It's almost impossible to miss the

It's almost impossible to miss the huge portrait of her, wearing a lavish gown and generous make-up, on the side of many a Cherdchai bus all over the country. 

The billionaire inter-provincial bus operator Suchinda Cherdchai shrugs when her mobile self-publicity becomes the talk of the town, saying it's all part of the plan.

"If the bus drivers see my face all the time, they won't dare do anything wrong," says the 78-year-old transport tycoon.

Mrs Suchinda, alias Jeh Kiew, also the president of the Thai Bus Operators Association, is known for her bold and blunt character, especially when it comes to disagreements between bus operators and the authorities over fares.

Recently she again wrestled with the Transport Ministry over demands that bus operators reduce their city and inter-provincial fares amid continuous falling oil prices.

After several meetings, Jeh Kiew eventually agreed to reduce fares by two satang a kilometre. 

"We weren't allowed to raise the fares when oil prices went up," she argues. "So of course we don't want to reduce them when oil prices go down, as we've kept them unchanged for the past seven years."

Dressed in a flower-print shirt and dark blue suit, Jeh Kiew has inspired the public with her rags-to-riches tale. At the same time, though, many have labelled her a "stingy" woman — a criticism she wears as a badge of honour.
"'Stingy' is my middle name," she admits proudly. "If I weren't like this, I wouldn't get rich."

Perhaps growing up in poverty and struggling to help bring up a big family explains her frugal nature. Impoverishment was what also drove her to the fame and fortune that she has achieved today. Understanding how it feels to be poor and despite her thrift, she says she gives to charity and her lifelong ambition is to set up a foundation one day.

A Thai-Chinese, Jeh Kiew was born in Nakhon Ratchasima into a family of 10 siblings with her mother as the only breadwinner. She was forced to drop out of school at the age of nine to start working to earn money. She has never stopped working since.

The young Jeh Kiew took any job available, from selling drinking water, desserts, groceries and lottery result sheets, to carrying 50 kilogrammes of rice to buyers every day. She vividly recalls the accident that cost her her right ring finger as she helped her father mill flour for sale.

She later opened a sewing shop and her own small sewing school. That was the beginning of a better life financially for her and the family.

"I fear poverty," she says repeatedly, "so making money, spending it wisely and saving it is forever my motto. And that's what I've been preaching to my children." 

At age 19, Jeh Kiew got married and started a truck body manufacturing business with her husband.

In 1971, the couple began to explore bus body-making and transport ventures. From humble origins with only two buses in service, Jeh Kiew's transport empire grew into the country's biggest operator with 1,000 buses across four regions.

At present, 3,000 drivers are employed in Cherdchai's buses. To keep costs down, drivers don't get a monthly salary but instead are paid daily wages calculated from the number of trips they drive. There is no overtime pay, but drivers are covered by social security as required by law.

Harsh though it sounds, she says she gives them a second chance when they do something wrong by talking and correcting their errors. It's not easy to manage a large number of male workers.

"You can't expect everyone to be perfect and make no mistakes."

Apart from Cherdchai buses, her businesses now include bus body-making and sales, Japanese and luxury car sales, and car financing. 

Jeh Kiew says the bus transport business makes less money than the others. Moreover, she complains that income has continued to dwindle over the past several decades with the rising number of competitors offering similar services: public vans and pickup trucks, taxis, even the emergence of low-cost airlines.

The government's infrastructure development projects, she adds, will further worsen her business.

Recently she lodged a complaint with the Transport Ministry that the budget airlines' fares were so low, they were rendering her bus transport non-competitive.  

"Our revenue has fallen by about 50% over many years," Jeh Kiew laments, adding that she will launch a low-cost bus service with cheaper fares to compete with rivals.  

She is also in talks with officials to put her company under the Land Transport Department's umbrella.

"All I want to do is provide Thais the best transport services," she says. "But if the business suffers too much, one day I may consider quitting. Anything that rises can fall — just like a human being."

Today the billionaire is more than proud of her hard work and multi-billion-baht transport empire. She has collected money through continuous acquisition of land but says she never counted the number of plots. She reckons they would be worth billions if sold.

While most of her work these days has been passed on to her four children, Jeh Kiew never really works hands off. The lady wakes early in the morning and does not finish working until 4am — a routine she says she has maintained throughout her life.

"I like working and I work 365 days a year," she says proudly, "and I don't plan to retire. That's because I love money and I love counting it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นไปไม่ได้เกือบจะพลาดภาพเหมือนขนาดใหญ่ของเธอ สวมชุดฟุ่มเฟือยและแต่งหน้าใจดี หลายด้านของรถเชิดทั่วประเทศ ตัวดำเนินการโดยสาร billionaire สุจินดาเชิดเทปซีดเมื่อเธอเองประชาสัมพันธ์เคลื่อนพูดเมือง บอกว่า มันเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ"ถ้าพนักงานขับรถเมล์มองเห็นใบหน้าของฉันตลอดเวลา พวกเขาจะไม่กล้าทำอะไรผิด กล่าวว่า ผู้ประกอบการขนส่งอายุ 78 ปีนางสุจินดา นามแฝงเจะห์เขียว นายกสมาคมผู้ประกอบการไทยของรถ เป็นหนึ่งในอักขระของเธอหนา และทื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงความขัดแย้งระหว่างผู้ประกอบการขนส่งและเจ้าหน้าที่มากกว่าค่าโดยสารล่าสุด เธออีกครั้ง wrestled กับกระทรวงคมนาคมมากกว่าความต้องการที่ผู้ประกอบการขนส่งลดราคาค่าโดยสารของเมืองและภูมิภาคระหว่างท่ามกลางราคาน้ำมันลดลงต่อเนื่องหลังจากการประชุมหลาย เจะห์เขียวในที่สุดตกลงจะลดอัตราค่าโดยสาร 2 สตางค์ ต่อกิโลเมตร "เราไม่ได้โก่งค่าโดยสารเมื่อราคาน้ำมันขึ้นไป เธอจน "ดังนั้นแน่นอนเราไม่ต้องการลดนั้นเมื่อราคาน้ำมันลง เราได้เก็บให้เท่าเดิมผ่านมาเจ็ดปี"แต่งในดอกไม้พิมพ์เสื้อและสูทสีน้ำเงินเข้ม เขียวเจะห์เป็นแรงบันดาลใจสาธารณะกับผ้าขี้ริ้วริชเชสเรื่องของเธอ ในเวลาเดียวกัน แม้ว่า หลายมี labelled เธอผู้หญิง "stingy" — วิจารณ์ที่เธอสวมเป็นป้ายเกียรติเธอ "'stingy' เป็นชื่อกลางของฉัน ยอมรับภูมิใจ "ถ้าฉันไม่เช่นนี้ ฉันจะไม่ได้รวย"อาจเติบโตขึ้นในความยากจน และดิ้นรนเพื่อช่วยชุบใหญ่อธิบายลักษณะของเธอที่ประหยัด Impoverishment มีอะไรยังขับรถของเธอเพื่อชื่อเสียงและโชคที่เธอได้รับวันนี้ เข้าใจว่ารู้สึกว่าจะยากจน และแม้เกี่ยวกับภัตตาคารของเธอ เธอกล่าวว่า เธอให้เป็นการกุศล และความใฝ่ฝันของเธอรองจะตั้งเป็นมูลนิธิหนึ่งวันไทยจีน เจะห์เขียวเกิดในนครราชสีมาในครอบครัวของพี่น้อง 10 กับแม่ของเธอเป็นผู้เดียว เธอถูกบังคับให้ปล่อยออกจากโรงเรียนอายุเก้าเริ่มทำงานหาเงิน เธอไม่เคยได้หยุดทำงานตั้งแต่เขียวเจะห์หนุ่มเอางานใด ๆ พร้อมใช้งาน จากการขายน้ำดื่ม ขนมหวาน ร้านขายของชำ และ แผ่นผลสลากกินแบ่ง การถือครอง 50 kilogrammes ข้าวกับผู้ซื้อทุกวัน เธอเรียกคืนอุบัติเหตุที่เธอนิ้วขวาของเธอเธอช่วยเหลือเธอแป้งโรงสีพ่อขาย ภายนอกอย่างชัดเจนภายหลังเธอเปิดร้านเย็บผ้าและจักรเย็บผ้าขนาดเล็กโรงเรียนของตนเอง ที่จุดเริ่มต้นของชีวิตดีขึ้นทางการเงินสำหรับเธอและครอบครัวได้"ฉันกลัวความยากจน เธอกล่าวซ้ำ ๆ "เพื่อทำเงิน ใช้จ่ายอย่างชาญฉลาด และบันทึกได้ตลอดคำขวัญของฉัน และก็อะไรฉันได้ถูกเทศน์ลูกๆ" ที่อายุ 19 เจะห์เขียวได้แต่งงาน และเริ่มต้นตัวรถบรรทุกผลิตธุรกิจกับสามีในปี 1971 คู่เริ่มสำรวจกิจการทำให้ร่างกายและขนส่งรถโดยสารประจำทาง จากจุดเริ่มต้นยังไงก็มีการเดินทางเพียงสองในบริการ จักรวรรดิเจะห์เขียวขนส่งโตเป็นตัวที่ใหญ่ที่สุดของประเทศมีการเดินทาง 1000 ทั่ว 4 ภาคปัจจุบัน ไดรเวอร์ 3000 รับผิดรถของเชิด เพื่อให้ต้นทุนลง โปรแกรมควบคุมไม่ได้รับเงินเดือนรายเดือน แต่จะจ่ายแทน ค่าจ้างรายวันคำนวณจากจำนวนเที่ยวที่ขับรถ มีค่าจ้างล่วงเวลาไม่ แต่โปรแกรมควบคุมครอบคลุม โดยสังคมตามกฎหมายรุนแรงแม้ว่าจะเสียง เธอบอกเธอให้พวกเขามีโอกาสที่สองเมื่อพวกเขาทำสิ่งที่ผิด โดยการพูด และการแก้ไขข้อผิดพลาดของพวกเขา ไม่ต้องจัดการจำนวนมากของคนทำงานชาย"คุณไม่คาดว่าทุกคนจะสมบูรณ์แบบ และทำผิดพลาดไม่"จากรถเชิด ธุรกิจของเธอตอนนี้มีรถร่างกายทำขาย ญี่ปุ่นและขายรถหรู รถเงินและ เจะห์เขียวกล่าวว่า ธุรกิจขนส่งรถบัสทำให้เงินน้อยกว่าคนอื่น ๆ นอกจากนี้ เธอบ่นว่า รายได้ได้อย่างต่อเนื่องเพื่อโอกาสผ่านมาหลายทศวรรษ มีบริการคล้ายคู่แข่งเพิ่มขึ้น: สาธารณะรถตู้และรถบรรทุกรถกระบะ รถแท็กซี่ แม้แต่การเกิดขึ้นของสายการบินต้นทุนต่ำโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาล เขาเพิ่ม จะเพิ่มเติม worsen ธุรกิจของเธอล่าสุดเธอต่อศาลร้องเรียนกับกระทรวงคมนาคมที่ค่าโดยสารการบินงบประมาณต่ำมาก พวกเขาได้แสดงขนส่งรถของเธอไม่ใช่การแข่งขัน "รายได้ของเราลดลงโดยประมาณ 50% เกินหลายปี เขียวเจะห์ laments เพิ่มที่ เธอจะเปิดตัวรถต้นทุนต่ำบริการ ด้วยราคาค่าโดยสารถูกกว่าให้สามารถแข่งขันกับคู่แข่ง เธออยู่ยังเจรจากับเจ้าหน้าที่ให้บริษัทของเธอภายใต้ร่มของกรมขนส่งที่ดิน"ทั้งหมดที่ต้องการทำเป็นคนไทยให้บริการขนส่งดีที่สุด เธอกล่าวว่า "แต่ถ้าธุรกิจ suffers มากเกินไป วันหนึ่งอาจพิจารณาออกจากกัน สิ่งที่เพิ่มขึ้นสามารถลดลงซึ่งเหมือนเป็นมนุษย์ได้ "วันนี้สนับสนุนเป็นเศรษฐีเป็นมากกว่าความภาคภูมิใจของเธอทำงานหนักและจักรวรรดิ multi-billion บาทขนส่ง เธอได้รวบรวมเงินซื้อที่ดินอย่างต่อเนื่องผ่าน แต่ว่า เธอไม่เคยนับจำนวนผืน นาง reckons พวกเขาอาจจะมีมูลค่าพันล้านถ้าขายในขณะที่ส่วนใหญ่ของการทำงานของเธอวันนี้ถูกแล้วบนกับลูกสี่ เขียวเจะห์ทำมือไม่เคยปิด ผู้หญิงกลับเช้าตรู่ และจบทำงานจนถึง 4 น. — ประจำเธอกล่าวว่า เธอได้เก็บตลอดชีวิตของเธอ"ชอบทำงาน และทำงาน 365 วันต่อปี เธอกล่าวภูมิใจ "และฉันไม่ได้วางแผนเพื่อเกษียณ ก็ เพราะรักเงินรักนับว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพลาดภาพขนาดใหญ่ของเธอสวมใส่ชุดฟุ่มเฟือยและการแต่งหน้าใจกว้างในด้านของหลายรถบัสเชิดชัยทั่วประเทศ.  มหาเศรษฐีรถโดยสารประจำทางระหว่างจังหวัดประกอบสุจินดาเชิดชัยยักไหล่เมื่อมือถือของเธอการประชาสัมพันธ์ตัวเอง กลายเป็นพูดของเมืองบอกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของแผนทั้งหมด. "ถ้าขับรถเห็นใบหน้าของฉันตลอดเวลาที่พวกเขาจะไม่กล้าทำอะไรผิด" กล่าวว่าผู้ประกอบการขนส่ง 78 ปี. นางสุจินดา, นามแฝงเจ๊ะกิ่วยังประธานของรถประจำทางสมาคมไทยผู้ประกอบการเป็นที่รู้จักกันสำหรับตัวอักษรตัวหนาและทื่อของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงความขัดแย้งระหว่างผู้ประกอบการรถโดยสารและเจ้าหน้าที่กว่าค่าโดยสาร. เมื่อเร็ว ๆ นี้เธออีกครั้งปล้ำกับกระทรวงการขนส่งความต้องการที่รถบัส ผู้ประกอบการลดเมืองของพวกเขาและอัตราค่าโดยสารระหว่างจังหวัดท่ามกลางราคาน้ำมันที่ลดลงอย่างต่อเนื่อง. หลังจากการประชุมหลายเจ๊ะเขียวในที่สุดก็ตกลงที่จะลดค่าโดยสารสองสตางค์ต่อกิโลเมตร.  "เราไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นค่าโดยสารในขณะที่ราคาน้ำมันก็ขึ้นไป" เธอ ระบุ "ดังนั้นแน่นอนว่าเราไม่ต้องการที่จะลดพวกเขาในขณะที่ราคาน้ำมันลงไปในขณะที่เราได้เก็บไว้ไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับที่ผ่านมาเจ็ดปี." ในชุดเสื้อดอกไม้พิมพ์และชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม, เขียวเจ๊ะมีแรงบันดาลใจของประชาชน กับ rags เพื่อความร่ำรวยเรื่องราวของเธอ ในขณะเดียวกันแม้ว่าจะมีหลายคนที่มีข้อความของเธอ "ตระหนี่" ผู้หญิง -. วิจารณ์เธอสวมเป็นเครื่องหมายแห่งเกียรติยศ"ตระหนี่ 'เป็นชื่อกลางของฉัน" เธอยอมรับอย่างภาคภูมิใจ "ถ้าผมไม่ได้ชอบแบบนี้ผมจะไม่ได้รับที่อุดมไปด้วย." บางทีอาจจะเติบโตขึ้นมาในความยากจนและการดิ้นรนที่จะช่วยนำขึ้นครอบครัวใหญ่อธิบายธรรมชาติประหยัดของเธอ ความยากจนคือสิ่งที่ยังขับรถของเธอเพื่อชื่อเสียงและโชคลาภที่เธอได้ประสบความสำเร็จในวันนี้ การทำความเข้าใจว่ามันรู้สึกจะเป็นคนยากจนและแม้จะมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเธอเธอบอกว่าเธอจะช่วยให้เพื่อการกุศลตลอดชีวิตและความใฝ่ฝันของเธอคือการตั้งค่ารากฐานที่วันหนึ่ง. ไทยจีน, เจ๊ะกิ่วเกิดในจังหวัดนครราชสีมาในครอบครัวของพี่น้อง 10 คนด้วย แม่ของเธอเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวเท่านั้น เธอถูกบังคับให้ออกจากโรงเรียนตอนอายุสิบเก้าที่จะเริ่มต้นการทำงานจะได้รับเงิน เธอไม่เคยหยุดทำงานตั้งแต่. หนุ่มเจ๊ะกิ่วเอางานใด ๆ ที่พร้อมใช้งานจากการขายน้ำดื่ม, ขนมหวาน, ร้านขายของชำและแผ่นผลการจับสลากเพื่อให้การดำเนินการ 50 กิโลกรัมข้าวให้กับผู้ซื้อทุกวัน เธอเล่าว่าเต็มตาอุบัติเหตุที่ค่าใช้จ่ายของเธอนิ้วนางข้างขวาของเธอขณะที่เธอช่วยแป้งโรงสีพ่อของเธอเพื่อขาย. หลังจากนั้นเธอก็เปิดร้านเย็บผ้าและเย็บผ้าขนาดเล็กโรงเรียนของเธอเอง นั่นคือจุดเริ่มต้นของชีวิตที่ดีขึ้นทางการเงินสำหรับเธอและครอบครัว. "ฉันกลัวความยากจน" เธอกล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีก "ดังนั้นการทำเงินใช้จ่ายอย่างชาญฉลาดและประหยัดมันเป็นคำขวัญของฉันตลอดไป. และนั่นคือสิ่งที่ฉันได้รับพระธรรม ลูก ๆ ของฉัน. "  ตอนอายุ 19 เจ๊ะกิ่วได้แต่งงานและเริ่มการผลิตรถบรรทุกร่างกายทางธุรกิจกับสามีของเธอ. ในปี 1971 ทั้งคู่เริ่มที่จะสำรวจการทำร่างกายรถบัสและกิจการขนส่ง จากต้นกำเนิดที่อ่อนน้อมถ่อมตนมีเพียงสองรถโดยสารให้บริการในจักรวรรดิขนส่งเจ๊ะเขียวเติบโตเป็นผู้ประกอบการที่ใหญ่ที่สุดของประเทศที่มี 1,000 รถข้ามสี่ภูมิภาค. ในปัจจุบัน 3,000 คนขับรถที่ถูกว่าจ้างในรถเชิดชัยฯ เพื่อให้ค่าใช้จ่ายลงไดรเวอร์ไม่ได้รับเงินเดือนเป็นรายเดือน แต่จะได้รับเงินค่าจ้างรายวันคำนวณจากจำนวนของการเดินทางพวกเขาขับรถ มีการจ่ายค่าล่วงเวลาไม่เป็น แต่คนขับรถได้รับความคุ้มครองจากประกันสังคมตามที่กฎหมายกำหนด. รุนแรง แต่เสียงเธอบอกว่าเธอจะช่วยให้พวกเขามีโอกาสที่สองเมื่อพวกเขาทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องโดยการพูดคุยและแก้ไขข้อผิดพลาดของพวกเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายในการจัดการจำนวนมากของแรงงานชาย. "คุณไม่สามารถคาดหวังว่าทุกคนจะเป็นที่สมบูรณ์แบบและทำผิดพลาด no." นอกเหนือจากรถเชิดชัยธุรกิจของเธอตอนนี้รวมถึงการทำร่างกายและยอดขายรถบัส, ญี่ปุ่นและความหรูหราขายรถ และสินเชื่อรถยนต์.  เจ๊ะเขียวกล่าวว่าธุรกิจขนส่งรถบัสทำให้เงินน้อยกว่าคนอื่น ๆ นอกจากนี้เธอบ่นว่ารายได้อย่างต่อเนื่องที่จะลดน้อยลงในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมามีจำนวนที่เพิ่มขึ้นของคู่แข่งนำเสนอบริการที่คล้ายกัน:. รถตู้สาธารณะและรถกระบะรถแท็กซี่แม้การเกิดขึ้นของสายการบินต้นทุนต่ำโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาลที่เธอจะเพิ่ม ต่อไปจะเลวลงธุรกิจของเธอ. เมื่อเร็ว ๆ นี้เธอยื่นคำร้องต่อกระทรวงคมนาคมว่างบประมาณค่าโดยสารสายการบินอยู่ในระดับต่ำเพื่อให้พวกเขาได้รับการแสดงผลรถขนส่งของเธอที่ไม่ใช่การแข่งขัน.   "รายได้ของเราได้ลดลงประมาณ 50% ในช่วงหลายปีที่ผ่าน" เจ๊ะกิ่ววายเพิ่มว่าเธอจะเปิดตัวบริการรถต้นทุนต่ำด้วยอัตราค่าโดยสารที่ถูกกว่าการแข่งขันกับคู่แข่ง.   นอกจากนี้เธอยังอยู่ในการเจรจากับเจ้าหน้าที่ที่จะนำ บริษัท ของเธอภายใต้ร่มของกรมขนส่งทางบกของ. "ทั้งหมดที่ฉันต้องการจะทำคือให้คนไทย การบริการขนส่งที่ดีที่สุด "เธอกล่าว "แต่ถ้าธุรกิจที่ได้รับความทุกข์มากเกินไปวันหนึ่งผมอาจจะพิจารณาเลิกอะไรที่เพิ่มขึ้นสามารถตก -.. เช่นเดียวกับมนุษย์" วันนี้มหาเศรษฐีเป็นมากกว่าความภาคภูมิใจของการทำงานอย่างหนักของเธอและหลายพันล้านบาทจักรวรรดิขนส่ง เธอได้รวบรวมเงินผ่านการเข้าซื้อกิจการอย่างต่อเนื่องของที่ดิน แต่เธอบอกว่าเธอไม่เคยนับจำนวนแปลง เธอ reckons พวกเขาจะมีมูลค่าพันล้านถ้าขาย. ขณะที่ส่วนใหญ่ของการทำงานของเธอในวันนี้ได้รับการส่งต่อไปยังลูกสี่คนของเธอเจ๊ะเขียวไม่เคยได้ผลจริงๆมือปิด ผู้หญิงตื่นในตอนเช้าและไม่เสร็จสิ้นการทำงานจนกว่า 04:00 - ประจำเธอบอกว่าเธอยังคงตลอดชีวิตของเธอ. "ผมชอบการทำงานและการที่ผมทำงาน 365 วันต่อปี" เธอกล่าวอย่างภาคภูมิใจ "และฉันไม่ได้วางแผน ที่จะเกษียณอายุ. นั่นเป็นเพราะฉันรักเงินและฉันรักมันนับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะคิดถึงภาพใหญ่ของเธอ สวมเสื้อคลุมแบบใจดีแต่งหน้าบนด้านข้างของหลายเชิดรถทั่วประเทศ รึเปล่า

เศรษฐีผู้ประกอบการสุจินดา เชิดชัย รถระหว่างจังหวัดประชาสัมพันธ์ตนเองบ่อยๆเมื่อโทรศัพท์มือถือจะกลายเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ กล่าวว่า " มันเป็นส่วนหนึ่งของ แผน

" ถ้ารถ เห็นหน้าฉันตลอดเวลาเค้าคงไม่กล้าทำอะไรผิดว่า " 78 ปี ผู้ประกอบการขนส่ง

นางสุจินดา , นามแฝง เจ เขียว ยัง ประธานของไทย สมาคมผู้ประกอบการรถโดยสาร , รู้จักเธอไหมหนาทื่อและตัวละคร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงความขัดแย้งระหว่างผู้ประกอบการรถบัสและเจ้าหน้าที่กว่าค่าโดยสาร .

เมื่อเร็วๆนี้เธออีกครั้ง wrestled กับกระทรวงคมนาคมมากกว่าความต้องการที่ผู้ประกอบการรถโดยสารระหว่างจังหวัดและเมืองของพวกเขาลดอัตราค่าโดยสารลดลงอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางราคาน้ำมัน

หลังจากการประชุมหลาย เจเขียวในที่สุดตกลงที่จะลดอัตรา 2 สตางค์ต่อกิโลเมตร รึเปล่า

" เราไม่อนุญาตให้เพิ่มค่าโดยสารเมื่อราคาน้ำมันขึ้นไป " เธอเถียง ." แน่นอนว่าเราไม่ต้องการที่จะลดพวกเขาเมื่อราคาน้ำมันลงไป อย่างที่เราเคยเก็บไว้ไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับที่ผ่านมาเจ็ดปี . "

แต่งดอกไม้พิมพ์เสื้อและเสื้อสีฟ้าเข้ม เจ เขียวได้แรงบันดาลใจจากประชาชนด้วยผ้าขี้ริ้วของเธอเรื่องความร่ำรวย ใน เวลา เดียวกัน แต่ มีป้ายชื่อของเธอ " ขี้เหนียว " ผู้หญิง - วิจารณ์เธอสวมเป็นตราแห่งเกียรติยศ .
" 'stingy ' คือชื่อกลางของฉัน ," เธอยอมรับอย่างภาคภูมิใจ " ถ้าผมไม่ได้เป็นแบบนี้ ฉันไม่ได้รวย "

อาจจะเติบโตขึ้นมาในความยากจนและดิ้นรนเพื่อช่วยเลี้ยงดูครอบครัวใหญ่อธิบายเธอมัธยัสถ์ ธรรมชาติ ผู้ประกอบการค้าเป็นสิ่งที่ยังทำให้เธอต้องทั้งชื่อเสียงและเงินทองที่เธอได้รับในวันนี้ เข้าใจความรู้สึกที่ไม่ดีและแม้จะประหยัดของเธอเธอบอกว่าเธอให้กับการกุศล และความใฝ่ฝันของเธอตลอดชีวิตคือการตั้งค่าพื้นฐาน 1 วัน

คนไทยจีน เจ เขียวเกิดใน จ. นครราชสีมา ในครอบครัวของ 10 พี่น้องกับแม่เป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวเท่านั้น เธอถูกบังคับให้ต้องออกจากโรงเรียนเมื่ออายุเก้าเริ่มทำงานเพื่อหาเงิน เธอไม่เคยหยุดทำงานตั้งแต่ .

เขียวเจหนุ่มรับงานใด ๆที่พร้อมใช้งานจากการขายน้ำดื่ม ของหวาน อาหารและแผ่นผลการจับสลากเพื่อแบก 50 ชั่งข้าวให้กับผู้ซื้อทุก ๆวัน เธอเต็มตาเล่าว่าอุบัติเหตุที่ค่าใช้จ่ายของเธอขวานิ้วนาง ขณะที่เธอช่วยพ่อขายโรงสีแป้ง

ต่อมาเปิดร้านตัดเย็บเองเย็บผ้าขนาดเล็กและโรงเรียน มันเป็นจุดเริ่มต้นของอะไรดีกว่า ชีวิตทางการเงินของเธอและครอบครัว

" ผมกลัวความยากจน " เธอกล่าวซ้ำ " เพื่อหาเงิน ใช้มันอย่างชาญฉลาดและประหยัดได้ตลอดไปรึเปล่าคำขวัญของฉัน และนั่นคือสิ่งที่ผมเคยพูดกับเด็กของฉัน . " รึเปล่า

อายุ 19 เจเขียวแต่งงานและเริ่มธุรกิจผลิตตัวรถกับสามี

ในปี 1971 คู่เริ่มสำรวจร่างกายให้รถบัสและกิจการขนส่ง จากกำเนิดต่ำต้อยที่มีเพียงสองรถบัสบริการเจเขียวของจักรวรรดิขนส่งเติบโตในประเทศที่ใหญ่ที่สุดผู้ประกอบการรถโดยสาร 1 ใน 4 ภูมิภาค .

ปัจจุบัน 3000 ไดรเวอร์ที่ใช้เชิดของรถโดยสาร ที่จะเก็บค่าใช้จ่ายลง ไดรเวอร์ ไม่ขอรับเงินเดือน แต่จะจ่ายค่าจ้างทุกวันรึเปล่า คำนวณจากจำนวนของการเดินทางที่พวกเขาไดรฟ์ ไม่มีโอที แต่ไดรเวอร์ที่ถูกปกคลุมด้วยประกันสังคมตามที่กฎหมาย .

แม้ว่าเสียงที่แข็งกร้าว เธอบอกให้พวกเขาอีกครั้งเมื่อพวกเขาทำอะไรผิดโดยการพูดคุยและการแก้ไขข้อผิดพลาดของพวกเขา มันไม่ง่ายที่จะจัดการกับตัวเลขขนาดใหญ่ของคนงานชาย

" คุณไม่สามารถคาดหวังว่าทุกคนจะสมบูรณ์แบบ และทำให้ไม่มีข้อผิดพลาด . "

นอกจากเชิดรถ ธุรกิจของเธอตอนนี้รวมถึงรถบัสและร่างกายการขาย , ภาษาญี่ปุ่น และยอดขายรถยนต์หรู และจัดหารถไหม

.เจเขียวบอกว่า รถขนส่งธุรกิจทำเงินได้น้อยกว่าคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้น เธอบ่นว่า รายได้ยังคงลดน้อยลงในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมากับการเพิ่มขึ้นของคู่แข่งที่เสนอการบริการที่คล้ายกัน : รถตู้สาธารณะ และรถบรรทุก กระบะ แท็กซี่ แม้แต่การเกิดขึ้นของสายการบินต้นทุนต่ำ

โครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาล เธอเพิ่มต่อไปจะทำให้ธุรกิจของเธอ

เธอเพิ่งยื่นเรื่องร้องเรียนกับกระทรวงคมนาคมว่า ค่าโดยสารของสายการบินงบประมาณต่ำมาก พวกเขาแสดงของเธอรถบัสขนส่ง ไม่แข่งขัน รึเปล่า

" รายได้ของเราลดลง ประมาณ 50% กว่าหลายปี " ทำไมเจเขียวๆเพิ่มว่าเธอจะเปิดบริการรถโดยสารต้นทุนต่ำ ด้วยค่าโดยสารถูกกว่า เพื่อแข่งขันกับคู่แข่ง รึเปล่า

เธอยังเป็นในการเจรจากับเจ้าหน้าที่เพื่อให้ บริษัท ของเธอภายใต้ร่มของกรมขนส่งทางบก .

" ทั้งหมดที่ฉันต้องการจะทำคือให้คนไทยบริการการขนส่งที่ดีที่สุด , " เธอกล่าว . " แต่ถ้าธุรกิจได้รับความทุกข์มาก วันหนึ่งผมอาจจะพิจารณาลาออก อะไรที่เพิ่มขึ้นสามารถตกเหมือนมนุษย์

"วันนี้เศรษฐีมากกว่าภูมิใจเธอทำงานหนักและหลายพันล้านบาท ขนส่ง จักรวรรดิ เธอได้รวบรวมเงินผ่านการซื้ออย่างต่อเนื่องของที่ดิน แต่บอกว่าเธอไม่นับจํานวนแปลง เธอเชื่อว่าพวกเขาจะมีมูลค่าเป็นพันล้าน ถ้าขาย

ในขณะที่ส่วนใหญ่ของการทำงานของเธอวันเหล่านี้ได้ถูกส่งผ่านไปยังเด็กทั้งสี่ของเธอรึเปล่า เจ เขียวไม่เคยทำงานมือปิดหญิงสาวตื่นแต่เช้าและไม่เสร็จทำงานถึงตีสี่ - รูทีน เธอกล่าวว่า เธอได้รับการดูแลรักษาตลอดชีวิตของเธอ

" ผมชอบทำงาน และผมทำงาน 365 วัน " เธอกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า " ผมไม่ได้วางแผนที่จะเกษียณ เพราะผมรักเงินและฉันรักนับมัน