I cannot force you to do anything.

I cannot force you to do anything. I'm not sure what you're afraid of, and that's actually somewhat offensive that you say you're scared of having lunch with me. That said, I know you don't mean it that way, so never mind.

I've enjoyed our conversations, in particular being able to honestly share with you my feelings about many things and
not feeling as if I was being judged. Thank you. However, it's hard for me to continue sharing my thoughts and feelings with someone who is apparently too afraid/shy/etc to even see my face. Sorry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่สามารถบังคับให้คุณทำอะไร ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณกลัวและที่จริงค่อนข้างเป็นที่น่ารังเกียจที่คุณบอกว่าคุณกำลังกลัวของการมีอาหารกลางวันกับฉัน ที่กล่าวว่าฉันรู้ว่าคุณไม่ได้หมายความว่ามันเป็นแบบนั้นจึงไม่ทราบ.

ฉันมีความสุขการสนทนาของเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถในการร่วมกันตรงไปตรงมากับคุณความรู้สึกของฉันเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่างและ
ไม่รู้สึกราวกับว่าผมเป็น การตัดสิน ขอขอบคุณคุณแต่มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะดำเนินการต่อการแบ่งปันความคิดและความรู้สึกของฉันกับคนที่เห็นได้ชัดว่ากลัวเกินไป / อาย / ฯลฯ ที่จะได้เห็นหน้าเรา ขอโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่บังคับให้คุณทำอะไร ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณกลัว และก็จริง ๆ แล้วค่อนข้างรำคาญที่คุณบอกว่า คุณกลัวมีอาหารกลางวันด้วย ที่กล่าวว่า ฉันรู้ว่า คุณไม่หมายถึง ว่า วิธี ไม่ให้จิตใจ

ได้สะอาดการสนทนาของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสุจริตอย่างร่วมกับความรู้สึกของฉันเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย และ
ไม่รู้สึกว่าฉันได้ถูกตัดสิน ขอบคุณ อย่างไรก็ตาม คือผมต้องการใช้ความคิดและความรู้สึกของฉันร่วมกันกับบุคคลที่เห็นได้ชัดเกินไปกลัว/อาย/ฯลฯ จะได้เห็นใบหน้าของฉัน ขออภัยด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่สามารถบังคับให้คุณจะทำอะไร ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณกำลังกลัวและจริงๆแล้วนั่นค่อนข้างจะก้าวร้าวซึ่งคุณก็บอกว่าคุณจะกลัวว่าจะมีอาหารกลางวันด้วย ที่กล่าวว่า"ผมรู้ว่าคุณไม่ได้หมายความว่าเป็นวิธีที่ทำให้ไม่เคยใจ.

ผมได้ความเพลิดเพลินใจไปกับการสนทนาของเราในการที่สามารถใช้ร่วมกันกับคุณด้วยความซื่อสัตย์สุจริตความรู้สึกของผมเรื่องจำนวนมากและ
ไม่ได้รู้สึกว่าฉันเป็นผู้ตัดสินเลือกผู้ได้รับ ขอขอบคุณที่คุณแต่ถึงอย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะดำเนินการต่อการแบ่งปันความคิดและความรู้สึกของผมกับใครบางคนที่เห็นได้ชัดว่ามีมากเกินไปกลัว/ขี้อาย/ฯลฯเพื่อดูหน้าของฉัน ขอ อภัย .