Hearing impairment is a condition t

Hearing impairment is a condition that imposes limitations in hearing on the individual. Persons
with hearing impairment suffer from hearing loss and are therefore precluded from adequate hearing.
Hearing loss affects how well an individual is able to hear spoken language and respond to other stimuli
in the environment, since it brings about limits in sensitivity to sound. According to Onwuchekwa (1987)
and Heward (2000) hearing impairment limits an individual from the acquisition of information or
knowledge through the auditory channel. This means that they have problems with communication due to
their hearing loss. As noted by Waite and Melling (2007) hearing plays a fundamental role in
communication and when someone has difficulties hearing, he is likely to experience difficulties with
communication. Considering the fact that language remains the main vehicle of communication, persons
with hearing impairment are therefore put at a disadvantage in a hearing community and most especially
in an integrated school environment where appropriate provisions are not made to take care of the
special needs of this population. Regardless of their disabilities, persons with hearing impairment have
the same right to education as non-disabled persons and they require active intervention and specialized
services. Educational placements for persons with hearing impairment range from integration to
segregation and recently, inclusion. Since libraries suppose to be part of educational provision in the
schools, it is pertinent that appropriate skills are imparted to the students.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยินเป็นเงื่อนไขที่กำหนดข้อจำกัดในการได้ยินในแต่ละ คนกับฟัง ผลทุกข์จากการสูญเสียการได้ยิน และจึงได้ precluded จากฟังเพียงพอสูญเสียการได้ยินมีผลต่อวิธีการที่ดีบุคคลจะสามารถฟังภาษาพูด และตอบสนองต่อสิ่งเร้าอื่น ๆในสภาพแวดล้อม ตั้งแต่มันมาเกี่ยวกับข้อจำกัดในความไวเสียง ตาม Onwuchekwa (1987)และยิน Heward (2000) จำกัดบุคคลจากการซื้อข้อมูล หรือความรู้ผ่านช่องทางหู หมายความ ว่า พวกเขามีปัญหาเกี่ยวกับการสื่อสารเนื่องสูญเสียการได้ยิน ตามที่ระบุไว้โดย Waite Melling (2007) ได้ยินมีบทบาทพื้นฐานในการสื่อสารและเมื่อคนมีปัญหาการได้ยิน เขามีโอกาสที่จะประสบความยากลำบากด้วยสื่อสาร พิจารณาความจริงที่ว่า ภาษายังคงเป็น ยานพาหนะหลักของการสื่อสาร คนกับยินอยู่จึงใส่เป็นรอง ในชุมชนฟัง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงเรียนแบบบูรณาการซึ่งบทบัญญัติที่เหมาะสมไม่ทำให้การดูแลความต้องการพิเศษของประชากรนี้ ว่าความพิการของพวกเขา ได้ยินคนเดียวกันทางการศึกษาเป็นคนไม่ปิดการใช้งานและจะต้องใช้สกรรม และเฉพาะบริการ จัดการศึกษาสำหรับคนฟังผลตั้งแต่รวมกับการแบ่งแยก และล่าสุด รวม เนื่องจากไลบรารีที่สมมติว่า เป็น ส่วนหนึ่งของการจัดศึกษาในการโรงเรียน มันเป็นอิสระที่จะ imparted ทักษะที่เหมาะสมกับนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาด้านการได้ยินเป็นเงื่อนไขที่มีการกำหนดข้อ จำกัด ในการได้ยินในแต่ละ บุคคล
ที่มีการสูญเสียการได้ยินทุกข์ทรมานจากการสูญเสียการได้ยินและจรรยาบรรณจึงมาจากการได้ยินอย่างเพียงพอ.
สูญเสียการได้ยินมีผลต่อวิธีการที่ดีของแต่ละคนมีความสามารถที่จะได้ยินภาษาพูดและตอบสนองต่อสิ่งเร้าอื่น ๆ
ในสภาพแวดล้อมเพราะมันนำเกี่ยวกับการ จำกัด ในความไวต่อเสียง ตาม Onwuchekwa (1987)
และ Heward (2000) การด้อยค่าได้ยินข้อ จำกัด ของแต่ละบุคคลจากการซื้อกิจการของข้อมูลหรือ
ความรู้ผ่านช่องหู ซึ่งหมายความว่าพวกเขามีปัญหากับการสื่อสารที่เกิดจากการ
สูญเสียการได้ยินของพวกเขา เท่าที่สังเกตจากเวทท์และ Melling (2007) การได้ยินมีบทบาทพื้นฐานใน
การสื่อสารและเมื่อมีคนมีความยากลำบากในการได้ยินเขามีโอกาสที่จะประสบปัญหากับการ
สื่อสาร พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าภาษายังคงเป็นยานพาหนะหลักของการสื่อสาร, บุคคล
กับสูญเสียการได้ยินจึงจะใส่ที่ข้อเสียในชุมชนการได้ยินและส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในสภาพแวดล้อมของโรงเรียนแบบบูรณาการที่บทบัญญัติที่เหมาะสมไม่ได้ทำที่จะดูแล
ความต้องการพิเศษของประชากรกลุ่มนี้ . โดยไม่คำนึงถึงความพิการของพวกเขาบุคคลที่มีความสูญเสียการได้ยินมี
สิทธิเท่าเทียมกับการศึกษาเป็นบุคคลที่พิการและพวกเขาต้องมีการแทรกแซงการใช้งานและความเชี่ยวชาญ
บริการ ตำแหน่งการศึกษาสำหรับผู้ที่มีช่วงการได้ยินจากการบูรณาการเพื่อ
การแยกจากกันและเมื่อเร็ว ๆ นี้รวม ตั้งแต่ห้องสมุดคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการศึกษาใน
โรงเรียนก็เป็นที่เกี่ยวข้องว่าทักษะที่เหมาะสมให้แก่นักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การได้ยินเป็นเงื่อนไขที่กำหนดข้อ จำกัด ในการฟังในแต่ละ . คน
กับการได้ยินประสบจากการสูญเสียการได้ยินและดังนั้นจึงลบจากการได้ยินเพียงพอ .
การสูญเสียการได้ยินมีผลต่อวิธีที่ดีที่บุคคลสามารถที่จะฟัง พูดภาษา และตอบสนองต่อสิ่งเร้า
ในสภาพแวดล้อมอื่น ๆ เนื่องจากมันสร้างขีดจำกัดความไวเสียงตาม onwuchekwa
( 1987 ) และ ฮิวเอิร์ด ( 2000 ) จำกัดบุคคลการได้ยินจากการเข้าซื้อกิจการของข้อมูลหรือ
ความรู้ผ่านช่องทางการ . ซึ่งหมายความ ว่า พวกเขามีปัญหากับการสื่อสารเนื่องจาก
สูญเสียการได้ยินของพวกเขา ตามที่ระบุไว้โดย เวท และ เมลลิ่ง ( 2007 ) ได้ยินเล่นบทบาทพื้นฐานใน
การสื่อสารและเมื่อใครบางคนมีการได้ยินเขามีโอกาสที่จะพบปัญหากับ
การสื่อสาร พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าภาษายังคงเป็นยานพาหนะหลักในการสื่อสาร บุคคล
กับการได้ยินบกพร่องจึงทำให้เสียเปรียบในชุมชนได้ และส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมของโรงเรียนที่
รวมบทบัญญัติที่เหมาะสมไม่ทำให้ดูแล
ความต้องการพิเศษของประชากรนี้โดยไม่คำนึงถึงความพิการของพวกเขา ผู้ที่มีความผิดปกติทางการได้ยินมี
เหมือนกันเลยที่จะศึกษาเป็นคนพิการ และพวกเขาต้องมีการแทรกแซงที่ไม่ใช้งานและบริการพิเศษ

การศึกษาสำหรับผู้ที่มีปัญหาในช่วงการได้ยินจากการ
แยกและเมื่อเร็วๆ นี้ รวม เนื่องจากห้องสมุดควรเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการศึกษาใน
โรงเรียนมันเหมาะที่ทักษะที่เหมาะสมให้แก่นักเรียน