Composite indicators are becoming i

Composite indicators are becoming increasingly infuential tools of environmental assessment and advocacy. Nonetheless, their use is controversial as they often rely on ad-hoc and theoretically problematic assumptions regarding normalization, aggregation, and weighting. Nonparametric data envelopment analysis (DEA) methods, originating in the production economics literature, have been proposed as a means of addressing these concerns. These methods dispense with contentious normalization and weighting techniques by focusing on a measure of best-case relative performance. Recently, the standard DEA model for composite indicators was extended to account for worst-case analysis by Zhou, Ang, and Poh [21] (hereafter, ZAP). In this note we argue that, while valid and interesting in its own right, the measure adopted by ZAP may not capture, in a mathematical as well as practical sense, the notion of worst-case relative performance. By contrast, we focus on the strict worst case analogue of standard DEA for composite indicators and show how it leads to tractable optimization problems. Finally, we compare the two methodologies using data from ZAP's Sustainable Energy Index case study, demonstrating that they occasionally lead to divergent results.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวบ่งชี้รวมจะกลายเป็นมากขึ้น เครื่องมือ infuential การประเมินสิ่งแวดล้อมและหลุย กระนั้น ใช้เป็นแย้งเป็นพวกเขามักจะพึ่งกิจและสมมติฐานครั้งแรกราคาปัญหาเกี่ยวกับฟื้นฟู รวม และน้ำหนัก ได้รับการเสนอวิธีวิเคราะห์ (DEA) ขอบข้อมูล nonparametric เกิดในวรรณคดีเศรษฐศาสตร์การผลิต เป็นวิธีการแก้ปัญหาความกังวลเหล่านี้ วิธีป้ายสินค้าฟื้นฟูโต้เถียงและน้ำหนักเทคนิค โดยเน้นการวัดประสิทธิภาพสัมพัทธ์ best-case เมื่อเร็ว ๆ นี้ ถูกขยายบัญชี worst-case วิเคราะห์แบบจำลอง DEA มาตรฐานสำหรับตัวบ่งชี้รวม โดยโจว อ่างทอง และพ่อ [21] (โดย ZAP) ในบันทึกนี้ เราโต้เถียงว่า ถูกต้อง และน่าสนใจในสิทธิของตนเอง วัดนำ โดย ZAP อาจไม่จับ ในความรู้สึกทางคณิตศาสตร์ เป็นปฏิบัติ แนวคิดของประสิทธิภาพสัมพัทธ์ worst-case โดยคมชัด เราเน้นเข้มงวด analogue กรณีเลวร้ายที่สุดของ DEA มาตรฐานสำหรับดัชนีคอมโพสิต และแสดงวิธีการนำไปสู่ปัญหาเพิ่มประสิทธิภาพ tractable สุดท้าย เราเปรียบเทียบการใช้ข้อมูลจากของ ZAP ดัชนีพลังงานยั่งยืนกรณีศึกษา หลักสูตรสองเห็นว่า พวกเขาบางครั้งนำไปสู่ผลลัพธ์ขันติธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดคอมโพสิตจะกลายเป็นเครื่องมือ infuential มากขึ้นของการประเมินด้านสิ่งแวดล้อมและการสนับสนุน อย่างไรก็ตามการใช้งานของพวกเขาคือความขัดแย้งที่พวกเขามักจะพึ่งพาเฉพาะกิจและสมมติฐานที่มีปัญหาทางทฤษฎีเกี่ยวกับการฟื้นฟูการรวมตัวและน้ำหนัก ข้อมูล nonparametric วิเคราะห์ (DEA) วิธีการที่มีต้นกำเนิดในการผลิตวรรณกรรมเศรษฐศาสตร์, ได้รับการเสนอเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาเหล​​่านี้ วิธีการเหล่านี้จ่ายยาที่มีการฟื้นฟูที่ถกเถียงกันและเทคนิคการถ่วงน้ำหนักโดยเน้นตัวชี้วัดที่ดีที่สุดกรณีที่ประสิทธิภาพการทำงานที่สัมพันธ์กัน เมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งเป็นมาตรฐานแบบ DEA สำหรับตัวชี้วัดประกอบได้ขยายไปยังบัญชีสำหรับการวิเคราะห์ที่เลวร้ายที่สุดโดยโจวอ่างทองและ Poh [21] (ต่อ ZAP) ในบันทึกนี้เรายืนยันว่าในขณะที่ถูกต้องและน่าสนใจในสิทธิของตนเองวัดนำไปใช้โดย ZAP ไม่อาจจับภาพในทางคณิตศาสตร์เช่นเดียวกับความจริง, ความคิดของที่เลวร้ายที่สุดกรณีที่ประสิทธิภาพการทำงานที่สัมพันธ์กัน ในทางตรงกันข้ามเรามุ่งเน้นอนาล็อกกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่เข้มงวดของมาตรฐานตัวชี้วัดปปคอมโพสิตและแสดงให้เห็นว่าจะนำไปสู่​​ปัญหาการเพิ่มประสิทธิภาพซูฮก สุดท้ายเราเปรียบเทียบทั้งสองวิธีการใช้ข้อมูลจากยั่งยืน ZAP ของกรณีศึกษาดัชนีพลังงาน, แสดงให้เห็นว่าพวกเขาบางครั้งนำไปสู่​​ผลลัพธ์ที่แตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดัชนีคอมโพสิตเป็น infuential มากขึ้นเครื่องมือในการประเมินด้านสิ่งแวดล้อมและการสนับสนุน . อย่างไรก็ตาม การใช้ของพวกเขาคือการขัดแย้ง ตามที่พวกเขามักจะพึ่งพา Ad - hoc และทฤษฎีปัญหาสมมติฐานเกี่ยวกับบรรทัดฐาน , การรวมและน้ำหนัก . การวิเคราะห์วางกรอบข้อมูล 3 ( DEA ) วิธีการสร้างในเศรษฐกิจการผลิตวรรณกรรมได้รับการเสนอเป็นวิธีการของความกังวลเหล่านี้ วิธีการเหล่านี้ให้กับโต้เถียงบรรทัดฐานและน้ำหนักเทคนิค โดยเน้นการวัดประสิทธิภาพสัมพัทธ์กรณีดีที่สุด เมื่อเร็ว ๆนี้รุ่น DEA มาตรฐานตัวบ่งชี้ที่ขยายไปยังบัญชีสำหรับการวิเคราะห์พลังงานโดยโจว อ่างทอง และโพธิ์ [ 21 ] ( พวกกัน ) ในบันทึกนี้ เราเถียงว่าในขณะที่ใช้ได้และน่าสนใจในสิทธิของตนเอง , มาตรการรับแซ่บไม่อาจจับ ในทางคณิตศาสตร์ ตลอดจนปฏิบัติ ความรู้สึก ความคิด ของประสิทธิภาพสัมพัทธ์มากแน่ โดยทางเราเน้นเข้มงวดกรณีเลวร้ายที่สุดของ DEA อนาล็อกมาตรฐานตัวบ่งชี้และแสดงวิธีการที่ได้ก่อให้เกิดปัญหาการเพิ่มประสิทธิภาพควบคุมได้ง่าย . ในที่สุดเราเปรียบเทียบสองวิธีที่ใช้ข้อมูลจากปะทะกันอย่างยั่งยืนกรณีศึกษาค่าดัชนีการใช้พลังงาน , แสดงให้เห็นว่าพวกเขาบางครั้งนำไปสู่ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน .