Well, my dears", said Fagin, "I hop

Well, my dears", said Fagin, "I hope you have been at work this morning. What have you got, Dawkins?"
"Two purses," said Dawkins, and he gave them to Fagin.
"Not very heavy," said the old man," but well made. He is good at his work, isn't lie, Oliver?"
"Very good, " said Oliver.
"And what have you got?" said Fagin to Charley.
"Handkerchiefs," replied Master Bates, producing four.
"Well," said Fagin. looking at them carefully. "They are good ones but they are marked, Charley, So we must take out the marks with a needle. Oliver will learn how to do it"
"Yes, sir," said Oliver.
Charley Bates started laughing." He is innocent, isn't he?"
After breakfast the old gentleman and the two boys played a very strange game. The old man placed a silver box in one pocket of his trousers, a purse in the other, and a watch and a handkerchief in his coat pocket.
He then walked round and round the room with a stick, like an old gentleman in the street, He stopped at the door, pretending to look at a shop window. Then he looked round, worried about thieves. He often touched his pockets to see if had lost something. He did this in a very funny way, and Oliver laughed until the tears came to his eyes.
All this time the two boys followed close behind Fagin. They moved out of his sight very quickly when he turned round. At last Dawkins stepped on Fagin's foot, while Charley Bates pushed against him from behind. In that one moment they took from him the silver box, purse, watch and handkerchief. If the old gentleman felt a hand in his pockets, he cried out Then the game began again.
They played this game many times, but it ended when two young ladies, Bet and Nancy, arrived to see the young gentlemen. They stayed and talked for a little time. and then the old man gave them some money and they all went out together,
"Have they finished work, sir?” asked Oliver.
"Yes, “said Fagin, “unless they find more work while they are out is my handkerchief hanging out of my pocket?”
“Yes, sir.” said Oliver.
“See if you can take it out. like the boys this morning. I mustn't feel anything.”
Oliver had watched the others carefully. He held up the bottom of the pocket with one hand. and pulled the handkerchief out of it with the other hand.
“Has it gone?” cried Fagin.
“Here it is, sir.” said Oliver, showing it in his hand.
“You are a good boy, my dear” said Fagin” And now come here I will show you how to take the marks out of the handkerchiefs”
Chapter 6 Oliver Among the Thieves
Day after day Oliver stayed in Fagin's room. taking the marks out of handkerchiefs. Sometimes, too, he played the game with Fagin's pockets. Ar last he began to want fresh air. He asked Fagin to let him go out to work with Dawkins and Charley Bates.
One morning Fagin allowed him to go. The three boys left the house, walking very slowly, Oliver wondered if they were going to work at all
They were just coming out of a narrow street into a square when suddenly Dawkins stopped. Putting his finger on his lips, he pulled his friends back.
“Quiet!” he said.” Do you see that old man near the bookshop?”
“Perfect, “ said Charley Bates.
Oliver looked at them in The two boys walked across surprise. the road and went close behind the old gentleman. Oliver followed them.
The old gentleman had white hair and gold glasses. He carried a stick under his arm. He had taken a book from a shelf in front of the shop and he stood reading it.
Oliver was shocked when he saw Dawkins put his hand into the old man's pocket and take out a handkerchief Dawkins gave it to Charley Bates and they both ran away.
In a moment, Oliver understood the mystery of the handkerchiefs and the watches and the jewels and Fagin's games. He stood for a moment, full of fear, and then he too began to run.
The old gentleman put his hand in his pocket. He did not find his handkerchief, so he turned round. When he saw Oliver running away, he thought of course that the boy had stolen his handkerchief.
“Stop, thief!" he shouted, and ran after Oliver.
Everybody in the street joined him in the chase. Stop. thief they cried Even Dawkins and Charley Bates began to shout Stop, thief!' and run after Oliver too.
Then someone hit Oliver and he fell to the ground. A crowd collected round him. Oliver lay, covered with dust, and bleeding from the mouth. He looked wildly at all the faces that surrounded him.
“Is this the boy? “ they asked the old gentleman.
“Yes, “said the old gentleman, “ I am afraid it is Poor boy! He has hurt himself”
A police constable pushed through the crowd and seized Oliver by the neck. “Get up! “he said.
“It wasn't me, sir. It was two other boys, “said Oliver." They are here somewhere.” But Jack and Charley had disappeared
“Oh, no, they aren't,” said the constable.
“Don't hurt him,” said the old gentleman. “I am not really sure that this boy took the handkerchief”
The constable pulled Oliver along the street to the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี ฉันคือ" กล่าวว่า "ฉันหวังว่า คุณได้รับที่ทำงานเช้านี้ Fagin สิ่งที่คุณมี Dawkins ""สองกระเป๋า กล่าวว่า Dawkins และเขามอบให้ Fagin"ไม่หนักมาก กล่าวว่า คนเก่า" แต่ทำดี เขาดีที่ทำงานของเขา ไม่โกหก โอลิเวอร์"ดี โอลิเวอร์กล่าว"และสิ่งที่คุณมี" กล่าวว่า Fagin จะสัมพันธ์กัน"มุมนั้น ตอบหลักเบตส์ ผลิตสี่"ดี Fagin กล่าวว่า มองพวกเขาอย่างระมัดระวัง "พวกเขาเป็นคนดี แต่พวกเขาจะทำเครื่อง หมาย สัมพันธ์ ดังนั้นเราต้องนำออกเครื่องหมาย ด้วยเข็ม โอลิเวอร์จะเรียนรู้วิธีการทำมัน"" Yes, sir, " โอลิเวอร์กล่าวว่าเบตส์ผมเริ่มหัวเราะ" เขาคือผู้บริสุทธิ์ ไม่เขาหลังอาหารเช้า สุภาพบุรุษเก่าและเด็กเล่นเกมแปลกมาก คนเก่าวางกล่องเงินในกระเป๋าหนึ่งของกางเกงของเขา กระเป๋าในอื่น ๆ และนาฬิกา และผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อของเขาเดินรอบ และรอบห้องด้วยไม้ เช่นเป็นสุภาพบุรุษเก่าในถนน เขาหยุดที่ประตู แอบอ้างว่าไปดูที่หน้าร้าน แล้วเขาดูกลม ห่วงขโมย เขามักจะสัมผัสกระเป๋าของเขาเพื่อดูว่าได้สูญเสียบางสิ่งบางอย่าง พระองค์ทำแบบนี้ในทางตลกมาก และโอลิเวอร์หัวเราะจนน้ำตามาจากดวงตาของเขาเวลานี้เด็กตามปิดหลัง Fagin พวกเขาย้ายจากสายตาของเขาอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเปิดรอบ ในที่สุด Dawkins ก้าวเท้าของ Fagin ในขณะที่เบตส์สัมพันธ์ผลักดันเขาจากด้านหลัง ในช่วงเวลาหนึ่งที่ พวกเขาเอาจากเขาเงินกล่อง กระเป๋า นาฬิกา และผ้าเช็ดหน้า หากสุภาพบุรุษเก่ารู้สึกมือในกระเป๋าของเขา เขาร้องไห้ออกมา แล้วเริ่มเกมอีกครั้งพวกเขาเล่นเกมนี้หลายครั้ง แต่มันสิ้นสุดลงเมื่อมาถึงสองหนุ่มผู้หญิง เดิมพันและแนนซี่ ดูสุภาพบุรุษหนุ่ม พวกเขาได้พัก และพูดคุยเล็กน้อยครั้ง แล้วของชายแก่ให้เงินบางส่วน และพวกเขาทั้งหมดออกไปด้วยกัน"พวกเขาเสร็จงาน sir " ถามโอลิเวอร์"ใช่ "กล่าวว่า Fagin "เว้นแต่พวกเขาหางานเพิ่มเติมในขณะที่พวกเขาจะออกเป็นผ้าเช็ดหน้าของฉันที่ลอยออกจากกระเป๋าของฉัน""ใช่ รักกัน" โอลิเวอร์กล่าวว่า"ดูถ้าคุณสามารถเอาออก เช่นเด็กชายเช้านี้ ผมจะรู้สึกอะไร"โอลิเวอร์ได้ดูคนอื่นอย่างละเอียด เขาจัดขึ้นด้านล่างของกระเป๋าด้วยมือเดียว และดึงผ้าเช็ดหน้าจากมัน ด้วยมืออื่น ๆ"มันหายไป" ร้องไห้ Fagin"นี่มันเป็น ที่รัก" กล่าวว่า โอลิเวอร์ แสดงในมือของเขา"คุณเป็นเด็กดี รักของฉัน" กล่าว Fagin และตอนนี้มาที่นี่ ฉันจะแสดงวิธีการใช้เครื่องหมายจากมุมนั้น"บทที่ 6 โอลิเวอร์ในหมู่ขโมยวันหลังจากวันโอลิเวอร์ Fagin ของห้องพัก ทำเครื่องหมายจากมุมนั้น บางครั้ง เกินไป เขาเล่นเกมกับกระเป๋าของ Fagin Ar ล่าสุด เขาเริ่มที่จะต้องการอากาศบริสุทธิ์ เขาถาม Fagin ให้เขาออกไปทำงานกับ Dawkins และสัมพันธ์เบตส์เช้าวันหนึ่ง Fagin อนุญาตให้เขาไป เด็กชายสามบ้าน เดินช้า โอลิเวอร์สงสัยว่าถ้าพวกเขาจะทำงานเลยพวกเขากำลังเพียงออกมาบนถนนแคบลงในตารางเมื่อหยุด Dawkins ก็ เขาวางนิ้วลงบนริมฝีปากของเขา ดึงเพื่อนของเขากลับ"ดี" เขากล่าว คุณเห็นว่าชราใกล้กับร้านหนังสือ""สมบูรณ์แบบ เบตส์สัมพันธ์กล่าวว่าโอลิเวอร์ที่มองพวกเขาในเด็กเดินข้ามประหลาดใจ ถนน และไปปิดหลังสุภาพบุรุษเก่า โอลิเวอร์ตามนั้นสุภาพบุรุษวัยชราที่มีผมขาวและทองแก้ว เขาบรรทุกไม้ภายใต้แขนของเขา เขาได้นำหนังสือจากชั้นวางหน้าร้าน และยืนอ่านมันโอลิเวอร์ตกใจเมื่อเขาเห็น Dawkins ใส่มือของเขาลงในกระเป๋าของชายชรา และจะออกจากผ้าเช็ดหน้า Dawkins มอบมันให้กับผมเบตส์ และพวกเขาทั้งสองวิ่งหนีไปในช่วง โอลิเวอร์เข้าใจความลึกลับของมุมนั้นนาฬิกา และอัญมณี และเกมของ Fagin เขายืนอยู่ครู่ เต็มไปด้วยความกลัว และที่เกินไปแล้ว เขาเริ่มต้นการเรียกใช้สุภาพบุรุษเก่าใส่มือในกระเป๋าของเขา เขาไม่พบผ้าเช็ดหน้าของเขา เพื่อให้เขาเปิดรอบ เมื่อเขาเห็นโอลิเวอร์ที่วิ่งออกไป เขาคิดว่า แน่นอนที่ เด็กได้ขโมยผ้าเช็ดหน้าของเขา"หยุด ขโมย" เขาตะโกน และวิ่งหลังจากโอลิเวอร์ทุกคนในถนนร่วมงานกับเขาในการไล่ล่า หยุด พวกเขาร้องไห้แม้ Dawkins และสัมพันธ์เบตส์เริ่มตะโกนหยุด ขโมยขโมย!' และเรียกใช้หลังจากโอลิเวอร์เกินไปแล้ว มีคนตี Oliver และเขาล้มลงกับพื้น ฝูงชนรวบรวมรอบเขา วางโอลิเวอร์ ปกคลุม ด้วยฝุ่น และมีเลือดออกจากปาก เขามองที่ใบหน้าทั้งหมดที่ล้อมรอบเขาอย่างดุเดือด"นี่เด็ก" พวกเขาถามสุภาพบุรุษเก่า"ใช่, " สุภาพบุรุษเก่า กล่าวว่า "ผมกลัวมันเป็นเด็กยากจน เขาได้ทำร้ายตัวเอง"คอนสตาเบิลตำรวจถูกผลักผ่านฝูงชน และยึดโอลิเวอร์ โดยคอ "ลุกขึ้น" เขากล่าวว่า"มันไม่ใช่ฉัน ที่รัก มันเป็นสองชายอื่น ๆ "การกล่าวว่า โอลิเวอร์" พวกเขาจะอยู่" แต่แจ็คและผมหายไป"โอ้ ไม่ ไม่, " กล่าวว่า การคอนสตาเบิล"อย่าทำร้ายเขา กล่าวว่า สุภาพบุรุษเก่า "ไม่แน่ใจจริง ๆ ว่า เด็กคนนี้เอาที่ผ้าเช็ดหน้า"คอนสตาเบิลที่ดึงโอลิเวอร์ไปตามถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีที่รักของฉัน "Fagin กล่าวว่า" ผมหวังว่าคุณจะได้รับในการทำงานในเช้าวันนี้ สิ่งที่คุณมีว์คินส์? "
" สองกระเป๋า "ว์คินส์กล่าวและเขาให้พวกเขาที่จะ Fagin.
" ไม่หนักมาก "กล่าวว่าชายชรา" แต่ทำดี เขาเป็นคนดีในที่ทำงานของเขาไม่ได้โกหกโอลิเวอร์? "
" ดีมาก "โอลิเวอร์กล่าวว่า.
" และสิ่งที่คุณมี? "Fagin พูดกับชาร์ลี.
" ผ้าเช็ดหน้า "ตอบโทเบตส์, การผลิตสี่.
" ดี "Fagin กล่าว. มองพวกเขาอย่างระมัดระวัง." พวกเขาเป็นคนที่ดี แต่พวกเขามีการทำเครื่องหมาย, ชาร์ลีดังนั้นเราจึงต้องออกเครื่องหมายด้วยเข็ม โอลิเวอร์จะได้เรียนรู้วิธีการทำมัน "
" ใช่ครับ "โอลิเวอร์กล่าวว่า.
ชาร์ลีเบตส์เริ่มหัวเราะ." เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่ได้เขา? "
หลังอาหารเช้าสุภาพบุรุษเก่าและเด็กชายสองคนเล่นเกมที่แปลกมาก. ชายชราวางกล่องเงินในกระเป๋ากางเกงของเขาในกระเป๋าอื่น ๆ และดูและ ผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อของเขา.
จากนั้นเขาก็เดินไปรอบ ๆ ห้องด้วยไม้เช่นสุภาพบุรุษเก่าในถนนที่เขาหยุดที่ประตูทำท่าจะมองไปที่หน้าต่างร้านค้า. แล้วเขามองรอบกังวลเกี่ยวกับการขโมย. เขา มักจะสัมผัสกระเป๋าของเขาเพื่อดูว่ามีอะไรบางอย่างที่หายไป. เขาทำแบบนี้ในทางตลกมากและโอลิเวอร์หัวเราะจนน้ำตามาถึงตาของเขา.
ตลอดเวลาที่เด็กทั้งสองตามหลังมาติดๆ Fagin. พวกเขาย้ายออกไปจากสายตาของเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาหันกลับมา. ที่ล่าสุดว์คินส์เหยียบเท้า Fagin ในขณะที่ชาร์ลีเบตส์ผลักดันให้กับเขาจากด้านหลัง. ในที่หนึ่งช่วงเวลาที่พวกเขาเอามาจากเขากล่องเงิน, กระเป๋า, นาฬิกาและผ้าเช็ดหน้า. ถ้าสุภาพบุรุษเก่ารู้สึกว่ามือของในกระเป๋าของเขา เขาร้องออกมาจากนั้นเกมเริ่มอีกครั้ง.
พวกเขาเล่นเกมนี้หลายครั้ง แต่มันก็จบลงเมื่อทั้งสองหญิงสาวเดิมพันและแนนซี่มาจะเห็นสุภาพบุรุษหนุ่ม พวกเขาอยู่และพูดคุยเป็นเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ และจากนั้นชายชราให้พวกเขามีเงินและพวกเขาทั้งหมดก็ออกไปด้วยกัน
"มีพวกเขาเสร็จสิ้นการทำงานครับ?" ถามโอลิเวอร์.
"ใช่" Fagin กล่าวว่า "จนกว่าพวกเขาจะหางานทำมากขึ้นในขณะที่พวกเขาจะออกเป็นผ้าเช็ดหน้าของฉันห้อยออก จากกระเป๋าของฉัน "
" ใช่ครับ. "โอลิเวอร์กล่าวว่า.
" ดูว่าคุณสามารถเอามันออก เช่นเดียวกับชายในเช้าวันนี้ ผมต้องไม่รู้สึกอะไร. "
โอลิเวอร์ได้ดูคนอื่น ๆ อย่างรอบคอบ เขาจัดขึ้นที่ด้านล่างของกระเป๋าด้วยมือข้างหนึ่ง และดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากมันด้วยมืออีกข้าง.
"มีมันหายไปไหน?" ร้องไห้ Fagin.
"นี่มันเป็น Sir. กล่าวว่า" โอลิเวอร์แสดงไว้ในมือของเขา.
"คุณเป็นเด็กดีของฉันที่รัก" Fagin กล่าวว่า "และตอนนี้มาที่นี่ฉันจะแสดงวิธีการใช้เครื่องหมายออกจากผ้าเช็ดหน้าว่า"
บทที่ 6 โอลิเวอร์ในหมู่โจร
วันหลังจากวันที่โอลิเวอร์อยู่ในห้องพักของ Fagin การเครื่องหมายออกจากผ้าเช็ดหน้า บางครั้งมากเกินไปเขาเล่นเกมกับกระเป๋า Fagin ของ Ar สุดท้ายที่เขาเริ่มที่จะต้องการอากาศบริสุทธิ์ เขาถาม Fagin ที่จะให้เขาออกไปทำงานกับว์คินส์และชาร์ลีเบตส์.
เช้าวันหนึ่ง Fagin อนุญาตให้เขาไป สามหนุ่มออกจากบ้านเดินช้ามากโอลิเวอร์สงสัยว่าพวกเขากำลังจะไปทำงานที่ทั้งหมด
พวกเขาเพียงแค่ออกจากถนนแคบ ๆ ที่เข้ามาในตารางเมื่อจู่ว์คินส์หยุด วางนิ้วมือของเขาบนริมฝีปากของเขาเขาดึงเพื่อนของเขากลับมา.
"เงียบ!" เขากล่าว. "คุณจะเห็นว่าชายชราคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับร้านหนังสือได้หรือไม่"
"สมบูรณ์แบบ" ชาร์ลีเบตส์กล่าวว่า.
โอลิเวอร์มองที่พวกเขาในเด็กชายสองคนเดินข้าม แปลกใจ ถนนและเดินเข้าไปใกล้ที่อยู่เบื้องหลังสุภาพบุรุษเก่า โอลิเวอร์ตามพวกเขา.
สุภาพบุรุษเก่ามีผมสีขาวและสีทองแก้ว เขาดำเนินการติดภายใต้แขนของเขา เขาได้รับหนังสือจากชั้นวางในด้านหน้าของร้านค้าและเขายืนอยู่อ่านมัน.
โอลิเวอร์ก็ต้องตกใจเมื่อเขาเห็นว์คินส์ใส่มือของเขาในกระเป๋าของชายชราและนำออกจากผ้าเช็ดหน้าว์คินส์มอบมันให้กับชาร์ลีเบตส์และพวกเขาทั้งสองก็วิ่งหนีไป .
ในช่วงเวลาที่โอลิเวอร์เข้าใจความลึกลับของผ้าเช็ดหน้าและนาฬิกาและอัญมณีและเกม Fagin ของ เขาลุกขึ้นยืนสำหรับช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและจากนั้นเขาก็เริ่มวิ่ง.
สุภาพบุรุษเก่าใส่มือของเขาในกระเป๋าของเขา เขาไม่ได้พบผ้าเช็ดหน้าของเขาเพื่อให้เขาหันกลับมา เมื่อเขาเห็นโอลิเวอร์วิ่งหนีเขาคิดว่าแน่นอนว่าเด็กได้ขโมยผ้าเช็ดหน้าของเขา.
"หยุดขโมย!" เขาตะโกนและวิ่งตามหลังโอลิเวอร์.
ทุกคนในถนนร่วมกับเขาในการไล่ล่า. หยุด. ขโมยเขาร้องแม้ว์คินส์ และชาร์ลีเบตส์เริ่มตะโกนหยุดขโมย! และทำงานหลังจากที่โอลิเวอร์เกินไป.
แล้วมีคนตีโอลิเวอร์และเขาล้มลงกับพื้น. ฝูงชนรวบรวมรอบเขา. โอลิเวอร์วางปกคลุมด้วยฝุ่นและมีเลือดออกจากปาก. เขามองอย่างดุเดือดที่ใบหน้าทั้งหมดที่ล้อมรอบเขา.
"นี่คือ เด็ก? "พวกเขาถามสุภาพบุรุษเก่า.
" ใช่เขาได้ทำร้ายตัวเองกล่าวว่า "สุภาพบุรุษเก่า" ผมเกรงว่ามันเป็นเด็กยากจน! "
ตำรวจผลักดันให้ผ่านฝูงชนและคว้าโอลิเวอร์คอ." ลุกขึ้น ! "เขากล่าว.
" มันไม่ใช่ผมครับ. มันเป็นเด็กชายสองคนอื่น ๆ "โอลิเวอร์กล่าวว่า." พวกเขาอยู่ที่นี่อยู่ที่ไหนสักแห่ง. " แต่แจ็คและชาร์ลีได้หายไป
" โอ้ไม่มีพวกเขาไม่ได้ "กล่าวว่าตำรวจ.
" อย่าทำร้ายเขา "สุภาพบุรุษเก่ากล่าวว่า "ฉันไม่ได้จริงๆแน่ใจว่าเด็กคนนี้เอาผ้าเช็ดหน้า"
ตำรวจดึงโอลิเวอร์ไปตามถนนไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อืม ฉันที่รัก " เฟกิ้น กล่าวว่า " ผมหวังว่า คุณจะทำงานเมื่อเช้านี้ มีอะไรเหรอ ดอว์กินส์ ?" สองกระเป๋า " ดอว์คินส์ และเขาให้เฟกิ้น ." ไม่หนักมาก " ชายชราว่า " แต่ก็ทำ เขาเป็นสิ่งที่ดีในการทำงานของเขา ไม่ใช่โกหก โอลิเวอร์ ?" ดีมาก " บอกว่า โอลิเวอร์" มีอะไรล่ะ ? " กล่าวว่าเฟกิ้นกับชาร์ลี" ผ้าเช็ดหน้า " ตอบมาสเตอร์เบท ผลิต 4" อืม " เฟกิ้น . มองพวกเขาอย่างระมัดระวัง " พวกเขาเป็นคนดี แต่พวกเขามีการทำเครื่องหมาย ชาร์ลี ดังนั้นเราต้องเอาคะแนนด้วยเข็ม โอลิเวอร์ จะเรียนรู้วิธีที่จะทำมัน "" ครับผม " โอลิเวอร์ชาร์ลี เบตส์เริ่มหัวเราะ เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ ใช่ไหม ?หลังจากอาหารเช้าแก่สุภาพบุรุษและเด็กสองคนเล่นเกมแปลกๆ ชายชราวางกล่องสีเงินในหนึ่งในกระเป๋ากางเกงของเขา อย่าเก็บไว้ใน อื่น ๆ , และนาฬิกาและผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อของเขาแล้วเขาก็เดินวนไปรอบๆห้องด้วยไม้ เป็นสุภาพบุรุษเก่าบนถนน เขาหยุดอยู่ที่ประตู ทำเป็นมองไปที่ร้านหน้าต่าง . แล้วเขาก็มองรอบ กังวลเรื่องขโมย เขามักจะจับกระเป๋าของเขาเพื่อดูว่าได้สูญเสียอะไรบางอย่าง เขาทำมันในทางที่ตลกมาก และโอลิเวอร์ หัวเราะจนน้ำตามาที่ดวงตาของเขาตลอดเวลาที่เด็กสองคนตามปิดหลังเฟกิ้น . พวกเขาย้ายออกไปจากสายตาอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาหันหน้ามา สุดท้ายดอว์คินส์เหยียบเท้าของเฟกิ้น ในขณะที่ชาลี Bates ผลักกับเขาจากด้านหลัง ในวินาทีนั้น เขาเอาเงินจากเขา กล่อง กระเป๋า นาฬิกา และผ้าเช็ดหน้า ถ้าบุรุษชรารู้สึกมือในกระเป๋าของเขา เขาร้องออกมาแล้วเกมก็เริ่มอีกครั้งพวกเขาเล่นเกมนี้หลายครั้ง แต่มันสิ้นสุดลง เมื่อสาวๆ สอง เดิมพัน และ แนนซี่ มาถึงเห็นสุภาพบุรุษหนุ่ม พวกเขาอยู่และพูดคุยกันเล็กน้อย แล้วชายชราที่ให้พวกเขาเงินบางส่วนและพวกเขาออกไปด้วยกัน" พวกเขาทำงานเสร็จครับ " ถามโอลิเวอร์" ค่ะ " เฟกิ้น , " ถ้าพวกเขาค้นหางานมากขึ้นในขณะที่พวกเขาจะออกมีผ้าเช็ดหน้าลอยออกมาจากกระเป๋าของฉัน "" ครับผม " บอกว่า โอลิเวอร์" ดูว่าคุณสามารถใช้มัน ชอบหนุ่มๆเช้านี้ ผมไม่ได้รู้สึกอะไร "โอลิเวอร์ดูผู้อื่นให้ดี เขาจัดขึ้นในด้านล่างของกระเป๋าด้วยมือเดียว และดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากมันได้อีกทางหนึ่งด้วย" ก็มันแล้ว " ร้องไห้เฟกิ้น ." นี่ครับ " บอกว่า โอลิเวอร์ แสดงไว้ในมือของเขา" เธอเป็นเด็กดี ที่รักบอกว่า " เฟกิ้น " และตอนนี้มาที่นี่ ผมจะแสดงให้คุณเห็นวิธีที่จะเอาเครื่องหมายออกจากผ้าเช็ดหน้า "บทที่ 6 โอลิเวอร์ในหมู่โจรวันแล้ววันเล่าโอลิเวอร์พักอยู่ในห้องเฟกิ้น . เอาเครื่องหมายออกของผ้าเช็ดหน้า บางครั้ง ก็เขาเล่นเกมกับเฟกิ้นอยู่ในกระเป๋า AR สุดท้ายเขาเริ่มต้องการอากาศบริสุทธิ์ เขาถามเฟกิ้น จะให้เขาไปทำงานด้วย และชาร์ลี ดอว์ เบตส์เช้าวันหนึ่งเฟกิ้นอนุญาตให้เขาไป ชาย 3 คน ออกจากบ้าน เดินได้ช้ามาก โอลิเวอร์ สงสัยว่าถ้าพวกเขาจะทำงานที่ทั้งหมดพวกเขาเพิ่งออกมาจากถนนแคบเป็นสี่เหลี่ยม เมื่อจู่ๆ ดอว์กินส์หยุด การวางนิ้วบนริมฝีปากของเขา เขาดึงเพื่อนกลับมา" เงียบ ! ! ! " เขากล่าวว่า " คุณเห็นชายชราใกล้ร้านหนังสือ ? "ที่สมบูรณ์แบบ " , " กล่าวว่า ชาร์ลี เบตส์โอลิเวอร์มองพวกเขาในเด็กชายสองคนเดินข้าม เซอร์ไพรส์ ถนนและไปปิดหลังสุภาพบุรุษเก่า โอลิเวอร์ตามพวกเขาไปสุภาพบุรุษชราผมขาว และ แว่นทอง เขาอุ้มอยู่ในอ้อมแขน เขาหยิบหนังสือจากชั้นวางในด้านหน้าของร้าน และเขาก็อ่านมันโอลิเวอร์ตกใจเมื่อเขาเห็นดอว์คินส์ใส่มือของเขาในกระเป๋าของชายชราและเอาผ้าเช็ดหน้าดอว์คินส์ให้ชาร์ลี เบตส์ และเขาทั้งสองก็วิ่งหนีไปในช่วงเวลาที่ , โอลิเวอร์ เข้าใจความลึกลับของผ้าเช็ดหน้าและนาฬิกาและอัญมณีและเฟกิ้นเป็นเกม เขายืนอยู่สักพัก เต็มไปด้วยความกลัว แล้วเขาก็เริ่มวิ่งบุรุษชราเอามือล้วงกระเป๋า . เขาไม่ได้พบผ้าเช็ดหน้าของเขา เขาจึงหันหน้ามา เมื่อเขาเห็นโอลิเวอร์หนี เขาคิดว่า แน่นอนว่าเด็กชายได้ขโมยผ้าเช็ดหน้าของเขา" หยุดนะ เจ้าหัวขโมย ! " เขาตะโกนและวิ่งตามโอลิเวอร์ทุกคนในถนนร่วมกับเขาในการไล่ หยุด ขโมยพวกเขาร้องไห้และแม้แต่ดอว์ชาร์ลีเบตส์เริ่มตะโกนให้หยุด โจร ! และเรียกใช้หลังจากโอลิเวอร์ด้วยแล้วคนที่โดนโอลิเวอร์และล้มลงกับพื้น ฝูงชนที่รวบรวมรอบเขา โอลิเวอร์ วาง ที่ปกคลุมด้วยฝุ่น และมีเลือดออกจากปาก เขาดูอย่างบ้าคลั่งที่ใบหน้าทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขา" นี่ไอ้หนู " เขาถามชายชรา" ใช่ " สุภาพบุรุษเก่า " ผมเกรงว่าจะเป็นเด็กที่น่าสงสาร เขาได้ทำร้ายตัวเอง "ตำรวจตำรวจผลักดันผ่านฝูงชนและยึดโอลิเวอร์ด้วยคอ " ตื่น ! " เขากล่าวว่า" ไม่ใช่ผมครับ มันคือชายอีกสองคน " โอลิเวอร์ " พวกเขาอยู่ที่นี่ที่ไหนสักแห่ง แต่แจ๊ค และ ชาร์ลี หายตัวไป" โอ้ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ " กล่าวว่าตำรวจ" อย่าทำร้ายเขากล่าวว่า " สุภาพบุรุษเก่า " ผมไม่แน่ใจว่าเขาเอาผ้าเช็ดหน้า "ตำรวจลากไปตามถนนกับโอลิเวอร์