Nonverbal communication is the proc

Nonverbal communication is the process of communication through sending and receiving wordless (mostly visual) cues between people. It is sometimes mistakenly referred to as body language (kinesics), but nonverbal communication encompasses much more, such as use of voice (paralanguage), touch (haptics), distance (proxemics), and physical environments/appearance.[1] Typically overlooked in nonverbal communication are proxemics, or the informal space around the body and chronemics: the use of time. Not only considered eye contact, oculesics comprises the actions of looking while talking and listening, frequency of glances, patterns of fixation, pupil dilation, and blink rate. This subject is diverse in meaning, relative to culture and not limited to these definitions specifically.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อวัจนภาษาเป็นการสื่อสารผ่านการส่ง และรับ wordless (ส่วนใหญ่) สิ่งคน บางครั้งแสดงว่าเป็นภาษาร่างกาย (kinesics), แต่อวัจนภาษาครอบคลุมมากขึ้น เช่นใช้เสียง (paralanguage), สัมผัส (haptics), (proxemics), และ ลักษณะทางกายภาพสภาพแวดล้อม[1] มักจะมองข้ามในอวัจนภาษามี proxemics หรือพื้นที่เป็นทั่วร่างกายและ chronemics: ใช้เวลา ไม่ เพียงถือตา สังคมศาสตร์ประกอบด้วยการกระทำของกำลังในขณะที่พูด และ ฟัง ความถี่ของสายตาแปลก รูปแบบของเบี dilation ม่าน และอัตราการกะพริบของ เรื่องนี้มีความหลากหลายในความหมาย สัมพันธ์กับวัฒนธรรม และไม่จำกัดคำนิยามเหล่านี้โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อวัจนภาษาเป็นกระบวนการของการสื่อสารผ่านการส่งและรับพูดไม่ออก (ส่วนใหญ่เป็นภาพ) ความหมายระหว่างผู้คน บางครั้งมันเป็นความผิดพลาดที่เรียกว่าภาษากาย (kinesics) แต่การสื่อสารอวัจนภาษาครอบคลุมมากขึ้นเช่นการใช้เสียง (paralanguage) สัมผัส (haptics) ระยะทาง (proxemics) และสภาพแวดล้อมทางกายภาพ / ลักษณะ. [1] โดยทั่วไปมองข้าม ในการสื่อสารอวัจนภาษาเป็น proxemics หรือพื้นที่นอกระบบทั่วร่างกายและ chronemics: การใช้เวลา ไม่ถือว่าเป็นเพียงสบตา oculesics ประกอบด้วยการดำเนินการของการมองในขณะที่พูดและการฟังความถี่ของสายตา, รูปแบบของการตรึงขยายม่านตาและกระพริบอัตรา เรื่องนี้จะมีความหลากหลายในความหมายที่สัมพันธ์กับวัฒนธรรมและไม่ จำกัด เฉพาะคำนิยามเหล่านี้โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสารอวัจนภาษา คือ กระบวนการของการสื่อสารผ่านการส่งและรับขึ้น ( ส่วนใหญ่ภาพ ) คิวระหว่างคน บางครั้งมันก็ผิดพลาดเรียกว่าภาษากาย ( kinesics ) แต่อวัจนภาษาครอบคลุมมากขึ้น เช่น การใช้เสียง ( paralanguage ) สัมผัส ( สัมผัสเสมือน ) , ระยะทาง ( proxemics ) , และลักษณะสภาพแวดล้อม / กายภาพ[ 1 ] มักจะมองข้ามในการสื่อสารอวัจนภาษาเป็น proxemics หรือนอกพื้นที่รอบ ๆร่างกาย เวสสันดา : การใช้เวลา ไม่เพียง แต่พิจารณาตา , 402 ประกอบด้วยการกระทำของมองในขณะที่พูดและการฟัง ความถี่ของสายตา รูปแบบของการตรึงม่านตาขยายและกระพริบตา , อัตรา เรื่องนี้มีความหลากหลายในความหมายสัมพันธ์กับวัฒนธรรม และไม่ จำกัด กับคำนิยามเหล่านี้โดยเฉพาะ