Walter Benjamin recognized the impo

Walter Benjamin recognized the importance of Dada when he wrote in 'The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction' that when authenticity ceases to be an important part of making art, "the total function of art is reversed. Instead of being based on ritual it begins to be based on another practice,

But “mankind” doesn’t get well: the proletariat is soon contained in Germany and disciplined in the Soviet Union, as its “shaking” is brought under different dictatorial control. Perhaps this suppression is one reason why the Dadaist miming of “the bliss of the epileptic,” first enacted by Ball in his performance, willrecurintermittently, variously, compulsively for decades to come. Read More:http://www.scribd.com/doc/50596411/dada-mime

Benjamin identified in the self-conscious destructive barbarism of Dada a staging of the imminent obsolesence of art before technology, which he observed paradoxically, “works toward a certain form of art.” ( Caygill) Benjamin called this the relentless destruction of the aura of their creations while remaining within the compass of the traditional definitions of art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบนจามิน Walter รู้จักความสำคัญของ Dada เมื่อเขาเขียนใน ' ทำงานศิลปะในที่อายุของเครื่องจักรกลผลิตว่า เมื่อยุติความถูกต้องเป็น ส่วนสำคัญของการทำศิลปะ "ฟังก์ชันผลรวมของศิลปะกลับรายการ แทนที่จะเป็นไปตามพิธีกรรมที่เริ่มฝึกอื่น ตาม

แต่ "มนุษย์" ไม่ได้ดี: กรุงฯ เร็ว ๆ นี้อยู่ในเยอรมนี และ disciplined ในสหภาพโซเวียต เป็นการ "เขย่า" นำเสนอควบคุมแตกต่างกัน ทีนี้ปราบปรามเป็นเหตุผลหนึ่งว่าทำไม Dadaist ที่ miming ของ "ความสุขจาก epileptic", first บัญญัติ โดยลูกของประสิทธิภาพการทำงาน willrecurintermittently, compulsively เพิ่มสำหรับทศวรรษมา อ่านเพิ่มเติม: http://www.scribdcom/เอกสาร/50596411/dada-mime

เบนจามินระบุใน barbarism ทำลายประหม่าของ Dada การแบ่งระยะของ obsolesence จวนเจียนศิลปะก่อนเทคโนโลยี ที่เขาสังเกต paradoxically "ทำงานต่อแบบศิลปะ"เบนจามิน (Caygill) เรียกว่านี้ของพวกเขาสร้างสรรค์ทำลาย relentless ขณะที่เหลือภายในอาณาเขตของคำนิยามดั้งเดิมของศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วอลเตอร์เบนจามินได้รับการยอมรับถึงความสำคัญของ Dada เมื่อเขาเขียนไว้ใน 'งานศิลปะในยุคของวิศวกรรมการสืบพันธุ์' ว่าเมื่อความถูกต้องสิ้นสุดสภาพการเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการทำศิลปะ "ฟังก์ชั่นทั้งหมดของศิลปะเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม. แทนที่จะอยู่บนพื้นฐานของ พิธีกรรมที่จะเริ่มต้นจะขึ้นอยู่กับการปฏิบัติอื่นแต่ "มนุษย์" ไม่ได้ดี. ชนชั้นแรงงานที่มีอยู่เร็ว ๆ นี้ในประเทศเยอรมนีและมีระเบียบวินัยในสหภาพโซเวียตในฐานะ "สั่น" ถูกนำมาภายใต้การควบคุมที่แตกต่างกันบางทีอาจจะเป็นเผด็จการปราบปรามนี้ เหตุผลหนึ่งที่ล้อเลียน Dadaist ของ "ความสุขของการเป็นโรคลมชัก" Fi ตราแรกโดยบอลในการปฏิบัติงานของเขาwillrecurintermittentlyนานัปการจูงใจมานานหลายทศวรรษที่จะมาอ่านต่อ.: http: //www.scribd.com/doc/ 50596411 / Dada-ใบ้เบนจามินที่ระบุไว้ในความป่าเถื่อนทำลายประหม่าของ Dada นั่งร้าน obsolesence ใกล้ของศิลปะก่อนที่เทคโนโลยีที่เขาสังเกตเห็นขัดแย้ง "ทำงานต่อรูปแบบหนึ่งของศิลปะ". (กลุ่มย่อย) เบนจามินที่เรียกว่านี้อย่างไม่หยุดยั้ง การทำลายของกลิ่นอายของความสร้างสรรค์ของพวกเขาในขณะที่เหลือภายในเข็มทิศของความหมายดั้งเดิมของศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วอลเตอร์เบนจามินยอมรับความสำคัญของดาดา เมื่อเขาเขียนใน ' งานศิลปะในยุคของเครื่องจักรการสืบพันธุ์ ' เมื่อความถูกต้องไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการศิลปะ " ฟังก์ชันทั้งหมดของศิลปะเป็นกลับ แทนที่จะเป็นตามพิธีมันเริ่มจะขึ้นอยู่กับการปฏิบัติอีก

แต่ " มนุษย์ " ไม่ได้เช่นกันเรื่อยเปื่อยๆ ที่มีอยู่ในเยอรมัน และมีระเบียบวินัยในสหภาพโซเวียตเป็น " สั่น " ถูกนำภายใต้การควบคุมเผด็จการที่แตกต่างกัน บางทีการปราบปรามนี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไม dadaist ล้อเลียนของ " ความสุขของโรคลมชัก " จึงตัดสินใจเดินทางไปที่ตราขึ้นโดย บอล ในการแสดงของเขา willrecur เป็นระยะๆ นานาเนก compulsively , มานานหลายทศวรรษที่จะมา อ่านเพิ่มเติม : http://www.scribd .ดอทคอม / doc / 50596411 / Dada MIME

เบนจามิน ระบุในประหม่าทำลายป่าเถื่อนของดาด้าเป็นเวทีของข obsolesence ศิลปะก่อนที่เทคโนโลยี ซึ่งเขาสังเกตขัดแย้ง " ผลงานที่มีรูปแบบหนึ่งของศิลปะ" ( caygill ) เบนจามิน นี้เรียกว่าการทำลายอย่างไม่หยุดยั้งของรัศมีของการสร้างสรรค์ของพวกเขาในขณะที่เหลือภายในเข็มทิศของนิยามดั้งเดิมของศิลปะ