surveyed more recent studies, in wh

surveyed more recent studies, in which the authors conclude that the newer
theories on inflation focus on policy credibility, political stability and cycles and the reputation
of the government. However, the authors point out that these theories are based on variables that
are not quantifiable and are therefore excluded from most empirical studies. Also, Selialia (1995)
(cited in Dlamini et al. (2001)) indicates that the political economy approach to macroeconomic
policy places emphasis mostly on industrial countries. Therefore, this approach may not be
appropriate for application to developing countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำรวจศึกษาล่าสุด ซึ่งผู้เขียนสรุปได้ว่าใหม่กว่าทฤษฎีเงินเฟ้อบนเน้นนโยบายความน่าเชื่อถือ เสถียรภาพทางการเมือง และรอบ และชื่อเสียงของรัฐบาล อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ทฤษฎีเหล่านี้เป็นไปตามตัวแปรที่เป็นเชิงปริมาณไม่เป็นดังนั้นรวมและจากการศึกษาเชิงประจักษ์มากที่สุด ยัง Selialia (1995)(อ้างในองเลิศ et al. (2001)) บ่งชี้ว่า เศรษฐกิจการเมืองวิธีการเศรษฐกิจมหภาคนโยบายเน้นส่วนใหญ่ในประเทศอุตสาหกรรม ดังนั้น วิธีการนี้อาจไม่เหมาะสมสำหรับโปรแกรมประยุกต์เพื่อประเทศกำลังพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสำรวจการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งผู้เขียนสรุปว่าใหม่
ทฤษฎีเกี่ยวกับอัตราเงินเฟ้อโฟกัสกับความน่าเชื่อถือนโยบายความมั่นคงทางการเมืองและรอบและชื่อเสียง
ของรัฐบาล อย่างไรก็ตามผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าทฤษฎีเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับตัวแปรที่
ไม่ได้เชิงปริมาณและได้รับการยกเว้นดังนั้นจากการศึกษาเชิงประจักษ์มากที่สุด นอกจากนี้ Selialia (1995)
(อ้างถึงในพระมหาธรรมราชา et al. (2001)) แสดงให้เห็นว่าวิธีการที่เศรษฐกิจการเมืองการเศรษฐกิจมหภาค
เน้นสถานนโยบายส่วนใหญ่ในประเทศอุตสาหกรรม ดังนั้นวิธีการนี้อาจจะไม่
เหมาะสมสำหรับการประยุกต์ใช้ในการพัฒนาประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาล่าสุดในที่ผู้เขียนสรุปได้ว่า ใหม่กว่าทฤษฎีที่เน้นความน่าเชื่อถืออัตราเงินเฟ้อนโยบายการเมือง ความมั่นคง และวัฏจักรและชื่อเสียงของรัฐบาล อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ทฤษฎีเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับตัวแปรที่ไม่ได้บอกจำนวนและดังนั้นจึงแยกออกจากการศึกษาเชิงประจักษ์มากที่สุด . นอกจากนี้ selialia ( 1995 )( อ้างใน ดลามินี et al . ( 2001 ) พบว่า เศรษฐศาสตร์การเมืองแนวทางเศรษฐกิจมหภาคนโยบายเน้นส่วนใหญ่ในประเทศอุตสาหกรรม ดังนั้น วิธีการนี้อาจจะไม่ที่เหมาะสมสำหรับการประยุกต์ใช้เพื่อการพัฒนาประเทศ