The Constitution Treaty of 2004 tha

The Constitution Treaty of 2004 that was rejected in referenda by two member states offered for the first time a clear distinction of EU and member states’ competences. The Lisbon Treaty retained this classification of competences into exclusive, shared and competences where the EU may take action only to support, coordinate or complement member states’ activities. Those areas that are not specifically mentioned in the Treaties remain the responsibility of the member states.

The scope and the use of EU competences are governed by the following guiding principles:

Principle of conferral - it means that power cannot be transferred from member states to the EU without consent of the member states i.e. member states agree to allocate part of their sovereignty and autonomy to the Union’s institutions. Conferral of powers is managed through the treaties.
Principle of subsidiarity – in areas which are not under exclusive EU competence, the EU can take action only where the same objectives cannot be sufficiently achieved by a lower level of governance (member states or subnational levels) and can, thus be better achieved at the EU level.
Principle of proportionality - states that the EU may only do what is necessary, and not more, in order to achieve its objectives.
A special protocol governs the application of the latter two principles.

There are six exclusive competences and in those areas the EU makes legislation and decisions independently. Member states make no decisions and do not interfere with the competence in these matters transferred to the EU. The European Commission has been granted power to issue decisions in these areas. Exclusive competences are:

customs union;
the establishing of the competition rules necessary for the functioning of the internal market;
monetary policy for the Member States whose currency is the euro;
the conservation of marine biological resources under the common fisheries policy;
common commercial policy;
conclusion of an international agreement when its conclusion is provided for in a legislative act of the Union or is necessary to enable the Union to exercise its internal competence.
The vast majority of policies come under the heading of shared competences. In these areas, both member states and the EU have the power to make laws. However, when the EU and its member states share a competence, the member state loses its power to take decisions when the EU has regulated a certain area. According to Article 4 of The Lisbon Treaty, the Union shares competences with the Member States in cases where the Treaties confer on it a competence which falls neither into the category of exclusive EU competences nor into the supportive/coordinating/supplementing competences enumerated in Article 6.

Shared competences apply in the following principal areas: internal market, social policy, for the aspects defined in the Treaty, economic, social and territorial cohesion, agriculture and fisheries (excluding the conservation of marine biological resources), environment, consumer protection, transport, trans-European networks, energy, area of freedom, security and justice and common safety concerns in public health matters. In the areas of research, technological development and space, development cooperation and humanitarian aid, the Union also has competence but the exercise of that competence does not prevent member states from exercising theirs.

The EU can support, co-ordinate or complement the actions of the member states. The EU does not acquire any additional legislative powers insofar as it can act only to support the actions of member states, falling short of harmonization of national law. These areas include: the protection and improvement of human health, industry, culture, tourism, education, youth, sport and vocational training, civil protection (disaster prevention), administrative cooperation etc.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสนอรัฐธรรมนูญสัญญา 2004 ที่ถูกปฏิเสธใน referenda โดยรัฐสมาชิกสองครั้งแรกความแตกต่างที่ชัดเจนของ EU และ competences ของรัฐสมาชิก สนธิสัญญาลิสบอนสะสมประเภทนี้ของ competences เป็นพิเศษ ใช้ร่วมกัน และ competences ที่ EU อาจดำเนินการเพียงเพื่อสนับสนุน ประสานงาน หรือกิจกรรมของรัฐสมาชิกที่เติมเต็ม พื้นที่ที่ไม่เฉพาะระบุไว้ในสนธิสัญญายังคง ความรับผิดชอบของรัฐสมาชิกขอบเขตและการใช้ของ EU competences อยู่ภายใต้หลักการแนวทางต่อไปนี้:หลักการของ conferral - มันหมายความ ว่า พลังงานไม่สามารถโอนย้ายจากรัฐสมาชิก EU โดยไม่ได้รับความยินยอมของรัฐสมาชิกเช่นรัฐสมาชิกตกลงที่จะปันส่วนอำนาจอธิปไตยและอิสระกับสถาบันของสหภาพของพวกเขา Conferral อำนาจถูกจัดการผ่านสนธิสัญญาการ หลักการ subsidiarity-ในพื้นที่ที่ไม่ได้อยู่ภายใต้ความสามารถพิเศษของ EU, EU สามารถใช้การดำเนินการเฉพาะซึ่งวัตถุประสงค์เดียวกันไม่เพียงพอได้ โดยมีระดับการปกครอง (รัฐสมาชิกหรือระดับ subnational) และสามารถ ทำดีได้ในระดับ EUหลักความได้สัดส่วน - ระบุว่า EU อาจเพียงทำสิ่งจำเป็น และไม่ อื่น ๆ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์โพรโทคอพิเศษควบคุมแอพลิเคชันสองหลักหลังมีเฉพาะ competences หก และในพื้นที่ที่ EU ทำให้กฎหมายและการตัดสินใจอย่างอิสระ รัฐสมาชิกไม่ตัดสินใจ และไม่รบกวนความสามารถในเรื่องเหล่านี้ถูกโอนย้ายไปยัง EU คณะกรรมาธิการยุโรปได้รับอนุญาตให้อำนาจในการตัดสินใจปัญหาในพื้นที่เหล่านี้ Competences ร่วมคือ:สหภาพศุลกากรสร้างกฎการแข่งขันที่จำเป็นสำหรับการทำงานของตลาดภายในประเทศนโยบายการเงินของรัฐสมาชิกที่มีสกุลเงินเป็นยูโรการอนุรักษ์ทรัพยากรชีวภาพทางทะเลภายใต้นโยบายประมงทั่วไปนโยบายการค้าทั่วไปบทสรุปของข้อตกลงระหว่างประเทศเมื่อสิ้นสุดการแข่งขันจัดในพระราชบัญญัติสภาสหภาพ หรือจำเป็นต้องเปิดใช้งานสหภาพศักยภาพภายในการออกกำลังกายนโยบายส่วนใหญ่ที่มาภายใต้หัวข้อร่วม competences ในพื้นที่เหล่านี้ รัฐสมาชิกและสหภาพยุโรปมีอำนาจที่จะทำให้กฎหมาย อย่างไรก็ตาม เมื่อ EU และอเมริกาเป็นสมาชิกร่วมกับความสามารถ รัฐสมาชิกสูญเสียพลังงานจะตัดสินเมื่อ EU ได้กำหนดเป็นพื้นที่ ตาม 4 ในบทความของสนธิสัญญาลิสบอน สหภาพร่วม competences กับรัฐสมาชิกในกรณีที่สนธิสัญญาที่ประสาทในความสามารถตรงไม่เป็น competences EU ร่วม หรือ เป็น competences สนับสนุน/ประสานงาน/ใช้ที่ระบุในบทความ 6Competences ร่วมใช้ในพื้นที่หลักต่อไปนี้: ตลาดภายในประเทศ นโยบายสังคม ในด้านกำหนดสนธิสัญญา เศรษฐกิจ สังคม และดินแดนสามัคคี เกษตร และประมง (ไม่รวมการอนุรักษ์ทรัพยากรชีวภาพทางทะเล), สภาพแวดล้อม คุ้มครองผู้บริโภค ขนส่ง เครือข่ายธุรกรรมยุโรป พลังงาน พื้นที่อิสระ ความปลอดภัย และความยุติธรรม และความกังวลด้านความปลอดภัยทั่วไปในเรื่องสาธารณสุข ในด้านการวิจัย พัฒนาเทคโนโลยี และพื้นที่ พัฒนาความร่วมมือ และความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม สหภาพมีความสามารถ แต่แบบฝึกหัดสายที่ป้องกันรัฐสมาชิกจากอุปกรณ์ออกกำลังกายEU สามารถ สนับสนุน ประสาน หรือเติมเต็มการดำเนินการของรัฐสมาชิก EU ไม่ได้รับอำนาจสภาเพิ่มเติมใด ๆ insofar มันสามารถทำหน้าที่เฉพาะการสนับสนุนการดำเนินการของรัฐสมาชิก ล้มขาดปรองดองแห่งชาติกฎหมาย พื้นที่เหล่านี้รวมถึง: การป้องกันและปรับปรุงสุขภาพของมนุษย์ อุตสาหกรรม วัฒนธรรม ท่องเที่ยว การศึกษา เยาวชน ฝึกกีฬา และอาชีพ แพ่งป้องกัน (ป้องกัน) ดูแลความร่วมมือเป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐธรรมนูญสนธิสัญญาของปี 2004 ที่ได้รับการปฏิเสธในประชามติสองประเทศสมาชิกที่นำเสนอเป็นครั้งแรกในความแตกต่างที่ชัดเจนของสหภาพยุโรปและอำนาจรัฐสมาชิก ' สนธิสัญญาลิสบอนสะสมการจัดหมวดหมู่ของการเข้าสู่อำนาจ แต่เพียงผู้เดียวที่ใช้ร่วมกันและความสามารถที่สหภาพยุโรปอาจดำเนินการเท่านั้นที่จะสนับสนุนการประสานงานหรือกิจกรรมเสริมประเทศสมาชิก ' พื้นที่เหล่านั้นที่ไม่ได้กล่าวถึงเฉพาะในสนธิสัญญายังคงอยู่ในความรับผิดชอบของรัฐสมาชิก. ขอบเขตและการใช้อำนาจของสหภาพยุโรปที่มีการควบคุมโดยต่อไปนี้หลักการ: หลักการ conferral - มันหมายความว่าอำนาจไม่สามารถถ่ายโอนจากประเทศสมาชิกกับ สหภาพยุโรปโดยปราศจากความยินยอมของรัฐสมาชิกคือประเทศสมาชิกตกลงที่จะจัดสรรส่วนหนึ่งของอำนาจอธิปไตยและเอกราชของพวกเขาให้กับสถาบันของสหภาพ conferral อำนาจมีการจัดการผ่านสนธิสัญญา. หลักการของ subsidiarity - ในพื้นที่ที่ไม่อยู่ภายใต้ความสามารถของสหภาพยุโรปพิเศษสหภาพยุโรปสามารถดำเนินการได้เฉพาะในกรณีที่วัตถุประสงค์เดียวกันไม่สามารถทำได้อย่างพอเพียงโดยระดับที่ต่ำกว่าของการกำกับดูแล (รัฐสมาชิกหรือระดับ subnational) และสามารถจึงจะประสบความสำเร็จที่ดีขึ้นในระดับสหภาพยุโรป. หลักการสัดส่วน - ระบุว่าสหภาพยุโรปอาจจะทำในสิ่งที่มีความจำเป็นและไม่ได้มากขึ้นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์. โปรโตคอลพิเศษควบคุมแอพลิเคชันของหลังสองหลักการมีหกความสามารถพิเศษและในพื้นที่ดังกล่าวของสหภาพยุโรปจะทำให้การบังคับใช้กฎหมายและการตัดสินใจอย่างอิสระ ประเทศสมาชิกในการตัดสินใจและไม่ยุ่งเกี่ยวกับความสามารถในเรื่องเหล่านี้โอนไปยังสหภาพยุโรป คณะกรรมาธิการยุโรปได้รับอำนาจออกการตัดสินใจในพื้นที่เหล่านี้ ความสามารถพิเศษคือสหภาพศุลกากรกฎการสร้างการแข่งขันที่จำเป็นสำหรับการทำงานของตลาดภายใน; นโยบายการเงินสำหรับประเทศสมาชิกที่มีสกุลเงินยูโร; อนุรักษ์ทรัพยากรทางชีวภาพทางทะเลภายใต้นโยบายประมงร่วมกัน; นโยบายการค้าทั่วไปบทสรุปของข้อตกลงระหว่างประเทศเมื่อข้อสรุปของมันจะถูกบัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติของสหภาพหรือเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะช่วยให้ยูเนี่ยนในการใช้ความสามารถภายใน. ส่วนใหญ่ของนโยบายมาภายใต้หัวข้อความสามารถที่ใช้ร่วมกัน ในพื้นที่เหล่านี้ทั้งในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปและมีพลังที่จะทำให้กฎหมาย แต่เมื่อสหภาพยุโรปและประเทศสมาชิกสามารถแบ่งปันให้รัฐสมาชิกสูญเสียอำนาจในการตัดสินใจเมื่อสหภาพยุโรปได้ควบคุมบางพื้นที่ ตามข้อ 4 ของสนธิสัญญาลิสบอนหุ้นสหภาพอำนาจกับประเทศสมาชิกในกรณีที่สนธิสัญญาหารือกับมันความสามารถซึ่งตรงไม่เป็นหมวดหมู่ของความสามารถของสหภาพยุโรปพิเศษหรือเข้าไปในการสนับสนุน / ประสานงาน / การเสริมสมรรถภาพระบุในข้อ 6 . ความสามารถร่วมกันนำไปใช้ในพื้นที่ที่สำคัญต่อไปนี้: ตลาดภายในนโยบายทางสังคมสำหรับด้านที่กำหนดไว้ในสนธิสัญญา, เศรษฐกิจ, การทำงานร่วมกันทางสังคมและดินแดนการเกษตรและการประมง (ไม่รวมการอนุรักษ์ทรัพยากรทางชีวภาพทางทะเล) สิ่งแวดล้อมการคุ้มครองผู้บริโภค, การขนส่ง เครือข่ายทรานส์ยุโรปพลังงานพื้นที่ของเสรีภาพในการรักษาความปลอดภัยและความยุติธรรมและความกังวลด้านความปลอดภัยที่พบบ่อยในเรื่องสุขภาพของประชาชน ในพื้นที่ของการวิจัยพัฒนาเทคโนโลยีและพื้นที่การพัฒนาความร่วมมือและความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมที่สหภาพนอกจากนี้ยังมีความสามารถ แต่การใช้สิทธิของความสามารถที่ไม่ได้ป้องกันไม่ให้ประเทศสมาชิกจากการออกกำลังกายของพวกเขา. สหภาพยุโรปสามารถสนับสนุนประสานงานหรือเติมเต็มการกระทำของ ประเทศสมาชิก สหภาพยุโรปไม่ได้รับอำนาจนิติบัญญัติเพิ่มเติมใด ๆ ตราบเท่าที่มันสามารถทำหน้าที่เพียงเพื่อที่จะสนับสนุนการกระทำของประเทศสมาชิกลดลงในระยะสั้นของการประสานกันของกฎหมายแห่งชาติ พื้นที่เหล่านี้รวมถึงการป้องกันและการปรับปรุงสุขภาพของมนุษย์อุตสาหกรรมวัฒนธรรม, การท่องเที่ยว, การศึกษาเยาวชนกีฬาและการฝึกอบรมวิชาชีพการป้องกันพลเรือน (การป้องกันภัยพิบัติ) การบริหารความร่วมมืออื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐธรรมนูญของสนธิสัญญา 2004 ที่ถูกปฏิเสธในสิ่งที่สองประเทศสมาชิกเสนอเป็นครั้งแรก แตกต่างที่ชัดเจนของสหภาพยุโรปและประเทศสมาชิกทักษะ . สนธิสัญญาลิสบอนสะสมนี้ประเภทของทักษะเป็นพิเศษ แบ่งปัน และสมรรถภาพที่สหภาพยุโรปจะดำเนินการเพื่อสนับสนุน ประสานงาน หรือกว่าประเทศสมาชิกต่างๆพื้นที่ที่ไม่ได้กล่าวถึงในสนธิสัญญายังคงอยู่ในความรับผิดชอบของสมาชิก

ขอบเขตและการใช้ทักษะของสหภาพยุโรปอยู่ภายใต้หลักการดังต่อไปนี้ :

หลักการ conferral -- มันหมายถึงอำนาจ ไม่สามารถโอนย้ายจากประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป โดยปราศจากความยินยอมของสมาชิก เช่นประเทศสมาชิกตกลงที่จะจัดสรรส่วนหนึ่งของอำนาจอธิปไตยและเอกราชจากสหภาพสถาบัน conferral อำนาจจัดการผ่านสนธิสัญญา .
หลักการ subsidiarity –ในพื้นที่ซึ่งไม่ได้อยู่ภายใต้ความสามารถ EU แบบเอกสิทธิ์เฉพาะบุคคลสหภาพยุโรปจะดำเนินการก็ต่อเมื่อวัตถุประสงค์เดียวกันไม่เพียงพอได้ โดยลดระดับธรรมาภิบาล ( ประเทศสมาชิกหรือระดับ subnational ) และสามารถจึงจะดีขึ้นได้ในระดับ EU
หลักความได้สัดส่วน - ระบุว่า อียูอาจจะทำในสิ่งที่จำเป็น และไม่เพิ่มเติม เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ .
โปรโตคอลพิเศษ ควบคุมการหลังสองหลักการ

มีหกด้าน และเฉพาะในพื้นที่เหล่านั้น สหภาพยุโรป ทำให้กฎหมายและการตัดสินใจเป็นอิสระ รัฐสมาชิกให้ไม่มีการตัดสินใจ และไม่กระทบกับความสามารถในเรื่องเหล่านี้โอนไปยัง EU คณะกรรมาธิการยุโรปได้รับอำนาจในการตัดสินใจกับปัญหาในพื้นที่เหล่านี้ทักษะพิเศษ :


การจัดตั้งสหภาพศุลกากร ; กฎกติการการแข่งขันที่จำเป็นสำหรับการทำงานของตลาดภายใน ;
นโยบายการเงินสำหรับประเทศสมาชิกที่มีสกุลเงินเป็นยูโร ;
การอนุรักษ์ทรัพยากรชีวภาพทางทะเลภายใต้นโยบายประมงร่วมนโยบายเชิงพาณิชย์ทั่วไป

; ;บทสรุปของข้อตกลงนานาชาติเมื่อสรุปของมันไว้ในพระราชบัญญัติกฎหมายของสหภาพหรือจำเป็นเพื่อให้สหภาพเพื่อการออกกำลังกายของความสามารถภายใน
ส่วนใหญ่ของนโยบายมาภายใต้หัวข้อแบ่งปันทักษะ . ในพื้นที่เหล่านี้ ทั้งสมาชิก และอียูมีอำนาจที่จะทำให้กฎหมาย อย่างไรก็ตาม เมื่ออียูและประเทศสมาชิกใช้ความสามารถสมาชิกของรัฐสูญเสียพลังงานเพื่อใช้ในการตัดสินใจเมื่อสหภาพยุโรปได้ควบคุมพื้นที่แน่นอน ตามข้อ 4 ของสนธิสัญญาลิสบอน สหภาพด้านหุ้นกับประเทศสมาชิกในกรณีที่สนธิสัญญาปรึกษาแล้วความสามารถที่อยู่ทั้งในประเภทเฉพาะด้านหรือในสหภาพยุโรปสนับสนุน / ประสานงาน / เสริมทักษะที่ระบุในข้อ 6 .

ใช้สมรรถภาพใช้ในต่อไปนี้พื้นที่หลัก : นโยบายสังคมตลาด ภายใน ในลักษณะที่กำหนดไว้ในสนธิสัญญา เศรษฐกิจ การสังคม และน่าน การเกษตรและการประมง ( ไม่รวมการอนุรักษ์ทรัพยากรชีวภาพทางทะเล ) , สิ่งแวดล้อม , การคุ้มครองผู้บริโภค , การขนส่ง , trans ยุโรปเครือข่าย , พลังงาน , พื้นที่ว่าง ,ความปลอดภัยและความยุติธรรมและทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในเรื่องสาธารณสุข ในพื้นที่ของการวิจัย พัฒนาเทคโนโลยีและพื้นที่การพัฒนาความร่วมมือ และความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม , สหภาพ ก็มีความสามารถ แต่ใช้ความสามารถไม่ได้ป้องกันสมาชิกจากการออกกำลังกายแบบนี้

EU สามารถสนับสนุน ประสานงาน หรือเสริมการกระทำของรัฐสมาชิกอียูไม่ได้รับอำนาจการออกกฎหมายเพิ่มเติมใด ๆตราบเท่าที่มันสามารถแสดงเฉพาะเพื่อสนับสนุนการกระทำของรัฐสมาชิก ล้มสั้นของการประสานกันของกฎหมายแห่งชาติ พื้นที่เหล่านี้รวมถึงการป้องกันและปรับปรุงสุขภาพของมนุษย์ อุตสาหกรรม วัฒนธรรม การท่องเที่ยว การศึกษา เยาวชน ฝึกอบรม กีฬาและอาชีพคุ้มครองพลเรือน ( การป้องกันภัยพิบัติ ) , การบริหารความร่วมมือฯลฯ