- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
ฉันเพิ่งออกกำลังกLong ago, In Maya
ฉันเพิ่งออกกำลังก
Long ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.
His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
Long ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.
His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
Long ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.
His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
Long ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.
His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
0/5000
ฉันเพิ่งออกกำลังกLong ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"Print and Color Your Own QuetzalQuetzalLong ago, In Maya Land flowers. birds, trees butterflies and mammals appeared in other colors and shapes than those of today. Halach-Uinic, the Great Spirit guarded over all the Maya World.His will was law. One day be grew tired of the constant chatter and fighting among the birds. At a meeting in the center of the forest, he announced that the birds must choose a king to keep peace.
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
Of course, each bird thought it possessed the best qualifications. Col-pol-che, the cardinal sang, "Look at me. No one else is bright red and so beautiful. All the birds admire me. I should he king." And he strutted in front of the impressed bird audience, fluttering his wings and raising his crest.
X-col-col-chek, the tropical mockingbird, trilled out, "I'm the only bird with such a lovely voice. Everyone listens to me." Enlarging his throat, X-col gave a short performance of enchanting and complicated melodies. This was a tremendous sensation among the birds and went far in convincing them that the mockingbird should be king.
Then the wild turkey, Cutz, strode into the circle and gobbled, "There's no doubt that I should be king because I'm the biggest and strongest bird. With my size and strength, I can stop fights and also defend any bird. You need a powerful king. I'm the one!"
And so, throughout the day various birds displayed their qualities. The only one that kept quiet was Kukul, the quetzal. This bird was very ambitious and proud. He had elegant manners and a graceful body, but his plumaged was shabby. Kukul thought it would be impossible to be chosen as king while he was dressed so poorly.
After thinking carefully he flew over to his friend, Xtuntun-kinil, the roadrunner. "I want to make you a proposition, my dear friend," he said. "Your feathers are so handsome as any bird's here, but you are too busy with your work as messenger of the roads to become king. Also, I don't think you posses quite the flair and sophistication that is necessary for this job. I'm afraid I can't loan these qualities to you, but you could loan me your feathers just for this occasion. After I'm elected king, I'll share the wealth and honors with you."
It was a tempting offer, yet the roadrunner did not feel too eager to part with his plumage. Kukul kept persuading and assuring Xtuntun of his integrity and fine intentions. He painted bright visions of the riches to come. At last, he convinced his trusting friend.
One by one, the feathers disappeared from Xtuntsun's body and the clever quetzal adjusted them to his own. Within minutes, they had multiplied and grown so that the ambitious bird was attired in the most splendid costume imaginable. Kukul's tail hung in a sweeping curve of jade green plumes. His body shimmered with soft, iridescent hues of blue and green like the Maya sky and jungle. His breast blazed with the colors of a tropical sunset. And his beak turned yellow as corn.
Swinging his exquisite 4-foot tail in an arc, the bold bird promenaded into the circle where the birds of Maya Land were congregated. His entrance caused a hush. Then cries of "Bravo," "Hurrah," "Oh" and "Ah" filled the forest.
Halach-Uinic was very pleased with the miraculous change from the quiet, drab bird to this radiant, proud creature before him. Calling the audience to order, the Great Spirit declared: "I name the quetzal to be king or the birds."
A loud applause followed this announcement and each bird hopped over to the quetzal with congratulations.
Finally, they all flew home and left Kukul to begin his new duties. He found himself extremely busy so he never had time to return the borrowed feathers. In fact, he forgot all about his promise to the roadrunner.
One day, a group of birds noticed that the roadrunner had not appeared in several days. In fact, no one had seen him since the great election. They began to suspect Kukul of some trick, so they organized a search. Deep into the forest behind a bush, they found Xtuntun-kinil, naked, trembling with cold and almost dead of hunger. Quickly, the birds gave him some black (honey drink) to help him recover.
When he was able, the roadrunner told them of the cruel deception played by the quetzal. He kept saying, "Puhuy? Puhuy?" which means "Where is he? Where is he?" in the Maya language. All the birds felt sorry for the roadrunner and decided each should donate a few feathers to cover him. The mockingbird even sang a jolly song to raise the courage of the embarrassed bird.
That is why today the roadrunner's feathers are so oddly colored and varied in pattern, and why he always watches the Maya roads. He is still searching for the quetzal that took away his plumage and still running anxiously in front of travelers asking, "Puhuy? Puhuy?"
Print and Color Your Own Quetzal
Quetzal
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฉันเพิ่งออกกำลังกนานมาแล้วในดอกไม้มายาที่ดิน นกต้นไม้ผีเสื้อและเลี้ยงลูกด้วยนมที่ปรากฏในสีอื่น ๆ และรูปร่างกว่าของวันนี้ Halach-Uinic การรักษาจิตวิญญาณยิ่งใหญ่กว่าทุกโลกมายา. เขาจะเป็นกฎหมาย วันหนึ่งจะเติบโตเหนื่อยกับการพูดคุยอย่างต่อเนื่องและการต่อสู้ในหมู่นก ในการประชุมในใจกลางของป่าเขาก็ประกาศว่านกต้องเลือกพระมหากษัตริย์เพื่อให้ความสงบสุข. แน่นอนนกแต่ละคิดว่ามันมีคุณสมบัติที่ดีที่สุด Col-Pol-che พระคาร์ดินัลร้องเพลง "มองที่ผม. ไม่มีใครเป็นสีแดงสดใสและสวยงามดังนั้น. นกทั้งหมดชื่นชมฉัน. ฉันควรเขาพระมหากษัตริย์." และเขา strutted ในด้านหน้าของผู้ชมนกประทับใจกระพือปีกของเขาและเพิ่มยอดเขา. X-เทือกเขา-เทือกเขา-Chek, เขตร้อนกระเต็น, จันทร์ดีออกมา "ฉันเป็นเพียงนกด้วยเช่นเสียงที่น่ารัก. ทุกคนฟัง ผม." ขยายลำคอของเขา X-เทือกเขาให้ประสิทธิภาพการทำงานสั้น ๆ ของท่วงทำนองที่มีเสน่ห์และมีความซับซ้อน นี่เป็นความรู้สึกอย่างมากในหมู่นกและไปไกลในการโน้มน้าวให้พวกเขาว่ากระเต็นควรจะเป็นกษัตริย์. จากนั้นไก่งวง Cutz, ก้าวเป็นวงกลมและ gobbled "มีข้อสงสัยว่าฉันควรจะเป็นกษัตริย์เพราะฉันที่ใหญ่ที่สุดไม่ได้ และนกที่แข็งแกร่ง. ที่มีขนาดและความแข็งแรงของฉันฉันสามารถหยุดการต่อสู้และปกป้องนก. คุณต้องมีพระมหากษัตริย์ที่มีประสิทธิภาพ. ฉันหนึ่ง! "ดังนั้นตลอดทั้งวันนกต่างๆแสดงคุณภาพของพวกเขา เพียงคนเดียวที่เก็บเงียบเป็น Kukul, Quetzal นกตัวนี้เป็นความทะเยอทะยานมากและความภาคภูมิใจ เขามีมารยาทที่สง่างามและร่างกายที่สง่างาม แต่ plumaged ของเขาคือโทรม Kukul คิดว่ามันจะเป็นไปไม่ได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ขณะที่เขากำลังแต่งตัวเพื่อไม่ดี. หลังจากที่คิดอย่างรอบคอบเขาบินไปยังเพื่อนของเขา Xtuntun-kinil, โร้ดรันเนอ "ฉันต้องการที่จะทำให้คุณเรื่องที่เพื่อนรักของฉัน" เขากล่าว "ขนของคุณหล่อมากเป็นนกที่นี่ แต่คุณยุ่งมากกับการทำงานของคุณเป็นผู้ส่งสารของถนนที่จะกลายเป็นกษัตริย์. นอกจากนี้ผมไม่คิดว่าคุณ posses ค่อนข้างไหวพริบและความซับซ้อนที่จำเป็นสำหรับงานนี้. ฉัน 'กลัวฉันไม่สามารถกู้คุณสมบัติเหล่านี้กับคุณ แต่คุณสามารถกู้ผมขนของคุณเพียงแค่สำหรับโอกาสนี้. หลังจากที่ฉันได้รับการเลือกตั้งกษัตริย์ฉันจะแบ่งปันความมั่งคั่งและเกียรติยศกับคุณ. "มันเป็นข้อเสนอที่ดึงดูด, Roadrunner ยังไม่ได้รู้สึกกระตือรือร้นเกินไปที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับขนนกของเขา Kukul เก็บไว้จูงใจและความเชื่อมั่น Xtuntun ของความซื่อสัตย์และความตั้งใจของเขาดี เขาวาดวิสัยทัศน์ที่สดใสของความมั่งคั่งที่จะมาถึง ที่ล่าสุดเขาเชื่อว่าเพื่อนที่ไว้วางใจของเขา. หนึ่งโดยหนึ่งขนหายไปจากร่างกายของ Xtuntsun และ Quetzal ฉลาดปรับพวกเขาไปของเขาเอง ภายในไม่กี่นาทีพวกเขาได้เติบโตและคูณเพื่อให้นกมีความทะเยอทะยานที่ถูกแต่งกายในเครื่องแต่งกายที่สวยงามมากที่สุดเท่าที่จะเป็น หาง Kukul ของแขวนในโค้งของขนนกสีเขียวหยก ร่างของเขา shimmered ด้วยผ้านุ่มสีรุ้งสีฟ้าและสีเขียวเหมือนฟ้ามายาและป่า เต้านมของเขาเป็นประกายด้วยสีของพระอาทิตย์ตกในเขตร้อนชื้น และจะงอยปากของเขากลายเป็นสีเหลืองข้าวโพด. แกว่งหาง 4 เท้าที่ยอดเยี่ยมของเขาในโค้ง, นกหนา promenaded เป็นวงกลมที่นกมายาที่ดินที่ถูกออ ทางเข้าเขาก่อให้เกิดความเงียบ จากนั้นเสียงร้องของ "ไชโย", "ไชโย" "โอ้" และ "อา" ที่เต็มไปด้วยป่า. Halach-Uinic ยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการเปลี่ยนแปลงที่น่าอัศจรรย์จากเงียบ, นกน่าเบื่อที่จะสดใสนี้สิ่งมีชีวิตที่มีความภาคภูมิใจก่อนหน้าเขา เรียกผู้ชมที่จะสั่งซื้อของจิตวิญญาณยิ่งใหญ่ประกาศว่า "ผมชื่อ Quetzal ที่จะเป็นกษัตริย์หรือนก." เสียงปรบมือดัง ๆ ตามประกาศนี้และนกแต่ละกระโดดไป Quetzal กับแสดงความยินดี. ในที่สุดพวกเขาก็บินกลับบ้านและทิ้ง Kukul ที่จะเริ่มต้นทำหน้าที่ใหม่ของเขา เขาพบว่าตัวเองยุ่งมากดังนั้นเขาจึงไม่เคยมีเวลาที่จะกลับมาขนยืม ในความเป็นจริงเขาลืมทุกอย่างเกี่ยวกับเขาสัญญาว่าจะ Roadrunner ได้. วันหนึ่งกลุ่มของนกสังเกตเห็นว่า Roadrunner ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นในช่วงหลายวัน ในความเป็นจริงไม่มีใครเคยเห็นเขามาตั้งแต่การเลือกตั้งที่ดี พวกเขาเริ่มที่จะสงสัย Kukul ของเคล็ดลับบางอย่างเพื่อให้พวกเขาจัดค้นหา ลึกเข้าไปในป่าที่อยู่เบื้องหลังพุ่มไม้ที่พวกเขาพบ Xtuntun-kinil เปลือยกายตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและเกือบตายจากความหิวโหย ได้อย่างรวดเร็วนกให้เขาบางสีดำ (เครื่องดื่มน้ำผึ้ง) จะช่วยให้เขากู้คืน. เมื่อเขาสามารถ Roadrunner บอกพวกเขาของการหลอกลวงโหดร้ายเล่นโดย Quetzal เขายังคงพูดว่า "Puhuy? Puhuy?" ซึ่งหมายความว่า "เขาอยู่ที่ไหนเขาอยู่ที่ไหน" ในภาษามายา นกทั้งหมดรู้สึกเสียใจสำหรับ Roadrunner และตัดสินใจที่แต่ละคนควรบริจาคขนไม่กี่เพื่อให้ครอบคลุมเขา กระเต็นแม้แต่ร้องเพลงครึกครื้นที่จะยกระดับความกล้าหาญของอายนก. นั่นคือเหตุผลที่วันนี้ขน Roadrunner ที่มีสีเพื่อให้แปลกและแตกต่างกันในรูปแบบและทำไมเขามักนาฬิกาถนนมายา เขายังคงค้นหา Quetzal ว่าเอาไปขนของเขาและยังคงทำงานอย่างใจจดใจจ่อในด้านหน้าของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาถามว่า "Puhuy? Puhuy?" พิมพ์และสีของคุณเอง Quetzal Quetzal นานมาแล้วในดอกไม้มายาที่ดิน นกต้นไม้ผีเสื้อและเลี้ยงลูกด้วยนมที่ปรากฏในสีอื่น ๆ และรูปร่างกว่าของวันนี้ Halach-Uinic การรักษาจิตวิญญาณยิ่งใหญ่กว่าทุกโลกมายา. เขาจะเป็นกฎหมาย วันหนึ่งจะเติบโตเหนื่อยกับการพูดคุยอย่างต่อเนื่องและการต่อสู้ในหมู่นก ในการประชุมในใจกลางของป่าเขาก็ประกาศว่านกต้องเลือกพระมหากษัตริย์เพื่อให้ความสงบสุข. แน่นอนนกแต่ละคิดว่ามันมีคุณสมบัติที่ดีที่สุด Col-Pol-che พระคาร์ดินัลร้องเพลง "มองที่ผม. ไม่มีใครเป็นสีแดงสดใสและสวยงามดังนั้น. นกทั้งหมดชื่นชมฉัน. ฉันควรเขาพระมหากษัตริย์." และเขา strutted ในด้านหน้าของผู้ชมนกประทับใจกระพือปีกของเขาและเพิ่มยอดเขา. X-เทือกเขา-เทือกเขา-Chek, เขตร้อนกระเต็น, จันทร์ดีออกมา "ฉันเป็นเพียงนกด้วยเช่นเสียงที่น่ารัก. ทุกคนฟัง ผม." ขยายลำคอของเขา X-เทือกเขาให้ประสิทธิภาพการทำงานสั้น ๆ ของท่วงทำนองที่มีเสน่ห์และมีความซับซ้อน นี่เป็นความรู้สึกอย่างมากในหมู่นกและไปไกลในการโน้มน้าวให้พวกเขาว่ากระเต็นควรจะเป็นกษัตริย์. จากนั้นไก่งวง Cutz, ก้าวเป็นวงกลมและ gobbled "มีข้อสงสัยว่าฉันควรจะเป็นกษัตริย์เพราะฉันที่ใหญ่ที่สุดไม่ได้ และนกที่แข็งแกร่ง. ที่มีขนาดและความแข็งแรงของฉันฉันสามารถหยุดการต่อสู้และปกป้องนก. คุณต้องมีพระมหากษัตริย์ที่มีประสิทธิภาพ. ฉันหนึ่ง! "ดังนั้นตลอดทั้งวันนกต่างๆแสดงคุณภาพของพวกเขา เพียงคนเดียวที่เก็บเงียบเป็น Kukul, Quetzal นกตัวนี้เป็นความทะเยอทะยานมากและความภาคภูมิใจ เขามีมารยาทที่สง่างามและร่างกายที่สง่างาม แต่ plumaged ของเขาคือโทรม Kukul คิดว่ามันจะเป็นไปไม่ได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ขณะที่เขากำลังแต่งตัวเพื่อไม่ดี. หลังจากที่คิดอย่างรอบคอบเขาบินไปยังเพื่อนของเขา Xtuntun-kinil, โร้ดรันเนอ "ฉันต้องการที่จะทำให้คุณเรื่องที่เพื่อนรักของฉัน" เขากล่าว "ขนของคุณหล่อมากเป็นนกที่นี่ แต่คุณยุ่งมากกับการทำงานของคุณเป็นผู้ส่งสารของถนนที่จะกลายเป็นกษัตริย์. นอกจากนี้ผมไม่คิดว่าคุณ posses ค่อนข้างไหวพริบและความซับซ้อนที่จำเป็นสำหรับงานนี้. ฉัน 'กลัวฉันไม่สามารถกู้คุณสมบัติเหล่านี้กับคุณ แต่คุณสามารถกู้ผมขนของคุณเพียงแค่สำหรับโอกาสนี้. หลังจากที่ฉันได้รับการเลือกตั้งกษัตริย์ฉันจะแบ่งปันความมั่งคั่งและเกียรติยศกับคุณ. "มันเป็นข้อเสนอที่ดึงดูด, Roadrunner ยังไม่ได้รู้สึกกระตือรือร้นเกินไปที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับขนนกของเขา Kukul เก็บไว้จูงใจและความเชื่อมั่น Xtuntun ของความซื่อสัตย์และความตั้งใจของเขาดี เขาวาดวิสัยทัศน์ที่สดใสของความมั่งคั่งที่จะมาถึง ที่ล่าสุดเขาเชื่อว่าเพื่อนที่ไว้วางใจของเขา. หนึ่งโดยหนึ่งขนหายไปจากร่างกายของ Xtuntsun และ Quetzal ฉลาดปรับพวกเขาไปของเขาเอง ภายในไม่กี่นาทีพวกเขาได้เติบโตและคูณเพื่อให้นกมีความทะเยอทะยานที่ถูกแต่งกายในเครื่องแต่งกายที่สวยงามมากที่สุดเท่าที่จะเป็น หาง Kukul ของแขวนในโค้งของขนนกสีเขียวหยก ร่างของเขา shimmered ด้วยผ้านุ่มสีรุ้งสีฟ้าและสีเขียวเหมือนฟ้ามายาและป่า เต้านมของเขาเป็นประกายด้วยสีของพระอาทิตย์ตกในเขตร้อนชื้น และจะงอยปากของเขากลายเป็นสีเหลืองข้าวโพด. แกว่งหาง 4 เท้าที่ยอดเยี่ยมของเขาในโค้ง, นกหนา promenaded เป็นวงกลมที่นกมายาที่ดินที่ถูกออ ทางเข้าเขาก่อให้เกิดความเงียบ จากนั้นเสียงร้องของ "ไชโย", "ไชโย" "โอ้" และ "อา" ที่เต็มไปด้วยป่า. Halach-Uinic ยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการเปลี่ยนแปลงที่น่าอัศจรรย์จากเงียบ, นกน่าเบื่อที่จะสดใสนี้สิ่งมีชีวิตที่มีความภาคภูมิใจก่อนหน้าเขา เรียกผู้ชมที่จะสั่งซื้อของจิตวิญญาณยิ่งใหญ่ประกาศว่า "ผมชื่อ Quetzal ที่จะเป็นกษัตริย์หรือนก." เสียงปรบมือดัง ๆ ตามประกาศนี้และนกแต่ละกระโดดไป Quetzal กับแสดงความยินดี. ในที่สุดพวกเขาก็บินกลับบ้านและทิ้ง Kukul ที่จะเริ่มต้นทำหน้าที่ใหม่ของเขา เขาพบว่าตัวเองยุ่งมากดังนั้นเขาจึงไม่เคยมีเวลาที่จะกลับมาขนยืม ในความเป็นจริงเขาลืมทุกอย่างเกี่ยวกับเขาสัญญาว่าจะ Roadrunner ได้. วันหนึ่งกลุ่มของนกสังเกตเห็นว่า Roadrunner ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นในช่วงหลายวัน ในความเป็นจริงไม่มีใครเคยเห็นเขามาตั้งแต่การเลือกตั้งที่ดี พวกเขาเริ่มที่จะสงสัย Kukul ของเคล็ดลับบางอย่างเพื่อให้พวกเขาจัดค้นหา ลึกเข้าไปในป่าที่อยู่เบื้องหลังพุ่มไม้ที่พวกเขาพบ Xtuntun-kinil เปลือยกายตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและเกือบตายจากความหิวโหย ได้อย่างรวดเร็วนกให้เขาบางสีดำ (เครื่องดื่มน้ำผึ้ง) จะช่วยให้เขากู้คืน. เมื่อเขาสามารถ Roadrunner บอกพวกเขาของการหลอกลวงโหดร้ายเล่นโดย Quetzal เขายังคงพูดว่า "Puhuy? Puhuy?" ซึ่งหมายความว่า "เขาอยู่ที่ไหนเขาอยู่ที่ไหน" ในภาษามายา นกทั้งหมดรู้สึกเสียใจสำหรับ Roadrunner และตัดสินใจที่แต่ละคนควรบริจาคขนไม่กี่เพื่อให้ครอบคลุมเขา กระเต็นแม้แต่ร้องเพลงครึกครื้นที่จะยกระดับความกล้าหาญของอายนก. นั่นคือเหตุผลที่วันนี้ขน Roadrunner ที่มีสีเพื่อให้แปลกและแตกต่างกันในรูปแบบและทำไมเขามักนาฬิกาถนนมายา เขายังคงค้นหา Quetzal ที่เอาไปขนของเขาและยังคงทำงานอย่างใจจดใจจ่อในด้านหน้าของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาถามว่า "Puhuy? Puhuy?" พิมพ์และสีของคุณเอง Quetzal Quetzal
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฉันเพิ่งออกกำลังก
นานมาแล้ว ในดินแดนดอกไม้มายา นก ต้นไม้ ผีเสื้อ และสัตว์ที่ปรากฏในรูปร่างและสีอื่น ๆ กว่าวันนี้ halach uinic วิญญาณดีคุ้มครองทั่วมายาโลก
จะเป็นกฎหมาย วันหนึ่งจะเติบโตเหนื่อยของ chatter คงที่และการต่อสู้ของนก ในการประชุมในกลางป่าเขาประกาศว่า นกจะต้องเลือกกษัตริย์ รักษาความสงบ
แน่นอน แต่ละนกคิดว่า มันมีคุณสมบัติที่ดีที่สุด พันเอกพล เช คาร์ดินัล ร้องเพลง " มองที่ฉัน ไม่มีใครเป็นแดงสดใส และสวยมาก นกทั้งหมดนับถือฉัน ฉันควรให้เขาเป็นกษัตริย์ และเขา strutted ต่อหน้าคนดูนกประทับใจ กระพือปีก และเพิ่มยอดของเขา x-col-col-chek
,นกตัวนั้น ร้อน trilled ออกมา " ฉันเป็นนกเท่านั้นด้วยเช่นเสียงน่ารัก ทุกคนฟังฉัน " ขยายคอของเขา x-col ให้ประสิทธิภาพระยะสั้นของเสน่ห์และซับซ้อน ทำนองนี้ นี้คือความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ของนก และไปไกลใน convincing เหล่านั้นว่า นกตัวนั้น ควรเป็นกษัตริย์
แล้วไก่งวงป่าเวอร์เซย์ คัส สโทร์ดี้เป็นวงกลมและ gobbled ," ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ข้าควรเป็นกษัตริย์เพราะฉันใหญ่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดนก ด้วยขนาดและความแข็งแกร่งของฉัน ฉันสามารถหยุดการต่อสู้และปกป้องใด ๆนก คุณต้องการกษัตริย์ที่ทรงพลัง ฉันหนึ่ง ! "
แล้วตลอดทั้งวันนกต่างๆที่แสดงคุณภาพของพวกเขา คนเดียวที่เอาแต่เงียบ kukul , เคทซาล . นกตัวนี้ถูกมาก ทะเยอทะยาน และภาคภูมิใจเขามีมารยาทงดงามและร่างกายสง่างาม แต่เขา plumaged โทรม . kukul คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ในขณะที่เขากำลังแต่งตัวแย่
หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็ให้เพื่อนเขา xtuntun kinil , Roadrunner " . ฉันต้องการให้คุณประพจน์ เพื่อนรักของฉัน " เขากล่าว ขนจะหล่อเหมือนของนกที่นี่แต่คุณจะยุ่งกับงานของคุณ Messenger ของถนนจะเป็นกษัตริย์ และฉันก็ไม่คิดว่าคุณจะมีค่อนข้างมีไหวพริบและความซับซ้อนที่จำเป็นสำหรับงานนี้ ผมเกรงว่าผมจะไม่สามารถกู้คุณสมบัติเหล่านี้เพื่อคุณ แต่คุณสามารถให้ฉันยืมขนสำหรับโอกาสนี้ หลังจากผมเลือกกษัตริย์ ข้าจะแบ่งปันความมั่งคั่งและเกียรติยศกับคุณ "
มันเป็นข้อเสนอที่เย้ายวน
นานมาแล้ว ในดินแดนดอกไม้มายา นก ต้นไม้ ผีเสื้อ และสัตว์ที่ปรากฏในรูปร่างและสีอื่น ๆ กว่าวันนี้ halach uinic วิญญาณดีคุ้มครองทั่วมายาโลก
จะเป็นกฎหมาย วันหนึ่งจะเติบโตเหนื่อยของ chatter คงที่และการต่อสู้ของนก ในการประชุมในกลางป่าเขาประกาศว่า นกจะต้องเลือกกษัตริย์ รักษาความสงบ
แน่นอน แต่ละนกคิดว่า มันมีคุณสมบัติที่ดีที่สุด พันเอกพล เช คาร์ดินัล ร้องเพลง " มองที่ฉัน ไม่มีใครเป็นแดงสดใส และสวยมาก นกทั้งหมดนับถือฉัน ฉันควรให้เขาเป็นกษัตริย์ และเขา strutted ต่อหน้าคนดูนกประทับใจ กระพือปีก และเพิ่มยอดของเขา x-col-col-chek
,นกตัวนั้น ร้อน trilled ออกมา " ฉันเป็นนกเท่านั้นด้วยเช่นเสียงน่ารัก ทุกคนฟังฉัน " ขยายคอของเขา x-col ให้ประสิทธิภาพระยะสั้นของเสน่ห์และซับซ้อน ทำนองนี้ นี้คือความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ของนก และไปไกลใน convincing เหล่านั้นว่า นกตัวนั้น ควรเป็นกษัตริย์
แล้วไก่งวงป่าเวอร์เซย์ คัส สโทร์ดี้เป็นวงกลมและ gobbled ," ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ข้าควรเป็นกษัตริย์เพราะฉันใหญ่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดนก ด้วยขนาดและความแข็งแกร่งของฉัน ฉันสามารถหยุดการต่อสู้และปกป้องใด ๆนก คุณต้องการกษัตริย์ที่ทรงพลัง ฉันหนึ่ง ! "
แล้วตลอดทั้งวันนกต่างๆที่แสดงคุณภาพของพวกเขา คนเดียวที่เอาแต่เงียบ kukul , เคทซาล . นกตัวนี้ถูกมาก ทะเยอทะยาน และภาคภูมิใจเขามีมารยาทงดงามและร่างกายสง่างาม แต่เขา plumaged โทรม . kukul คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ในขณะที่เขากำลังแต่งตัวแย่
หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็ให้เพื่อนเขา xtuntun kinil , Roadrunner " . ฉันต้องการให้คุณประพจน์ เพื่อนรักของฉัน " เขากล่าว ขนจะหล่อเหมือนของนกที่นี่แต่คุณจะยุ่งกับงานของคุณ Messenger ของถนนจะเป็นกษัตริย์ และฉันก็ไม่คิดว่าคุณจะมีค่อนข้างมีไหวพริบและความซับซ้อนที่จำเป็นสำหรับงานนี้ ผมเกรงว่าผมจะไม่สามารถกู้คุณสมบัติเหล่านี้เพื่อคุณ แต่คุณสามารถให้ฉันยืมขนสำหรับโอกาสนี้ หลังจากผมเลือกกษัตริย์ ข้าจะแบ่งปันความมั่งคั่งและเกียรติยศกับคุณ "
มันเป็นข้อเสนอที่เย้ายวน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- หลังจากที่ได้ดูหนังเรื่อง 12 years a sla
- EasyJet’s Purpose
- Two days ago
- What are those necessary skills that eac
- เหมาะสำหรับกิจกรรมที่น่าต่นเต้น
- which specifically recognizes the promot
- Tôi muốn ngi ngơi
- ฉันขอให้แม่ของคุณหายป่วยเร็ว
- when you leaned over
- may
- During
- การถ่ายรูป ไม่ใช่ว่าจะได้แค่รูปนะเรายังไ
- Model
- เรียงความเรื่องอาชีพในฝันของฉัน :พยาบาลอ
- IntroductionOutdoor physical activity, p
- 那么他会心存感激。
- Rolled into thin sheet.
- 我的话不错
- therapist
- ฉันมีประจำเดือน
- Electronic files of all above and relate
- หลังจากที่ได้ดูหนังเรื่อง 12 years a sla
- เพื่อพัฒนาความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษ
- Completed
