At 13, I was an ordinary teenage gi

At 13, I was an ordinary teenage girl. I had my favorite movie stars, my secret crushes, and I probably ate too much chocolate. School mattered very little to me and learning even less. I worried about getting good grades in school but only to please my parents. My happy life consisted of sweet treats and even sweeter thoughts, an endless array of bite-sized banality. All that changed the summer of my 13th year, the year my older sister went away to college.

I idolized my older sister. She was five years older than me and my link to the shadowy world of adulthood that seemed so out of reach. When she went away, I was devastated. It was a very wet summer that year and one particularly rainy day, I was lying in her empty bed looking at the artifacts she'd left behind, clutching an old sweater. My eyes travelled around the room and came to rest on her bookshelf. For whatever reason, I picked one book up and began thumbing through it. It was Emile Zola's Germinal and it was to change my life forever.

Germinal woke me up from my slumber. I began to see the world around me, to look at it with new eyes. I always thought things like poverty, greed and injustice happened elsewhere, to people that more or less deserved it. But the more I read about Etienne, Catherine, and the Vandame mine, the more I began to realize the universal nature of suffering. This is part of what makes Zola's novel a great work of art. It has the power to change the way you think while also being beautiful. I realized that there were actually striking miners in my own state. I then became an avid reader of newspapers and current events. I held a bake sale outside my school for the families of the miners. I didn't raise that much money but it felt good to at least to be doing something.

The affect Germinal had on me was not just limited to social awareness. I also became more aware of other literature, history, and art. I read other Zola novels which led me to discover Balzac and his wonderful books such as the sweet sad tale of Pere Goriot. I also became interested in the French Revolution in order to find out how the month of Germinal came to get its name. When I learned that the young Zola was a early champion and admirer of Monet and the Impressionists, I began to notice art for the first time.

Now that I am getting ready for college, I feel the effect that Germinal had on me more than ever. I've read it three times since I first discovered it and each time I seem to learn new things. It isn't just that I have a pet rabbit named Poland or that I have a pen-pal who is an orphaned miner's daughter. It goes much deeper than that. Germinal has changed the way I look at myself and the world around me. No other book has done that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 13 ผมเป็นสาววัยรุ่นธรรมดา ผมมีดาวภาพยนตร์โปรดของฉัน ของฉันบดลับ และอาจจะกินช็อกโกแลตมากเกินไป โรงเรียนเพลงน้อยมากครับและการเรียนรู้แม้แต่น้อย ฉันกังวลเกี่ยวกับการรับผลการเรียนดี ในโรงเรียน แต่เท่าที่พ่อแม่ของฉัน ชีวิตมีความสุขประกอบด้วยขนมหวานและหวานแม้ความคิด ความรู้สึกของ banality ขนาดพอ ทั้งหมดที่เปลี่ยนแปลงในฤดูร้อนของฉัน 13 ปี ปีพี่สาวของฉันไปที่วิทยาลัยกลายเป็นรูปเคารพพี่สาวของฉัน เธออายุมากกว่าผม 5 ปี และการเข้าถึงของฉันเชื่อมโยงสู่โลกของผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนออกของเงา เมื่อเธอออกไป ผมก็เสียใจ มันเป็นฤดูร้อนเปียกมากปีนั้นและวันฝนตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่ง ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงที่ว่างเปล่าของเธอกำลังดูสิ่งประดิษฐ์ที่เธอได้ทิ้ง กำเสื้อกันหนาวตัวเก่า ตาเดินรอบ ๆ ห้อง และมาพักผ่อนบนหิ้งหนังสือของเธอ เหตุผลใด ผมหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา และเริ่มต้นกับการพลิกผ่านมัน มัน Germinal เอมิลโซลา และมันเป็นการเปลี่ยนชีวิตของฉันตลอดไปGerminal ตื่นขึ้นมาจากสลัมเบอร์ของฉัน เริ่มมองเห็นโลกรอบตัวฉัน การดูกับตาใหม่ ผมคิดเสมอว่า สิ่งต่าง ๆ เช่นความยากจน ความโลภ และความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นอื่น ๆ กับคนที่มากหรือน้อยสมควรได้รับมัน แต่ยิ่งผมอ่านเกี่ยวกับ Etienne แคทเธอรีน และ Vandame เหมือง ยิ่งเริ่มตระหนักถึงลักษณะสากลของความทุกข์ทรมาน นี้เป็นส่วนที่ทำให้นวนิยายของโซลางานศิลปะดี มันมีพลังที่จะเปลี่ยนวิธีคุณคิดขณะที่ยัง เป็นที่สวยงาม ฉันตระหนักที่มีถูกจริงโดดเด่นคนงานเหมืองในรัฐของตัวเอง ฉันนั้นได้กลายเป็นผู้ที่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์และเหตุการณ์ปัจจุบัน ผมจัดการขายอบนอกโรงเรียนของฉันสำหรับครอบครัวของผู้ปฏิบัติ ผมไม่ได้เลี้ยงว่า เงินมากแต่มันรู้สึกดีจะน้อยการจะทำบางอย่างผล Germinal ได้ฉันไม่จำกัดเพียงการรับรู้ทางสังคม ฉันยังเป็นมากกว่าทราบอื่น ๆ วรรณคดี ประวัติศาสตร์ และศิลปะ ผมอ่านนิยายอื่น ๆ Zola ซึ่งให้ผมค้นพบ Balzac และหนังสือของเขาดีเช่นเรื่องเศร้าหวานของเลสเปเรโฟร์ Goriot นอกจากนี้ยังมาในการปฏิวัติฝรั่งเศสเพื่อที่จะหาวิธีเดือน Germinal มารับชื่อ เมื่อผมได้เรียนรู้ว่า Zola หนุ่มแชมป์ต้นและแฟนของ Monet และการ ผมเริ่มสังเกตเห็นศิลปะเป็นครั้งแรกหลังจากที่ได้รับพร้อมสำหรับวิทยาลัย ฉันรู้สึกผลว่า Germinal ฉันมากขึ้นกว่าเดิม ฉันได้อ่านมันสามครั้งตั้งแต่ฉันพบมัน และทุกครั้งที่ฉันดูเหมือนจะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ มันไม่เพียงว่า มีกระต่ายชื่อโปแลนด์ หรือว่า มีปากกา pal ที่เป็นลูกสาวของคนงานเหมืองที่ถูกละเลย มันไปลึกกว่านั้นมาก Germinal เปลี่ยนวิธีดูตนเองและโลกรอบ ๆ ไม่มีเล่มได้ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 13, ผมเป็นเด็กสาววัยรุ่นธรรมดา ฉันมีดาราหนังที่ชื่นชอบทับลับของฉันและฉันอาจกินช็อคโกแลตมากเกินไป โรงเรียนที่มีความสำคัญน้อยมากกับผมและการเรียนรู้แม้แต่น้อย ผมกังวลเกี่ยวกับการเรียนดีในโรงเรียน แต่เพียงเพื่อโปรดพ่อแม่ของฉัน ชีวิตมีความสุขของฉันประกอบด้วยขนมหวานและความคิดแม้หวานมากมายไม่รู้จบของความดาษดื่นกัดขนาด ทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงฤดูร้อนของปีที่ 13 ของฉันปีพี่สาวของฉันก็ไปเรียนที่วิทยาลัย. ฉันบูชาพี่สาวของฉัน เธอเป็นห้าปีเก่ากว่าฉันและการเชื่อมโยงของฉันไปที่โลกเงาของวัยที่ดูเหมือนจะออกจากการเข้าถึง เมื่อเธอเดินออกไปผมก็เสียใจ มันเป็นช่วงฤดูร้อนเปียกมากว่าปีและเป็นหนึ่งในวันที่ฝนตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งผมก็นอนอยู่บนเตียงที่ว่างเปล่าของเธอมองไปที่สิ่งประดิษฐ์ที่เธอทิ้งไว้ข้างหลังกำเสื้อเก่า ตาของฉันเดินทางไปรอบ ๆ ห้องและมาถึงส่วนที่เหลือบนชั้นวางหนังสือของเธอ สำหรับเหตุผลใดฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นและเริ่มพลิกผ่านมัน มันเป็น Emile Zola ของเชื้อและมันก็จะเปลี่ยนชีวิตของฉันตลอดไป. เชื้อมาปลุกฉันขึ้นมาจากการนอนหลับของฉัน ผมเริ่มที่จะมองเห็นโลกรอบ ๆ ตัวผมที่จะมองมันด้วยตาใหม่ ผมคิดเสมอว่าสิ่งที่ต้องการความยากจนความโลภและความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นที่อื่น ๆ ให้กับคนที่มากหรือน้อยสมควรได้รับมัน แต่ยิ่งฉันอ่านเกี่ยวกับเอเตียน Catherine และเหมือง Vandame มากขึ้นผมเริ่มตระหนักถึงธรรมชาติของความทุกข์ทรมานสากล นี้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้นิยายของ Zola การทำงานที่ดีของศิลปะ มันมีอำนาจที่จะเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดว่าในขณะที่ยังเป็นที่สวยงาม ฉันรู้ว่ามีจริงที่โดดเด่นของคนงานเหมืองในรัฐของตัวเอง จากนั้นผมก็กลายเป็นนักอ่านตัวยงของหนังสือพิมพ์และเหตุการณ์ปัจจุบัน ผมจัดปิ้งขายนอกโรงเรียนของฉันสำหรับครอบครัวของคนงานเหมือง ผมไม่ได้เพิ่มเงินให้มากว่า แต่มันรู้สึกดีที่อย่างน้อยจะทำบางสิ่งบางอย่าง. ส่งผลกระทบต่อเชื้อมีกับฉันไม่ได้ จำกัด เพียงการรับรู้ทางสังคม ฉันก็กลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึงวรรณกรรมอื่น ๆ , ประวัติศาสตร์และศิลปะ ผมอ่านนิยาย Zola อื่น ๆ ที่ทำให้ฉันค้นพบบัลซัคและหนังสือยอดเยี่ยมของเขาเช่นเรื่องเศร้าหวาน Pere Goriot ฉันยังกลายเป็นที่สนใจในการปฏิวัติฝรั่งเศสในเพื่อที่จะหาวิธีการในเดือนเชื้อมาจะได้รับชื่อของมัน เมื่อฉันได้เรียนรู้ว่าหนุ่ม Zola เป็นแชมป์ในช่วงต้นและแฟนของโมเนต์และประพันธ์ผมเริ่มสังเกตเห็นศิลปะเป็นครั้งแรก. ตอนนี้ผมได้รับพร้อมสำหรับวิทยาลัยผมรู้สึกว่าผลกระทบที่เชื้อมีกับฉันมากขึ้นกว่าเดิม . ฉันได้อ่านมันสามครั้งตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมค้นพบมันและทุกครั้งที่ฉันดูเหมือนจะเรียนรู้สิ่งใหม่ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ว่าฉันมีกระต่ายสัตว์เลี้ยงที่ชื่อโปแลนด์หรือว่าฉันมีเพื่อนทางจดหมายที่เป็นลูกสาวของคนงานเหมืองกำพร้าของ มันจะไปลึกมากไปกว่านั้น เชื้อโรคมีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่ผมมองตัวเองและโลกรอบ ๆ ตัวผม ไม่มีหนังสือเล่มอื่น ๆ ได้ทำที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ 13 ผมเป็นวัยรุ่นธรรมดา . ผมดาวของฉันชื่นชอบภาพยนตร์ ริงโทน ความลับของฉัน และฉันคงกินช็อกโกแลตมากเกินไป โรงเรียนเกิดขึ้นน้อยมาก ผมเรียนแม้แต่น้อย ฉันกังวลเกี่ยวกับการรับเกรดที่ดีในโรงเรียน แต่ไปช่วยพ่อแม่ ชีวิตมีความสุขมีขนมหวานและความคิดได้หวาน , อาร์เรย์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของขนาดกัดดาษดื่น สิ่งที่เปลี่ยนแปลงในช่วงฤดูร้อนของปี 13 ครับ ปีพี่สาวของฉันไปที่วิทยาลัยผมบูชาเลยนะพี่สาว เธอแก่กว่าผม และการเชื่อมโยงกับโลกลึกลับของผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนจะออกไปถึง 5 ปี เมื่อเธอเดินจากไป ฉันหมดหวัง มันเป็นฤดูร้อนเปียกมากว่าปีและในวันที่ฝนตกโดยเฉพาะ ผมนอนอยู่ที่เตียงว่างเปล่า เธอมองไปที่วัตถุที่เธอทิ้งไว้ ถือเป็นเสื้อเก่า ดวงตาของฉันเดินทางไปรอบ ๆห้องและมาพักผ่อนในชั้นหนังสือของเธอ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตาม ฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาและเริ่ม thumbing ผ่านมัน มันคือเอมิล Zola เชื้อโรคและมันเปลี่ยนชีวิตของฉันตลอดไปปลุกให้ฉันตื่นจากนิทราเชื้อข้า ฉันเริ่มมองเห็นโลกรอบตัวฉัน มองมันด้วยสายตาใหม่ ผมคิดอยู่เสมอว่า เรื่องความยากจน ความโลภและความอยุติธรรมเกิดขึ้นที่อื่น ๆ ผู้คนที่มากขึ้นหรือน้อยลง ก็สมควรแล้ว แต่ยิ่งฉันอ่านเกี่ยวกับเทียน แคทเธอรีน และ vandame ของฉัน ฉันเริ่มตระหนักว่าธรรมชาติสากลของความทุกข์ทรมาน นี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ โซล่า เป็นนวนิยายผลงานที่ดีของศิลปะ มันมีอำนาจที่จะเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดว่าในขณะที่ยังสวยงาม ฉันตระหนักว่ามันเป็นจริงที่โดดเด่นเหมืองในรัฐของตัวเอง ผมก็เป็นนักอ่านตัวยงของหนังสือพิมพ์และเหตุการณ์ในปัจจุบัน ผมจับขายขนมนอกโรงเรียนของฉันสำหรับครอบครัวของคนงานเหมือง ผมไม่ได้ยกเงินมากขนาดนั้น แต่ก็รู้สึกดีที่อย่างน้อยได้ทำอะไรบางอย่างส่งผลให้เชื้อโรคได้ไม่ จำกัด เพียงการรับรู้ในสังคม ผมก็เริ่มตระหนักถึงของวรรณกรรมอื่น ๆ ประวัติศาสตร์ และศิลปะ ผมอ่านนิยาย ที่ทำให้ฉันค้นพบ โซล่า บัลซัคและหนังสือที่ยอดเยี่ยมของเขา เช่น เรื่อง เศร้า หวาน ของครอบครัว goriot . ฉันกลายเป็นที่สนใจในการปฏิวัติฝรั่งเศสเพื่อหาวิธีเดือนเชื้อมาเป็นชื่อ เมื่อฉันได้เรียนรู้ว่า ยอง โซล่า เป็นแชมป์แรกและเลื่อมใสของ Monet และ Impressionists ผมเริ่มสังเกตเห็นศิลปะครั้งแรกตอนนี้ที่ฉันได้รับพร้อมสำหรับโรงเรียน ฉันรู้สึกถึงผลที่เชื้อโรคได้เกี่ยวกับฉันมากขึ้นกว่าเดิม ผมอ่าน 3 รอบ ตั้งแต่ที่ผมเจอมันครั้งแรกและทุกครั้ง ผมดูเหมือนจะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ไม่ใช่แค่ฉันมีสัตว์เลี้ยงกระต่ายชื่อโปแลนด์ หรือ ว่าผมมีเพื่อนทางจดหมายที่ลูกสาวกำพร้าของคนงานเหมือง . มันลึกซึ้งกว่านั้น เชื้อมีการเปลี่ยนแปลงวิธีการที่ฉันมองตัวเองและโลกรอบตัวฉัน ไม่มีหนังสือเล่มอื่น ๆ จะทำแบบนั้นได้