Follow us, Aoba-san," Virus says wi

Follow us, Aoba-san," Virus says with a broad smile. His eye is well and truly bruised now; it's the only mark Aoba can still see on either of them. They walk out of the room and Aoba follows, taking the stained, bloodied sheet from the bed with him to wrap around himself. He doesn't let Virus and Trip out of his sight -- he can't risk them fighting his control again -- and they eventually take him to a locked cupboard at the back of their base. From there, they retrieve the clothes that he'd been wearing on the day they'd stolen him away.

Aoba doesn't even know why they still have them, but he's glad when they hand them to him. It's familiar, comforting, and Aoba's hands are shaking as he clothed himself for the first time since they'd captured him. Virus and Trip are watching and smiling like they're happy that he's finally outsmarting them and escaping, but Aoba ignores them until he needs them. It's what they'd always done to him, so he sees no need to treat them like they deserve better.

When he feels ready, Aoba stands and looks at Virus and Trip.

"Let me out of here. I'm going back to Grandma."

Virus's face falls. "Aoba-san, Midorijima has changed. Toue...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำตามเรา โอบะซัง ไวรัสกล่าว ด้วยรอยยิ้มกว้าง ตาของเขาเป็นดี และระบมอย่างแท้จริง จึงหมายเฉพาะโอบะสามารถดูได้ในพวกเขา พวกเขาเดินออกจากห้อง และโอบะนี้ การที่ทิ้งคราบ bloodied แผ่นจากเตียงให้เขาตัดรอบ ๆ ตัวเอง เขาไม่ให้ไวรัสและเดินทางออกจากสายตาของเขา -เขาไม่เสี่ยงพวกเขาต่อสู้ควบคุมเขาอีก - และพวกเขาก็ไปเขาตู้ล็อคด้านหลังฐานของพวกเขา จาก พวกเขาดึงเสื้อผ้าที่เขาได้สวมใส่ในวันที่พวกเขาได้ขโมยเขาไปโอบะได้ไม่รู้ทำไมยังมีพวกเขา แต่เขาจะดีใจเมื่อพวกเขามือเขา จึงคุ้นเคย เก่า และโอบะของมือจะสั่น ตามเขายุทโธปกรณ์เองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พวกเขาจับเขา ไวรัสเดินดู และยิ้มเหมือนพวกเขากำลังมีความสุขที่เขาเป็น outsmarting พวกเขา และหลบหนี แต่โอบะละเว้นพวกเขาจนกว่าเขาต้อง มันคืออะไรพวกเขาเสมอทำ เขาเพื่อให้เขาเห็นไม่จำเป็นต้องคิดว่าเหมือนพวกเขาสมควรได้ดีเมื่อเขารู้สึกพร้อม โอบะยืน และค้นหาไวรัสและเดินทาง"ผมออกจากที่นี่ ฉันจะกลับไปคุณยายด้วย"ใบหน้าของไวรัสอยู่ "โอบะซัง Midorijima มีการเปลี่ยนแปลง Toue ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ติดตามเรา, Aoba-ซัง "ไวรัสกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้างตาของเขาเป็นอย่างดีและช้ำอย่างแท้จริงในขณะนี้.. มันเป็นเครื่องหมายเพียง Aoba ยังสามารถดูได้ทั้งในส่วนของพวกเขาพวกเขาเดินออกจากห้องและ Aoba ดังต่อไปนี้การย้อมสี แผ่นเลือดจากเตียงกับเขาที่ล้อมรอบตัวเองเขาไม่ให้ไวรัสและการเดินทางออกไปจากสายตาของเขา -. เขาไม่สามารถมีความเสี่ยงที่พวกเขาต่อสู้กับการควบคุมของเขาอีกครั้ง - และในที่สุดพวกเขาพาเขาไปที่ตู้ล็อคที่ ด้านหลังของฐานของพวกเขา. จากนั้นพวกเขาดึงเสื้อผ้าที่เขาต้องการได้รับการสวมใส่ในวันที่พวกเขาต้องการขโมยเขาออกไป. Aoba ไม่ได้รู้ว่าทำไมพวกเขายังมีพวกเขา แต่เขาก็ดีใจที่เมื่อพวกเขามือพวกเขาไปให้เขา มันเป็นเรื่องที่คุ้นเคยปลอบโยนและมือ Aoba จะสั่นในขณะที่เขาสวมเสื้อผ้าของตัวเองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่พวกเขาต้องการจับตัวเขา. ไวรัสและการเดินทางกำลังเฝ้าดูและยิ้มเหมือนพวกเขากำลังมีความสุขที่ในที่สุดเขาก็ outsmarting พวกเขาและหลบหนี แต่ Aoba ไม่สนใจพวกเขาจนกว่า เขาต้องการให้พวกเขา. มันเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการทำเสมอกับเขาเพื่อให้เขาเห็นว่าจำเป็นที่จะต้องปฏิบัติต่อพวกเขาไม่เหมือนพวกเขาสมควรได้รับที่ดีกว่า. เมื่อเขารู้สึกพร้อม Aoba ยืนและมีลักษณะที่ไวรัสและการเดินทาง. "ให้ฉันออกจากที่นี่ ฉันจะกลับไปที่คุณยาย. "น้ำตกใบหน้าของไวรัส." อาโอบะซัง Midorijima มีการเปลี่ยนแปลง Toue ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดตามเรา โอบะซัง ไวรัส " กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง ดวงตาของเขาเป็นอย่างดีและอย่างแท้จริงช้ำ ตอนนี้มันเป็นเพียงเครื่องหมายโอบะ ยังเห็นเขาทั้งสองคน พวกเขาเดินออกมาจากห้องและโอบะ ดังนี้การเปื้อนเลือดแผ่นจากเตียงกับเขาห่อเองเขาไม่ปล่อยไวรัส และเดินทางออกจากสายตาของเขา . . . เขาไม่อยากเสี่ยงให้พวกเขาต่อสู้การควบคุมของเขาอีกครั้ง . . . และในที่สุดพวกเขาก็พาเขาไปขังตู้ที่ด้านหลังของฐานของพวกเขา จากที่นั่น พวกเขาดึงเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ในวันนี้ พวกเขาจะขโมยเขาไป

โอบะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมพวกเขายังคงมีพวกเขา แต่เขาดีใจเมื่อพวกเขายื่นให้เขา มันคุ้นเคย อบอุ่นและมือก็สั่นเป็นโอบะ เขาแต่งตัวเองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ พวกเขาจะจับเขา ไวรัส และการเดินทางจะมองและยิ้มเหมือนดีใจที่ในที่สุดเขาก็ outsmarting พวกเขาและหลบหนี แต่อาโอบะจะไม่สนใจจนกว่าเขาต้องการพวกเขา มันคือสิ่งที่พวกเขาจะทำเพื่อเขา เพื่อให้เขาเห็น ไม่ต้องปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างที่พวกเขาสมควรได้รับดีกว่า

เมื่อเขารู้สึกว่าพร้อมโอบะ ยืนมองที่ไวรัสและการเดินทาง

" ปล่อยฉันออกไปจากที่นี่ ผมจะกลับไปที่คุณย่า . . . " ใบหน้า

ไวรัส ฟอลล์ " อาโอบะซัง midorijima เปลี่ยนไปแล้ว โทเอ . . . . . . .