during their whole life cycle (Muro

during their whole life cycle (Muro-Cruz et al. 2002).
The total production of eggs of O. longicaudis over the
course of its life cycle (22 eggs female−1) was low compared
to other Chydoridae, since it has a longer embryonic development
time, and a later primipara. Similar production of
eggs has been observed by Santos-Wisniewski et al. (2006)
to C. pubescens (22.3 eggs female−1), by Murugan and Job
(1982) to L. acanthocercoides (20 eggs female−1), and in
Euryalona orientalis (20 eggs female−1) by Venkataraman
(1990), and longevity of these species ranged from 23 to
25 days. Longer-lived species such as A. excisa (73.4 days)
(Sharma and Sharma 1998) and Leydigia ciliata (46 days)
(Venkataraman 1990) produced 46 and 50 eggs female−1 in
their whole life cycle, respectively. A. excisa had a shorter
embryonic development time, and L. ciliate, grown at a
higher temperature by increasing the metabolism of organisms,
probably lead to a shorter embryonic development.
O. longicaudis stopped producing eggs near the end of its
life cycle, contributing to lower total fertility.
The mean size of neonate of O. longicaudis was about
50% less than the maximum size of adults. Smaller species
tend to produce offspring with a hatching length closer to
their adult size than the larger species (Lynch 1980).
DNA barcode of O. longicaudis
This study established the first barcode region of COI
for the Cladocera species O. longicaudis isolated in Brazil.
The percentage found for A-T (64.4%) is consistent with
the data range previously described for the 60% A-T percentage
for COI of Chydoridae (Sacherová and Hebert
2003; Belyaeva and Taylor 2009).
One value to consider is the 7.2% and 7.0% value of genetic
divergence among O. longicaudis from Brazil and the
other seven isolates from Mexico. For the Branchiopoda
group, a genetic divergence of 3% in the COI sequence is
considered a parameter for distinguishing species at the
molecular level. From 3% to 5%, the species is considered
provisional, and its taxonomic status should be confirmed.
Above 5%, the specimens are considered different species
(Jeffery et al. 2011). From this view, a genetic divergence
of around 7% found between our O. longicaudis and the
specimens from Mexico should be sufficient to classify
them as different species. In order to confirm this and create
a new species name, it will be necessary to perform
additional morphological detailed studies combined with
other molecular markers. However, among all O. longicaudis
from Mexico, the genetic divergence ranged from 0 to
0.2% (Table 2), emphasizing that they represent the same
species names.
COI analysis represents an interesting approach to new
studies of taxonomy and species recognition of Brazilian
isolates as new species, including cryptic species. Also,
COI can be used to analyze a zooplankton community
to estimate species richness of an entire zooplankton
community as already proposed by Machida et al. (2009)
and for further phylogeographic studies and gene flow
for subpopulations as recently described for copepods
(Young et al. 2014). Also, our results using COI markers
strengthen the continental endemism idea for Cladocera
(Forró et al. 2008; Belyaeva and Taylor 2009) and the
monopolization hypothesis for aquatic organisms such
as cladocerans (De Meester et al. 2002).
Conclusions
The embryonic and post-embryonic development times
of O. longicaudis were higher than those of the other
species of the same family, which contributed to lower
total egg production throughout its life cycle.
For the DNA barcoding, the roughly 7% genetic divergence
found between our O. longicaudis and the specimens
from Mexico highlights the possibility of a cryptic speciation
for this species and the urgent necessity to clarify the
taxonomic position.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

during their whole life cycle (Muro-Cruz et al. 2002).The total production of eggs of O. longicaudis over thecourse of its life cycle (22 eggs female−1) was low comparedto other Chydoridae, since it has a longer embryonic developmenttime, and a later primipara. Similar production ofeggs has been observed by Santos-Wisniewski et al. (2006)to C. pubescens (22.3 eggs female−1), by Murugan and Job(1982) to L. acanthocercoides (20 eggs female−1), and inEuryalona orientalis (20 eggs female−1) by Venkataraman(1990), and longevity of these species ranged from 23 to25 days. Longer-lived species such as A. excisa (73.4 days)(Sharma and Sharma 1998) and Leydigia ciliata (46 days)(Venkataraman 1990) produced 46 and 50 eggs female−1 intheir whole life cycle, respectively. A. excisa had a shorterembryonic development time, and L. ciliate, grown at ahigher temperature by increasing the metabolism of organisms,probably lead to a shorter embryonic development.O. longicaudis stopped producing eggs near the end of itslife cycle, contributing to lower total fertility.The mean size of neonate of O. longicaudis was about50% less than the maximum size of adults. Smaller speciestend to produce offspring with a hatching length closer totheir adult size than the larger species (Lynch 1980).DNA barcode of O. longicaudisThis study established the first barcode region of COIfor the Cladocera species O. longicaudis isolated in Brazil.เปอร์เซ็นต์ที่พบสำหรับ A-T (ประมาณ 64.4 มม.%) มีความสอดคล้องกับช่วงข้อมูลอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ 60% เปอร์เซ็นต์ A-Tสำหรับ COI ของ Chydoridae (Sacherová และ Hebert2003 Belyaeva และเทย์เลอร์ 2552)ค่าหนึ่งที่ควรพิจารณาคือ ค่า 7.2% และ 7.0% ของพันธุกรรมเศรษฐกิจในหมู่ longicaudis o. กจากบราซิลและอื่น ๆ เซเว่นที่แยกได้จากประเทศเม็กซิโก สำหรับการ Branchiopodaกลุ่ม การ divergence พันธุกรรม 3% ตามลำดับ COI คือพารามิเตอร์สำหรับการแยกแยะสายพันธุ์ที่ถือว่าเป็นการระดับโมเลกุล ตั้งแต่ 3% ถึง 5% ถือว่าเป็นสายพันธุ์แบบถาวร และสถานะของอนุกรมวิธานควรได้รับการยืนยันสูงกว่า 5% ตัวอย่างถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน(เจฟ et al. 2011) จากมุมมองนี้ การ divergence ทางพันธุกรรมประมาณ 7% พบระหว่างเรา longicaudis o. กและตัวที่เม็กซิโกน่าจะเพียงพอในการจัดประเภทพวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน เพื่อยืนยัน และสร้างชื่อ มันจะจำเป็นเพื่อดำเนินศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมสัณฐานรวมกับเครื่องหมายโมเลกุลอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ในหมู่ longicaudis o. กทั้งหมดจากเม็กซิโก แตกต่างทางพันธุกรรมที่อยู่ในช่วงจาก 0 ถึง0.2% (ตารางที่ 2), เน้นว่า พวกเขาเป็นตัวแทนเหมือนกันชื่อพันธุ์COI วิเคราะห์แสดงวิธีการน่าสนใจใหม่ ๆการศึกษาการรับรู้การจำแนกประเภทและชนิดของบราซิลแยกเป็นสายพันธุ์ใหม่ รวมทั้งสายพันธุ์ลับ ยังCOI ใช้วิเคราะห์ชุมชนแพลงตอนสัตว์การประเมินความอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์ของแพลงตอนสัตว์มีทั้งหมดชุมชนได้เสนอโดยมาชิดะ et al. (2009)และสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม phylogeographic การศึกษาและการไหลของยีนอธิบายสำหรับ copepods subpopulations เป็นเมื่อเร็ว ๆ นี้(หนุ่มร้อยเอ็ด 2014) ผลการใช้งานของเราใช้เครื่องหมายของ COI ยังเสริมสร้างความคิด endemism คอนติเนนตัลสำหรับ Cladocera(Forró et al. 2008 Belyaeva และเทย์เลอร์ 2552) และmonopolization สมมติฐานสำหรับสิ่งมีชีวิตดังกล่าวเป็น cladocerans (De Meester et al. 2002)บทสรุปเวลาตัวอ่อน และตัวอ่อนภายหลังการพัฒนาของโอ longicaudis ได้สูงกว่าของอื่น ๆพันธุ์ในครอบครัวเดียวกัน ซึ่งทำให้ลดการผลิตไข่รวมตลอดวงจรชีวิตสำหรับปกรณ์บาร์โค้ดดีเอ็นเอ การประมาณ 7% แตกต่างทางพันธุกรรมพบระหว่างเรา longicaudis o. กและตัวอย่างจากเม็กซิโกไฮไลท์เป็นไปได้ของการควิดลับสำหรับสายพันธุ์นี้และความจำเป็นเร่งด่วนเพื่อชี้แจงการตำแหน่งอนุกรมวิธาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงวงจรชีวิตของพวกเขาทั้ง (Muro ครูซ et al. 2002).
การผลิตรวมของไข่ทุม longicaudis มากกว่า
หลักสูตรของวงจรชีวิตของมัน (22 ไข่หญิง 1) อยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบ
กับคนอื่น ๆ Chydoridae เพราะมันมีอีกต่อไป การพัฒนาของตัวอ่อน
เวลาและ primipara ภายหลัง การผลิตที่ใกล้เคียงของ
ไข่ที่ได้รับการตรวจสอบโดย Santos-Wisniewski et al, (2006)
ซี pubescens (22.3 เพศหญิงไข่-1) โดยขัน ธ กุมารและงาน
(1982) เพื่อ acanthocercoides ลิตร (20 ไข่เพศหญิง-1) และใน
Euryalona orientalis (20 ไข่เพศหญิง-1) โดยเวน
(1990) และยืนยาวของสายพันธุ์เหล่านี้อยู่ในช่วงที่จะ 23 จาก
25 วัน อีกต่อไปอาศัยอยู่ชนิดเช่นเอ excisa (73.4 วัน)
(ชาร์และชาร์ 1998) และ Leydigia ciliata (46 วัน)
(Venkataraman 1990) ผลิต 46 และ 50 ไข่หญิง 1 ใน
วงจรชีวิตของพวกเขาทั้งหมดตามลำดับ A. excisa มีสั้นกว่า
เวลาในการพัฒนาตัวอ่อนลิตรและโปรโตซัวที่ปลูกใน
อุณหภูมิที่สูงขึ้นโดยเพิ่มการเผาผลาญของสิ่งมีชีวิตที่
อาจจะนำไปสู่การพัฒนาของตัวอ่อนสั้น.
ทุม longicaudis หยุดการผลิตไข่ใกล้สิ้นสุดของ
วงจรชีวิตที่เอื้อต่อการลดความอุดมสมบูรณ์ทั้งหมด.
ขนาดเฉลี่ยของทารกทุม longicaudis เป็นประมาณ
50% น้อยกว่าขนาดสูงสุดของผู้ใหญ่ สายพันธุ์ที่มีขนาดเล็ก
มีแนวโน้มที่จะผลิตลูกหลานที่มีความยาวฟักที่ใกล้ชิดกับ
ขนาดผู้ใหญ่ของพวกเขากว่าสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ (ลินช์ 1980).
บาร์โค้ดดีเอ็นเอทุม longicaudis
การศึกษาครั้งนี้เป็นที่ยอมรับในภูมิภาคบาร์โค้ดแรกของ COI
สำหรับคลาโดเซอราสายพันธุ์ทุม longicaudis แยกในบราซิล
เปอร์เซ็นต์ที่พบที่ (64.4%) มีความสอดคล้องกับ
ข้อมูลในช่วงที่อธิบายไว้ก่อนหน้า 60% ในอัตราร้อยละ
สำหรับ COI ของ Chydoridae (Sacherováและเบิร์ต
. 2003 Belyaeva และเทย์เลอร์ 2009)
มูลค่าหนึ่งที่ต้องพิจารณาคือ 7.2% และ 7.0% ค่าของพันธุกรรม
แตกต่างในหมู่ทุม longicaudis จากบราซิลและ
อีกเจ็ดสายพันธุ์จากเม็กซิโก สำหรับ Branchiopoda
กลุ่มแตกต่างทางพันธุกรรมของ 3% ในลำดับ COI จะ
ถือว่าพารามิเตอร์สำหรับการแยกความแตกต่างสปีชีส์ที่
ระดับโมเลกุล จาก 3% เป็น 5% ชนิดนี้ถือว่าเป็น
ชั่วคราวและสถานะการจัดหมวดหมู่ที่ควรได้รับการยืนยัน.
สูงกว่า 5% ตัวอย่างจะถือว่าสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน
(เจฟฟรี et al. 2011) จากมุมมองนี้เป็นความแตกต่างทางพันธุกรรม
ประมาณ 7% พบกันระหว่าง longicaudis ทุมของเราและ
ตัวอย่างจากเม็กซิโกควรจะเพียงพอที่จะแยก
พวกเขาชนิดที่แตกต่างกัน เพื่อยืนยันนี้และสร้าง
ชื่อสายพันธุ์ใหม่ก็จะมีความจำเป็นที่จะดำเนินการ
ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมทางสัณฐานวิทยารวมกับ
โมเลกุลอื่น ๆ อย่างไรก็ตามในทุกทุม longicaudis
จากเม็กซิโก, ความแตกต่างทางพันธุกรรมตั้งแต่ 0 ไปจาก
% 0.2 (ตารางที่ 2) เน้นว่าพวกเขาเป็นตัวแทนเดียวกัน
ชื่อสายพันธุ์.
การวิเคราะห์ COI แสดงให้เห็นถึงวิธีที่น่าสนใจไปที่ใหม่
การศึกษาอนุกรมวิธานของสายพันธุ์และการรับรู้ของบราซิล
ไอโซเลท เป็นสายพันธุ์ใหม่รวมทั้งชนิดที่เป็นความลับ นอกจากนี้
COI สามารถนำมาใช้ในการวิเคราะห์ชุมชนของแพลงก์ตอนสัตว์
เพื่อประเมินความร่ำรวยชนิดของแพลงก์ตอนสัตว์ทั้ง
ชุมชนตามที่เสนอแล้วโดย Machida, et al (2009)
และสำหรับการศึกษา phylogeographic ต่อไปและการไหลของยีน
สำหรับประชากรตามที่อธิบายไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้สำหรับโคพีพอด
(หนุ่ม et al. 2014) นอกจากนี้ผลของเราใช้เครื่องหมาย COI
เสริมสร้างความคิดถิ่นทวีปคลาโดเซอรา
(Forró et al, 2008. Belyaeva และเทย์เลอร์ 2009) และ
สมมติฐานการผูกขาดสำหรับสิ่งมีชีวิตดังกล่าว
. เป็นไรแดง (. De Meester et al, 2002)
สรุป
ตัวอ่อนและการโพสต์ เวลาในการพัฒนา -embryonic
ของ longicaudis ทุมสูงกว่าของอีก
สายพันธุ์หนึ่งของครอบครัวเดียวกันซึ่งมีส่วนในการลด
การผลิตไข่รวมตลอดวงจรชีวิตของมัน.
สำหรับบาร์โค้ดดีเอ็นเอความแตกต่างทางพันธุกรรมประมาณ 7%
พบกันระหว่างโอของเรา longicaudis และตัวอย่าง
จากเม็กซิโกไฮไลท์เป็นไปได้ของ speciation คลุมเครือ
สำหรับสายพันธุ์นี้และความจำเป็นเร่งด่วนที่จะชี้แจง
ตำแหน่งอนุกรมวิธาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงวัฏจักรชีวิตทั้งหมดของพวกเขา ( มูโร ครูซ et al . 2002 )โดยการผลิตไข่ของ longicaudis ผ่าน Oหลักสูตรของวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ ( 22 ไข่ตัวเมีย− 1 ) ต่ำ เทียบเพื่อ chydoridae อื่น เพราะมันมีการพัฒนาแบบยาวเวลา และด้านหลัง ที่คล้ายกัน การผลิตไข่ที่ได้รับการตรวจสอบโดยแซนวิสเนฟสกี้ et al . ( 2006 )กับ c pubescens ( 22.3 ไข่ตัวเมีย− 1 ) โดยพระขันทกุมารและงาน( 1982 ) . acanthocercoides ( 20 ฟองหญิง− 1 ) และในeuryalona orientalis ( 20 ฟองหญิง− 1 ) โดย venkataraman( 1990 ) และอายุการใช้งานของชนิดนี้ตั้งแต่ 2325 วัน ยาวอยู่ชนิดเช่น . excisa ( งวัน )( เครื่องทดสอบและ 1998 ) และ leydigia ซิลิ ตา ( 46 วัน( venkataraman 1990 ) ผลิต 46 และ 50 ไข่ตัวเมีย− 1ทั้งวงจรชีวิต ตามลำดับ 1 . excisa มีสั้นเวลาการพัฒนาร่างกายและ กลุ่มที่ปลูกในอุณหภูมิที่สูงขึ้น โดยการเพิ่มการเผาผลาญอาหารของสิ่งมีชีวิตอาจนำไปสู่สั้นตัวอ่อนพัฒนาโอ longicaudis หยุดการผลิตไข่ใกล้จบของวัฏจักรชีวิต ซึ่งการลดภาวะเจริญพันธุ์รวมขนาดเฉลี่ยของทารกของ longicaudis เกี่ยวกับ O50% น้อยกว่าขนาดสูงสุดของผู้ใหญ่ สายพันธุ์เล็กมีแนวโน้มที่จะผลิตลูกหลานที่มีความยาวใกล้ฟักขนาดผู้ใหญ่ของพวกเขามากกว่าสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ ( ประมาณ พ.ศ. 2523 )ดีเอ็นเอบาร์โค้ดของ longicaudis Oการศึกษานี้ยังกำหนดเขตแรกของลำปาง บาร์โค้ดสำหรับชนิด longicaudis แยกระหว่าง O ในบราซิลเปอร์เซ็นต์ที่พบ a-t ( 64.4 % ) สอดคล้องกับข้อมูลช่วงก่อนหน้านี้อธิบาย 60% a-t ร้อยละสำหรับผมของ chydoridae ( เบิร์ตและ sacherov . kgm2003 ; belyaeva และ Taylor 2009 )ค่าหนึ่งที่ต้องพิจารณาคือ 7.2 % และมูลค่า 7.0 % ของพันธุกรรมความแตกต่างระหว่าง O longicaudis จากบราซิลและอื่นๆ 7 ไอโซเลทจากเม็กซิโก สำหรับในกลุ่ม , ความแตกต่างทางพันธุกรรมของ 3% ในลำปางลำดับคือถือว่าเป็นพารามิเตอร์สำหรับการแยกชนิดที่ระดับโมเลกุล จาก 3% เป็น 5% , สายพันธุ์ถือว่าชั่วคราวและสถานะของการศึกษาควรได้รับการยืนยันด้านบน 5 เปอร์เซ็นต์ โดยถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน( Jeffery et al . 2011 ) จากมุมมองนี้ ความแตกต่างทางพันธุกรรมประมาณ 7% พบระหว่างของเรา longicaudis และ Oตัวอย่างจากเม็กซิโกควรจะเพียงพอที่จะจำแนกพวกเขาเป็นชนิดที่แตกต่างกัน เพื่อยืนยันและสร้างชื่อสายพันธุ์ใหม่ ก็จะต้องแสดงรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการศึกษา รวมกับเครื่องหมายโมเลกุลอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ในบรรดา longicaudis Oจากเม็กซิโก , ความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่าง 0 ถึง0.2 เปอร์เซ็นต์ ( ตารางที่ 2 ) เน้นว่าพวกเขาเป็นตัวแทนเหมือนกันชื่อชนิดการวิเคราะห์คงเป็นวิธีที่น่าสนใจใหม่การศึกษาอนุกรมวิธานและชนิดของการรับรู้ของบราซิลสายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ใหม่ รวมทั้งชนิดที่เป็นความลับ นอกจากนี้ผมสามารถใช้วิเคราะห์ชุมชนแพลงก์ตอนสัตว์เป็นเพื่อประเมินความอุดมสมบูรณ์ของแพลงก์ตอนสัตว์ทั้งหมดชนิดชุมชนตามที่เสนอแล้ว โดย Machida et al . ( 2009 )และเพื่อศึกษา phylogeographic เพิ่มเติมและการไหลของยีนสำหรับแต่ละเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นอธิบายโคพิปอด( หนุ่ม et al . 2014 ) นอกจากนี้ การใช้เครื่องหมาย ลำปางของเราเสริมสร้างความคิดถิ่นระหว่างทวีปสำหรับ( ฟอร์ó et al . 2008 และ 2009 ; belyaeva เทย์เลอร์ ) และการผูกขาดองค์ประกอบของสัตว์น้ำ เช่นเป็น cladocerans ( เดอ มีสเตอร์ et al . 2002 )สรุปเครือข่ายของการพัฒนาตัวอ่อนและโพสต์ครั้งของ O longicaudis สูงกว่าอื่น ๆชนิดของครอบครัวเดียวกัน ซึ่งมีส่วนช่วยลดรวมไข่ผลิตตลอดวงจรชีวิตของสำหรับดีเอ็นเอ barcoding , ประมาณ 7% ความแตกต่างทางพันธุกรรมพบระหว่าง longicaudis และตัวอย่างของเรา Oจากเม็กซิโกไฮไลท์เป็นไปได้ของชนิดที่เป็นความลับสำหรับชนิดนี้ และความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องชี้แจงตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ .