Until arriving at the border of São

Until arriving at the border of São Paulo trains travel at maximum with a driving speed of
80 km/h. Due to urban areas and a less resilient antique railroad infrastructure, the speed has to
be slowed down to maximum 40 km/h. Often, maximum speed cannot be driven because of limiting
factors like civil works on the railroad, bad signposting or people on the track. SILVA (2010, p. 10) reported a slowdown to 14 km/h, when getting closer to Santos. Medium fuel efficiency was
estimated at 0.007 l/tkm (ANTT, 2010, p. 21; GARCIA, 2012). While GARCIA (2012) outlined the fast
time of travel, ANONYMOUS 4 (2012) guessed that moving soybeans by train from Alto Araguaia to
Santos takes about seven days because of infrastructural deficiencies while a truck starting in
Rondonópolis can perform a transit time of five days (see table 4.2).
The TIETÊ-PARANÁ waterway export corridor to Santos starts in São Simão-GO and ends in Pederneiras-SP,
from where soybeans are shipped by truck or train to the seaport. Besides for soybeans
originated in Rio Verde and adjacent regions, according to APROSOJA (2011) the waterway is
also frequently used for soybean exports from the eastern region of Mato Grosso including, e.g.,
Querência. Even though this is the cheapest way of shipping, efficiency is according to ANONYMOUS
1 (2012) little because further transshipments to rail or truck at Pederneiras are necessary.
Thus, only a small portion of the soybean harvest in the respective regions is shipped that way.
The option is furthermore limited in use to the big trading companies due to high fixed costs
(GARCIA DA SILVA, 2012). A large trading company (volume of soybeans traded ≥ 2 mmt/year), who
operates a private terminal in São Simon, sends only five percent of its Mato Grosso soybean
exports that way (ANONYMOUS 4, 2012). ANONYMOUS 5 (2012) reported that, due to high rail freight
prices (see chapter 4.2.1), large trading companies, tend to shift from transporting the major volumes
via rail to water and road transportation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนมาถึงที่เส้นขอบของเซาเปาลูรถไฟเดินทางที่สูงสุดกับความเร็วในการขับขี่ของ80 กิโลเมตร/h. พื้นที่เมืองและโครงสร้างพื้นฐานรถไฟโบราณยืดหยุ่นน้อย ความเร็วได้จะชะลอตัวลงสูงสุด 40 กิโลเมตร/h. มักจะ ความเร็วสูงสุดไม่สามารถถูกผลักดันเนื่องจากการจำกัดปัจจัยเช่นโยธาบนรถไฟ signposting ไม่ดี หรือคนบนแทร็ก SILVA (2010, p. 10) รายงานความล่าช้าไป 14 km/h เมื่อการใกล้ชิดกับซานโตส มีประสิทธิภาพเชื้อเพลิงปานกลางประมาณที่ l 0.007 tkm (ANTT, 2010, p. 21 การ์เซีย 2012) ขณะที่การ์เซีย (2012) ระบุไว้อย่างรวดเร็วเวลาการเดินทาง ไม่ระบุชื่อ 4 (2012) เดาว่า ย้ายถั่วเหลือง โดยรถไฟจากอัล Araguaia การซานโตสใช้เวลาประมาณ 7 วันเนื่องจากทรงรัฐมนตรีขณะรถบรรทุกเริ่มต้นในRondonópolis สามารถทำเวลาขนส่ง 5 วัน (ดูตารางที่ 4.2)ทางส่งน้ำ TIETÊ PARANÁ กับซานโตสในเซา Simão ไปเริ่มต้น และสิ้นสุดใน Pederneiras-SPจากที่ถั่วเหลืองจะจัดส่งโดยรถบรรทุกหรือรถไฟท่าเรือ จองห้องพักสำหรับถั่วเหลืองมาริโอเวิร์ดและภูมิภาคติด ตาม APROSOJA (2011) เป็นท่อระบายน้ำยัง ใช้เพื่อการส่งออกถั่วเหลืองจากภาคตะวันออกของ Mato Grosso รวมถึง เช่นQuerência แม้เป็นวิธีจัดส่งที่ถูกที่สุด มีประสิทธิภาพเป็นไปตามการไม่ระบุชื่อ1 (2012) เล็กน้อยเนื่องจาก transshipments การรถไฟหรือรถบรรทุกที่ Pederneiras จำเป็นเพิ่มเติมดังนั้น เฉพาะส่วนเล็ก ๆ ของการเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองในภูมิภาคถูกจัดส่งด้วยวิธีนอกจากนี้มีจำกัดตัวเลือกใช้การค้าบริษัทขนาดใหญ่เนื่องจากต้นทุนคงที่สูง(การ์เซีย DA SILVA, 2012) บริษัทการค้าขนาดใหญ่ (ปริมาณของถั่วเหลืองซื้อขาย≥ 2 ปี mmt), ที่ทำงานกับเทอร์มินัลส่วนในเซา Simon ส่งเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ของถั่วเหลืองของ Mato Grossoส่งออกวิธี (ไม่ระบุชื่อ 4, 2012) ไม่ระบุชื่อ 5 (2012) รายงานว่า เนื่องจากการขนส่งทางรถไฟที่สูงราคา (ดูบทที่ 4.2.1), บริษัทการค้าขนาดใหญ่ มีแนวโน้มที่จะ เปลี่ยนจากการขนส่งการไดรฟ์ข้อมูลที่สำคัญทางรถไฟการขนส่งน้ำและถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนกระทั่งมาถึงที่ชายแดนของเซาเปาโลรถไฟเดินทางที่สูงสุดที่มีความเร็วในการขับขี่ของ
80 กิโลเมตร / ชั่วโมง เนื่องจากพื้นที่เขตเมืองและโครงสร้างพื้นฐานทางรถไฟโบราณมีความยืดหยุ่นน้อยกว่าความเร็วที่มีการชะลอตัวลงได้สูงสุด 40 กิโลเมตร / ชั่วโมง
บ่อยครั้งที่ความเร็วสูงสุดไม่สามารถขับเคลื่อนเพราะการ จำกัด
ปัจจัยเช่นงานโยธาในรถไฟ signposting ไม่ดีหรือคนในการติดตาม SILVA (2010, น. 10) รายงานการชะลอตัวถึง 14 กิโลเมตร / ชั่วโมงเมื่อการใกล้ชิดกับซานโตส ประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิงกลางได้ประมาณ 0.007 ลิตร / TKM (ANTT, 2010, หน้า 21. GARCIA 2012)
ในขณะที่ GARCIA (2012)
ที่ระบุไว้อย่างรวดเร็วเวลาการเดินทางไม่ระบุชื่อ4 (2012) คาดเดาว่าการย้ายถั่วเหลืองโดยรถไฟจาก Alto Araguaia
ไปซานโตสจะใช้เวลาประมาณเจ็ดวันเพราะขาดโครงสร้างพื้นฐานในขณะที่รถเริ่มต้นใน
Rondonopolis สามารถดำเนินการเวลาการขนส่งของห้าวัน (ดูตาราง 4.2).
Tietê-Parana ทางเดินท่อระบายน้ำเพื่อการส่งออกสซานโตสจะเริ่มต้นในSãoSimão-GO และสิ้นสุดใน Pederneiras-SP,
จากที่ถั่วเหลืองมีการจัดส่งโดยรถบรรทุกหรือรถไฟไปยังท่าเรือ นอกจากนี้ถั่วเหลืองมาใน Rio Verde และภูมิภาคที่อยู่ติดกันตาม APROSOJA (2011) น้ำจะยังใช้บ่อยสำหรับการส่งออกถั่วเหลืองจากภาคตะวันออกของโตกรอสโซ่รวมทั้งเช่นQuerência แม้จะเป็นวิธีที่ถูกที่สุดของการจัดส่งสินค้าที่มีประสิทธิภาพเป็นไปตาม ANONYMOUS 1 (2012) เล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะ transshipments ต่อไปยังตู้หรือรถบรรทุกที่ Pederneiras เป็นสิ่งที่จำเป็น. จึงมีเพียงส่วนเล็ก ๆ ของการเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองในภูมิภาคนั้นถูกส่งมาด้วยวิธีการที่ . ตัวเลือกที่ถูก จำกัด นอกจากนี้ในการใช้งานให้กับ บริษัท การค้าขนาดใหญ่เนื่องจากค่าใช้จ่ายคงที่สูง(GARCIA ดาซิลวา, 2012) บริษัท การค้าขนาดใหญ่ (ปริมาณการซื้อขายถั่วเหลือง≥ 2 ล้านตัน / ปี) ที่ดำเนินขั้วเอกชนในเซาไซมอนส่งเพียงร้อยละห้าของโตกรอสโซ่ของถั่วเหลืองส่งออกวิธีการที่(ไม่ระบุชื่อ 4, 2012) ไม่ระบุชื่อ 5 (2012) รายงานว่าเนื่องจากรถไฟบรรทุกสินค้าสูงราคา(ดูบทที่ 4.2.1) บริษัท การค้าขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนจากการขนส่งปริมาณที่สำคัญผ่านทางรถไฟลงไปในน้ำและการขนส่งทางถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จนมาถึงที่ชายแดนของรัฐเซาเปาลูรถไฟเดินทางได้สูงสุด ด้วยการขับรถความเร็ว 80 km / h
เนื่องจากพื้นที่เมืองและโครงสร้างพื้นฐานทางรถไฟโบราณยืดหยุ่นน้อยกว่า ความเร็วได้

จะชะลอตัวลง สูงสุด 40 km / h ความเร็วสูงสุดถูกบ่อยๆ ไม่ได้ เพราะชอบงาน
ปัจจัยจำกัด พลเรือนบนทางรถไฟ เลว Signposting หรือประชาชนในการติดตาม ซิลวา ( 2553 , หน้า10 ) รายงานอัตรา 14 กิโลเมตร / ชั่วโมง เมื่อได้ใกล้ชิดกับซานโตส ประสิทธิภาพน้ำมันเชื้อเพลิงปานกลาง
ประมาณ 0.007 L / Tk icon ( antt , 2010 , หน้า 21 ; การ์เซีย , 2012 ) ขณะที่ การ์เซีย ( 2012 ) ระบุเร็ว
เวลาของการเดินทาง นิรนาม 4 ( 2012 ) เดาว่าย้ายถั่วเหลืองโดยรถไฟจาก Alto araguaia

ซานโตส ใช้เวลาประมาณ 7 วัน เพราะปัจจุบันข้อบกพร่องในขณะที่รถเริ่ม
รอนเดิ้นóโพลิสสามารถแสดงเวลาขนส่ง 5 วัน ( ดู ตารางที่ 4.2 ) .
Tiet Ê - Paran Áทางน้ำทางเดินที่จะเริ่มส่งออกซานโตสในฮัลฮัล โอ ซิม o-go และสิ้นสุดใน Pederneiras SP
จากถั่วเหลืองจะถูกส่งโดยรถบรรทุกหรือรถไฟไปยังท่าเรือ นอกจากถั่วเหลือง
ที่มาใน Rio Verde และภูมิภาคใกล้เคียง ตาม aprosoja ( 2011 ) ทางน้ำมี
ยังมักใช้เพื่อการส่งออกถั่วเหลืองจากภาคตะวันออกของ รอน อาร์เทสต์ อาทิ เช่น นอกจากนั้นยังทำให้เราบรรลุข้อตกลงê
โร . แม้ว่านี้เป็นวิธีที่ถูกที่สุดของการขนส่ง ประสิทธิภาพตามนิรนาม
1 ( 2012 ) เล็ก ๆน้อย ๆเพราะต่อไป transshipments รถไฟหรือรถที่ Pederneiras จำเป็น .
ดังนั้นเพียงส่วนเล็ก ๆของการเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองในภูมิภาคที่เกี่ยวข้องจัดส่งทางนั้น .
ตัวเลือกที่จำกัดในการใช้นอกจากนี้บริษัทการค้าใหญ่ เนื่องจากมีต้นทุนคงที่
( การ์เซีย ดา ซิลวา , 2012 ) บริษัท การค้าขนาดใหญ่ ( ปริมาณถั่วเหลืองซื้อขาย≥ 2 MMT / ปี ) ที่ดูแลสถานีเอกชนใน S
o ฮัล ไซม่อน ส่งเพียงร้อยละห้าของรัฐมาตูโกรสซูถั่วเหลือง
ของไทย ( นิรนาม 4 , 2012 ) นิรนาม 5 ( 2012 ) รายงานว่า เนื่องจากค่าขนส่งสูงราว
ราคา ( ดูบทที่ 4.2.1 ) บริษัทการค้าขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนจากการขนส่ง
ปริมาณสาขาผ่านทางรถไฟน้ำและถนนขนส่ง