Newton's cannonball", presented as

Newton's cannonball", presented as a "thought experiment" in A Treatise of the System of the World, by Isaac Newton was the first published mathematical study of the possibility of an artificial satellite.

The first fictional depiction of a satellite being launched into orbit is a short story by Edward Everett Hale, The Brick Moon. The story is serialized in The Atlantic Monthly, starting in 1869.[6][7] The idea surfaces again in Jules Verne's The Begum's Fortune (1879).


Konstantin Tsiolkovsky
In 1903, Konstantin Tsiolkovsky (1857–1935) published Exploring Space Using Jet Propulsion Devices (in Russian: Исследование мировых пространств реактивными приборами), which is the first academic treatise on the use of rocketry to launch spacecraft. He calculated the orbital speed required for a minimal orbit around the Earth at 8 km/s, and that a multi-stage rocket fuelled by liquid propellants could be used to achieve this. He proposed the use of liquid hydrogen and liquid oxygen, though other combinations can be used.

In 1928, Slovenian Herman Potočnik (1892–1929) published his sole book, The Problem of Space Travel — The Rocket Motor (German: Das Problem der Befahrung des Weltraums — der Raketen-Motor), a plan for a breakthrough into space and a permanent human presence there. He conceived of a space station in detail and calculated its geostationary orbit. He described the use of orbiting spacecraft for detailed peaceful and military observation of the ground and described how the special conditions of space could be useful for scientific experiments. The book described geostationary satellites (first put forward by Tsiolkovsky) and discussed communication between them and the ground using radio, but fell short of the idea of using satellites for mass broadcasting and as telecommunications relays.


An animation depicting the orbits of GPS satellites in medium Earth orbit.
In a 1945 Wireless World article, the English science fiction writer Arthur C. Clarke (1917–2008) described in detail the possible use of communications satellites for mass communications.[8] Clarke examined the logistics of satellite launch, possible orbits and other aspects of the creation of a network of world-circling satellites, pointing to the benefits of high-speed global communications. He also suggested that three geostationary satellites would provide coverage over the entire planet.

The US military studied the idea of what was referred to as the earth satellite vehicle when Secretary of Defense James Forrestal made a public announcement on December 29, 1948, that his office was coordinating that project between the various services.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลีย์ของนิวตัน" นำเสนอเป็นการ"คิดทดลอง"ในหนังสือ A ของระบบของโลก โดยไอแซคนิวตัน แรกเผยแพร่การศึกษาทางคณิตศาสตร์ของตัวดาวเทียมเทียมแสดงให้เห็นละครครั้งแรกของการเปิดตัวสู่วงโคจรดาวเทียมเป็นเรื่องสั้น โดยเอ็ดเวิร์ดเอเฮล อิฐเดอะมูน เรื่องการทำให้เป็นอนุกรมในเดอะแอตแลนติกรายเดือน เริ่มต้นในปี 1869 [6] [7]พื้นความคิดอีกครั้งใน Begum จูลส์เวิร์นของฟอร์จูน (1879)สแตนตินใน 1903 คอนสแตนติ (1857-1935) สำรวจพื้นที่ใช้พ่นอุปกรณ์การเผยแพร่ (ในรัสเซีย: Исследованиемировыхпространствреактивнымиприборами), ซึ่งเป็นหนังสือวิชาการครั้งแรกในการใช้ rocketry จะเปิดตัวยานอวกาศ เขาคำนวณอัตราเร็วที่จำเป็นสำหรับวงโคจรน้อยที่สุดทั่วโลกที่ 8 km/s และว่า จรวดหลายขั้นตอนอ้างอิงจาก propellants ของเหลวสามารถนำมาใช้เพื่อให้บรรลุนี้ เขาเสนอการใช้ไฮโดรเจนเหลวและออกซิเจนเหลว แม้ว่าสามารถใช้การรวมอื่น ๆใน 1928 สโลวีเนีย Herman Potočnik (1892-1929) ตีพิมพ์หนังสือของเขาแต่เพียงผู้เดียว ปัญหาในพื้นที่ท่องเที่ยว — มอเตอร์จรวด (เยอรมัน: Das ปัญหา der Befahrung des Weltraums — Raketen der มอเตอร์), แผนความก้าวหน้าในพื้นที่และสถานะมนุษย์ที่ถาวรมี เขารู้สึกของสถานีอวกาศในรายละเอียด และคำนวณวงโคจรของวงโคจรค้างฟ้า เขาอธิบายการใช้วงโคจรอวกาศรายละเอียดตรวจสอบเงียบสงบ และทหารของพื้นดิน และอธิบายวิธีของพื้นที่อาจเป็นประโยชน์สำหรับการทดลองทางวิทยาศาสตร์ หนังสืออธิบายดาวเทียมวงโคจรค้างฟ้า (ย้ายไปข้างหน้า โดย Tsiolkovsky) และกล่าวถึงการสื่อสารระหว่างพวกเขาและพื้นวิทยุ แต่ลดลงขาดความคิดในการใช้ดาวเทียมออกอากาศมวล และ เป็นรีเลย์โทรคมนาคมภาพเคลื่อนไหวภาพวาดวงโคจรของดาวเทียม GPS ในวงโคจรโลกกลางในบทความโลกไร้สาย 1945 นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์อังกฤษจักรวาล (1917 – 2008) อธิบายรายละเอียดการใช้ดาวเทียมสื่อสารเป็นไปได้สำหรับการสื่อสารมวลชน [8] Clarke ตรวจสอบโลจิสติกส์ของดาวเทียมเปิด วงโคจรได้ และด้านอื่น ๆ ของการสร้างเครือข่ายของขั้วโลกดาวเทียม ชี้ไปที่ประโยชน์ของการสื่อสารความเร็วสูง นอกจากนี้เขายังแนะนำว่า สามดาวเทียมวงโคจรค้างฟ้าจะให้ความคุ้มครองผ่านดาวเคราะห์ทั้งหมดกองทัพสหรัฐฯ ศึกษาความคิดของสิ่งที่ถูกเรียกว่ารถดาวเทียมโลกเมื่อกระทรวงกลาโหม James Forrestal ประกาศสาธารณะบน 29 ธันวาคม 1948 ที่สำนักงานของเขาถูกประสานงานโครงการระหว่างบริการต่าง ๆ [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของนิวตันลูกกระสุนปืนใหญ่ "นำเสนอเป็น" ทดลองทางความคิด "ในตำราของระบบของโลกโดยไอแซกนิวตันเป็นครั้งแรกที่การศึกษาคณิตศาสตร์การตีพิมพ์เป็นไปได้ของดาวเทียมเทียม.

พรรณนาตัวละครแรกของดาวเทียมจะถูกเปิดตัวเข้าสู่วงโคจรเป็น เรื่องสั้นโดยเอ็ดเวิร์ดเอเวอเรกระปรี้กระเปร่าอิฐดวงจันทร์. เรื่องนี้เนื่องในมหาสมุทรแอตแลนติกเดือนเริ่มต้นใน 1869 [6] [7] พื้นผิวความคิดอีกครั้งในจูลส์เวิร์นของเจ้าหญิงแขกของฟอร์จูน (1879).


Konstantin Tsiolkovsky
ในปี 1903 คอนสแตนติน Tsiolkovsky (1857-1935) ตีพิมพ์การสำรวจอวกาศการใช้อุปกรณ์เครื่องยนต์ไอพ่น (รัสเซีย: Исследованиемировыхпространствреактивнымиприборами). ซึ่งเป็นตำราทางวิชาการครั้งแรกในการใช้จรวดที่จะเปิดตัวยานอวกาศเขาคำนวณความเร็วในการโคจรที่จำเป็นสำหรับการโคจรน้อยที่สุด รอบโลกใน 8 กิโลเมตร / วินาทีและที่จรวดแบบหลายขั้นตอนการเติมพลังด้วยการขับเคลื่อนของเหลวสามารถนำมาใช้เพื่อให้บรรลุนี้. เขาเสนอการใช้งานของไฮโดรเจนเหลวและออกซิเจนเหลวแม้ว่าชุดอื่น ๆ สามารถนำมาใช้.

ในปี 1928 สโลวีเนียเฮอร์แมน Potočnik (1892-1929) ตีพิมพ์หนังสือของเขา แต่เพียงผู้เดียวที่เป็นปัญหาของการเดินทางในอวกาศ - มอเตอร์จรวด (เยอรมัน: ดาสเดอร์ปัญหา Befahrung des Weltraums - เดอร์ Raketen-Motor) แผนสำหรับการพัฒนาเข้าไปในพื้นที่และการปรากฏตัวของมนุษย์มีถาวรได้ เขารู้สึกของสถานีอวกาศในรายละเอียดและคำนวณวงโคจรของมัน เขาอธิบายการใช้งานของยานอวกาศที่โคจรรอบสำหรับรายละเอียดการสังเกตความสงบสุขและการทหารของพื้นดินและอธิบายวิธีการเงื่อนไขพิเศษของพื้นที่อาจจะมีประโยชน์สำหรับการทดลองทางวิทยาศาสตร์ หนังสืออธิบายดาวเทียมค้างฟ้า (ตอนแรกนำมาโดย Tsiolkovsky) และกล่าวถึงการสื่อสารระหว่างพวกเขาและพื้นดินโดยใช้วิทยุ แต่ลดลงระยะสั้นจากความคิดของการใช้ดาวเทียมสำหรับการกระจายเสียงมวลและรีเลย์โทรคมนาคม.


ภาพเคลื่อนไหวภาพวาดวงโคจรของดาวเทียม GPS ในระยะกลาง วงโคจรโลก.
ในบทความโลกไร้สาย 1945 อังกฤษนักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์อาร์เธอร์ซีคลาร์ก (1917-2008) อธิบายในรายละเอียดการใช้งานที่เป็นไปได้ของการสื่อสารผ่านดาวเทียมเพื่อการสื่อสารมวล. [8] คล๊าร์คโลจิสติกการตรวจสอบของการเปิดตัวดาวเทียมวงโคจรที่เป็นไปได้และด้านอื่น ๆ ของการสร้างเครือข่ายของดาวเทียมโลกวงที่ชี้ไปที่ผลประโยชน์ของการสื่อสารทั่วโลกความเร็วสูง นอกจากนี้เขายังชี้ให้เห็นว่าสามดาวเทียมค้างฟ้าจะให้ความคุ้มครองมากกว่าดาวเคราะห์ทั้งหมด.

ทหารสหรัฐศึกษาความคิดของสิ่งที่เรียกว่ารถโลกผ่านดาวเทียมเมื่อกระทรวงกลาโหมเจมส์ฟอร์เรทำให้การประกาศต่อสาธารณชนในวันที่ 29 ธันวาคม 1948 ที่สำนักงานของเขา ได้รับการประสานงานโครงการระหว่างการบริการต่างๆที่. [9]