Role FunctionRoy and Andrews (1999)

Role Function
Roy and Andrews (1999) defined role function as the activities
assumed in society to accomplish a mission. Roles can
be primary (parent, spouse, or personal), secondary (professional
or occupational), or tertiary (group membership, community
role, or patient). Bone metastasis may affect the
patient’s ability to perform his or her role functions at many
levels and, as such, will alter the level of adaptation achieved.
Patients should be encouraged to discuss their concerns
regarding self-image, anxiety, and fear of treatment and prognosis.
The patient’s physical environment should be assessed
objectively and barriers to self-care modified. Participation in
family and occupational activities also may need to be altered.
Nurses should use nonjudgmental language when communicating
with family members. The nurse must be culturally
sensitive and address the specific communication needs of
patients and family members. The patient’s decreased functional
status can create stress between partners and within the
family as interdependence increases. Referrals to support
groups and social services will provide additional education
and aid in adjusting to new levels of personal, emotional, and
financial dependence. Every effort should be made to include
all members of the family who may be called upon to
assume new roles and responsibilities in discussions regarding
care.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟังก์ชันบทบาทรอยและแอนดรูวส์ (1999) กำหนดบทบาทการทำงานเป็นกิจกรรมที่สมมติในสังคมเพื่อให้บรรลุภารกิจ บทบาทสามารถเป็นหลัก (แม่ คู่สมรส หรือส่วนบุคคล) มัธยม (ระดับมืออาชีพหรืออาชีว), หรือตติย (สมาชิกกลุ่ม ชุมชนบทบาท หรือผู้ป่วย) Metastasis กระดูกอาจมีผลต่อการผู้ป่วยสามารถทำหน้าที่บทบาทของ ตนในหลายระดับ และ เช่น จะเปลี่ยนระดับการปรับตัวที่ทำผู้ป่วยควรจะสนับสนุนการหารือข้อกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับภาพตัวเอง วิตกกังวล และความกลัวของการบำบัดและการคาดคะเนสภาพแวดล้อมทางกายภาพของผู้ป่วยควรได้รับการประเมินเป็นอุปสรรคการแก้ไขสุขภาพและการ มีส่วนร่วมในครอบครัวและกิจกรรมอาชีวอาจต้องมีการเปลี่ยนแปลงด้วยพยาบาลควรใช้ภาษา nonjudgmental สื่อสารมีสมาชิกในครอบครัว พยาบาลต้องมีวัฒนธรรมสำคัญและการสื่อสารเฉพาะที่อยู่ผู้ป่วยและครอบครัว ของผู้ป่วยลดลงทำงานสถานะสามารถสร้างความเครียด ระหว่างคู่ค้า และภายในครอบครัวเป็นอิสระเสรีมากขึ้น อ้างอิงเพื่อสนับสนุนกลุ่มและบริการสังคมจะให้การศึกษาเพิ่มเติมช่วยเหลือในการปรับระดับใหม่ของส่วนตัว อารมณ์ และการพึ่งพาทางการเงิน นี่ควรจะทำการรวมสมาชิกทั้งหมดของครอบครัวที่อาจจะเรียกสมมติบทบาทใหม่และความรับผิดชอบในการสนทนาเกี่ยวกับดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบาทของฟังก์ชั่นและรอยแอนดรู (1999) ฟังก์ชั่นที่กำหนดบทบาทเป็นกิจกรรมสันนิษฐานในสังคมเพื่อบรรลุภารกิจ บทบาทสามารถเป็นหลัก (แม่คู่สมรสหรือบุคคล), รอง (มืออาชีพหรือประกอบอาชีพ) หรือระดับอุดมศึกษา (สมาชิกของกลุ่มชุมชนบทบาทหรือผู้ป่วย) การแพร่กระจายกระดูกอาจส่งผลกระทบต่อความสามารถของผู้ป่วยในการปฏิบัติหน้าที่บทบาทของเขาหรือเธอในหลายระดับและเป็นเช่นนี้จะเปลี่ยนระดับของการปรับตัวที่ประสบความสำเร็จ. ผู้ป่วยควรได้รับการส่งเสริมเพื่อหารือเกี่ยวกับความกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับภาพตัวเอง, ความวิตกกังวลและความกลัวของการรักษาและ การพยากรณ์โรค. สภาพแวดล้อมทางกายภาพของผู้ป่วยควรได้รับการประเมินอย่างเป็นกลางและอุปสรรคในการดูแลตนเองการปรับเปลี่ยน มีส่วนร่วมในกิจกรรมของครอบครัวและการประกอบอาชีพนอกจากนี้ยังอาจจะต้องมีการเปลี่ยนแปลง. พยาบาลควรใช้ภาษา nonjudgmental เมื่อการติดต่อสื่อสารกับสมาชิกในครอบครัว พยาบาลจะต้องเป็นวัฒนธรรมที่สำคัญและตอบสนองความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของการสื่อสารที่ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัว ผู้ป่วยลดลงการทำงานสถานะสามารถสร้างความเครียดระหว่างคู่ค้าและภายในครอบครัวที่เพิ่มขึ้นการพึ่งพาซึ่งกันและกัน อ้างอิงถึงการสนับสนุนกลุ่มและบริการทางสังคมที่จะให้การศึกษาเพิ่มเติมและช่วยในการปรับระดับใหม่ของใช้ส่วนบุคคลอารมณ์และการพึ่งพาทางการเงิน พยายามทุกวิถีทางที่ควรจะทำที่จะรวมถึงสมาชิกทุกคนในครอบครัวที่อาจจะเรียกร้องให้ถือว่าบทบาทใหม่และความรับผิดชอบในการอภิปรายเกี่ยวกับการดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าที่บทบาท รอย และ แอนดรูส์ ( 1999 ) กำหนดบทบาทหน้าที่เป็นกิจกรรม
ถือว่าในสังคมเพื่อบรรลุภารกิจ บทบาทสามารถ
เป็นหลัก ( บิดามารดา คู่สมรส หรือส่วนตัว ) มัธยม ( มืออาชีพ
หรืออาชีพ ) หรือตติยภูมิ ( กลุ่มสมาชิกชุมชน บทบาท หรือผู้ป่วย ) ลามไปกระดูกอาจมีผลต่อความสามารถในการพยาบาลผู้ป่วยของเขาหรือเธอ บทบาทหน้าที่ในระดับมาก
และ ดังนี้จะเปลี่ยนระดับของการปรับตัวได้ ผู้ป่วยควรได้รับการปรึกษา

ของพวกเขากังวลเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเอง ความวิตกกังวล และความกลัวของการรักษาและการพยากรณ์โรค .
สภาพแวดล้อมทางกายภาพของผู้ป่วยควรได้รับการประเมิน
เป็นกลางและอุปสรรคการแก้ไข การมีส่วนร่วมในกิจกรรมครอบครัวและอาชีพด้วย

อาจจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงพยาบาลควรใช้ภาษา nonjudgmental เมื่อการสื่อสาร
กับสมาชิกในครอบครัว พยาบาลต้องเป็นวัฒนธรรม
อ่อนไหวและที่อยู่การสื่อสารความต้องการของ
ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัว ของผู้ป่วยลดลงสถานะการทำงาน
สามารถสร้างความเครียดระหว่างคู่ค้าและภายใน
ครอบครัวเพิ่ม . . อ้างอิงเพื่อสนับสนุน
กลุ่มและสังคมจะให้
การศึกษาเพิ่มเติมและช่วยในการปรับระดับของบุคคล อารมณ์ และ
พึ่งพาทางการเงิน ทุกความพยายามที่ควรจะทำเพื่อรวม
สมาชิกทั้งหมดของครอบครัวที่อาจจะเรียกร้อง

สมมติบทบาทใหม่และความรับผิดชอบในการอภิปรายเกี่ยวกับ
ดูแล