Sparks flew and Luo Lin rushed at L

Sparks flew and Luo Lin rushed at Lin Han. Gripping his sword in both hands, Luo Lin threw an energy slash!

Lin Han didn’t say a word and raised his sickle with both hands and parried Luo Lin’s attack!

“Peng!”

A loud boom sounded out and avalanches of rocks fell forward from the impact of the two godly weapons. The strength of the resulting shockwave was so strong that it collapsed some of the cliffs!

Lin Han retreated a dozen meters and halted before a notch in the cliff. He smiled, “Looks like it’s pretty strong. But if that’s all you’ve got, you’re still going to die!”

Lin Han’s arm jolted and he finally looked as though he was getting serious. One after another, characters of hell began to appear in the air and revolve around his hand. They swirled in the air and then began to spiral around Misfortune. Lin Han’s face became ruthless and he raised his sickle with both hands and laughed, “Come, why don’t you have a taste of my ‘Elegy of the Frozen Night!’”

“Hong!”

A crimson aura began to rise from the sickle. Lin Han seemed to have grown into a giant and the sickle hung in the air “Shua shua shua” it flew out and dealt three attacks towards Luo Lin. Luo Lin had no other choice but to use Despair and parry the attack!

“Keng keng keng…”

Sparks flew up in the light, and the entire mountain seemed like it was about to crumble. When the dust finally cleared, we could see that Lin Han was still standing in the air, while Luo Lin had collapsed into the rubble. Blood dripped from the corner of his mouth. After all, his enemy’s power was well above his. Even if Luo Lin obtained Despair, he still had no way of achieving victory.

Lin Han wryly smiled, “Luo Lin, did you see that? Even if you obtained a godly weapon, I can still easily crush you. In the end, trash like you doesn’t deserve to use Despair. Come, give Despair to me. If you do so, I might consider leaving you with your body intact!”

Luo Lin gripped his long sword and said, “In your dreams!”

“You’re asking for it!”

Lin Han raised his arm and death energy began to gather at his palm. Suddenly, he threw an attack and “Hong!” Luo Lin was enveloped into a whirlwind. The armor that covered his body ripped to pieces bit by bit. He was in so much pain that he agonizingly screamed. But, just as before, he did not let go of Despair. Determined, he held on, unwilling to give up this chance at victory. In reality, as long as Luo Lin dies, then every one of us here would die as well.

……

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกายไฟบินและ Luo หลินรีบวิ่งไปที่ฮันหลิน จับดาบของเขาอยู่ในมือทั้งสอง Luo หลินโยนเฉือนพลังงาน! หลินฮันไม่ได้พูดคำและยกเคียวของเขาด้วยมือทั้งสองโดนโจมตี Luo หลิน! "เป้ง!" บูมเสียงดังฟังออกและการถล่มของหินล้มลงไปข้างหน้า จากผลกระทบของอาวุธสองชอบธรรม ความแข็งแรงของคลื่นที่เกิดเป็นคนเข้มแข็งเพื่อที่จะทรุดตัวลงบางส่วนของหน้าผา! หลินฮันถอยโหลเมตรและหยุดก่อนที่จะบากในหน้าผา เขายิ้ม "ดูเหมือนว่ามันสวยแข็งแรง แต่ถ้านั่นคือทั้งหมดที่คุณมีคุณยังคงกำลังจะตาย! " แขนหลินฮัน jolted และในที่สุดเขาก็ดูราวกับว่าเขาได้รับการอย่างจริงจัง หลังจากนั้นอีกหนึ่งตัวละครในนรกเริ่มปรากฏให้เห็นอยู่ในอากาศและหมุนรอบมือของเขา พวกเขาหมุนวนอยู่ในอากาศและจากนั้นก็เริ่มเกลียวรอบโชคร้าย ใบหน้าหลินฮันกลายเป็นคนไร้ความปรานีและเขายกเคียวของเขาด้วยมือทั้งสองหัวเราะว่า "มาทำไมคุณไม่ได้ลิ้มรสของฉัน 'ไว้อาลัยคืนแช่แข็ง!" "ฮ่องกง" ออร่าสีแดงเข้มเริ่มขึ้นจาก เคียว. หลินฮันดูเหมือนจะมีการเติบโตขึ้นเป็นยักษ์และเคียวแขวนอยู่ในอากาศ "ชูวาชูวาชูวา" มันบินออกและจัดการโจมตีสามต่อ Luo หลิน Luo หลินก็ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ แต่จะใช้ความสิ้นหวังและหลบหลีกการโจมตี! "Keng Keng Keng ... " สปาร์กบินขึ้นในที่มีแสงและภูเขาทั้งลูกดูเหมือนว่ามันกำลังจะพัง เมื่อฝุ่นในที่สุดก็เคลียร์เราจะได้เห็นว่าหลินฮันยังคงยืนอยู่ในอากาศในขณะที่ลูหลินได้ทรุดลงเศษหินหรืออิฐ เลือดหยดจากมุมปากของเขา หลังจากที่ทุกอำนาจศัตรูของเขาเป็นของเขาดีกว่า แม้ว่า Luo หลินได้รับความสิ้นหวังเขาก็ยังคงมีวิธีการบรรลุความสำเร็จไม่มี. หลินฮันถึงคราวยิ้ม "Luo หลินคุณไม่เห็นว่า? แม้ว่าคุณจะได้รับอาวุธที่เคร่งศาสนาก็ยังสามารถบดขยี้คุณได้อย่างง่ายดาย ในท้ายที่สุดถังขยะเหมือนที่คุณไม่สมควรที่จะใช้ความสิ้นหวัง มาให้ความสิ้นหวังกับผม ถ้าคุณทำเช่นนั้นฉันอาจพิจารณาออกจากคุณกับร่างกายของคุณเหมือนเดิม! " ลูหลินจับดาบยาวของเขาและกล่าวว่า" ในความฝันของคุณ! " " คุณขอให้มัน! " หลินฮันยกแขนและตายพลังงานของเขาเริ่มที่จะ มารวมกันที่ปาล์มของเขา ทันใดนั้นเขาโยนการโจมตีและ "ฮ่องกง" Luo หลินถูกห่อหุ้มออกเป็นลมบ้าหมู เกราะที่ปกคลุมร่างกายของเขาฉีกเป็นชิ้นทีละนิด เขาอยู่ในความเจ็บปวดมากจนทำให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวกรีดร้อง แต่เช่นเดียวกับก่อนเขาไม่ได้ปล่อยให้ไปของความสิ้นหวัง กำหนดจัดขึ้นในวันที่เขาไม่เต็มใจที่จะให้ขึ้นโอกาสที่ชัยชนะ ในความเป็นจริงตราบใดที่ Luo หลินตายแล้วเราทุกคนที่นี่จะตายเช่นกัน. ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประกายไฟบินและหลัว หลินหลิน ไปที่ฮั่น จับดาบในมือทั้งสองข้าง , Luo หลินโยนเฉือนพลังงาน !หลินฮั่นไม่พูดอะไรสักคำ และยกเคียวของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง และ parried โจมตีหลอหลิน !" เพ้ง ! "บูมดังเสียงออกและหิมะถล่มของหินล้มไปข้างหน้าจากผลกระทบของทั้งสองศาสนาอาวุธ ความแข็งแรงของที่เกิดช็อคเวฟ มันแรงมากซะจนมันถล่มบางส่วนของหน้าผา !หลินฮั่นถอยทัพเมตรโหลและระงับก่อนที่รอยในหน้าผา เขายิ้ม ดูเหมือนมันค่อนข้างแรง แต่ถ้านั่นคือทั้งหมดที่คุณมี คุณกำลังจะตาย ! "แขนของหลินฮั่นของเราในที่สุดเขาดูราวกับว่าเขากำลังเครียด หนึ่งหลังจากที่อื่น ตัวละครของนรกก็เริ่มปรากฏขึ้นในอากาศ และหมุนรอบมือของเขา มันฟุ้งอยู่ในอากาศ แล้วเริ่มหมุนวนรอบ ๆ โชคร้าย หน้าของหลินฮั่นกลายเป็นหินและเขายกเคียวของเขาด้วยมือทั้งสองแล้วหัวเราะ " มา ทำไมคุณไม่ลองชิมไว้อาลัยของฉัน " ของแช่แข็งคืน ! " "" ฮง "ออร่าสีแดงเข้มเริ่มสูงขึ้นจากเคียว หลินฮั่นดูเหมือนจะโตเป็นยักษ์และตะขอแขวนในอากาศ " Shua ชูวาชูวา " มันบินออกและจัดการสามโจมตีต่อหลัวหลัว หลินหลิน ไม่มีทางเลือกอื่น แต่จะใช้ความสิ้นหวังและปัดป้องการโจมตี" เก่ง เก่ง เก่ง . . . . . . . "ประกายไฟบินขึ้นในแสงและภูเขาทั้งหมด ดูเหมือนว่ามันกำลังจะพังทลาย เมื่อฝุ่นในที่สุด เรื่อง เรา จะ เห็น ว่า ลิน ฮัน ยังยืนอยู่ในอากาศ ในขณะที่ลู่หลินทรุดลงซาก เลือดหยดลงมาจากมุมปากของเขา หลังจากทั้งหมด , พลังศัตรูอยู่เหนือเขา ถ้าหลัว หลินได้สิ้นหวัง เขาก็ไม่มีทางบรรลุชัยชนะหลินฮั่นอย่างบิดเบี้ยวยิ้ม " ลู่หลิน เห็นนั่นไหม ถ้าคุณได้รับอาวุธของพระเจ้า ก็ยังสามารถทำลายคุณ ในที่สุด สวะอย่างแกไม่สมควรที่จะใช้ความสิ้นหวัง มา , ให้สิ้นหวังเลย ถ้าคุณทำเช่นนั้น ผมอาจพิจารณาออกจากคุณกับร่างกายของคุณเหมือนเดิม ! "หลัว ลินดึงดาบยาวของเขาและกล่าวว่า " ในความฝันของคุณ "" เดี๋ยวเถอะ ! "หลิน ฮัน ยกแขนของเขาและความตายพลังงานเริ่มมารวมกันที่ฝ่ามือของเขา ทันใดนั้น เขาก็โจมตีและ " ฮอง " หลัวหลินถูกห่อหุ้มเป็นพายุหมุน เกราะที่ปกคลุมร่างกายของเขาฉีกชิ้นบิตโดยบิต เขาอยู่ในอาการปวดมาก เขาก้าวตะโกน แต่เหมือนเมื่อก่อน เขาไม่ปล่อยให้ไปของความสิ้นหวัง มุ่งมั่น เขายึด ไม่ยอมละทิ้งโอกาสนี้ในชัยชนะ ในความเป็นจริงตราบเท่าที่หลัวลินตาย แล้วเราทุกคนจะตายที่นี่เช่นกัน. . . . . . .