This article examines the U.S. resp

This article examines the U.S. response to global terrorism and its campaign in Afghanistan from
2001 to today. The aim of this article is first to understand the fallacies, missteps, and
misunderstandings of the U.S. approach in Afghanistan. Second, the analysis evaluates the lessons
learnt and some possible strategies for achieving long-term stability and security in Afghanistan. In
particular, the analysis focuses on the different strategies adopted by the United States and their
achievements. Despite a first victory over the Taliban regime, the initial approach was focused on the
enemy only and it lacked long-term planning, paving the way to an insurgent movement against the
U.S. presence in Afghanistan. Then, in 2003 the U.S. strategy started to focus on the population,
government institutions, and local support. This shift involved a significant change in tactics and
operations and achieved positive results from 2003 to 2005. However, since 2005 the situation has
deteriorated, casualties have increased and both the Taliban and al-Qaida have gathered strength.
Despite the injection of new troops, the U.S. and coalition forces have not find a way to stabilize the
country yet. The defeat of al-Qaida and the stability of Afghanistan are, therefore, far from being
achieved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้จะตรวจสอบการตอบสนองของสหรัฐกับการก่อการร้ายทั่วโลกและการรณรงค์ในอัฟกานิสถานจากปี 2001 ถึงวันนี้ จุดประสงค์ของบทความนี้คือครั้งแรกที่จะเข้าใจความล้มเหลวที่นับครั้งไม่ถ้วนและความเข้าใจผิดของวิธีสหรัฐในอัฟกานิสถาน ประการที่สองการวิเคราะห์ประเมินบทเรียนที่ได้เรียนรู้และกลยุทธ์ที่เป็นไปได้เพื่อให้บรรลุความมั่นคงในระยะยาวและการรักษาความปลอดภัยในอัฟกานิสถาน ในโดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิเคราะห์มุ่งเน้นไปที่กลยุทธ์ที่แตกต่างนำโดยสหรัฐอเมริกาและของพวกเขาประสบความสำเร็จ แม้จะมีชัยชนะครั้งแรกในช่วงระบอบการปกครองของตอลิบาน, วิธีการเริ่มต้นได้รับการมุ่งเน้นไปที่ศัตรูเท่านั้นและมันขาดการวางแผนในระยะยาวปูทางไปสู่การเคลื่อนไหวก่อความไม่สงบกับสหรัฐ ปรากฏตัวในอัฟกานิสถาน จากนั้นในปี 2003 กลยุทธ์สหรัฐเริ่มให้ความสำคัญกับประชากรที่สถาบันของรัฐและการสนับสนุนท้องถิ่น การเปลี่ยนแปลงนี้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในกลยุทธ์และการดำเนินงานและบรรลุผลในเชิงบวกจากปี 2003 ปี 2005 อย่างไรก็ตามตั้งแต่ปี 2005 สถานการณ์ได้เสื่อมโทรมบาดเจ็บล้มตายได้เพิ่มขึ้นและทั้งสองตอลิบานและอัลกออิดะห์ได้รวบรวมความแข็งแรง. แม้จะมีการฉีดของทหารใหม่ กองกำลังสหรัฐและรัฐบาลยังไม่ได้หาวิธีที่จะรักษาเสถียรภาพของประเทศยัง ความพ่ายแพ้ของอัลกออิดะห์และความมั่นคงของอัฟกานิสถานมีจึงห่างไกลจากการประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ตรวจสอบสหรัฐอเมริกาการตอบสนองต่อการก่อการร้ายสากลและการรณรงค์ในอัฟกานิสถาน จาก
2544 ถึงวันนี้ จุดมุ่งหมายของบทความนี้เป็นครั้งแรกที่จะเข้าใจ fallacies missteps , และความเข้าใจผิดของสหรัฐอเมริกา
วิธีในอัฟกานิสถาน ประการที่สองการวิเคราะห์ประเมินบทเรียนและกลยุทธ์ที่เป็นไปได้บางส่วน
เรียนรู้การระยะยาวต่อเสถียรภาพและความมั่นคงในอัฟกานิสถาน ใน
โดยเฉพาะการวิเคราะห์มุ่งเน้นกลยุทธ์ที่แตกต่างที่นำโดยสหรัฐอเมริกาและความสำเร็จของตนเอง

แม้จะเป็นชัยชนะครั้งแรกเหนือระบอบตาลีบัน , วิธีการเริ่มต้นเน้น
ศัตรูเท่านั้น และขาดการวางแผนระยะยาว ปูทางให้กบฏเคลื่อนไหวต่อต้าน
สหรัฐอเมริกาอยู่ในอัฟกานิสถาน จากนั้นในปี 2003 กลยุทธ์สหรัฐเริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่ประชากร
รัฐบาล และการสนับสนุนท้องถิ่น การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในกลยุทธ์และการดำเนินงานและบรรลุผลบวก
จากปี 2003 ถึง 2005 อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่ปี 2548 สถานการณ์
ยอดผู้เสียชีวิตได้เพิ่มขึ้น และตาลีบันและอัล qaida ได้รวบรวมความแข็งแรง .
แม้จะฉีดของทหารใหม่ .และ กองกำลังพันธมิตรจะไม่หาวิธีที่จะรักษาเสถียรภาพ
ประเทศเลย ความพ่ายแพ้ของ อัล qaida และเสถียรภาพของอัฟกานิสถาน จึงห่างไกลจาก
ลุ้นรับ