Patients were then categorized base

Patients were then categorized based on aspirin usage post-diagnosis and at a median follow-up of 153 months, aspirin intake (≥ two 325-mg tablets per week) in PIK3CA mutation carriers was associated with a statistically significant increase in survival (multivariate HR=0.18; 95% CI 0.06–0.61; p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยถูกแบ่งตามการใช้แอสไพรินหลังการวินิจฉัย และ ที่ติดตามมัธยฐาน 153 เดือนแล้ว บริโภคแอสไพริน (≥ 2 325mg เม็ดต่อสัปดาห์) ในสาย PIK3CA การกลายพันธุ์ที่สัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการอยู่รอด (ตัวแปรพหุ HR = 0.18; 95% CI 0.06 – 0.61; p < 0.001), ใน ขณะที่ผู้ป่วยมีเนื้องอกมี WT alleles (N = 803) ไม่ได้รับผลประโยชน์ใด (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยที่ได้รับการจัดหมวดหมู่แล้วตามการใช้งานแอสไพรินหลังการวินิจฉัยและติดตามเฉลี่ย 153 เดือนปริมาณแอสไพริน (≥สอง 325 มิลลิกรัมเม็ดต่อสัปดาห์) ใน PIK3CA กลายพันธุ์ผู้ให้บริการที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการอยู่รอด (HR หลายตัวแปร = 0.18; 95% CI 0.06-0.61; p <0.001) ในขณะที่ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกมีอัลลีล WT (ยังไม่มี = 803) ไม่ได้รับประโยชน์ใด ๆ (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยแล้วแบ่งตามการใช้แอสไพรินโพสต์วินิจฉัยและที่ติดตามเฉลี่ย 153 เดือนรับประทานแอสไพริน ( ≥สอง 325 มก. เม็ดต่อสัปดาห์ ) ใน pik3ca การกลายพันธุ์ผู้ให้บริการที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการอยู่รอด ( สองชม. = 0.18 ; 95% CI 0.06 - 0.61 ; P < 0.001 ) ส่วนผู้ป่วยที่มี เนื้องอกมี WT อัลลีล ( n = 803 ) ไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ ( ตารางที่ 1 )