกานีสในเมืองเหนือ Globus กว่าในโครงสร้างสมอง [ 9 , 61 ] อย่างรวดเร็วในด้านซินโครตรอนเอกซ์เรย์ฟลูออเรสเซนต์ ( XRF ) เทคนิคการถ่ายภาพได้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะแสดงให้เห็นถึงรูปแบบและการกระจายในสมอง ในสมองหนู และสะสมที่มีความเข้มข้นสูงสุดในเมืองเหนือลูกโลก ตามด้วย substantia ไนกร้า Pars หลอดเรโซแนนซ์อาคาอินุ caudate พูทาเมน , , , มัดแอกซอน และเปลือกนอก [ 62 ] ในขณะที่สมอง ไม่สะสมแมงกานีสมากกว่าภูมิภาคอื่น ๆในสัตว์ควบคุมการเพิ่มน้ำหนักและในความเป็นจริงและอยู่ในระดับเดียวกับผู้ที่อยู่ในหลอดเรโซแนนซ์ และ substantia ไนกร้า Pars อาคาอินุ . ดังนั้น จึงปรากฏว่าฮิปโปแคมปัสมีความไวเท่ากับมิลพิษ นอกจากนี้ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มที่จะสะสม XRF และในพื้นที่สมองที่ยัง มีเหล็ก ( Fe ) ความเข้มข้นสูง [ 63 ] และความเข้มข้นจะคิดว่าเป็นมากขึ้นในความรู้สึกมากกว่าเซลล์ประสาท [ 57 ] อย่างไรก็ตาม , XRF ข้อมูลจากเซลล์แสดงการแพร่กระจายและรูปแบบภายในเซลล์ของ ca3 ฮิปโปแคมปัสซึ่งมีแนวโน้มเซลล์ประสาท ตั้งแต่เพียง 30% ของความรู้สึกจะอิ่มตัวหลังจากการเปิดรับและ ดูเหมือนว่าไม่น่าที่ความรู้สึกเป็นเป้าหมายหลักของการสะสมแมงกานีสในแบบจำลองสัตว์ฟันแทะ [ 63 ] นอกจากสมองและตับ และสะสมอย่างกว้างขวางในกระดูกของมนุษย์ภายใต้เงื่อนไขทางสรีรวิทยาปกติ [ 64 ] โดยการตรวจสอบของมนุษย์กระดูกเก็บรวบรวมในระหว่างการชันสูตรศพพบว่ากระดูกมีประมาณ 40% ของร่างกายรวมภาระของ Mn [ 65 ] การศึกษาล่าสุดของเราในหนูแสดงให้เห็นว่าหลังจากกึ่งปากสัมผัสกับ MN , MN สะสมในกระดูก , tibia , กระดูกต้นแขนและกระดูกข้างขม่อมมีความเข้มข้นของปริมาณการสะสมถึงคงที่หลังจากการบริหาร•• [ 66 ] 6 สัปดาห์ แมงกานีสเป็น intracellularly กระจายในเม็ดเลือดแดง เนื่องจากการแสดงตนของตัวรับชนิดนี้และได้รับ dmt1 6 เซลล์ [ 61 ] ภายในเซลล์และการกระทำในไมโตคอนเดรียและขัดขวางการผลิตพลังงาน 67 – [ 69 ] แต่ไม่อาจเป็นหลัก ) ภายในเซลล์ออร์แกเนลล์ที่แมงกานีสไอออนสะสม มอเรลและเพื่อนร่วมงานที่ใช้อิเล็กตรอนสเปกโทรสโกปีและภาพ พบว่า ความเข้มข้นสูงสุดของ MN อยู่ในสปีชีส์และนิวคลีโอลัส ตามด้วยลดความเข้มข้นของแมงกานีสในไซโตปลาสซึม กับระดับต่ำสุดใน mitochondria . หลังจากการเปิดรับและเรื้อรัง ระดับสูงสุดของแมงกานีสพบในไมโตคอนเดรีย [ 70 ] ในการเปรียบเทียบการศึกษาในห้องปฏิบัติการที่ใช้ choroidal z310 เยื่อบุผิวเซลล์ สมองหนู rbe4 เยื่อเซลล์ และเมื่อ 27 เกี่ยวกับโดปามีน pc12 เซลล์และเซลล์เป็นลำดับการแยกนิวเคลียสและ mitochondria . หลังจากการเปิดรับเพิ่มขึ้นสูงสุดระดับการสะสมที่พบใน pc12 ของเซลล์ประสาทและเซลล์เมื่อ 27 ชนิดเมื่อเทียบกับไม่มีการกั้น z310 ประเภท rbe4 สมองและเซลล์ และส่วนใหญ่อยู่ภายในนิวเคลียส ซึ่งเป็นจริงสำหรับทั้งสี่เส้น เซลล์ จำกัด เฉพาะการสะสมพบในไมโตคอนเดรีย