Swimming performance as a practical

Swimming performance as a practical and effective
biomarker of pollution exposure in fish
by
E.W. Taylor1 and D.J. McKenzie1, 2
Introduction
It is commonly accepted that physiological adaptation by fishes to their
environment will influence the success with which they can colonise particular habitats
(Fry, 1947; 1971; Prosser, 1950). Fish species that pursue an active lifestyle perform
sustained aerobic exercise to forage, to migrate and to maintain position against currents.
This requires the coordinated activity of systems at various levels of organismal
organisation (Brett, 1958; Randall, 1982; Moyes and West, 1995) and a single unifying
trait known as maximum sustainable aerobic swimming speed (Ucrit, as conceived by
Brett, 1964) has proven to be sensitive to many environmental stressors (Randall and
Brauner 1991) including pollutants such as low pH (Ye and Randall, 1991; Butler et al.,
1992), dissolved metals (e.g. Waiwood and Beamish, 1978; Wilson et al., 1994;
Beaumont et al., 1995a,b; 2003), ammonia (Shingles et al., 2001; Wicks et al., 2002;
McKenzie et al., 2003), and various other toxic chemicals such as organo-phosphate
pesticides (Peterson, 1974).
Another complex trait that has been proposed as a potentially valuable indicator
of sub-lethal pollution is routine aerobic metabolic rate, measured as rates of oxygen
consumption (Sprague, 1971; Fry, 1971; Rice, 1990). Metabolic rate can be considered
the unifying currency of adaptation to the environment (Wikelski and Rickleff, 2001) and
can be linked to the increased energetic costs associated with occupying polluted habitats
(Rice, 1990). There is much evidence to indicate that increased metabolic rate is a general
indicator of stress in fish (Wendelaar Bonga, 1997) and studies have shown it to be raised
by exposure to various pollutants such as organophosphate pesticides (Holmberg and
Saunders, 1979; Farrell et al., 1998), methylmercury (Rodgers and Beamish, 1981) and
various specific herbicides (Johansen and Geen, 1990; Janz et al., 1991).
The literature investigating the effects of pollutants upon fish exercise
performance and metabolic rates is, however, almost exclusively laboratory-based, and
mainly comprises the exposure of salmonid species to single toxicants. Relatively little is
known about the potential physiological effects of exposure to polluted natural
environments (Farrell et al., 2004). Many aquatic habitats are continuously loaded with
mixtures of chemicals released by human communities and industries, and many of these
pollutants have been shown to exert adverse impacts upon the resident biota. The last few
decades have, therefore, seen an increasing interest in the use of “biomarkers” to
1 School of Biosciences, University of Birmingham, Birmingham, United Kingdom.
2 CNRS UMR 5171, Station Méditerranéenne de l’Environnement Littoral, Sète, France.
25
establish early-warning signals of exposure and toxic effects of specific pollutants or
pollutant classes (reviewed by van der Oost et al., 2003). This term is most commonly
used to refer to measurements in body fluids, cells or tissues, which are indicative of
bioaccumulation of toxic chemicals, biochemical and cellular modifications provoked by
specific toxicants, or secondary responses of host tissues to these toxicants (van der Oost
et al., 2003). The assumption is that such modifications at these lower orders of
biological organisation are indicative of, or directly linked to, modifications in systemic
and organismal function which, in turn, lead to changes in the populations and
communities that comprise the ecosystem.
These assumptions, and in particular the link between expression of such
biomarkers and the functional integrity of the whole organism remain, however, to be
proven (van der Oost et al., 2003). Both swimming performance and metabolic rate may
be valuable in this sense because they directly reflect the functional integrity of fish and
are also of immediate relevance to their ecology (Sprague, 1971; Rice, 1990; MacKinnon
and Farrell, 1992).
The current study used custom-built portable swim-tunnel respirometers to
compare exercise performance (Ucrit) and associated aerobic metabolism of fish exposed
in cages for three to four weeks at either clean or polluted sites on three urban European
river systems in different seasons (spring, summer, and winter). The rivers studied were
the Lambro (Milan, Italy), the Blythe/Cole/Tame confluence (Birmingham, United
Kingdom), and the Amstel (Amsterdam, The Netherlands). Two species of cyprinid were
chosen as models, the chub (Leuciscus cephalus) was studied in Italy and the UK
whereas carp (Cyprinus carpio) were studied in the Netherlands. Jain et al. (1998)
demonstrated that the ability of the fish to perform two sequential exercise tests with a
brief intervening recovery interval could provide significantly more sensitive information
about fish health and water quality than a single exercise test alone. This “repeatexercise”
protocol was, therefore, adopted in the current study. Measurements were made
of routine rates of oxygen uptake under standardised conditions of sub-maximal exercise,
to investigate sensitivity of this trait to the prevailing water chemical quality. Other
metabolic traits, such as the maximum metabolic rate, measured as oxygen uptake, during
exercise and aerobic metabolic scope, were also derived during the swim tests, to gain
insight into proximate physiological mechanisms that underlie impaired exercise
performance (Beamish, 1978; Wilson et al., 1994; McKenzie et al., 2003; Pane et al.,
2004).
Methods
River sites
Italy
The river Lambro rises in the foothills of the Alps and flows in a southerly
direction through the provinces and cities of Monza and Milan, which are major centres
of population and industry. Two sites were studied: a relatively clean upstream site at
26
Merone and a polluted downsteam site just north of the city of Milan at Brugherio. Water
sampling campaigns used diffusive gradient in thin film (DGT) and semi-permeable
membrane devices (SPMD) passive samplers to monitor total bioavailable heavy metal
and organic pollutants respectively (Garofalo et al., 2004; Garofalo and Ceradini,
unpublished observations). The Brugherio site was polluted by bioavailable copper,
nickel and zinc plus bioavailable organics such as polycyclic aromatic hydrocarbons
(PAHs), polychlorinated biphenyls (PCBs) and organochlorine pesticides (OCPs). There
were no differences in water temperature, pH, dissolved oxygen and conductivity
between sites. During the reported campaign in September 2001 water temperature varied
closely around 20oC.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิภาพการทำงานที่ว่ายน้ำเป็นปฏิบัติและมีประสิทธิภาพ
biomarker
ของการสัมผัสมลพิษในปลาโดย
EW taylor1 และดีเจ McKenzie1 2
บทนำเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าการปรับตัวทางสรีรวิทยาโดยปลาของพวกเขาสภาพแวดล้อมที่จะมีผลต่อความสำเร็จกับที่พวกเขาสามารถอพยพไปตั้งถิ่นฐานที่อยู่อาศัยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง(ทอด 1947; 1971; พรอสเซอร์, 1950) ปลาสายพันธุ์ที่ติดตามชีวิตที่ใช้งานดำเนินการ. การออกกำลังกายแอโรบิกอย่างต่อเนื่องเพื่อให้อาหารสัตว์ในการโยกย้ายและการรักษาตำแหน่งกับกระแสนี้ต้องใช้กิจกรรมการประสานงานของระบบในระดับต่างๆของorganismal องค์กร (เบร็ท 1958; แรนดัล, 1982; Moyes และเวสต์ 1995 ) และรวมเดียวลักษณะที่รู้จักกันเป็นว่ายน้ำแอโรบิกสูงสุดอย่างยั่งยืนความเร็ว(Ucrit ขณะที่ตั้งท้องโดยเบร็ท1964) ได้พิสูจน์แล้วว่ามีความไวต่อความเครียดสิ่งแวดล้อมจำนวนมาก (แรนดัลและโบรเนอร์1991) รวมทั้งมลพิษเช่นค่า pH ต่ำ (Ye และแรนดัล, 1991 ; บัตเลอร์, et al. 1992) โลหะที่ละลายในน้ำ (เช่น Waiwood และ Beamish 1978; วิลสัน, et al, 1994;.. โบมอนต์, et al, 1995a, B; 2003) แอมโมเนีย (งูสวัด et al, 2001;. สาดแสง et al, ., 2002;. McKenzie, et al, 2003) และต่างๆสารพิษอื่น ๆ เช่นอินทรีย์ฟอสเฟต. สารกำจัดศัตรูพืช (ปีเตอร์สัน, 1974) อีกลักษณะที่ซับซ้อนที่ได้รับการเสนอเป็นตัวบ่งชี้ที่มีคุณค่าที่อาจเกิดขึ้นจากมลพิษย่อยตายเป็นประจำการเผาผลาญแอโรบิกอัตราการวัดอัตราออกซิเจนบริโภค (สปราก 1971; ทอด 1971; ข้าว 1990) อัตราการเผาผลาญได้รับการพิจารณาสกุลเงินรวมของการปรับตัวกับสภาพแวดล้อม (Wikelski และ Rickleff, 2001) และสามารถเชื่อมโยงกับค่าใช้จ่ายที่มีพลังเพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับการครอบครองที่อยู่อาศัยที่ปนเปื้อน(ข้าว 1990) มีหลักฐานมากพอที่จะแสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้นอัตราการเผาผลาญเป็นทั่วไปตัวบ่งชี้ของความเครียดในปลา (Wendelaar Bonga, 1997) และการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ามันจะได้รับการเลี้ยงดูจากการสัมผัสกับสารมลพิษต่างๆเช่นยาฆ่าแมลงorganophosphate (โฮล์มและแซนเดอ1979; ฟาร์เรลเอ . อัล, 1998) เมทิล (ร็อดเจอร์สและเบียมิส, 1981) และสารเคมีกำจัดวัชพืชที่เฉพาะเจาะจงต่างๆ(ฮันเซนและ Geen, 1990;.. Janz, et al, 1991) วรรณกรรมตรวจสอบผลกระทบของสารมลพิษเมื่อออกกำลังกายปลาผลการดำเนินงานและอัตราการเผาผลาญอาหารเป็นอย่างไรเกือบเฉพาะในห้องปฏิบัติการที่ใช้และส่วนใหญ่ประกอบด้วยการสัมผัสของสายพันธุ์ที่จะ salmonid สารพิษเดียว ค่อนข้างน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบทางสรีรวิทยาที่อาจเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับธรรมชาติที่ปนเปื้อนในสภาพแวดล้อม(ฟาร์เรล et al., 2004) แหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำจำนวนมากจะถูกโหลดอย่างต่อเนื่องกับสารผสมของสารเคมีที่ปล่อยออกมาจากชุมชนของมนุษย์และอุตสาหกรรมและหลายเหล่านี้มลพิษได้รับการแสดงที่จะออกแรงผลกระทบร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตในถิ่นที่อยู่ ไม่กี่ที่ผ่านมาได้ทศวรรษที่ผ่านมาจึงเห็นได้ดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการใช้งานของ "ไบโอมาร์คเกอร์" เพื่อ 1 โรงเรียนชีววิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม, เบอร์มิงแฮม, สหราชอาณาจักร. 2 CNRS UMR 5171, สถานีเมดิเตอร์เรเนียน de l'Environnement Littoral, Sète, ฝรั่งเศส . 25 สร้างสัญญาณเตือนภัยของการเปิดรับและความเป็นพิษของสารมลพิษที่เฉพาะเจาะจงหรือเรียนมลพิษ (การตรวจสอบโดยฟานเดอร์ Oost et al., 2003) คำนี้โดยทั่วไปมักใช้เพื่อหมายถึงการตรวจวัดของเหลวในร่างกายเซลล์หรือเนื้อเยื่อซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ของการสะสมทางชีวภาพของสารเคมีที่เป็นพิษ, การปรับเปลี่ยนทางชีวเคมีและโทรศัพท์มือถือกระตุ้นโดยสารพิษที่เฉพาะเจาะจงหรือการตอบสนองที่สองของเนื้อเยื่อโฮสต์เหล่านี้สารพิษ (แวนเดอร์ Oost et al., 2003) สมมติฐานก็คือการปรับเปลี่ยนดังกล่าวเหล่านี้คำสั่งซื้อที่ลดลงขององค์กรทางชีวภาพที่บ่งบอกถึงหรือเชื่อมโยงโดยตรงกับการปรับเปลี่ยนในระบบการทำงานและมีชีวิตซึ่งในที่สุดก็นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในประชากรและชุมชนที่ประกอบด้วยระบบนิเวศ. สมมติฐานเหล่านี้และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมโยงระหว่างการแสดงออกของดังกล่าวบ่งชี้ทางชีวภาพและความสมบูรณ์ของการทำงานของสิ่งมีชีวิตทั้งยังคงอยู่แต่จะได้รับการพิสูจน์แล้ว (แวนเดอร์ Oost et al., 2003) ทั้งประสิทธิภาพว่ายน้ำและอัตราการเผาผลาญอาจจะมีคุณค่าในความรู้สึกนี้เพราะพวกเขาโดยตรงสะท้อนให้เห็นถึงความสมบูรณ์ของการทำงานของปลาและนอกจากนี้ยังมีความเกี่ยวข้องทันทีเพื่อระบบนิเวศของพวกเขา(สปราก 1971; ข้าว 1990; MacKinnon และฟาร์เรล, 1992). การศึกษาในปัจจุบันที่ใช้ ที่สร้างขึ้นเองแบบพกพาว่ายน้ำอุโมงค์ respirometers เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการออกกำลังกาย(Ucrit) และการเผาผลาญที่เกี่ยวข้องแอโรบิกของปลาสัมผัสอยู่ในกรงสำหรับ3-4 สัปดาห์ที่ผ่านมาที่ทั้งเว็บไซต์ที่สะอาดหรือปนเปื้อนในสามเมืองยุโรประบบแม่น้ำในฤดูกาลที่แตกต่างกัน(ฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนและ ฤดูหนาว) แม่น้ำศึกษาคือLambro (มิลาน, อิตาลี), จุดบรรจบ Blythe / โคล / เชื่อง (เบอร์มิงแฮม, สหราชอาณาจักร) และ Amstel (อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์) สองสายพันธุ์ของ cyprinid ถูกเลือกให้เป็นรุ่นที่ปลาน้ำจืด(Leuciscus cephalus) ได้ทำการศึกษาในอิตาลีและสหราชอาณาจักรในขณะที่ปลาคาร์พ(Cyprinus ไน) ได้รับการศึกษาในประเทศเนเธอร์แลนด์ เชน et al, (1998) แสดงให้เห็นว่าความสามารถของปลาที่จะดำเนินการทดสอบสองการออกกำลังกายต่อเนื่องกับช่วงเวลาการกู้คืนแทรกแซงสั้น ๆ สามารถให้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับสุขภาพของปลาและน้ำที่มีคุณภาพกว่าการทดสอบการออกกำลังกายเพียงอย่างเดียวเดียว นี้ "repeatexercise" โปรโตคอลได้จึงนำมาใช้ในการศึกษาในปัจจุบัน วัดถูกสร้างขึ้นของอัตราปกติของการดูดซึมออกซิเจนภายใต้เงื่อนไขมาตรฐานของการออกกำลังกายย่อยสูงสุดในการตรวจสอบความไวของลักษณะนี้ที่มีคุณภาพทางเคมีของน้ำในขณะนั้น อื่น ๆลักษณะการเผาผลาญอาหารเช่นอัตราการเผาผลาญสูงสุดวัดออกซิเจนในระหว่างการออกกำลังกายและขอบเขตการเผาผลาญแอโรบิกได้มาในระหว่างการทดสอบว่ายน้ำเพื่อให้ได้รับความเข้าใจในกลไกทางสรีรวิทยาใกล้เคียงที่รองรับการออกกำลังกายที่มีความบกพร่องประสิทธิภาพ(Beamish 1978; วิลสันเอต อัล, 1994.. แมคเคนซี่, et al, 2003;. บานหน้าต่าง, et al,. 2004) วิธีการเว็บไซต์แม่น้ำอิตาลีแม่น้ำLambro เพิ่มขึ้นในเชิงของเทือกเขาแอลป์และไหลในทิศใต้ทิศทางผ่านทางจังหวัดและเมืองของMonza และมิลาน ซึ่งเป็นศูนย์กลางที่สำคัญของประชากรและอุตสาหกรรม สองเว็บไซต์การศึกษา: เว็บไซต์ต้นน้ำค่อนข้างสะอาด26 Merone และเว็บไซต์ downsteam มลพิษทางตอนเหนือของเมืองมิลานที่ Brugherio น้ำแคมเปญการสุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการไล่ระดับสี diffusive ฟิล์มบาง (DGT) และกึ่งซึมผ่านอุปกรณ์เมมเบรน(SPMD) ตัวอย่างเรื่อย ๆ ในการตรวจสอบโลหะหนักรวม bioavailable และสารอินทรีย์ตามลำดับ (โรฟาโล, et al, 2004;. โรฟาโลและ Ceradini, ข้อสังเกตที่ไม่ถูกเผยแพร่) เว็บไซต์ Brugherio ถูกปนเปื้อนด้วยทองแดง bioavailable, นิกเกิลและสังกะสีรวมทั้งสารอินทรีย์ชีวภาพเช่น polycyclic หอมไฮโดรคาร์บอน(PAHs) polychlorinated biphenyls (PCBs) และสารกำจัดศัตรูพืช organochlorine (OCPs) มีความแตกต่างในอุณหภูมิของน้ำมีค่า pH, ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำและการนำระหว่างเว็บไซต์ ในระหว่างการหาเสียงรายงานในกันยายน 2001 อุณหภูมิของน้ำที่แตกต่างกันอย่างใกล้ชิดรอบ-20

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ว่ายประสิทธิภาพเป็นประโยชน์ และมีประสิทธิภาพ
ไบโอมาร์คเกอร์ของแสงมลพิษในปลา

e.w. โดย taylor1 และดีเจ mckenzie1 2

แนะนำเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าการปรับตัวโดยปลาสภาพแวดล้อม
จะมีอิทธิพลต่อความสำเร็จที่พวกเขาสามารถ colonise เฉพาะถิ่น
( ทอด , 1947 ; 2514 ; พรอสเซอร์ 1950 ) ชนิดปลาที่ไล่ตามไลฟ์สไตล์การใช้งานดำเนินการ
ยั่งยืนการออกกำลังกายกิน โยกย้าย และเพื่อรักษาตำแหน่งกระแสต่อต้าน .
นี้ต้องร่วมกิจกรรมของระบบในระดับต่างๆขององค์กร organismal
( เบร็ท , 1958 ; เรนเดล , 1982 ; มอยส์ และ เวสต์ , 1995 ) และซิงเกิ้ลรวม
ลักษณะที่เรียกว่าว่ายยั่งยืนความเร็วแอโรบิคสูงสุด ( ucrit เป็นรู้สึกโดย
แบรท1964 ) ได้พิสูจน์แล้วว่ามีความไวต่อความเครียดสิ่งแวดล้อมหลาย ( และแรน
บราวเนอร์ 1991 ) รวมทั้งมลพิษ เช่น pH ต่ำ ( เจ้าและแรนดัล , 1991 ; พ่อบ้าน et al . ,
1992 ) , ละลายโลหะ ( เช่น waiwood และบีมิช , 1978 ; วิลสัน et al . , 1994 ;
Beaumont et al . , 1995a , B ; 2546 ) แอมโมเนีย ( โรคงูสวัด et al . , 2001 ; สารประกอบ et al . , 2002 ;
McKenzie et al . , 2003 )ต่างๆและสารเคมีที่เป็นพิษอื่น ๆ เช่น ร์กาโนฟอสเฟต
ยาฆ่าแมลง ( 1974 Peterson ) .
อีกลักษณะที่ซับซ้อนที่ได้รับการเสนอเป็นตัวบ่งชี้ที่มีค่ามลพิษร้ายแรงอาจ
ย่อยขั้นตอนแอโรบิกการเผาผลาญวัดว่าอัตราการบริโภคออกซิเจน
( Sprague 1971 1971 ; ; ทอด , ข้าว , 1990 ) อัตราการเผาผลาญ ถือได้ว่า
การรวมสกุลเงินของการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม ( wikelski และ rickleff , 2001 ) และ
สามารถเชื่อมโยงการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับครอบครองแหล่งพลังมลพิษ
( ข้าว , 1990 ) มีหลักฐานมากเพื่อบ่งชี้ว่า อัตราการเผาผลาญพลังงานที่เพิ่มขึ้นเป็นทั่วไป
บ่งชี้ความเครียดในปลา ( wendelaar บองก้า , 1997 ) และการศึกษาได้แสดงให้ยก
โดยการสัมผัสกับมลพิษต่าง ๆ เช่น ปรอท ยาฆ่าแมลง ( โฮล์มเบิร์กและ
Saunders , 1979 ; ฟาร์เรล et al . , 1998 ) เมทิลเมอร์คิวรี ( โรจ และ บีมิช , 1981 ) และวัชพืชต่างๆเฉพาะ
( โจแฮนเซน และ NO , 1990 ; แจนส์ et al . , 1991 )
วรรณคดีศึกษาผลกระทบของมลพิษต่อประสิทธิภาพของการออกกำลังกาย
ปลาและอัตราการเผาผลาญเป็น , อย่างไรก็ตาม , เกือบเฉพาะปฏิบัติการตามและ
ส่วนใหญ่ประกอบด้วยการ salmonid สารพิษชนิดเดียว ค่อนข้างน้อย
รู้จักเกี่ยวกับสรีรวิทยาของการเกิดมลพิษ สภาพแวดล้อมธรรมชาติ
( ฟาร์เรล et al . , 2004 ) แหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำมากมายอย่างต่อเนื่อง ด้วยส่วนผสมของสารเคมี
โหลดออกโดยชุมชนของมนุษย์และอุตสาหกรรมและหลายเหล่านี้
มลพิษได้รับการแสดงที่จะออกแรงผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตถิ่นที่อยู่ ไม่กี่
ทศวรรษได้จึงได้เห็นดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการใช้ " ใหม่ "
1 สาขาวิชาชีววิทยา มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม , เบอร์มิงแฮม , สหราชอาณาจักร cnrs umr
2 เป็นสถานี diterran é de M é enne l'environnement ฝั่งทะเล , S è te

25 , ฝรั่งเศสสร้างสัญญาณเตือนภัยขั้นต้นของการเปิดรับและพิษของสารพิษที่เฉพาะเจาะจงหรือ
สารมลพิษชั้นเรียน ( ตรวจสอบโดย ฟาน เดอร์ oost et al . , 2003 ) คำนี้มักใช้อ้างถึง
การวัดของเหลวในร่างกาย เซลล์หรือเนื้อเยื่อ ซึ่งจะแสดงให้เห็นถึงการสะสมของสารเคมีที่เป็นพิษ
ทางชีวเคมีและเซลล์ การกระตุ้นโดยเฉพาะสารพิษ
,หรือการตอบสนองของโฮสต์ต่อเนื้อเยื่อระดับสารพิษเหล่านี้ ( ฟาน เดอร์ oost
et al . , 2003 ) สันนิษฐานว่า การปรับเปลี่ยนดังกล่าวเหล่านี้ลดการสั่งซื้อของ
องค์กรทางชีววิทยา บ่งบอก หรือเชื่อมโยงโดยตรงกับการปรับเปลี่ยนในระบบ
และฟังก์ชัน organismal ซึ่งในที่สุดนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในประชากรและชุมชนที่ประกอบด้วยระบบนิเวศ
.
สมมติฐานเหล่านี้และโดยเฉพาะการเชื่อมโยงระหว่างการแสดงออกของเช่น
ความก้าวหน้าและความสมบูรณ์การทำงานของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ยังคง อย่างไรก็ตาม จะ
พิสูจน์ ( ฟาน เดอร์ oost et al . , 2003 ) ทั้งสองว่ายประสิทธิภาพและอัตราการเผาผลาญ อาจจะมีคุณค่าในแง่
เพราะพวกเขาโดยตรงสะท้อนให้เห็นถึงความสมบูรณ์ของการทำงานของปลาและ
ยังมีความเกี่ยวข้องกับระบบนิเวศของพวกเขาทันที ( Sprague 1971 ; ข้าว , 1990 ;แมคคินนอน

และ ฟาร์เรล , 1992 ) . การศึกษาแบบพกพาใช้สก็ว่ายน้ำอุโมงค์ respirometers

เปรียบเทียบประสิทธิภาพการออกกำลังกาย ( ucrit ) และเชื่อมโยงแอโรบิกการเผาผลาญของปลาในกระชังสัมผัส
สำหรับสามถึงสี่สัปดาห์ที่สะอาดหรือเว็บไซต์เสียสามเมืองยุโรป
ระบบแม่น้ำในฤดูอื่น ( ฤดูใบไม้ผลิ , ฤดูร้อนและฤดูหนาว ) แม่น้ำแลมโบรเรียน
( มิลาน , อิตาลี ) ,บรรจบเชื่อง Blythe / โคล / ( เบอร์มิงแฮม , United
อาณาจักร ) และแม่น้ำอัมสเทล ( อัมสเตอร์ดัม เนเธอร์แลนด์ ) สองชนิดในวงศ์ปลาตะเพียนมี
เลือกเป็นรุ่น ฉุบ ( leuciscus เซฟฟลัส ) ศึกษาในอิตาลีและอังกฤษ
ส่วนปลาคาร์พ ( cyprinus Carpio ) มีการศึกษาในเนเธอร์แลนด์ เชน et al . ( 1998 )
แสดงว่า ความสามารถของปลาที่จะดำเนินการทดสอบสองการออกกำลังกายต่อเนื่องกับ
การกู้คืนสามารถให้มีช่วงเวลาสั้นจึงอ่อนไหวข้อมูล
เรื่องสุขภาพปลาและคุณภาพน้ำกว่าเดียวแบบฝึกหัดทดสอบคนเดียว " repeatexercise "
) จึงประกาศใช้ในปีการศึกษาปัจจุบัน วัดได้
ราคาตามปกติของออกซิเจนภายใต้เงื่อนไขมาตรฐานย่อย
ออกกำลังกายสูงสุดเพื่อศึกษาความไวของคุณลักษณะนี้เพื่อแลกเปลี่ยนน้ำสารเคมีที่มีคุณภาพ ลักษณะอื่น ๆเช่นการสลาย
สูงสุดวัดได้เป็นการเผาผลาญออกซิเจนในระหว่างการออกกำลังกายแอโรบิกการเผาผลาญ
และขอบเขต ยังได้มาในช่วงว่ายน้ำ ทดสอบ เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกในด้านสรีรวิทยากลไกกัน

ที่รองรับประสิทธิภาพการออกกำลังกายบกพร่อง ( บีมิช , 1978 ; วิลสัน et al . , 1994 ;McKenzie et al . , 2003 ; บานหน้าต่าง et al . , 2004 )
.



วิธีการเว็บไซต์อิตาลีแม่น้ำแม่น้ำแลมโบรเพิ่มขึ้นในเนินของเทือกเขาแอลป์ และไหลในทิศทางที่ใต้
ผ่านจังหวัดและเมืองของมอน และ มิลาน ซึ่งเป็นหลักศูนย์
ของประชากรและอุตสาหกรรม สองเว็บไซต์ที่ศึกษา : ค่อนข้างสะอาด ต้นน้ำที่

26 เว็บไซต์เมโรนี และเสีย downsteam เว็บไซต์ทางตอนเหนือของเมืองมิลาน ที่ brugherio .
ตัวอย่างแคมเปญที่ใช้น้ำการแพร่ไล่ระดับสีในฟิล์มบาง ( dgt ) และเยื่อกึ่งซึมผ่านอุปกรณ์ (
spmd ) เรื่อยๆตัวอย่างเพื่อตรวจสอบทั้งหมด
โลหะหนักในและสารมลพิษอินทรีย์ตามลำดับ ( garofalo et al . , 2004 ; garofalo และ ceradini
พิมพ์ , สังเกต )