WHAT TRUE EDUCATION SHOULD DO Sydne

WHAT TRUE EDUCATION SHOULD DO
 
Sydney J. Harris
 
When most people think of the word education, they think of a pupil as a sort of animate sausage casing. Into this empty casing, the teachers are supposed to stuff “education.”
​But genuine education, as Socrates knew more than two thousand years ago, is not inserting the stuffings of information into a person, but rather eliciting knowledge from him; it is the drawing out of what is in the mind.
​“The most important part of education,” once wrote William Ernest Hocking the distinguished Harvard philosopher, “is this instruction of a man in what he has inside of him.”
​And as Edith Hamilton has reminded us, Socrates never said, “ I know, learn from me.” He said, rather, “Look into your own selves and find the spark of truth that God has put into every heart, and that only you can kindle to a flame.”
​In the dialogue called the “Meno,” Socrates takes an ignorant slave boy, without a day of schooling, and proves to the amazed observers that the boy really “knows” geometry- because the principles and axioms of geometry are already in his mind, waiting to be called out.
​So many of the discussions and controversies about the content of education are futile and inconclusive because they are concerned with what should “go into” the student rather than with what should be taken out, and how this can best be done.
​The college student who once said to me, after a lecture, “I spend so much time studying that I don’t have a chance to learn anything” was succinctly expressing his dissatisfaction with the sausage-casing view of education.
​He was being so stuffed with miscellaneous facts, with such an indigestible mass of material, that he had no time (and was given no encouragement) to draw on his own resources, to use his own mind for analyzing and synthesizing and evaluating this material.
​Education, to have any meaning beyond the purpose of creating well-informed dunces, must elicit from the pupil what is latent in every human being- the rules of reason, the inner knowledge of what is proper for men to be and do, the ability to sift evidence and come to conclusions that can generally be agreed to by all open mind and warm hearts.
​Pupils are more like oyster than sausages. The job of teaching is not to stuff them and then seal them up, but to help them open and reveal the riches within. There are pearls in each of us, if only we knew how to cultivate them with ardor and persistence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาจริงควรทำอย่างไร ซิดนีย์เจ.แฮร์ริส เมื่อคนส่วนใหญ่คิดว่า การศึกษาคำ พวกเขาคิดของนักเรียนเป็นการจัดเรียงของปลอกไส้กรอกมีการเคลื่อนไหว ในเคสนี้ว่าง ครูควรสิ่ง "การศึกษา"แต่การศึกษาแท้ เป็นมากกว่าสองพันปีที่ผ่านมา รู้ว่าเขาเป็นไม่แทรก stuffings ของข้อมูลเป็นคน แต่ความรู้ค่อนข้าง eliciting เขา วาดอะไรอยู่ในจิตใจได้"ส่วนสำคัญของการศึกษา เมื่อเขียน William เออร์เนสต์ Hocking ฮาร์วาร์ดทั้งนักปราชญ์ "ได้สอนมนุษย์ในสิ่งที่เขามีในเขานี้"และ Edith Hamilton ได้นึกถึงเรา เขาไม่เคยว่า "ฉันรู้ เรียนรู้จากการ" เขากล่าว ว่า แต่ "มองเข้าไปในตัวของคุณเองและค้นหาจุดประกายของความจริงที่พระเจ้าได้ใส่ลงไปในหัวใจทุก และเท่านั้นคุณสามารถจุดให้เปลวไฟ"ในกล่องโต้ตอบเรียกว่า "เมโน" เขาใช้เด็กเป็นทาสซะ ไม่ มีวันอก และพิสูจน์ให้ผู้สังเกตการณ์ประหลาดใจว่า เด็กจริง ๆ "รู้ว่า" เรขาคณิต - เนื่องจากหลักการและสัจพจน์ของเรขาคณิตอยู่ในจิตใจของเขา รอการเรียกออกเพื่อสนทนาและ controversies เกี่ยวกับเนื้อหาของการศึกษาลม ๆ แล้ง ๆ และ inconclusive เนื่องจากจะเกี่ยวข้องกับอะไรควร "ไปเป็น" นักเรียน มากกว่า มีอะไรควรจะนำออกมา และวิธีนี้ดีที่สุดก็นักเรียนวิทยาลัยที่เคยกล่าวไว้กับฉัน หลังจากการบรรยาย "ฉันใช้จ่ายมากเวลาเรียนรู้ว่า ไม่มีโอกาสที่จะเรียนรู้อะไร" succinctly แสดงความไม่พอใจเขามองปลอกไส้กรอกของศึกษาเขาได้ถูกดังนั้นไส้ข้อมูลเบ็ดเตล็ด ด้วยเช่นมีมวล indigestible วัสดุ ว่ามีเวลา (และได้รับการสนับสนุนไม่) วาดบนทรัพยากรของเขาเอง การใช้จิตใจของเขาเองสำหรับวิเคราะห์การสังเคราะห์ และการประเมินวัสดุนี้ศึกษา มีความหมายใด ๆ นอกเหนือจากวัตถุประสงค์ของการสร้างเด็กดีทราบ ต้องรับจากม่านมีอะไรแฝงอยู่ในทุกมนุษย์-กฎของเหตุผล ความรู้ภายในว่าจะเหมาะสมสำหรับผู้ชาย และ ไม่ สามารถลอดหลักฐาน และมาถึงบทสรุปที่สามารถโดยทั่วไปจะตกลงที่จะ โดยทั้งหมดเปิดใจและอบอุ่นหัวใจนักเรียนมีมากกว่าเช่นหอยไส้กรอก งานสอนคือ ไม่ ให้สิ่งเหล่านั้น และตราขึ้น แต่ เพื่อช่วยในการเปิด และเปิดเผยริชเชสภายใน มีไข่มุกในเรา ถ้าเพียงเรารู้วิธีการปลูกให้กับ ardor และคงอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่การศึกษาที่แท้จริงควรทำมั้ย



อะไรซิดนีย์เจ. แฮร์ริสเมื่อคนส่วนใหญ่คิดของคำว่าการศึกษา พวกเขาคิดว่าลูกศิษย์เป็นจัดเรียงของเมทไส้กรอกปลอก เข้าไปในท่ออันว่างเปล่านี้ ครูต้องเรื่อง " การศึกษา "
​แต่แท้ การศึกษา เป็นนักปราชญ์ชาวกรีกรู้ว่ากว่าสองพันปีมาแล้ว ไม่ใส่ ไส้ของข้อมูลลงในคนแต่ eliciting ความรู้จากเขา มันเป็นภาพวาดที่ออกมาจากสิ่งที่อยู่ในจิตใจ
​ " ส่วนที่สำคัญที่สุดของการศึกษา " เคยเขียนวิลเลียมเออร์เนสต์ Hocking นักปรัชญาฮาร์วาร์ดดีเด่น " นี่คือการสอนมนุษย์ในสิ่งที่เขามีในตัวเขา "
​และอีดิธแฮมิลตันได้เตือน เรา เพื่อนเคยบอกว่า " ฉันต้องเรียนรู้จากฉัน . " เขากล่าวว่า ค่อนข้าง" มองเข้าไปในตัวของคุณเอง และค้นหาความจริงที่พระเจ้าได้จุดประกายไว้ทุกหัวใจ และมีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถจุดให้ไฟ "
​ในบทสนทนาข้างต้นเรียกว่า " เมโน " โสเครติสจะมีเด็กทาส ไร้การศึกษา ไม่มีวันของตนและพิสูจน์ให้ประหลาดใจนักสังเกตการณ์ว่าบอย จริงๆ " รู้ " เรขาคณิต เพราะหลักการและสัจพจน์ของเรขาคณิตอยู่แล้วในใจรอเรียก .
​มากของการอภิปรายและการถกเถียงเกี่ยวกับเนื้อหาของการศึกษาจะไม่ได้ผลและไม่ได้เพราะพวกเขามีความกังวลกับสิ่งที่ควร " ไปเป็น " นักเรียนมากกว่ากับสิ่งที่ควรเอาออก และวิธีการนี้สามารถทำได้ .
​นักศึกษาที่เคยพูดกับฉัน หลังจากการบรรยาย" ผมใช้เวลามากเวลาเรียน ซึ่งผมไม่มีโอกาสที่จะเรียนอะไร " ชัดเจนแสดงความไม่พอใจของเขากับปลอกไส้กรอก มุมมองของการศึกษา .
​เขาถูกพวกนั้นกับข้อเท็จจริงอื่น ๆ ด้วย เช่น อาการอาหารไม่ย่อยมวลของวัสดุ ที่เขาไม่มีเวลา ( และให้กำลังใจ ) ที่จะวาด บนทรัพยากรของเขาเอง