Putting these hardware components t

Putting these hardware components together in order to achieve a situation in which cloud providers can decrypt data only by programs that embody an agreed policy has turned out to be quite a challenge. Flicker (McCune et al., 2008) is a low-level architecture that achieves that, but only for small and short-lived programs running in impoverished environments (e.g., with basic input-output that excludes interaction with users or on the network). The main achievement of Flicker is to reduce the size of the trusted computing base (TCB)—that is, the program that has to be trusted (in addition to p)—to about 250 lines of code. TrustVisor (McCune et al., 2010) is another architecture by the same team, which is much more flexible, allowing the program p to include a full operating system (and therefore including software stacks for networking) running on a virtual machine, albeit at the cost of a larger TCB.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วางส่วนประกอบฮาร์ดแวร์เหล่านี้ร่วมกันเพื่อให้บรรลุในสถานการณ์ที่ผู้ให้บริการคลาวด์ที่สามารถถอดรหัสข้อมูลโดยเฉพาะโปรแกรมที่รวบรวมนโยบายที่ตกลงกันได้กลายเป็นที่ค่อนข้างท้าทาย สั่นไหว (McCune และคณะ. 2008) เป็นสถาปัตยกรรมในระดับต่ำที่ประสบความสำเร็จที่ แต่สำหรับโปรแกรมขนาดเล็กและสั้นที่ทำงานในสภาพแวดล้อมที่ยากจน (เช่นกับข้อมูลการผลิตและผลผลิตขั้นพื้นฐานที่ไม่รวมการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ใช้หรือบนเครือข่าย) ความสำเร็จหลักของการสั่นไหวคือการลดขนาดของฐานการคำนวณที่เชื่อถือได้ (TCB) ที่เป็นโปรแกรมที่จะต้องมีความเชื่อถือ (นอกเหนือจากพี) ไปประมาณ 250 บรรทัดของรหัส trustvisor (McCune และคณะ. 2010) เป็นสถาปัตยกรรมอื่นโดยทีมงานเดียวกันที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นให้โปรแกรมพีที่จะรวมระบบการดำเนินงานเต็มรูปแบบ (และรวมทั้งกองซอฟแวร์สำหรับระบบเครือข่าย) ที่ทำงานบนเครื่องเสมือนแม้ว่าในค่าใช้จ่ายของ TCB ขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วางฮาร์ดแวร์คอมโพเนนต์เหล่านี้ร่วมกันเพื่อให้บรรลุสถานการณ์ซึ่งผู้ให้บริการคลาวด์สามารถถอดรหัสข้อมูล โดยโปรแกรมที่รวบรวมนโยบายการตกลงเท่ามีกลายเป็นเรื่องค่อนข้างท้าทาย กะพริบ (McCune et al., 2008) เป็นสถาปัตยกรรมระดับล่างที่ได้รับที่ แต่สำหรับโปรแกรมขนาดเล็ก และช่วงสั้นๆ เท่านั้น ใน impoverished สภาพแวดล้อม (เช่น มีพื้นฐานอินพุต-เอาท์พุตที่ไม่โต้ตอบ กับผู้ใช้ หรือเครือข่าย) ความสำเร็จในหลักการกะพริบจะลดขนาดของการเชื่อถือคอมพิวเตอร์พื้นฐาน (TCB) — คือ โปรแกรมที่สามารถเชื่อถือได้ (นอกจาก p) — ประมาณ 250 บรรทัดของรหัส TrustVisor (McCune et al., 2010) เป็นสถาปัตยกรรมอื่น ๆ โดยทีมเดียวกัน ซึ่งมีความยืดหยุ่นมากขึ้น อนุญาตให้โปรแกรม p รวมระบบปฏิบัติการเต็ม (และดังนั้น ทั้งกองซอฟต์แวร์สำหรับระบบเครือข่าย) ทำงานบนเครื่องเสมือน แม้ว่าค่า TCB ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรีนคอมโพเนนต์ฮาร์ดแวร์เหล่านี้ร่วมกันในการที่จะบรรลุถึงสถานการณ์ที่ผู้ให้บริการกลุ่มเมฆจะสามารถถอดรหัสข้อมูลเท่านั้นโดยโปรแกรมที่ทำให้นโยบายที่ได้ตกลงกันไว้ได้ออกไปเป็นเรื่องที่ท้าทายมาก ( mccune et al . 2008 )เป็นสถาปัตยกรรมระดับต่ำที่ว่าบรรลุที่แต่เฉพาะกับโปรแกรมขนาดเล็กและสั้น - อยู่ทำงานอยู่ใน สภาพแวดล้อม การใช้งานอนาถา(เช่นพร้อมด้วยพื้นฐานอินพุต - เอาต์พุตที่ไม่รวมถึงการโต้ตอบกับผู้ใช้หรือในเครือข่าย) ความสำเร็จที่สำคัญการกะพริบเป็นการลดขนาดของได้รับความเชื่อถือการใช้งานคอมพิวเตอร์พื้นฐาน(ควบ) - ที่ว่าคือโปรแกรมที่มีในการได้รับความไว้วางใจ(นอกจากนั้นยังไปที่ P ) - ถึง 250 สายของรหัส trustvisor ( mccune et al . 2010 )เป็นสถาปัตยกรรมอื่นโดยทีมงานเดียวกันซึ่งมีมากมีความยืดหยุ่นมากกว่าอนุญาตให้โปรแกรม P เพื่อรวมถึงระบบการทำงานแบบเต็มที่(และดังนั้นจึงรวมถึงกองซอฟต์แวร์สำหรับการเชื่อมต่อเครือข่าย)ที่ใช้ในเครื่องเสมือนจริงที่แม้ว่าจะเสียค่าใช้จ่ายของ tcb. มีขนาดใหญ่กว่าได้