A central concept in international

A central concept in international trade which holds that a country or region should specialize in the production and export of those goods and services that it can produce relatively more efficiently that others goods or services, and import those goods and services in which it has a comparative disadvantage. This theory was first propounded by the British economist David Ricardo in 1817 as a basis for increasing the economic welfare of a population through international trade. The comparative advantage theory normally favours specialized production in a country based on intensive utilization of those factors of production in which the country is relatively well endowed (such as raw materials, fertile land or skilled labour).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดที่ศูนย์กลางในการค้าระหว่างประเทศซึ่งถือว่า ประเทศหรือภูมิภาคควรมีความเชี่ยวชาญในการผลิตและส่งออกสินค้าและบริการที่สามารถผลิตค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่อื่น ๆ สินค้าหรือบริการ และนำเข้าสินค้าและบริการที่มีเป็นข้อเสียเปรียบเทียบเหล่านั้น ทฤษฎีนี้ถูกแรก propounded โดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษเดวิดริคาร์โดใน 1817 เป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจของประชากรผ่านการค้าระหว่างประเทศ ทฤษฎีเปรียบเทียบประโยชน์ปกติสนับสนุนการผลิตเฉพาะในประเทศอิงเร่งรัดการใช้ประโยชน์ของปัจจัยเหล่านั้นผลิตที่ประเทศมาค่อนข้างดี (เช่นวัตถุดิบ ที่ดินอุดมสมบูรณ์ หรือฝีมือแรงงาน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดสำคัญในการค้าระหว่างประเทศซึ่งถือได้ว่าประเทศหรือภูมิภาคควรมีความเชี่ยวชาญในการผลิตและการส่งออกสินค้าและบริการเหล่านั้นว่ามันสามารถผลิตค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นว่าสินค้าอื่น ๆ หรือบริการและนำเข้าสินค้าเหล่านั้นและบริการในการที่จะมีการเปรียบเทียบ ข้อเสียเปรียบ ทฤษฎีนี้เป็นครั้งแรกที่มีการเสนอมาโดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษเดวิดริคาร์โด้ใน 1817 เป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจของประชากรผ่านการค้าระหว่างประเทศ ทฤษฎีที่ได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบปกติโปรดปรานการผลิตเฉพาะในประเทศที่อยู่บนพื้นฐานของการใช้ประโยชน์อย่างเข้มข้นของปัจจัยเหล่านั้นของการผลิตในประเทศที่ค่อนข้างดี endowed (เช่นวัตถุดิบที่ดินอุดมสมบูรณ์หรือแรงงานที่มีทักษะ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดหลักในการค้าระหว่างประเทศ ซึ่งถือว่าเป็นประเทศหรือภูมิภาคควรเชี่ยวชาญในการผลิตและส่งออกของสินค้าและบริการที่สามารถผลิตที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่คนอื่น ๆสินค้า หรือ บริการ นำเข้าสินค้า และบริการที่มีความเสียเปรียบเชิงเปรียบเทียบ ทฤษฎีนี้ถูกเสนอโดยนักเศรษฐศาสตร์อังกฤษ เดวิด ริคาร์โด ในปี 1817 เป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจของประชากรผ่านทางการค้าระหว่างประเทศ ทฤษฎีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบโดยปกติโปรดปรานเฉพาะการผลิตในประเทศ เน้นการใช้แบบเข้มข้นของปัจจัยการผลิตในประเทศค่อนข้างดี endowed ( เช่น วัตถุดิบ ที่ดินที่อุดมสมบูรณ์ หรือแรงงานฝีมือ )