For Ballet Rehearsal, Degas' chosen

For Ballet Rehearsal, Degas' chosen a viewpoint slightly from above, to one side, with the focus on the stage bordered by the footlights. The lightness of the ballerinas dancing, contrasts with the relaxed gestures of those on the left, waiting to perform. The thin layer of paint, rendered even more transparent with time, allows the naked eye to see the painter's reworking. The legs of some of the dancers at rest have been retouched. In the middle of the young women stood a ballet teacher, his back towards the viewer. Finally, near to the seated man was another figure collapsed in a chair.This painting in shades of grey was immediately noticed at the first Impressionist exhibition in 1874.

The painter Giuseppe De Nittis wrote to a friend: "I remember a drawing that must have been of a dance rehearsal […] and I can tell you it was extremely beautiful: the muslin costumes were so diaphanous, and the movements so true to life that it has to be seen to be believed; it is just impossible to describe". Like De Nittis, many critics see this work as a drawing rather than a painting. It is true that Degas captured the most delicate nuances by using shaded tones. He invented this neutral, milky tone, whilst the harsh stage lighting brings out the brilliant white of the tutus that give rhythm to the composition.

Of all Degas' ballet scenes, this monochrome painting differs radically from the veritable "orgy of colours" splashed around in his later works. The explanation is to be found no doubt in the fact that Ballet Rehearsal was meant to serve as a model for an engraver.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับซ้อมบัลเลต์ ของเดอกาส์เลือกมุมเล็กน้อยจากด้านบน ด้านเดียว เน้นขั้นตอนโดยการ footlights ความสว่างของบัลเล่ต์เต้น ความแตกต่าง ด้วยรูปแบบที่ผ่อนคลายที่ด้านซ้าย รอที่จะทำ ชั้นบาง ๆ ของสี แสดงแบบโปร่งใสมากขึ้น ด้วยเวลา ตาเปล่าจะเห็นตัวของจิตรกรที่ทำใหม่ได้ ขาของนักเต้นที่ได้รับศิลปะ ตรงกลางของหญิงสาวที่ยืนครูบัลเล่ต์ หลังของเขาต่อตัวแสดง ในที่สุด ใกล้ที่นั่งคน อื่นรูปล่มในเก้าอี้ นี้ทาสีในโทนสีเทาที่สังเกตเห็นคือทันทีที่อิมเพรสนิทรรศการครั้งแรกในปี 1874จิตรกรที่จูเซเด Nittis เขียนถึงเพื่อน: นักวาดที่ต้องมีการซ้อมเต้น [...] และฉันจะบอกคุณก็สวยงามมาก: มัสลินชุดถูกเพื่อ diaphanous และการเคลื่อนไหวเพื่อให้เหมือนจริงนั้นมีได้ถึงจะเชื่อ ทำได้เพียงการอธิบาย" เช่น De Nittis นักวิจารณ์หลายดูงานนี้เป็นรูปวาดแทนที่เป็นภาพวาด มันเป็นความจริงที่เดอกาส์ไว้สุดบรรเลง โดยใช้โทนสีเทา เขาประดิษฐ์ขึ้นนี้โทนสีกลาง สี ในขณะที่เวทีรุนแรงแสงออกสีขาวสดใสของ tutus ที่ให้จังหวะองค์ประกอบมาฉากบัลเล่ต์ทั้งหมดของเดอกาส์ ภาพวาดขาวดำนี้แตกต่างอย่างรุนแรงจากความจริง "สุราสี" สาดทั่วในผลงานของเขาในภายหลัง คำอธิบายจะพบข้อสงสัยในความจริงที่ว่าซ้อมบัลเลต์หมายถึงการเป็นแบบจำลองสำหรับการแกะสลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซ้อมเต้น , Degas ' เลือกมุมมองเล็กน้อยจากข้างต้น ฝ่ายหนึ่ง กับการโฟกัสบนเวทีที่มีตามฟอกซัก . ความสว่างของนักเต้นบัลเล่ต์เต้น แตกต่างกับท่าทางผ่อนคลายของพวกซ้าย รอดำเนินการ ชั้นบางของสีให้มากขึ้นโปร่งใสเวลา ช่วยให้ตาเปล่าเห็น reworking ของจิตรกร ขาของนักเต้นที่พักได้รับการตกแต่ง . ในช่วงกลางของหญิงสาวยืนครูบัลเลต์ ด้านหลังของเขาที่มีต่อผู้ชม ในที่สุดก็ใกล้ที่นั่งคนรูปอื่นลงในเก้าอี้ ภาพนี้ในร่มเงาของสีเทาถูกสังเกตเห็นได้ทันทีที่จัดแสดงนิทรรศการที่ประทับใจครั้งแรกใน 1874 .จิตรกรจูเซปเป เด nittis เขียนกับเพื่อน : " ผมจำได้ว่าวาดที่ต้องมีการซ้อมเต้น [ . . . ] และฉันสามารถบอกคุณได้คือ สวยงามมาก : มัสลิน เครื่องแต่งกายก็โปร่ง บาง และเนื้อดี และการเคลื่อนไหวเพื่อจริงกับชีวิตที่ต้องเห็นจะเชื่อ มันก็เป็นไปไม่ได้ อธิบาย " ชอบ เด nittis นักวิจารณ์หลายคนมองว่างานนี้เป็นรูปวาดมากกว่าภาพวาด มันเป็นความจริงที่เดอกาจับความแตกต่างที่ละเอียดอ่อนมากที่สุดโดยการใช้โทนสีเทา เขาคิดค้นโทนสี Milky นี้เป็นกลาง ขณะที่แรงระยะของแสงออกมาขาวสดใส tutus ให้จังหวะที่จะแต่งเพลงทั้งหมด ' บัลเล่ต์ Degas จิตรกรรมฉากเดียวนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากการสนุกสนานกันอย่างเป็นบ้าเป็นหลังจริง " สี " สาดรอบในผลงานของเขาในภายหลัง อธิบายได้ไม่สงสัยในข้อเท็จจริงว่า ซ้อมบัลเล่ต์ ตั้งใจจะใช้เป็นโมเดลสำหรับแกะสลัก .