Goniometric measurement of elevatio

Goniometric measurement of elevation in the plane of
the scapula was achieved by aligning the centre of the
goniometer with the centre of the glenohumeral joint,
one arm of the instrument along the lateral border of the
scapula and the other along the humerus in line with the
lateral epicondyle aided by skin markers. A measure of
active ROM was taken. The participant was asked to
move the arm into elevation along the plane of the
scapula just to the onset of pain and this process was
repeated three times. This technique was in accordance
with guidelines of goniometric measurement as outlined
by Moore (Gerhardt, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดความสูงในเครื่องบินของ goniometricสำเร็จโดยศูนย์กลางของกระดูกสะบักgoniometer กับศูนย์ของกลีแขนข้างหนึ่งของเครื่องมือตามขอบด้านข้างกระดูกสะบักและกระดูกต้นแขนคล้องตามอื่น ๆอีพิคอนด้วยเครื่องหมายผิว การวัดร่มที่ใช้งานอยู่ถูกนำมา ผู้เรียนถูกต้องเลื่อนแขนไปยกระดับตามแนวระนาบที่การกระดูกสะบักจะเริ่มมีอาการปวดและกระบวนการนี้ได้ทำซ้ำ 3 ครั้ง เทคนิคนี้ได้ในกับแนวทางของวัด goniometric เป็นเค้าร่างโดยมัวร์ (Gerhardt, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัด Goniometric ของการยกระดับในระนาบของ
กระดูกสะบักก็ประสบความสำเร็จโดยจัดศูนย์กลางของ
goniometer กับศูนย์กลางของการร่วม glenohumeral,
แขนข้างหนึ่งของเครื่องดนตรีตามแนวชายแดนด้านข้างของ
กระดูกสะบักและอื่น ๆ พร้อมกระดูกในแนวเดียวกันกับ
ด้านข้าง epicondyle รับความช่วยเหลือจากเครื่องหมายผิว ตัวชี้วัดของ
รอมถูกนำมาใช้งาน ผู้เข้าร่วมถูกขอให้
ย้ายแขนลงไปในระดับความสูงตามระนาบของ
กระดูกสะบักเพียงเพื่อการโจมตีของความเจ็บปวดและกระบวนการนี้
ซ้ำแล้วซ้ำอีกสามครั้ง เทคนิคนี้เป็นไปตาม
แนวทางของการวัด goniometric ดังที่ระบุไว้
โดยมัวร์ (Gerhardt, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัด goniometric ของระดับความสูงในระนาบ
กระดูกสะบักสําเร็จ โดยจัดศูนย์ของ
ถุงมือกับศูนย์บริการของร่วมกระบวนการ
แขนหนึ่งของเครื่องมือ , ตามขอบด้านข้างของกระดูกสะบัก
ต่างๆกระดูกในบรรทัดที่มีเครื่องหมาย
ด้านข้างอีพิคอนไดล์ช่วยให้ผิว วัด
ปราดเปรียวรอมได้ที่ ผู้เข้าร่วมถูกขอให้
ย้ายแขนในระดับความสูงตามระนาบของ
กระดูกสะบักจะเริ่มมีอาการปวดและกระบวนการนี้
ซ้ำ 3 ครั้ง เทคนิคนี้สอดคล้องกับแนวทางการวัด

goniometric ตามที่ระบุโดยมัวร์ ( เกอฮาร์ต , 1992 )