It is a story of an accident that I

It is a story of an accident that I was a very close, one of the men had never had an accident since it is often the children.
As far as I can remember, was the first time that I had to hurt, in the hospital, it is run by the balloon heaven on the mezzanine floor to the front yard.as a child and did not stop observation crashed into full strength with a chair in his forehead.I wept aloud until my father came and took my first drive to the hospital was sewing needle to 3.
the next time AjarnAfter School me and my friends will come together to play, and chased them, before the parents come to take back home. And then today, I and my friends were playing like every day, as usual.But at that moment one of his friends, and then he stumbled into the bulge come to me with the strength to do it on the forehead of my friend and crash.We were both crying and everyone was running to see that two of our head, swollen and bruised more like a table tennis ball, attached to a head.
and remember the last time it was the beginning of high school.I have lent my bike to go to a friend's purchase page to school had to work. When I bought the complete Ajarn traveling back along the way, there are a motorcycle crashed into a car, I am very strong.As soon as I fell down, my dove to the floor and about 5 meters long that will be. pants and a shirt and a lack of a wound full of my own.
these events it made me remember. Don't forget, and I will try to not make it happen. Ajarn

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเรื่องของอุบัติเหตุที่ผมใกล้ชิดมากผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยมีอุบัติเหตุเพราะมันมักจะเป็นเด็ก.
เท่าที่ผมจำได้ว่าเป็นครั้งแรกที่ฉันได้รับบาดเจ็บใน โรงพยาบาลก็จะดำเนินการโดยบอลลูนสวรรค์บนชั้นลอยไปด้านหน้า yard.as เด็กและไม่ได้หยุดการสังเกตชนเข้าเต็มแรงกับเก้าอี้ในหน้าผากของเขาผมร้องไห้ออกมาดัง ๆ จนพ่อของฉันมาและเอาไดรฟ์แรกของฉันไปที่โรงพยาบาลที่ได้รับการเย็บผ้าเข็ม 3.
เวลาโรงเรียนต่อไป ajarnafter ผมและเพื่อน ๆ ของฉันจะมารวมตัวกันในการเล่นและไล่พวกเขาก่อนที่พ่อแม่มาที่จะกลับบ้าน และแล้ววันนี้ผมและเพื่อนของฉันกำลังเล่นเหมือนทุกวันเป็น usual.but ในขณะที่เพื่อนคนหนึ่งของเขาและแล้วเขาก็สะดุดลงไปในกระพุ้งมาหาฉันที่มีความแข็งแรงที่จะทำมันบนหน้าผากของเพื่อนและ crash.we ฉันร้องทั้งสองและทุกคนกำลังวิ่งเพื่อดูว่าทั้งสองของหัวของเราบวมและช้ำมากขึ้นเช่นลูกเทนนิสตาราง ติดอยู่กับหัว.
และจำครั้งสุดท้ายที่มันเป็นจุดเริ่มต้นของสูง school.i ยืมจักรยานของผมที่จะไปซื้อหน้าของเพื่อนไปโรงเรียนต้องทำงานเมื่อฉันซื้ออาจารย์สมบูรณ์ในการเดินทางกลับไปตามทางที่มีรถจักรยานยนต์ชนเข้ากับรถผม strong.as มากทันทีที่ฉันล้มลงนกพิราบของฉันไปที่พื้นและประมาณ 5 เมตรยาวที่จะเป็น กางเกงขายาวและเสื้อเชิ้ตและการขาดของแผลเต็มรูปแบบของตัวเอง. เหตุการณ์
เหล่านี้มันทำให้ฉันจำ อย่าลืมและฉันจะพยายามที่จะไม่ให้มันเกิดขึ้น อาจารย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องของอุบัติเหตุที่ผมปิดมาก คนหนึ่งเคยมีอุบัติเหตุไม่เคยเนื่องจากมักจะเป็นเด็ก.
เท่าฉันสามารถจำ เป็นครั้งแรกที่ผมจะทำร้าย ในโรงพยาบาล มันรัน โดยลูกโป่งสวรรค์บนชั้นลอยกับ yard.as หน้าเด็ก และก็ไม่ได้หยุดสังเกตชนเข้าเต็มแรงกับเก้าอี้ในหน้าผากของเขาฉันร้องไห้เสียง จนพ่อมาเอาของฉันแรกขับรถไปโรงพยาบาลถูกเข็มเย็บผ้าเป็น 3.
โรงเรียน AjarnAfter เวลาถัดไปฉันและเพื่อนจะมาร่วมกันเล่น และคนนั้นได้ไล่พวกเขา ก่อนผู้ปกครองมารับกลับบ้าน แล้ว วันนี้ ผมและเพื่อนได้เล่นเช่นทุกวัน ตามปกติแต่ ในขณะที่เพื่อนของเขา อย่างใดอย่างหนึ่ง แล้ว เขา stumbled เป็นกระพุ้งมาหาฉัน ด้วยกำลังทำบนหน้าผากของความล้มเหลวเรามีทั้งร้องไห้ และคนทำงานอยู่เพื่อดูว่า สองหัวของเรา บวม และรอยช้ำมากเช่นลูกปิงปอง แนบกับศีรษะ
และจำครั้งที่มันเป็นจุดเริ่มต้นของโรงเรียนผมได้ยืมเงินของฉันจักรยานไปกับเพื่อนซื้อ หน้าโรงเรียนมีการทำงาน เมื่อฉันซื้ออาจารย์สมบูรณ์เดินทางกลับไปพร้อมกัน มีรถจักรยานยนต์ชนเข้ารถ ผมแข็งแรงมากทันทีที่ฉันล้มลง นกพิราบของฉันชั้น และยาวประมาณ 5 เมตร ซึ่งจะได้ กางเกง และเสื้อ และไม่มีแผลเป็นเต็มรูปแบบของตัวเอง
เหตุการณ์เหล่านี้มันทำให้ฉันจำ ไม่ลืม ฉันจะพยายามไม่ให้มันเกิดขึ้น อาจารย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องของอุบัติเหตุที่ผมเป็นอย่างมากอยู่ใกล้กับหนึ่งในคนที่ไม่เคยเกิดอุบัติเหตุเพราะมักจะเป็นคนที่.
เท่าที่ผมจำได้เป็นครั้งแรกที่ผมต้องทำให้คุณบาดเจ็บในโรงพยาบาลที่ดำเนินการโดยสวรรค์บอลลูนที่ตั้งอยู่บนชั้นลอยมาที่สนามหน้าที่.เป็นลูกคนหนึ่งและไม่ได้หยุดการสังเกตการณ์ชนเข้ากับความแรงของอย่างเต็มที่พร้อมด้วยเก้าอี้ที่หน้าผากของเขาผมร้องไห้เสียงดังลั่นจนกว่าพ่อของผมมาและขับรถมาเป็นครั้งแรกของฉันไปที่โรงพยาบาลที่มีเข็มเย็บผ้า 3 .
ในครั้งถัดไปที่ ajarnafter โรงเรียนให้ผมและเพื่อนๆจะมาร่วมกันเพื่อการเล่นและขับไล่เขาไปก่อนคุณพ่อคุณแม่ที่จะมารับกลับบ้าน และแล้ววันนี้ผมและเพื่อนๆของผมที่มีการเล่นเหมือนกับทุกวันตามปกติ.แต่ในขณะนี้ว่าเพื่อนคนหนึ่งของเขาและแล้วเขาก็สะดุดเข้าไปในกระพุ้งมาให้ผมด้วยความเข้มแข็งในการทำที่หน้าผากของเพื่อนและชน.เราทั้งสองคนร้องและทุกคนก็ทำงานเพื่อดูว่าทั้งสองของของเราหัว,บวมช้ำและถลอกปอกเปิกเพิ่มเติมเช่นที่สนามเทนนิสโต๊ะบอล,ต่อกับหัว.
และจำไม่ได้แล้วสุดท้ายบางครั้งก็กลับมาที่จุดเริ่มต้นของโรงเรียนได้ยืมจักรยานของฉันไปให้กับเพื่อนของซื้อหน้าโรงเรียนก็ต้องทำงาน.เมื่อฉันซื้อณเสร็จสมบูรณ์ที่เดินทางกลับไปตามทางที่มีรถมอเตอร์ไซค์ชนเข้าไปในรถคันที่ผมอย่างมาก.ทันทีที่ผมก็ล้มลงของฉันไถลไปกับพื้นและประมาณ 5 ตารางเมตรความยาวที่จะได้รับ.กางเกงและเสื้อที่และการขาดของแผลที่มีของผมเอง.
เหตุการณ์เหล่านี้มันทำให้ผมยังจำได้ว่า ต้องไม่ลืมและผมจะพยายามไม่ทำให้มันเกิดขึ้น ณ