management (Herrick, 2000). Soil mi

management (Herrick, 2000). Soil microbiological
and biochemical indicators can be used to assess soil
quality, which has been defined in terms of sustainability
(Bending et al., 2004; Doran and Parkin, 1994;
Dick and Gupta, 1994). The role of the microbial
fraction in mediating soil processes, and their
relatively high rate of turnover, logically suggests
that microbial fraction could be a sensitive indicator
and early predictor of changing soil organic matter
processes. Soil quality depends on a large number of
physical, chemical and biological soil properties, and
its characterization requires the selection of indicators
most sensitive to changes in management practices
(Elliott, 1994). Individual soil microbiological and
biochemical indicators are not useful measures of soil
quality (Visser and Parkinson, 1992), because, not
only they vary both seasonally and spatially but also
many physical, chemical, and biological properties
affect soil quality (Nannipieri, 1994; Arshad and
Martin, 2002). The proper approach in defining soil
quality indicators must be holistic not reductionistic,
thus indicators should describe the major ecological
processes in soil (Doran and Safley, 1997), so that a
variety of biochemical and microbial analysis should
be used when considering the impact of management
on soil quality (Bending et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการ (Herrick, 2000) ทางจุลชีววิทยาของดินตัวบ่งชี้เชิงชีวเคมีสามารถใช้ประเมินดินคุณภาพ ซึ่งได้ถูกกำหนดในแง่ของความยั่งยืน(ดัด et al., 2004 เบ็นโดรันและ Parkin, 1994ดิ๊กกกุปตา 1994) บทบาทของจุลินทรีย์ที่เศษส่วนในกระบวนการของดิน การเป็นสื่อกลาง และการค่อนข้างสูงอัตราการหมุนเวียน แนะนำตรรกะส่วนจุลินทรีย์ที่อาจเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญและผู้ทายผลก่อนเปลี่ยนดินอินทรีย์กระบวนการทาง คุณภาพดินขึ้นอยู่กับจำนวนขนาดใหญ่คุณสมบัติของดินทางกายภาพ ทางเคมี และชีวภาพ และจำแนกความต้องการเลือกตัวบ่งชี้สำคัญที่สุดการเปลี่ยนแปลงในวิธีบริหารจัดการ(ต 1994) ดินแต่ละทางจุลชีววิทยา และชีวเคมีบ่งชี้ไม่ประเมินประโยชน์ของดินคุณภาพ (Visser และพาร์กิน 1992), เนื่องจาก ไม่เฉพาะ ที่แตกต่างกันไปทั้ง seasonally และ spatially แต่ยังคุณสมบัติทางกายภาพ เคมี และทางชีวภาพมากมายส่งผลกระทบต่อคุณภาพดิน (Nannipieri, 1994 Arshad และมาร์ติน 2002) วิธีถูกต้องในการกำหนดดินตัวบ่งชี้คุณภาพต้องแบบองค์รวมไม่ reductionisticดังนั้น ตัวบ่งชี้ควรอธิบายหลักการของระบบนิเวศกระบวนการในดิน (เบ็นโดรันและ Safley, 1997), ให้การความหลากหลายของชีวเคมี และจุลินทรีย์วิเคราะห์ควรเมื่อพิจารณาผลกระทบของการจัดการคุณภาพดิน (Bending et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการ (Herrick, 2000) จุลินทรีย์ดินและตัวชี้วัดทางชีวเคมีสามารถนำมาใช้ในการประเมินดินที่มีคุณภาพซึ่งได้รับการกำหนดไว้ในแง่ของการพัฒนาอย่างยั่งยืน(ดัด et al, 2004;. Doran และ Parkin 1994; ดิ๊กและ Gupta, 1994) บทบาทของจุลินทรีย์ส่วนในกระบวนการไกล่เกลี่ยดินและพวกเขาอัตราที่ค่อนข้างสูงของผลประกอบการมีเหตุผลที่แสดงให้เห็นว่าส่วนของจุลินทรีย์อาจจะเป็นตัวบ่งชี้ที่มีความละเอียดอ่อนและทำนายในช่วงต้นของการเปลี่ยนแปลงอินทรียวัตถุในดินกระบวนการ คุณภาพดินขึ้นอยู่กับจำนวนมากของทางกายภาพทางเคมีและคุณสมบัติของดินชีวภาพและลักษณะที่ต้องเลือกของตัวชี้วัดที่สำคัญที่สุดต่อการเปลี่ยนแปลงในการบริหารจัดการ(เอลเลียต, 1994) จุลินทรีย์ดินของแต่ละบุคคลและตัวชี้วัดทางชีวเคมีไม่ได้มาตรการที่เป็นประโยชน์ของดินที่มีคุณภาพ(ไขควงและพาร์กินสัน, 1992) เพราะไม่เพียงแต่พวกเขาแตกต่างกันไปทั้งฤดูกาลและตำแหน่ง แต่ยังหลายทางกายภาพเคมีและชีวภาพส่งผลกระทบต่อคุณภาพดิน(Nannipieri 1994; ชาด และมาร์ติน, 2002) วิธีการที่เหมาะสมในการกำหนดดินตัวชี้วัดคุณภาพจะต้องเป็นแบบองค์รวมไม่ reductionistic, ทำให้ตัวชี้วัดควรอธิบายถึงระบบนิเวศที่สำคัญกระบวนการในดิน (Doran และ Safley, 1997) เพื่อให้ความหลากหลายของการวิเคราะห์ทางชีวเคมีและจุลินทรีย์ควรจะใช้เมื่อพิจารณาผลกระทบของการจัดการกับคุณภาพดิน (ดัด et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการ ( Herrick , 2000 ) ดินทางจุลชีววิทยาชีวเคมี
และตัวชี้วัดที่สามารถใช้เพื่อประเมินคุณภาพดิน
ซึ่งได้ถูกกำหนดไว้ในข้อตกลงของความยั่งยืน
( ดัด et al . , 2004 ; โดแรน แล้วรถยนต์ , 1994 ;
ดิ๊กและ Gupta , 1994 ) บทบาทของจุลินทรีย์ในกระบวนการไกล่เกลี่ย
เศษดิน และอัตราการหมุนเวียนค่อนข้างสูง

แนะนำ ตรรกะส่วนจุลินทรีย์ที่สามารถบ่งชี้ความอ่อนไหวและทำนายก่อน

เปลี่ยนดินอินทรีย์กระบวนการ คุณภาพของดินขึ้นอยู่กับจำนวนมากของ
คุณสมบัติทางกายภาพ เคมี และชีวภาพของดิน และทำให้ต้องมีการเลือก

ที่บอบบางที่สุดของตัวชี้วัดการเปลี่ยนแปลงในการจัดการการปฏิบัติ
( Elliott , 1994 ) ดินทางจุลชีววิทยาและ
บุคคลตัวบ่งชี้ทางชีวเคมีที่ไม่ใช่มาตรการที่มีคุณภาพดิน
( วิสเซอร์ และ พาร์กินสัน , 1992 ) เพราะไม่เพียง แต่พวกเขาแตกต่างกันไปทั้งฤดูกาลแล้ว

แต่ยังมีความแตกต่างทางกายภาพ เคมี และคุณสมบัติทางชีวภาพมีผลต่อคุณภาพของดิน (

arshad nannipieri , 1994 ; และมาร์ติน , 2002 ) วิธีการที่เหมาะสมในการกำหนดตัวชี้วัดคุณภาพดิน

ไม่ต้อง reductionistic แบบองค์รวม ,ดังนั้นตัวชี้วัดที่ควรอธิบายกระบวนการทางนิเวศวิทยา
หลักในดิน ( โดแรน และ safley , 1997 ) ดังนั้นที่หลากหลายและการวิเคราะห์ทางชีวเคมีของจุลินทรีย์

ควรใช้เมื่อพิจารณาผลกระทบของการจัดการ
คุณภาพดิน ( ดัด et al . , 2004 )