- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
THE IMPACT OF SCIENTIFIC MANAGEMENT
THE IMPACT OF SCIENTIFIC MANAGEMENT
At about the same time Woodrow Wilson was calling for a science of management, Frederick W.
Taylor (1856–1915) was independently conducting some of his first experiments in a Philadelphia steel
plant. Taylor, generally considered the “father of scientific management,” pioneered the development
of time and motion studies. Today, scientific management is frequently referred to as pseudo-scientific
management because of its conceptualization of people as merely extensions of machines—as human
interchangeable parts of a large impersonal production machine. Premised on the notion that there
was “one best way” of accomplishing any given task, scientific management sought to increase output
by discovering the fastest, most efficient, and least fatiguing production methods. The job of the scientific
manager, once the one best way was found, was to impose this procedure on the entire workforce.
Classical organization theory would evolve from this notion. If there was one best way to accomplish
any given production task, then correspondingly, there must also be one best way to accomplish a task
of social organization. Such principles of social organization were assumed to exist and to be waiting
to be discovered by diligent scientific observation and analysis.
Strangely enough, while Taylor’s 1911 book Principles of Scientific Management29 is the work for which
he is best known, the credit for coining the term scientific management belongs not to Taylor but to an
associate of his, Louis D. Brandeis (1856–1941). Brandeis, who would later be a Supreme Court justice,
needed a catchy phrase to describe the new-style management techniques of Taylor and his disciples
when he was to present arguments that railroad rate increases should be denied before the Interstate
Commerce Commission. Brandeis and his associates dramatically argued that the railroads could save “a
million dollars a day” by applying scientific management methods. The highly publicized hearings beginning
in 1910 caused a considerable sensation and vastly expanded Taylor’s reputation. Ironically, Taylor
was initially opposed to the phrase, thinking that it sounded too academic. But he quickly learned to
embrace it. So did the rest of the country. In the first half of the twentieth century, scientific management
was gospel and Frederick W. Taylor was its prophet.30 Taylor’s greatest public-sector popularity came in
1912 after he presented his ideas to a Special Committee of the House of Representatives to Investigate the
Taylor and Other Systems of Shop Management. A portion of that testimony is reprinted here.
Taylor’s comprehensive statement of scientific management principles was focused on what he
called the duties of management. These duties included:
1. Replacing traditional rule-of-thumb methods of work accomplishment with systematic, more
scientific methods of measuring and managing individual work elements
2. Studying scientifically the selection and sequential development of workers to ensure optimal
placement of workers into work roles
3. Obtaining the cooperation of workers to ensure full application of scientific principles
4. Establishing logical divisions within work roles and responsibilities between workers and
management
At about the same time Woodrow Wilson was calling for a science of management, Frederick W.
Taylor (1856–1915) was independently conducting some of his first experiments in a Philadelphia steel
plant. Taylor, generally considered the “father of scientific management,” pioneered the development
of time and motion studies. Today, scientific management is frequently referred to as pseudo-scientific
management because of its conceptualization of people as merely extensions of machines—as human
interchangeable parts of a large impersonal production machine. Premised on the notion that there
was “one best way” of accomplishing any given task, scientific management sought to increase output
by discovering the fastest, most efficient, and least fatiguing production methods. The job of the scientific
manager, once the one best way was found, was to impose this procedure on the entire workforce.
Classical organization theory would evolve from this notion. If there was one best way to accomplish
any given production task, then correspondingly, there must also be one best way to accomplish a task
of social organization. Such principles of social organization were assumed to exist and to be waiting
to be discovered by diligent scientific observation and analysis.
Strangely enough, while Taylor’s 1911 book Principles of Scientific Management29 is the work for which
he is best known, the credit for coining the term scientific management belongs not to Taylor but to an
associate of his, Louis D. Brandeis (1856–1941). Brandeis, who would later be a Supreme Court justice,
needed a catchy phrase to describe the new-style management techniques of Taylor and his disciples
when he was to present arguments that railroad rate increases should be denied before the Interstate
Commerce Commission. Brandeis and his associates dramatically argued that the railroads could save “a
million dollars a day” by applying scientific management methods. The highly publicized hearings beginning
in 1910 caused a considerable sensation and vastly expanded Taylor’s reputation. Ironically, Taylor
was initially opposed to the phrase, thinking that it sounded too academic. But he quickly learned to
embrace it. So did the rest of the country. In the first half of the twentieth century, scientific management
was gospel and Frederick W. Taylor was its prophet.30 Taylor’s greatest public-sector popularity came in
1912 after he presented his ideas to a Special Committee of the House of Representatives to Investigate the
Taylor and Other Systems of Shop Management. A portion of that testimony is reprinted here.
Taylor’s comprehensive statement of scientific management principles was focused on what he
called the duties of management. These duties included:
1. Replacing traditional rule-of-thumb methods of work accomplishment with systematic, more
scientific methods of measuring and managing individual work elements
2. Studying scientifically the selection and sequential development of workers to ensure optimal
placement of workers into work roles
3. Obtaining the cooperation of workers to ensure full application of scientific principles
4. Establishing logical divisions within work roles and responsibilities between workers and
management
0/5000
ผลกระทบของวิทยาศาสตร์บริหาร
ที่เกี่ยวกับกัน Woodrow Wilson ได้เรียกศาสตร์จัดการ เฟรเดอริก W.
เทย์เลอร์ (1856-1915) ได้อย่างอิสระทำบางการทดลองแรกของเขาในฟิลาเดลเฟียเหล็ก
โรงงาน เทย์เลอร์ โดยทั่วไปถือว่าเป็น "บิดาของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ เป็นผู้บุกเบิกการพัฒนา
ศึกษาเคลื่อนไหวและเวลา วันนี้ จัดการทางวิทยาศาสตร์มักอ้างถึงเป็นหลอกวิทยาศาสตร์
จัดการ เพราะ conceptualization เป็นคนเป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องซึ่งเป็นมนุษย์
เปลี่ยนชิ้นส่วนของเครื่องจักรผลิตไม้มีขนาดใหญ่ Premised ในแนวคิดที่มี
"ดีที่สุดวิธีหนึ่ง" วิธีกำหนดภารกิจใด ๆ วิทยาศาสตร์บริหารพยายามที่จะเพิ่มผลผลิต
โดยเร็วที่สุด ค้นหา วิธีผลิตมีประสิทธิภาพสูงสุด และ fatiguing น้อย งานของทางวิทยาศาสตร์
ผู้จัดการ คือเมื่อส่วนหนึ่งทางพบ การ กำหนดขั้นตอนนี้บนการทั้งบุคลากร
ทฤษฎีคลาสสิกองค์กรจะพัฒนาจากความคิดนี้ ถ้ามีหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้บรรลุ
ใด ๆ กำหนดผลิตงาน แล้วเรียบ ยังต้องดีที่สุดวิธีหนึ่งทำงานให้ สำเร็จ
ขององค์กรทางสังคม องค์กรทางสังคมหลักดังกล่าวถูกสันนิษฐานมีอยู่ และจะรอ
การค้นพบวิทยาศาสตร์สังเกตขยันและวิเคราะห์
แพงกว่าพอ ในขณะที่ Taylor ของ 1911 หนังสือหลักของวิทยาศาสตร์ Management29 เป็นงานที่
คงจะรู้จักกันดี เครดิตสำหรับ coining จัดการทางวิทยาศาสตร์ระยะอยู่ไม่ Taylor แต่ถึงการ
ทีมของเขา Louis D. Brandeis (1856 – 1941) Brandeis ซึ่งในภายหลังจะเป็นยุติธรรมศาลฎีกา,
จำวลีตัวอธิบายเทคนิคการบริหารรูปแบบใหม่ของ Taylor และสาวก
ควรปฏิเสธเมื่อเขาถูกนำอาร์กิวเมนต์ที่รถไฟเพิ่มอัตราก่อนที่อินเตอร์สเตต
เสริมพาณิชย์ Brandeis และสมาคมของเขาอย่างมากโต้เถียงการรถรางสามารถบันทึก "การ
ล้านดอลลาร์ต่อวัน" โดยใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ทรัพย์สินสูงเผยแพร่เริ่มต้น
ใน 1910 ทำให้เกิดความรู้สึกมากและชื่อเสียงของเทย์เลอร์เสมือนขยาย แดกดัน เทย์เลอร์
ถูกเริ่ม opposed ถึงวลี คิดว่า มันแต่เพียงแห่งวิชาการเกินไป แต่เขารู้ได้อย่างรวดเร็วเพื่อ
โอบกอดมันไว้ เพื่อให้ ได้ส่วนเหลือของประเทศ ในครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ จัดการทางวิทยาศาสตร์
ถูกพระวรสาร และเฟรเดอริก W. Taylor ได้ prophet.30 ความนิยมภาครัฐมากที่สุดของ Taylor มา
ซาวน่าหลังจากที่เขานำเสนอความคิดของเขากับคณะราษฎรการ Investigate พิเศษ
เทย์เลอร์และระบบอื่น ๆ ของร้านจัดการ ส่วนของพยานหลักฐานที่จะ reprinted นี่
ของ Taylor รายงานครอบคลุมหลักการจัดการทางวิทยาศาสตร์ที่เน้นเขาว่า
เรียกว่าหน้าที่ของการจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวม:
1 แทนวิธีกฎของนิ้วหัวแม่มือแบบดั้งเดิมทำงานสำเร็จมากกว่าระบบ
วิธีทางวิทยาศาสตร์การวัด และการจัดการงานแต่ละองค์ประกอบ
2 เรียนวิทยาศาสตร์เลือกและพัฒนาคนงานให้เหมาะสมตามลำดับ
ตำแหน่งผู้ปฏิบัติงานในหน้าที่งาน
3 ได้รับความร่วมมือของผู้ปฏิบัติงานให้แอพลิเคชันทั้งหมดของหลักการทางวิทยาศาสตร์
4 สร้างส่วนตรรกะภายในงานหน้าที่และความรับผิดชอบระหว่างผู้ปฏิบัติงาน และ
จัดการ
ที่เกี่ยวกับกัน Woodrow Wilson ได้เรียกศาสตร์จัดการ เฟรเดอริก W.
เทย์เลอร์ (1856-1915) ได้อย่างอิสระทำบางการทดลองแรกของเขาในฟิลาเดลเฟียเหล็ก
โรงงาน เทย์เลอร์ โดยทั่วไปถือว่าเป็น "บิดาของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ เป็นผู้บุกเบิกการพัฒนา
ศึกษาเคลื่อนไหวและเวลา วันนี้ จัดการทางวิทยาศาสตร์มักอ้างถึงเป็นหลอกวิทยาศาสตร์
จัดการ เพราะ conceptualization เป็นคนเป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องซึ่งเป็นมนุษย์
เปลี่ยนชิ้นส่วนของเครื่องจักรผลิตไม้มีขนาดใหญ่ Premised ในแนวคิดที่มี
"ดีที่สุดวิธีหนึ่ง" วิธีกำหนดภารกิจใด ๆ วิทยาศาสตร์บริหารพยายามที่จะเพิ่มผลผลิต
โดยเร็วที่สุด ค้นหา วิธีผลิตมีประสิทธิภาพสูงสุด และ fatiguing น้อย งานของทางวิทยาศาสตร์
ผู้จัดการ คือเมื่อส่วนหนึ่งทางพบ การ กำหนดขั้นตอนนี้บนการทั้งบุคลากร
ทฤษฎีคลาสสิกองค์กรจะพัฒนาจากความคิดนี้ ถ้ามีหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้บรรลุ
ใด ๆ กำหนดผลิตงาน แล้วเรียบ ยังต้องดีที่สุดวิธีหนึ่งทำงานให้ สำเร็จ
ขององค์กรทางสังคม องค์กรทางสังคมหลักดังกล่าวถูกสันนิษฐานมีอยู่ และจะรอ
การค้นพบวิทยาศาสตร์สังเกตขยันและวิเคราะห์
แพงกว่าพอ ในขณะที่ Taylor ของ 1911 หนังสือหลักของวิทยาศาสตร์ Management29 เป็นงานที่
คงจะรู้จักกันดี เครดิตสำหรับ coining จัดการทางวิทยาศาสตร์ระยะอยู่ไม่ Taylor แต่ถึงการ
ทีมของเขา Louis D. Brandeis (1856 – 1941) Brandeis ซึ่งในภายหลังจะเป็นยุติธรรมศาลฎีกา,
จำวลีตัวอธิบายเทคนิคการบริหารรูปแบบใหม่ของ Taylor และสาวก
ควรปฏิเสธเมื่อเขาถูกนำอาร์กิวเมนต์ที่รถไฟเพิ่มอัตราก่อนที่อินเตอร์สเตต
เสริมพาณิชย์ Brandeis และสมาคมของเขาอย่างมากโต้เถียงการรถรางสามารถบันทึก "การ
ล้านดอลลาร์ต่อวัน" โดยใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ทรัพย์สินสูงเผยแพร่เริ่มต้น
ใน 1910 ทำให้เกิดความรู้สึกมากและชื่อเสียงของเทย์เลอร์เสมือนขยาย แดกดัน เทย์เลอร์
ถูกเริ่ม opposed ถึงวลี คิดว่า มันแต่เพียงแห่งวิชาการเกินไป แต่เขารู้ได้อย่างรวดเร็วเพื่อ
โอบกอดมันไว้ เพื่อให้ ได้ส่วนเหลือของประเทศ ในครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ จัดการทางวิทยาศาสตร์
ถูกพระวรสาร และเฟรเดอริก W. Taylor ได้ prophet.30 ความนิยมภาครัฐมากที่สุดของ Taylor มา
ซาวน่าหลังจากที่เขานำเสนอความคิดของเขากับคณะราษฎรการ Investigate พิเศษ
เทย์เลอร์และระบบอื่น ๆ ของร้านจัดการ ส่วนของพยานหลักฐานที่จะ reprinted นี่
ของ Taylor รายงานครอบคลุมหลักการจัดการทางวิทยาศาสตร์ที่เน้นเขาว่า
เรียกว่าหน้าที่ของการจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวม:
1 แทนวิธีกฎของนิ้วหัวแม่มือแบบดั้งเดิมทำงานสำเร็จมากกว่าระบบ
วิธีทางวิทยาศาสตร์การวัด และการจัดการงานแต่ละองค์ประกอบ
2 เรียนวิทยาศาสตร์เลือกและพัฒนาคนงานให้เหมาะสมตามลำดับ
ตำแหน่งผู้ปฏิบัติงานในหน้าที่งาน
3 ได้รับความร่วมมือของผู้ปฏิบัติงานให้แอพลิเคชันทั้งหมดของหลักการทางวิทยาศาสตร์
4 สร้างส่วนตรรกะภายในงานหน้าที่และความรับผิดชอบระหว่างผู้ปฏิบัติงาน และ
จัดการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลกระทบของการจัดการทางวิทยาศาสตร์
ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกันวูดโรว์วิลสันได้รับการเรียกร้องให้วิทยาศาสตร์ของการจัดการดับบลิว
เทย์เลอร์ (1856-1915) ได้รับการดำเนินการอย่างเป็นอิสระบางส่วนของการทดลองครั้งแรกของเขาในฟิลาเดลเหล็ก
พืช เทย์เลอร์โดยทั่วไปถือว่า "บิดาแห่งการจัดการทางวิทยาศาสตร์" เป็นหัวหอกในการพัฒนา
ของเวลาและการเคลื่อนไหวการศึกษา วันนี้การจัดการทางวิทยาศาสตร์มักจะเรียกว่าหลอกทางวิทยาศาสตร์
การจัดการเพราะแนวความคิดของผู้คนที่เป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องเป็นมนุษย์
ชิ้นส่วนกันของเครื่องผลิตไม่มีตัวตนที่มีขนาดใหญ่ premised ในความคิดที่ว่ามี
"หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุด" ในการทํางานที่ใดก็ตามคือการจัดการทางวิทยาศาสตร์พยายามที่จะเพิ่มผลผลิต
โดยการค้นพบวิธีที่เร็วและมีประสิทธิภาพมากที่สุดและน้อยเหนื่อยยากวิธีการผลิต งานทางวิทยาศาสตร์
ผู้จัดการอีกหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดที่พบคือการกำหนดขั้นตอนนี้กับพนักงานทั้ง
องค์กรทฤษฎีคลาสสิกจะพัฒนาจากความคิดนี้ หากมีหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดเพื่อบรรลุเป็น
งานการผลิตใด ๆ ที่ได้รับแล้วเหมือนกันจะต้องนอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดในการทํางาน
ขององค์กรทางสังคม หลักการดังกล่าวขององค์กรทางสังคมได้รับการสันนิษฐานว่าจะมีชีวิตอยู่และได้รับการรอคอย
ที่จะได้รับการค้นพบโดยการสังเกตทางวิทยาศาสตร์และการวิเคราะห์ขยัน
แปลกพอในขณะที่ 1911 หลักการหนังสือเทย์เลอร์วิทยาศาสตร์ Management29 เป็นงานที่
เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดเครดิตสำหรับการสร้างคำว่า การจัดการทางวิทยาศาสตร์เป็นของไม่ให้เทย์เลอร์ แต่
เพื่อนร่วมงานของเขาหลุยส์ D. แบรน (1856-1941) แบรนซึ่งต่อมาจะเป็นความยุติธรรมศาลฎีกา
จำเป็นวลีลวงที่จะอธิบายเทคนิคการจัดการในรูปแบบใหม่ของเทย์เลอร์และสาวกของพระองค์
เมื่อเขาเป็นที่จะนำเสนอข้อโต้แย้งที่เพิ่มอัตราการรถไฟควรได้รับการปฏิเสธก่อนที่รัฐ
คณะกรรมาธิการการพาณิชย์ แบรนและผู้ร่วมงานของเขาอย่างมากเป็นที่ถกเถียงกันว่าทางรถไฟจะสามารถประหยัด "
ล้านดอลลาร์ต่อวัน "โดยการใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ การพิจารณาคดีเริ่มต้นการประชาสัมพันธ์อย่างมาก
ในปี 1910 ที่เกิดความรู้สึกมากและขยายชื่อเสียงของเทย์เลอร์อย่างมากมาย แดกดัน, เทย์เลอร์
เป็นศัตรูแรกที่วลีที่คิดว่ามันฟังดูวิชาการเกินไป แต่เขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเพื่อ
โอบกอดมัน เพื่อให้ได้ส่วนที่เหลือของประเทศ ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบการจัดการทางวิทยาศาสตร์
เป็นพระกิตติคุณและดับบลิวเทย์เลอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดความนิยม prophet.30 ภาครัฐของเทย์เลอร์เดินเข้ามาใน
1912 หลังจากที่เขานำเสนอความคิดของเขาไปยังคณะกรรมการพิเศษของสภาผู้แทนราษฎรในการตรวจสอบ
เทย์เลอร์ และระบบอื่น ๆ ของการบริหารจัดการร้านค้า ส่วนหนึ่งของคำให้การว่าเป็นพิมพ์ที่นี่
ใบครอบคลุมเทย์เลอร์ในหลักการการจัดการทางวิทยาศาสตร์กำลังจดจ่ออยู่กับสิ่งที่เขา
เรียกว่าหน้าที่ของการบริหารจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวมถึง:
1 การเปลี่ยนวิธีการกฎของหัวแม่มือแบบดั้งเดิมของความสำเร็จการทำงานร่วมกับระบบอื่น ๆ
วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการวัดและการจัดการองค์ประกอบการทำงานของแต่ละบุคคล
2 การศึกษาทางวิทยาศาสตร์การเลือกและการพัฒนาต่อเนื่องของคนงานที่ดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่า
ตำแหน่งของคนงานในบทบาทการทำงาน
3 การได้รับความร่วมมือของคนงานเพื่อให้แน่ใจว่าโปรแกรมทั้งหมดของหลักการทางวิทยาศาสตร์
ที่ 4 การจัดตั้งหน่วยงานภายในตรรกะบทบาทการทำงานและความรับผิดชอบระหว่างคนงานและ
การจัดการ
ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกันวูดโรว์วิลสันได้รับการเรียกร้องให้วิทยาศาสตร์ของการจัดการดับบลิว
เทย์เลอร์ (1856-1915) ได้รับการดำเนินการอย่างเป็นอิสระบางส่วนของการทดลองครั้งแรกของเขาในฟิลาเดลเหล็ก
พืช เทย์เลอร์โดยทั่วไปถือว่า "บิดาแห่งการจัดการทางวิทยาศาสตร์" เป็นหัวหอกในการพัฒนา
ของเวลาและการเคลื่อนไหวการศึกษา วันนี้การจัดการทางวิทยาศาสตร์มักจะเรียกว่าหลอกทางวิทยาศาสตร์
การจัดการเพราะแนวความคิดของผู้คนที่เป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องเป็นมนุษย์
ชิ้นส่วนกันของเครื่องผลิตไม่มีตัวตนที่มีขนาดใหญ่ premised ในความคิดที่ว่ามี
"หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุด" ในการทํางานที่ใดก็ตามคือการจัดการทางวิทยาศาสตร์พยายามที่จะเพิ่มผลผลิต
โดยการค้นพบวิธีที่เร็วและมีประสิทธิภาพมากที่สุดและน้อยเหนื่อยยากวิธีการผลิต งานทางวิทยาศาสตร์
ผู้จัดการอีกหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดที่พบคือการกำหนดขั้นตอนนี้กับพนักงานทั้ง
องค์กรทฤษฎีคลาสสิกจะพัฒนาจากความคิดนี้ หากมีหนึ่งวิธีที่ดีที่สุดเพื่อบรรลุเป็น
งานการผลิตใด ๆ ที่ได้รับแล้วเหมือนกันจะต้องนอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดในการทํางาน
ขององค์กรทางสังคม หลักการดังกล่าวขององค์กรทางสังคมได้รับการสันนิษฐานว่าจะมีชีวิตอยู่และได้รับการรอคอย
ที่จะได้รับการค้นพบโดยการสังเกตทางวิทยาศาสตร์และการวิเคราะห์ขยัน
แปลกพอในขณะที่ 1911 หลักการหนังสือเทย์เลอร์วิทยาศาสตร์ Management29 เป็นงานที่
เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดเครดิตสำหรับการสร้างคำว่า การจัดการทางวิทยาศาสตร์เป็นของไม่ให้เทย์เลอร์ แต่
เพื่อนร่วมงานของเขาหลุยส์ D. แบรน (1856-1941) แบรนซึ่งต่อมาจะเป็นความยุติธรรมศาลฎีกา
จำเป็นวลีลวงที่จะอธิบายเทคนิคการจัดการในรูปแบบใหม่ของเทย์เลอร์และสาวกของพระองค์
เมื่อเขาเป็นที่จะนำเสนอข้อโต้แย้งที่เพิ่มอัตราการรถไฟควรได้รับการปฏิเสธก่อนที่รัฐ
คณะกรรมาธิการการพาณิชย์ แบรนและผู้ร่วมงานของเขาอย่างมากเป็นที่ถกเถียงกันว่าทางรถไฟจะสามารถประหยัด "
ล้านดอลลาร์ต่อวัน "โดยการใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ การพิจารณาคดีเริ่มต้นการประชาสัมพันธ์อย่างมาก
ในปี 1910 ที่เกิดความรู้สึกมากและขยายชื่อเสียงของเทย์เลอร์อย่างมากมาย แดกดัน, เทย์เลอร์
เป็นศัตรูแรกที่วลีที่คิดว่ามันฟังดูวิชาการเกินไป แต่เขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเพื่อ
โอบกอดมัน เพื่อให้ได้ส่วนที่เหลือของประเทศ ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบการจัดการทางวิทยาศาสตร์
เป็นพระกิตติคุณและดับบลิวเทย์เลอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดความนิยม prophet.30 ภาครัฐของเทย์เลอร์เดินเข้ามาใน
1912 หลังจากที่เขานำเสนอความคิดของเขาไปยังคณะกรรมการพิเศษของสภาผู้แทนราษฎรในการตรวจสอบ
เทย์เลอร์ และระบบอื่น ๆ ของการบริหารจัดการร้านค้า ส่วนหนึ่งของคำให้การว่าเป็นพิมพ์ที่นี่
ใบครอบคลุมเทย์เลอร์ในหลักการการจัดการทางวิทยาศาสตร์กำลังจดจ่ออยู่กับสิ่งที่เขา
เรียกว่าหน้าที่ของการบริหารจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวมถึง:
1 การเปลี่ยนวิธีการกฎของหัวแม่มือแบบดั้งเดิมของความสำเร็จการทำงานร่วมกับระบบอื่น ๆ
วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการวัดและการจัดการองค์ประกอบการทำงานของแต่ละบุคคล
2 การศึกษาทางวิทยาศาสตร์การเลือกและการพัฒนาต่อเนื่องของคนงานที่ดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่า
ตำแหน่งของคนงานในบทบาทการทำงาน
3 การได้รับความร่วมมือของคนงานเพื่อให้แน่ใจว่าโปรแกรมทั้งหมดของหลักการทางวิทยาศาสตร์
ที่ 4 การจัดตั้งหน่วยงานภายในตรรกะบทบาทการทำงานและความรับผิดชอบระหว่างคนงานและ
การจัดการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลกระทบของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกัน วูดโรว์ วิลสัน ได้เรียกเป็นวิทยาศาสตร์ของการจัดการ Frederick W .
เทย์เลอร์ ( 1856 ) 1915 ) เป็นอิสระดำเนินการบางส่วนของการทดลองครั้งแรกของเขาในฟิลาเดลเฟียเหล็ก
พืช เทย์เลอร์ โดยทั่วไปถือว่า “บิดาของการจัดการแบบวิทยาศาสตร์ " หัวหอกการพัฒนา
ของเวลาและการเคลื่อนไหว . วันนี้การจัดการทางวิทยาศาสตร์มักเรียกว่าการจัดการทางวิทยาศาสตร์
หลอกเพราะมีแนวความคิดของผู้คนเป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องเป็นอะไหล่แทนกันมนุษย์
ของเครื่องจักรการผลิตที่ใหญ่ premised ในความคิดว่ามี
" ทางที่ดีที่สุด " ของการบรรลุงานใด ๆ การจัดการทางวิทยาศาสตร์ แสวงหาเพื่อเพิ่มผลผลิต
โดยการค้นพบได้เร็วที่สุดมีประสิทธิภาพมากที่สุดและน้อยที่สุดที่เหนื่อยยาก , วิธีการผลิต งานของผู้จัดการวิทยาศาสตร์
เมื่อวิธีที่ดีที่สุดหนึ่งที่พบ คือการกำหนดขั้นตอนนี้ในแรงงานทั้ง
ทฤษฎีคลาสสิกจะพัฒนาจากความคิดนี้ หากมีหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้บรรลุ
ให้งานผลิตแล้วดับ มันก็ต้องเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดเพื่อบรรลุงาน
ขององค์กรทางสังคม เช่นหลักการขององค์กรสังคมสมมติมีอยู่และจะรอ
ถูกค้นพบโดยขยันวิจัยทางวิชาการและการวิเคราะห์ .
แปลกพอ ในขณะที่เทเลอร์ 1911 หนังสือ หลักการทางวิทยาศาสตร์ คือ งานที่ management29
เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการสร้าง เครดิตระยะยาวการจัดการทางวิทยาศาสตร์เป็นของไม่แต่เป็น
เทย์เลอร์ พรรคพวกของเขาหลุยส์ D . บาร์เทนเดอร์ ( 1856 – 1941 ) แบรนที่ภายหลังจะเป็นผู้พิพากษาศาลฎีกา
ต้องการวลีลวง , อธิบายเทคนิคการจัดการแบบใหม่ของเทย์เลอร์และสาวกของเขา
เมื่อเขาสำหรับอาร์กิวเมนต์ที่ปัจจุบันเพิ่มอัตราการรถไฟควรปฏิเสธก่อนที่คณะกรรมาธิการการพาณิชย์รัฐ
แบรนและผู้ร่วมงานของเขาอย่างมาก แย้งว่า ทางรถไฟจะช่วย "
ล้านดอลลาร์ต่อวัน " โดยใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ขอประชาสัมพันธ์การพิจารณาจุดเริ่มต้น
1910 เกิดจากความรู้สึกมากอย่างมากมายและขยายชื่อเสียงของเทเลอร์ แดกดัน , เทย์เลอร์
ตอนแรกคัดค้านวลี คิดว่ามันฟังดูวิชาการเกินไป . แต่เขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
กอดมัน แล้วส่วนที่เหลือของประเทศ ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบการจัดการทางวิทยาศาสตร์คือ Frederick W . Taylor ประเสริฐ และเป็น prophet.30 เทย์เลอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของภาคประชาชนนิยมมา
1912 หลังจากเขาได้นำเสนอความคิดของเขากับคณะกรรมการพิเศษของสภาผู้แทนราษฎรตรวจสอบ
Taylor และระบบอื่น ๆของการจัดการร้านค้า ส่วนที่พยานเป็น
พิมพ์ที่นี่เทย์เลอร์แถลงรวบหลักการจัดการทางวิทยาศาสตร์ คือ เน้นสิ่งที่เขา
เรียกว่าหน้าที่การจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวม :
1 เปลี่ยนกฎดั้งเดิมของวิธีการง่ายๆของความสำเร็จการทำงานอย่างเป็นระบบมากขึ้น
ทางวิทยาศาสตร์วิธีการวัดและจัดการองค์ประกอบของงานบุคคล
2เรียนวิทยาศาสตร์การเลือกและพัฒนาต่อเนื่องของแรงงานเพื่อให้ตำแหน่งของคนงานในบทบาทที่เหมาะสม
3 การได้รับความร่วมมือของแรงงานเพื่อให้ใช้เต็มรูปแบบของหลักการทางวิทยาศาสตร์
4 การจัดตั้งหน่วยงานภายในงานตรรกะ บทบาทและความรับผิดชอบระหว่างแรงงานและการจัดการ
เทย์เลอร์ ( 1856 ) 1915 ) เป็นอิสระดำเนินการบางส่วนของการทดลองครั้งแรกของเขาในฟิลาเดลเฟียเหล็ก
พืช เทย์เลอร์ โดยทั่วไปถือว่า “บิดาของการจัดการแบบวิทยาศาสตร์ " หัวหอกการพัฒนา
ของเวลาและการเคลื่อนไหว . วันนี้การจัดการทางวิทยาศาสตร์มักเรียกว่าการจัดการทางวิทยาศาสตร์
หลอกเพราะมีแนวความคิดของผู้คนเป็นเพียงส่วนขยายของเครื่องเป็นอะไหล่แทนกันมนุษย์
ของเครื่องจักรการผลิตที่ใหญ่ premised ในความคิดว่ามี
" ทางที่ดีที่สุด " ของการบรรลุงานใด ๆ การจัดการทางวิทยาศาสตร์ แสวงหาเพื่อเพิ่มผลผลิต
โดยการค้นพบได้เร็วที่สุดมีประสิทธิภาพมากที่สุดและน้อยที่สุดที่เหนื่อยยาก , วิธีการผลิต งานของผู้จัดการวิทยาศาสตร์
เมื่อวิธีที่ดีที่สุดหนึ่งที่พบ คือการกำหนดขั้นตอนนี้ในแรงงานทั้ง
ทฤษฎีคลาสสิกจะพัฒนาจากความคิดนี้ หากมีหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้บรรลุ
ให้งานผลิตแล้วดับ มันก็ต้องเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดเพื่อบรรลุงาน
ขององค์กรทางสังคม เช่นหลักการขององค์กรสังคมสมมติมีอยู่และจะรอ
ถูกค้นพบโดยขยันวิจัยทางวิชาการและการวิเคราะห์ .
แปลกพอ ในขณะที่เทเลอร์ 1911 หนังสือ หลักการทางวิทยาศาสตร์ คือ งานที่ management29
เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการสร้าง เครดิตระยะยาวการจัดการทางวิทยาศาสตร์เป็นของไม่แต่เป็น
เทย์เลอร์ พรรคพวกของเขาหลุยส์ D . บาร์เทนเดอร์ ( 1856 – 1941 ) แบรนที่ภายหลังจะเป็นผู้พิพากษาศาลฎีกา
ต้องการวลีลวง , อธิบายเทคนิคการจัดการแบบใหม่ของเทย์เลอร์และสาวกของเขา
เมื่อเขาสำหรับอาร์กิวเมนต์ที่ปัจจุบันเพิ่มอัตราการรถไฟควรปฏิเสธก่อนที่คณะกรรมาธิการการพาณิชย์รัฐ
แบรนและผู้ร่วมงานของเขาอย่างมาก แย้งว่า ทางรถไฟจะช่วย "
ล้านดอลลาร์ต่อวัน " โดยใช้วิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ขอประชาสัมพันธ์การพิจารณาจุดเริ่มต้น
1910 เกิดจากความรู้สึกมากอย่างมากมายและขยายชื่อเสียงของเทเลอร์ แดกดัน , เทย์เลอร์
ตอนแรกคัดค้านวลี คิดว่ามันฟังดูวิชาการเกินไป . แต่เขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
กอดมัน แล้วส่วนที่เหลือของประเทศ ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบการจัดการทางวิทยาศาสตร์คือ Frederick W . Taylor ประเสริฐ และเป็น prophet.30 เทย์เลอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของภาคประชาชนนิยมมา
1912 หลังจากเขาได้นำเสนอความคิดของเขากับคณะกรรมการพิเศษของสภาผู้แทนราษฎรตรวจสอบ
Taylor และระบบอื่น ๆของการจัดการร้านค้า ส่วนที่พยานเป็น
พิมพ์ที่นี่เทย์เลอร์แถลงรวบหลักการจัดการทางวิทยาศาสตร์ คือ เน้นสิ่งที่เขา
เรียกว่าหน้าที่การจัดการ หน้าที่เหล่านี้รวม :
1 เปลี่ยนกฎดั้งเดิมของวิธีการง่ายๆของความสำเร็จการทำงานอย่างเป็นระบบมากขึ้น
ทางวิทยาศาสตร์วิธีการวัดและจัดการองค์ประกอบของงานบุคคล
2เรียนวิทยาศาสตร์การเลือกและพัฒนาต่อเนื่องของแรงงานเพื่อให้ตำแหน่งของคนงานในบทบาทที่เหมาะสม
3 การได้รับความร่วมมือของแรงงานเพื่อให้ใช้เต็มรูปแบบของหลักการทางวิทยาศาสตร์
4 การจัดตั้งหน่วยงานภายในงานตรรกะ บทบาทและความรับผิดชอบระหว่างแรงงานและการจัดการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- exactly
- 困魔封印就在眼前
- ผิวของเธอมีสีขาว
- Measurement of trehalose content was per
- ฉันคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาเพราะตอนนี้เอกสา
- ได้ตอนไหน
- hithank you for your email. i am confirm
- เกษตรกรที่มีที่นาที่อยู่ห่างไกล แต่หากว่
- สามารถเก็บคะแนนจากการชื้อสินค้าของยี่ห้อ
- คุณว่างไหม
- ฉันเข้าใจแล้ว
- data are organized and made available to
- Augmented Reality
- คุณเห็นหมดแล้ว
- Shop, quiet, I will be finished soon.
- what would you like?
- It's make a low-resolution video.
- I’m approved and please indicate the sta
- Dear Jerry,After check. as soon as possi
- What do you have breakfast
- ภทรดนย์ ฝึกฝน
- Gulf coast hit hard
- To be deceived. It is very scary.
- Regarding this issue, we would like to k
