The day the Summer Solstice arrives

The day the Summer Solstice arrives, our corner of the universe seems to hold its breath. Then it lets go with one long, smooth sigh that gives way to sprinklers chugging, swing sets creaking, and the endless whispering of the fir branches. All this we expect. Year after year. What we didn’t expect was the arrival of the Boar.
I live in a neighborhood perched in the treetops above a small city, a capital city, Olympia. Our houses are comfortable—some charming, some bleak. Most were built between the two World Wars, so we all are sympathetic to rotting floor joists and crumbling chimneys. They are small with generous lawns and porches. They have been here since the largest employer, the state government, competed with the other large employer, the Olympia Brewing Company. Yes, I grew up in a town where beer and politics went hand in hand and no one raised an eyebrow.
On the night of the Summer Solstice, I sat on my grandparent’s porch reading the town newspaper. I liked the stories about places I knew; I could close my eyes and smell the onion bagels at Otto’s bakery downtown or feel the pelting sprayer heads when they all burst up from the ground drenching me at the Sprinkler Park. Next door, Arthur Graves sat silently on his porch swing. He moved it just enough so that the chains wouldn’t squeak.
Finally at ten o’clock, the air around me began to turn dusky. I could swing my arms through it like hands in water; they would appear and disappear while the tired, setting sun cast shadows. My cat, Annie, rubbed against my stubbly knees, turning figure eights and purring like a proud tigress.
There was no rustling of bushes or padding

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันครีษมายันม​​าถึงมุมของเราของจักรวาลที่ดูเหมือนว่าจะกลั้นลมหายใจของ แล้วก็ให้ไปกับหนึ่งยาวถอนหายใจเรียบที่ให้วิธีการ chugging หัวฉีด, ชุดแกว่งลั่นดังเอี๊ยดและกระซิบไม่มีที่สิ้นสุดของสาขาเฟอร์ ทั้งหมดนี้เราคาดว่า ปีแล้วปีเล่า สิ่งที่เราไม่ได้คาดหวังคือการมาถึงของหมูป่า.
i อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงที่ตั้งอยู่ในยอดไม้เหนือเมืองขนาดเล็กที่เมืองหลวง, โอลิมเปีย บ้านของเรามีความสะดวกสบายบางอย่างที่มีเสน่ห์บางอย่างเยือกเย็น ส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อให้เราทุกคนมีความเห็นอกเห็นใจที่จะเน่าเปื่อยไม้พื้นและบี้ปล่องไฟ พวกเขาจะมีขนาดเล็กที่มีสนามหญ้าที่ใจกว้างและซุ้ม พวกเขาได้รับที่นี่ตั้งแต่นายจ้างที่ใหญ่ที่สุดของรัฐบาลรัฐแข่งขันกับนายจ้างขนาดใหญ่อื่น ๆ ของ บริษัท เบียร์โอลิมเปีย ใช่ผมเติบโตขึ้นมาในเมืองที่เบียร์และการเมืองไปจับมือและไม่มีใครยกคิ้ว.
ในคืนฤดูร้อนที่ฉันนั่งอยู่บนระเบียงปู่ย่าตายายของฉันอ่านหนังสือพิมพ์เมือง ฉันชอบเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่ที่ฉันรู้ว่า;ฉันสามารถปิดตาของฉันและกลิ่นหอมเบเกิลที่ otto ของเบเกอรี่ในเมืองหรือรู้สึกว่าการขว้างปาหัวพ่นสารเคมีเมื่อพวกเขาทั้งหมดออกมาขึ้นมาจากพื้นดินเปียกชุ่มฉันที่สวนสาธารณะฉีด ประตูถัดไปหลุมฝังศพ arthur นั่งเงียบบนชิงช้าระเบียงของเขา เขาย้ายไปอยู่มันก็เพียงพอเพื่อให้เครือข่ายจะไม่รับสารภาพ.
ในที่สุดที่ 10:00 อากาศรอบตัวฉันเริ่มที่จะเปิดคล้ำฉันสามารถแกว่งแขนของฉันผ่านมันเหมือนมือในน้ำที่พวกเขาจะปรากฏขึ้นและหายไปในขณะที่เบื่อการตั้งค่าดวงอาทิตย์เงา แมวของฉัน, แอนนี่, ลูบกับหัวเข่าของฉัน stubbly เปลี่ยนรูปแปดและ purring เหมือนเสือตัวเมียภูมิใจ.
มีพึมพำมาจากพุ่มไม้หรือไม่มีช่องว่างภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันครีษมายันหมายถึง มุมของจักรวาลของเราน่าจะ เก็บลมหายใจของ แล้ว จะให้ไปกับหนึ่งแยกกันยาว ราบรื่นที่จะดับเพลิง chugging, creaking ชุดชิงช้า และวิสเปอริ่งที่สิ้นสุดของเฟอร์สาขา ทั้งหมดนี้เราคาดว่า ปี สิ่งที่เราไม่ได้คาดหวังได้ถึงการมาถึงของหมู
ฉันอาศัยอยู่ในละแวกนั้นตั้งอยู่ในทรีท็อปส์เหนือเมืองขนาดเล็ก เมืองหลวง โอลิมเปีย บ้านอยู่สบาย — บางเสน่ห์ เยือกเย็นบาง ส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นระหว่างสองโลกสงคราม ดังนั้นเราจะเห็นอกเห็นใจหึ่งชั้น joists และ crumbling ปล่องไฟ พวกเขามีขนาดเล็กที่ มีสนามหญ้ากว้างและ porches พวกเขาได้รับที่นี่เนื่องจากนายจ้างที่ใหญ่ที่สุด รัฐ ร่วมแข่งขันกับที่อื่น ๆ ขนาดใหญ่นาย โอลิมเปีย ววิ่ง ใช่ ฉันเติบโตขึ้นในเมืองเบียร์และการเมืองไปในที่ และไม่มีใครยกคิ้วเป็นการ
ในคืนร้อนอายัน ฉันนั่งบนระเบียงของปู่ย่าตายายของฉันอ่านหนังสือพิมพ์การเมือง ผมชอบเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่ฉันรู้ ฉันสามารถปิดตา และกลิ่นเบเกิลหอมที่เบเกอรี่ของออทโทดาวน์ทาวน์ หรือรู้สึกหัวกระบอกฉีด pelting เมื่อพวกเขาทั้งหมดออกมาจากพื้นดินเล่นฉันพาร์คป้องกันอัคคีภัย ประตูถัดไป สุสานอาเทอร์นั่งเงียบ ๆ บนชิงช้าระเบียงของเขา เขาย้ายเพียงพอเพื่อให้โซ่จะไม่สารภาพ
สุดท้าย ที่สิบโมง อากาศรอบตัวเริ่มเปิด dusky ฉันสามารถแกว่งแขนผ่านได้เช่นมือน้ำ พวกเขาจะปรากฏ และหายไปในขณะที่เหนื่อย ตั้งอาทิตย์ทอดเงา แมวของฉัน แอนนี่ rubbed กับหัวเข่าของฉัน stubbly เปิดรูป eights และ purring เช่นความภูมิใจ tigress.
มีไม่มี rustling ของพุ่มไม้หรือระยะห่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่จัดงาน Summer Solstice ที่มาถึงมุมของเราของจักรวาลที่ดูเหมือนจะกลั้นหายใจของพื้นที่ จากนั้นจึงช่วยให้ไปกับหนึ่งถอนใจได้อย่างราบรื่นไม่ว่าจะช่วยให้การตั้งค่าเครื่องดักไอน้ำและควันไฟ chugging แกว่งไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเสียงและเสียงกระซิบของสาขาต้นสน เราทั้งหมดคาดหวัง ปีหลังจากปีที่แล้ว สิ่งที่เราไม่ได้คาดหวังว่าจะมาถึงของหมูป่าที่.
ผมอยู่ในเขตพื้นที่ที่แทรกตัวอยู่ในเส้นทางบนยอดไม้ในระดับความสูงที่เมืองขนาดเล็กเมืองหลวงแห่งโอลิมเปีย. บ้านของเรามีความสะดวกสบาย - บางอย่างมีเสน่ห์สวยงามบางคนเศร้า ส่วนมากได้ถูกสร้างขึ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองดังนั้นเราทุกคนรู้สึกเห็นอกเห็นใจเน่า joists ชั้นและพังทลายปล่องไฟ ห้องพักมีขนาดเล็กพร้อมด้วยระเบียงและสนามหญ้าอันเขียวชอุ่มขนาดกว้างขวาง ห้องพักได้รับที่นี่ตั้งแต่นายจ้างที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของรัฐบาลของรัฐที่เข้าแข่งขันกับบริษัทขนาดใหญ่อื่นๆที่บริษัทโอลิมเปียการต้มกาแฟได้ ใช่ผมเติบโตขึ้นมาในเมืองที่การเมืองเบียร์และมือไปอยู่ในมือและไม่มีใครยกคิ้ว.
ในคืนที่จัดงาน Summer Solstice ที่ผมนั่งอยู่บนระเบียงของปู่ย่าตายายอ่านหนังสือพิมพ์เมือง ผมชอบเรื่องของสถานที่ต่างๆผมรู้ว่าฉันไม่สามารถหลับตาและมีกลิ่นหอมเกิ้ลหอมหัวใหญ่ที่ร้านเบเกอรี่ของ Otto ย่านธุรกิจหลัก Downtown หรือความรู้สึกหัวกระบอกฉีดตกกราวเมื่อพวกเขาทั้งหมดก็โพล่งออกมาได้จาก drenching ล่างผมที่หัวฉีดน้ำอัตโนมัติ Park ถัดไปประตูอาร์เธอร์หลุมศพนั่งเงียบอยู่บนชิงช้าหน้าระเบียงบ้านของเขา เขาได้ย้ายไปอยู่ที่เพียงพอดังนั้นที่โซ่ตรวนจะไม่รอดอย่างหวุดหวิด.
สุดท้ายที่สิบ O ' clock อากาศรอบผมเริ่มหมุนขมุกขมัวฉันไม่สามารถชิงช้าแขนของผมผ่านไปได้เหมือนกับมือในน้ำจะปรากฏขึ้นและหายไปในขณะที่พระอาทิตย์ตกดินการตั้งค่าเหนื่อยที่ทอดเงา แมวของฉันแอนนี่ก็ถูกับเข่าของผมบางครั้งผู้หญิงก็เป็นแบบนี้การเปิดส่วนแปดรูปกระหึมเหมือนผู้หญิงร้ายและความ ภาคภูมิใจ .
ไม่มีพุ่มของแผ่นรองหรือพุ่มไม้