but were not classified as suscepti

but were not classified as susceptible to ADHD in the test. We found a
significant association between ADHD and destination after discharge
(p=0.043), albeit with a not significant RR. The relationship between
abuse and the diagnosis of major depression was also significant, with a
p = 0.041 and a RR of 6 (CI: 95%; 1.27-28.26).
Finally, we collected data related to drug consumption; 76.7% of
subjects were regular tobacco smokers and with regard to alcohol intake,
5 subjects were classified as hazardous drinkers in the FAST test and 1
had been treated for alcohol-related problems. Table 5 summarizes the
use of the other drugs studied. On analyzing the relationship between
psychiatric disorders and the risk of substance abuse we found few
significant results. Subjects with ADHD (diagnosed ADHD or classified
by the test) were more likely to be regular users of cocaine with p=0.027

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ก็ไม่จัดเป็นที่ไวต่อการภาระผูกพันในการทดสอบ เราพบการความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างภาระผูกพันและปลายทางหลังจากปล่อย(p = 0.043), แม้ว่า กับ RR ไม่สำคัญ ความสัมพันธ์ระหว่างละเมิดสิทธิและการวินิจฉัยโรคซึมเศร้าที่สำคัญคือยังมีนัยสำคัญ มีการp = 0.041 และ RR ของ 6 (CI: 95%; 1.27 28.26)สุดท้าย เรารวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยา 76.7% ของเรื่องมีผู้สูบบุหรี่ยาสูบทั่วไปและ เกี่ยวกับการ บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์5 เรื่องถูกจัดเป็นนักดื่มที่เป็นอันตรายในการทดสอบอย่างรวดเร็วและ 1มีการรักษาปัญหาที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์ ตาราง 5 สรุปการใช้ยาเสพติดอื่น ๆ ศึกษา ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างโรคทางจิตเวชและความเสี่ยงจากการละเมิดของสารที่เราพบน้อยผลที่สำคัญ มีภาระผูกพัน (วินิจฉัยภาระผูกพัน หรือประเภทวิชาโดยการทดสอบ) มีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ใช้ปกติของโคเคนกับ p = 0.027

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ถูกจัดให้ไม่เป็นความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมาธิสั้นในการทดสอบ เราพบ
การเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างสมาธิสั้นและปลายทางหลังจากที่ปล่อย
(p = 0.043) แม้จะมีไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ RR ความสัมพันธ์ระหว่าง
การละเมิดและการวินิจฉัยโรคซึมเศร้าก็ยังมีความสำคัญกับ
p = 0.041 และ RR 6. (CI: 95%; 1.27-28.26)
สุดท้ายเราเก็บรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคยาเสพติด 76.7% ของ
กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูบบุหรี่ยาสูบปกติและเกี่ยวกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์,
5 วิชาที่ถูกจัดให้เป็นนักดื่มที่เป็นอันตรายในการทดสอบอย่างรวดเร็วและ 1
ได้รับการรักษาสำหรับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ตารางที่ 5 สรุป
การใช้ยาเสพติดอื่น ๆ การศึกษา ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง
โรคทางจิตเวชและความเสี่ยงของการใช้สารเสพติดที่เราพบไม่กี่
ผลอย่างมีนัยสำคัญ อาสาสมัครที่มีสมาธิสั้น (ADHD วินิจฉัยหรือจัด
โดยการทดสอบ) มีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ใช้ปกติของโคเคนกับ p = 0.027

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ไม่จัดว่าไวต่อสมาธิในการทดสอบ เราพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
สมาธิสั้นและปลายทางหลังจากปลด
( p = 0.043 ) แม้ว่าด้วย RR ไม่สําคัญ ความสัมพันธ์ระหว่าง
การละเมิดและการวินิจฉัยของโรคซึมเศร้าก็สำคัญด้วย
p = 0.041 และ RR 6 ( 95% CI : ; 1.27-28.26 ) .
ในที่สุด เราได้รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคยา 76.7 %
;จำนวนผู้สูบบุหรี่ยาสูบปกติและในเรื่องของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ,
5 วิชา จำแนกเป็นนักดื่มอันตรายในการทดสอบอย่างรวดเร็วและ 1
ได้รับการรักษาปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ . ตารางที่ 5 สรุป
ใช้ยาอื่น ๆ ที่ศึกษา เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง
ปกติทางจิตเวชและเสี่ยงต่อสารเสพติดเราพบผลอย่างมีนัยสำคัญน้อย

วิชาที่มีสมาธิสั้น ( ADHD หรือการจัด
โดยการทดสอบ ) มีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ใช้ปกติของโคเคนกับ p = 0.027