2. Proximity : Proximity is less a

2. Proximity : Proximity is less a function of distance and more a function of awareness. We hold a person blameworthy if she knows of a crisis or a potential crisis and does not do what she can to prevent it. "When we become aware of a wrong doing or a social injury, we take on obligations that we did not have while ignorant." Greater responsibility exists in situations where one would expect a heightened awareness of need as a consequence of civic duty, duties to one's family. and so on. In other words, we would hold a family member more blameworthy than a stranger for not being aware of a person's critical plight.
Proximity becomes important in the case of workplace drug abuse because the network of social relationships involved in a daily, cooperative setting, combined with the social and legal perception that an employer is responsible for the activities of her employees, entail a high degree of expectation that the employer not only will learn of a potential harm caused by drug abuse, but should learn of it. A corporation delegates its employees to act on its behalf and in fact, acts only through its employees. This integral and intimate relationship whereby the employees act on behalf of the corporation obligates the corporation to become aware of potential dangers which could result from drug abuse.
While a variety of measures can and have been used that locate and address the problem of workplace drug abuse (such as direct observation of employees, hidden cameras, mandatory educational programs in dealing with drug abuse, and basic dexterity/reflexivity/judgment testing), none of these programs has the same certainty of screening out drug abusers as does drug testing. Direct observation and dexterity tests can be beaten (and are, routinely). While education is an effective counter preventative, it does not screen out users who are resistant to receiving help the individuals most likely to place others at risk. On the other hand, it can be argued that drug testing also is falsifiable. If given advance notice of testing, drug users can abstain long enough to pass the test. Or, they can procure a sample of "clean" urine from another individual and substitute it for their own.
At most, these examples argue against regularly scheduled testings not against random, unannounced testings. These examples also overlook the fact that the time necessary for drug metabolites to become absent from the urine varies from individual to individual and from use to use. Serious and habitual users (who are the most likely to commit harms) would probably be unable to abstain from use long enough even to pass an announced test. And while drug testing is not unfalsifiable, it is more difficult to falsify than other options for testing. Consequently while not a perfect instrument for the detection of drug abuse, drug testing has an effectiveness and specificity that remain unparalleled.
Since drug testing is the most effective technology currently available to make the employer aware of potential dangers by locating habitual users, and without which many such users will likely not be identified, use of drug testing is obligatory as a measure of last resort. Since no one other than the employer is more aware of the potential for an employee committing work related harms, a significant moral responsibility to prevent such harms follows.
This responsibility could be mitigated if the employer has a reasonable certainty that an employee (or all employees) does not abuse drugs. Thus, drug testing is not only essential to the employer's obligation to come to know of potential harms, but it reduces a corporation's moral responsibility for harms committed by ruling out drug abuse as a contributing factor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ใกล้: ใกล้ได้น้อยกว่าฟังก์ชันของระยะทางและเพิ่มเติมฟังก์ชันของการรับรู้ เราเก็บคนที่ blameworthy ถ้าเธอรู้ของวิกฤตหรือวิกฤตอาจเกิดขึ้น และไม่ทำอะไรที่เธอสามารถป้องกันไม่ให้ "เมื่อเราทราบทำไม่ถูกต้องหรือได้รับบาดเจ็บทางสังคม เราขึ้นบนที่ที่ไม่มีในขณะที่ไม่รู้" ความรับผิดชอบมากกว่าที่มีอยู่ในสถานการณ์ที่หนึ่งคาดว่าต้องเป็นผลมาจากหน้าที่พลเมือง หน้าที่ของครอบครัวจิตสำนึกสูง และอื่น ๆ ในคำอื่น ๆ เราจะค้างไว้ครอบครัว blameworthy ยิ่งกว่าคนแปลกหน้าไม่ได้ตระหนักถึงชีวิตของบุคคลสำคัญ ใกล้กลายเป็นสิ่งสำคัญในกรณีที่ยาเสพติดที่ทำงานเนื่องจากเครือข่ายของความสัมพันธ์ทางสังคมที่เกี่ยวข้องในการตั้งค่าวัน ร่วม ร่วมกับการรับรู้ทางสังคม และกฎหมายที่ว่า นายจ้างรับผิดชอบกิจกรรมพนักงานของเธอ นำมาซึ่งความคาดหวังที่ไม่เพียงแต่จะเรียนนายของอันตรายอาจเกิดจากยาเสพติดในระดับสูง แต่ควรเรียนรู้มัน บริษัทมอบพนักงานทำหน้าที่ในนามของ และทำหน้าที่ในความเป็นจริง โดยพนักงาน ความสัมพันธ์นี้สำคัญ และใกล้ชิดโดยพนักงานกระทำการในนามบริษัทใช้บริษัทจะตระหนักถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นซึ่งอาจเกิดจากยาเสพติด ในขณะที่มาตรการที่หลากหลายสามารถ และมีการใช้ที่ค้นหา และแก้ไขปัญหายาเสพติดที่ทำงาน (เช่นการสังเกตโดยตรงของพนักงาน กล้องที่ซ่อน บังคับหลักสูตรการศึกษาในการจัดการกับยาเสพติด และการทดสอบความ ชำนาญ/reflexivity/พิพากษา พื้นฐาน) ไม่มีโปรแกรมเหล่านี้มีแน่นอนเหมือนการตรวจคัดกรองหาคนยาเสพติดเป็นยาเสพติดการทดสอบ ทดสอบสังเกตและความชำนาญโดยตรงสามารถตี (และ เป็น ประจำ) ในขณะที่การศึกษา การป้องกันตัวนับประสิทธิภาพ ไม่จอออกผู้ใช้ที่มีความทนทานต่อการรับช่วยให้บุคคลส่วนใหญ่มักจะวางคนอื่นที่มีความเสี่ยง บนมืออื่น ๆ มันสามารถจะแย้งทดสอบสารเสพติดยังว่า falsifiable ถ้าได้รับแจ้งล่วงหน้าการทดสอบ ผู้ใช้ยาเสพติดสามารถงดนานพอจะผ่านการทดสอบ ได้ สามารถจัดหาตัวอย่างของปัสสาวะ "สะอาด" จากบุคคลอื่น และแทนสำหรับตัวเอง ที่สุด ตัวอย่างเหล่านี้เถียงกับ testings ตามกำหนดการเป็นประจำไม่กับ testings สุ่ม เบคอน ตัวอย่างเหล่านี้สามารถมองเห็นความจริงที่ว่าเวลาจำเป็นสำหรับยาสารจะกลายเป็นขาด จากปัสสาวะแตกจากบุคคล และจากการใช้งานใช้ ร้ายแรง และเคยผู้ใช้ (ที่น่าจะยอมรับทำ) อาจจะไม่สามารถงดการใช้นานเพียงพอแม้จะผ่านการทดสอบประกาศ และในขณะทดสอบสารเสพติดไม่ unfalsifiable มันเป็นยากต่อการปลอมแปลงมากกว่าตัวเลือกอื่น ๆ สำหรับการทดสอบ ดังนั้น ในขณะที่ไม่ดนตรีสมบูรณ์แบบสำหรับการตรวจจับยาเสพติด ทดสอบสารเสพติดมีประสิทธิภาพและความที่ยังคงพบ ทดสอบสารเสพติดเป็น เทคโนโลยีประสิทธิภาพสูงที่มีอยู่ในปัจจุบันเพื่อให้นายจ้างทราบถึงอันตรายที่อาจเกิด โดยการค้นหาผู้ใช้ที่เคย และไม่ มีซึ่ง หลายคนอาจจะไม่สามารถระบุ ได้ ใช้ทดสอบสารเสพติดเป็นที่บังคับเป็นวัดสุดท้าย ตั้งแต่ไม่มีใคร อื่นที่ไม่ใช่นายจ้างจะตระหนักถึง ศักยภาพพนักงานกระทำงานที่เกี่ยวข้องกับอันตรายต่อ ความรับผิดชอบทางศีลธรรมที่สำคัญการป้องกันดังกล่าวนี้ทำ อาจจะบรรเทาความรับผิดชอบนี้ถ้านายจ้างมีแน่สมเหตุสมผลว่า พนักงาน (หรือพนักงาน) ไม่เสพยาเสพติด ดังนั้น ทดสอบสารเสพติดไม่เท่าจำเป็นของนายจ้างผูกพันได้รู้ของการทำ แต่ลดของบริษัทคุณธรรมความรับผิดชอบโดยกฎหมายออกยาเสพติดเป็นปัจจัยทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. ใกล้เคียง: ใกล้เคียงน้อยฟังก์ชั่นของระยะทางและอื่น ๆ ฟังก์ชั่นของการรับรู้ เราถือเป็นคนที่ควรถูกตำหนิว่าเธอรู้ของวิกฤตหรือวิกฤตที่อาจเกิดขึ้นและไม่ได้ทำในสิ่งที่เธอสามารถที่จะป้องกันไม่ให้มัน "เมื่อเราตระหนักถึงการทำผิดหรือได้รับบาดเจ็บที่สังคมเราจะใช้ในภาระหน้าที่ที่เราไม่ได้มีในขณะที่ไม่รู้." ความรับผิดชอบมากขึ้นอยู่ในสถานการณ์ที่จะคาดหวังการรับรู้ที่มีความคิดริเริ่มของความต้องการที่เป็นผลมาจากการปฏิบัติหน้าที่ของพลเมืองที่มีหน้าที่ในการครอบครัวหนึ่ง เป็นต้น ในคำอื่น ๆ ที่เราจะถือสมาชิกในครอบครัวมากขึ้นควรถูกตำหนิกว่าคนแปลกหน้าเพื่อที่จะไม่ตระหนักถึงชะตากรรมที่สำคัญของบุคคล.
ใกล้เคียงกลายเป็นสิ่งสำคัญในกรณีของยาเสพติดในสถานที่ทำงานเพราะเครือข่ายความสัมพันธ์ทางสังคมที่เกี่ยวข้องในชีวิตประจำวัน, การตั้งค่าความร่วมมือร่วมกัน กับการรับรู้ของสังคมและกฎหมายที่นายจ้างเป็นผู้รับผิดชอบในกิจกรรมของพนักงานของเธอนำมาซึ่งการระดับสูงของความคาดหวังว่านายจ้างไม่เพียง แต่จะได้เรียนรู้จากอันตรายที่อาจเกิดที่เกิดจากการใช้ยาเสพติด แต่ควรจะเรียนรู้จากมัน ผู้แทน บริษัท ที่พนักงานของ บริษัท ที่จะทำหน้าที่ในนามและในความเป็นจริงทำหน้าที่เพียงผ่านพนักงานของ บริษัท ความสัมพันธ์ที่สำคัญและใกล้ชิดโดยพนักงานดำเนินการในนามของ บริษัท obligates บริษัท ตระหนักถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นซึ่งอาจเป็นผลมาจากยาเสพติด.
ในขณะที่ความหลากหลายของมาตรการที่สามารถและมีการใช้ที่ค้นหาและแก้ไขปัญหายาเสพติดในสถานที่ทำงาน (เช่นการสังเกตโดยตรงของพนักงาน, กล้องที่ซ่อนอยู่ในโปรแกรมการศึกษาที่บังคับใช้ในการจัดการกับยาเสพติดและความชำนาญพื้นฐาน / reflexivity / ทดสอบการตัดสิน) ไม่มีโปรแกรมเหล่านี้มีความเชื่อมั่นเดียวกันของการตรวจคัดกรองออกยาเสพติดเช่นเดียวกับการทดสอบยาเสพติด สังเกตโดยตรงและการทดสอบความชำนาญสามารถตี (และเป็นประจำ) ในขณะที่การศึกษาคือการป้องกันที่มีประสิทธิภาพเคาน์เตอร์ก็ไม่ได้ออกหน้าจอผู้ใช้ที่มีความทนทานต่อการรับความช่วยเหลือประชาชนส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะวางคนอื่น ๆ ที่มีความเสี่ยง ในทางกลับกันก็สามารถจะแย้งว่าทดสอบยาเสพติดยังเป็นหลอก หากได้รับแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของการทดสอบผู้ใช้ยาสามารถงดนานพอที่จะผ่านการทดสอบ หรือพวกเขาสามารถจัดหาตัวอย่างของ "สะอาด" ปัสสาวะจากบุคคลอื่นและแทนของตัวเอง.
ที่ส่วนใหญ่ตัวอย่างเหล่านี้เถียงกับทดสอบที่กำหนดอย่างสม่ำเสมอไม่ได้กับการสุ่มทดสอบเงียบ ตัวอย่างเหล่านี้ยังมองข้ามความจริงที่ว่าเวลาที่จำเป็นสำหรับสารยาเสพติดที่จะกลายเป็นขาดจากปัสสาวะแตกต่างกันไปจากแต่ละบุคคลและจากการใช้งานที่จะใช้ ผู้ใช้ที่จริงจังและเป็นนิสัย (ที่มีส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะกระทำอันตราย) อาจจะไม่สามารถที่จะงดเว้นจากการใช้งานนานพอที่แม้จะผ่านการทดสอบการประกาศ และในขณะที่ทดสอบยาเสพติดไม่ได้ unfalsifiable มันเป็นเรื่องยากมากขึ้นในการปลอมแปลงกว่าตัวเลือกอื่น ๆ สำหรับการทดสอบ ดังนั้นในขณะที่ไม่ได้เป็นเครื่องมือที่สมบูรณ์แบบสำหรับการตรวจหายาเสพติด, การทดสอบยาเสพติดที่มีประสิทธิภาพและความจำเพาะที่ยังคงอยู่ที่เหนือชั้น.
ตั้งแต่ทดสอบยาเสพติดเป็นเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในขณะนี้ที่จะทำให้นายจ้างตระหนักถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นโดยการระบุตำแหน่งของผู้ใช้เป็นนิสัยและโดยที่ จำนวนผู้ใช้ดังกล่าวจะไม่ได้มีการระบุการใช้ทดสอบยาเสพติดเป็นหน้าที่เป็นตัวชี้วัดของรีสอร์ทที่ผ่านมา เนื่องจากไม่มีใครอื่นที่ไม่ใช่นายจ้างเป็นมากขึ้นตระหนักถึงศักยภาพในการเป็นลูกจ้างกระทำอันตรายทำงานที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบทางศีลธรรมที่สำคัญในการป้องกันอันตรายดังกล่าวดังต่อไปนี้.
รับผิดชอบนี้อาจจะลดลงในกรณีที่นายจ้างมีความเชื่อมั่นอย่างมีเหตุผลว่าพนักงาน (หรือพนักงานทุกคน ) ไม่ได้ยาเสพติด ดังนั้นทดสอบยาเสพติดไม่ได้เป็นเพียงสิ่งจำเป็นเพื่อภาระหน้าที่ของนายจ้างที่จะมาถึงรู้ว่าอันตรายที่อาจเกิดขึ้น แต่มันจะช่วยลดความรับผิดชอบทางศีลธรรมของ บริษัท สำหรับอันตรายที่ได้กระทำโดยการพิจารณาคดีออกยาเสพติดเป็นปัจจัยบริจาค