You're damned right," I said, and w

You're damned right," I said, and we began packing as fast as our hands could go. Dangling neckties and shirttails, we said quick good-bys to our sweet little family and stumbled off toward the protective road where nobody would know us. Little Janet was crying to see us, or me, or whatever it was, go-and Frankie was courteous, and I kissed her and apologized.
"He sure is a crazy one," she said. "Sure reminds me of my husband that run away. Just exactly the same guy. I sure hope my Mickey don't grow up that way, they all do now."
And I said good-by to little Lucy, who had her pet beetle in her hand, and little Jimmy was asleep. All this in the space of seconds, in a lovely Sunday morning dawn, as we stumbled off with our wretched baggage. We hurried. Every minute we expected a cruising car to appear from around a country bend and come sloping for us.
"If that woman with the shotgun ever finds out, we're cooked," said Dean. "We must get a cab. Then we're safe." We were about to wake up a farm family to use their phone, but the dog drove us away. Every minute things became more dangerous; the coupe would be found wrecked in the cornfield by an early-rising country man. One lovely old lady let us use her phone finally, and we called a downtown Denver cab, but he didn't come. We stumbled on down the road. Early-morning traffic began, every car looking like a cruiser. Then we suddenly saw the cruiser coming and I knew it was the end of my life as I had known it and that it was entering a new and horrible stage of jails and iron sorrows. But the cruiser was our taxi, and from that moment on we flew east.
At the travel bureau there was a tremendous offer for someone to drive a '47 Cadillac limousine to Chicago. The owner had been driving up from Mexico with his family and got tired and put them all on a train. All he wanted was identification and for the car to get there. My papers assured him everything would come off right. I told him not to worry. I told Dean, "And don't scrounge with this car." Dean was jumping up and down with excitement to see it. We had to wait an hour. We lay on the grass near the church where in 1947 I had passed some time with panhandling hobos after seeing Rita Bettencourt home, and there I fell asleep from sheer horror exhaustion with my face to the afternoon birds. In fact they were playing organ music somewhere. But Dean hustled around town. He talked up an acquaintance with a waitress in a luncheonette, made a date to take her driving in his Cadillac that afternoon, and came back to wake me with the news. Now I felt better. I rose to the new complications.
When the Cadillac arrived, Dean instantly drove off with it "to get gas," and the travel-bureau man looked at me and said, "When's he coming back? The passengers are all ready to go." He showed me two Irish boys from an Eastern Jesuit school waiting with their suitcases on the benches.
"He just went for gas. He'll be right back." I cut down to the corner and watched Dean as he kept the motor running for the waitress, who had been changing in her hotel room; in fact I could see her from where I stood, in front of her mirror, primping and fixing her silk stockings, and I wished I could go along with them. She came

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณกำลังเคราะห์ร้ายที่ถูกต้อง "ฉันกล่าวว่าและเราก็เริ่มบรรจุเร็วที่สุดเท่าที่มือของเราอาจจะไป. ไทห้อยและ shirttails เรากล่าวว่าถานที่ดีอย่างรวดเร็วกับครอบครัวเล็ก ๆ ของเราหวานและสะดุดออกไปทางถนนป้องกันที่ไม่มีใครจะได้รู้ว่าเรา . น้อยเจเน็ตร้องไห้จะเห็นเราหรือผมหรือสิ่งที่มันเป็นไปและแฟรงกี้เป็นสุภาพและฉันจูบเธอและขอโทษ.
"เขาว่าเป็นหนึ่งในบ้า" เธอกล่าวว่า"แน่ใจว่าทำให้ผมนึกถึงสามีของฉันที่วิ่งหนีไป. เพียงว่าคนที่แต่งตัวประหลาดเดียวกัน. ฉันหวังว่าฉัน mickey ไม่ได้เติบโตขึ้นมาด้วยวิธีการที่พวกเขาทั้งหมดทำตอนนี้."
และฉันกล่าวว่าที่ดีโดยการ lucy เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีเธอ สัตว์เลี้ยงด้วงที่อยู่ในมือของเธอและ jimmy น้อยกำลังนอนหลับอยู่ ทั้งหมดนี้ในพื้นที่ของการวินาทีในรุ่งอรุณเช้าวันอาทิตย์ที่น่ารักที่เราสะดุดออกไปพร้อมกับสัมภาระของเราทุกข​​์ เรารีบทุกนาทีที่เราคาดหวังรถแล่นที่จะปรากฏจากทั่วประเทศโค้งและมาลาดสำหรับเรา.
"ถ้าผู้หญิงด้วยปืนลูกซองที่เคยพบเรากำลังสุก" กล่าวว่าคณบดี "เราจะต้องได้รับรถแท็กซี่. แล้วเราจะปลอดภัย." เรากำลังจะตื่นขึ้นมาในครอบครัวฟาร์มที่จะใช้โทรศัพท์ของพวกเขา แต่สุนัขขับรถเราไป ทุกสิ่งนาทีกลายเป็นอันตรายมากขึ้นรถเก๋งจะพบอับปางในทุ่งนาโดยคนของประเทศต้นที่เพิ่มขึ้น หนึ่งหญิงชราที่น่ารักให้เราใช้โทรศัพท์ของเธอในที่สุดและเราเรียกว่าเมืองเดนเวอร์รถแท็กซี่ แต่เขาไม่ได้มา เราสะดุดลงที่ถนน การจราจรช่วงเช้าเริ่มรถทุกคันมองเช่นเรือรบแล้วเราก็เห็นรถมาและฉันรู้ว่ามันเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตของฉันที่ฉันเคยรู้จักมันและมันจะได้รับการเข้าสู่เวทีใหม่และน่ากลัวของคุกและความเศร้าโศกของเหล็ก แต่รถแท็กซี่เป็นของเราและจากช่วงเวลาที่อยู่กับเราบินตะวันออก.
ที่สำนักการเดินทางมีข้อเสนอที่ยิ่งใหญ่สำหรับใครบางคนที่จะขับรถลีมูซีนที่จะ cadillac 47 ของชิคาโกเจ้าของที่ได้รับการผลักดันขึ้นมาจากเม็กซิโกกับครอบครัวของเขาและได้เหนื่อยและนำพวกเขาทั้งหมดบนรถไฟ ทั้งหมดที่เขาต้องการคือการระบุและสำหรับรถที่จะได้มี เอกสารของฉันมั่นใจได้ว่าทุกอย่างที่เขาจะออกมาทางด้านขวา ผมบอกเขาว่าไม่ต้องกังวล ฉันบอกคณบดี "และไม่ขโมยกับรถคันนี้." คณบดีได้กระโดดขึ้นและลงด้วยความตื่นเต้นที่จะเห็นมัน เราต้องรอชั่วโมงเรานอนอยู่บนพื้นหญ้าที่อยู่ใกล้คริสตจักรที่ในปี 1947 ฉันได้ผ่านเวลากับจรจัด panhandling หลังจากที่เห็นบ้าน rita Bettencourt และมีฉันผล็อยหลับไปจากความอ่อนเพลียสยองขวัญที่แท้จริงที่มีใบหน้าของฉันกับนกช่วงบ่าย ในความเป็นจริงพวกเขากำลังเล่นเพลงของอวัยวะอื่น แต่คณบดีรีบไปรอบ ๆ เมือง เขาพูดคุยถึงความใกล้ชิดกับพนักงานเสิร์ฟใน Luncheonette,ทำวันที่ที่จะใช้ในการขับรถของเธอใน cadillac ของเขาในบ่ายวันนั้นและกลับมาปลุกฉันกับข่าว ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้น ผมลุกขึ้นไปที่มีภาวะแทรกซ้อนใหม่.
เมื่อ cadillac มาถึงคณบดีทันทีขับรถออกไปกับมัน "ที่จะได้รับก๊าซ" และคนเดินทางสำนักมองที่ผมและกล่าวว่า "เมื่อเขากลับมา? ผู้โดยสารพร้อมที่จะไปทั้งหมด ."เขาแสดงให้ฉันเห็นสองหนุ่มชาวไอริชจากโรงเรียนเจซูตะวันออกรอด้วยกระเป๋าเดินทางของพวกเขาอยู่บนม้านั่ง.
" เขาเพิ่งไปสำหรับก๊าซ เขาจะมีสิทธิ์กลับ "i ลดลงไปที่มุมมองและคณบดีในขณะที่เขาเก็บไว้มอเตอร์วิ่งบริกรที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในห้องพักของเธอ. ในความเป็นจริงที่ฉันได้เห็นเธอจากที่ฉันยืนอยู่ในด้านหน้าของ กระจกของเธอ primping และแก้ไขถุงน่องผ้าไหมของเธอและฉันอยากฉันสามารถไปพร้อมกับพวกเขา เธอมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณกำลัง damned ขวา ผมพูด และเราเริ่มเป็นอย่างที่มือของเราสามารถไปบรรจุ Dangling neckties และ shirttails เราว่า ด่วน good-bys ครอบครัวเล็ก ๆ ของเราหวาน และ stumbled ออกไปทางถนนป้องกันที่ไม่มีใครจะรู้จักเรา เจน้อยไม่ร้องไห้ให้เรา หรือฉัน หรือสิ่งที่มันเป็น ไป-Frankie สุภาพ และฉันรั้งเธอ และอุ้ม.
"เขาแน่ใจว่าเป็นคนบ้า เธอกล่าว "แน่ใจนึกของสามีที่หนี เพียงแค่ว่าเหมือนคน แน่ใจว่าหวังฉันมิกกี้ไม่เติบโตด้วยวิธี พวกเขาทำตอนนี้"
และผมพูด good-by กับลูซี่น้อย ที่มีด้วงสัตว์เลี้ยงของเธอในมือของเธอ และจิมมี่น้อยไม่หลับ ทั้งหมดนี้ในพื้นที่วินาที ในโรงแรมเช้าวันอาทิตย์รุ่ง เป็นเรา stumbled ปิดกับสัมภาระ wretched ของเรา เรารีบ ทุกนาทีเราคาดว่ารถล่องเรือปรากฏอยู่ทั่วประเทศส่วนโค้ง และลาดเอียงเรามา
"ถ้าผู้หญิงคนนั้น ด้วยปืนลูกซองเคยพบ เรากำลังต้ม กล่าวว่า คณบดี "เราต้องได้ห้อง แล้ว เราปลอดภัย" จะปลุกครอบครัวฟาร์มใช้โทรศัพท์ของพวกเขา แต่ขับสุนัขรถเราไป สิ่งทุกนาทีกลายเป็นอันตรายมากขึ้น จะพบ coupe จนอับปางลงในจักรยานที่ โดยเป็นแบบคันทรีคน เลดี้เก่าแห่งหนึ่งให้เราใช้โทรศัพท์ของเธอในที่สุด และเราเรียกแท็กซี่เดนเวอร์เมือง แต่เขาไม่มา เรา stumbled บนบนถนน การจราจรช่วงเช้าเริ่ม รถมองเช่นเป็นครุยเซอร์ แล้วเราก็เห็นครุยเซอร์มา และผมรู้ว่า มันเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตผมรู้จักมันและมันถูกป้อนระยะใหม่ และน่ากลัวของ jails sorrows เหล็ก ครุยเซอร์ที่ถูกรถของเรา และจากนั้นขณะ ที่เราบินตะวันออก.
ที่สำนักงานท่องเที่ยว มีข้อเสนอที่มหาศาลสำหรับคนขับ ' 47 รถคาดิลแลคชิคาโก เจ้าของ และมีการขับขึ้นจากเม็กซิโกกับครอบครัวได้เหนื่อย และทำให้พวกเขาทั้งหมดบนรถไฟ เขาต้องมีรหัสทั้งหมดและ สำหรับรถยนต์เดิน เอกสารมั่นใจเขาทุกอย่างจะมาปิดขวา ฉันบอกเขาไม่ต้องกังวล ฉันบอกคณบดี, "และไม่ scrounge กับรถคันนี้" คณบดีได้กระโดดขึ้นและลง ด้วยความตื่นเต้นที่จะเห็นมัน เลยรอหนึ่งชั่วโมง เราวางบนหญ้าใกล้คริสตจักรซึ่งในฉันได้ผ่านเวลากับ panhandling hobos หลังจากเห็นริต้า Bettencourt บ้าน และมีฉันตกหลับจากเกษียณสยองขวัญที่แท้จริงกับใบหน้าของฉันนกยามบ่าย ในความเป็นจริงพวกเขาได้เล่นเพลงอวัยวะบางแห่ง แต่คณบดี hustled รอบเมือง เขาพูดขึ้นมีความใกล้ชิดกับพนักงานเสิร์ฟใน luncheonette ทำวันที่จะเธอขับคาดิลแลคของเขาในตอนบ่ายนั้น และกลับมาปลุกให้กับข่าว ตอนนี้ ผมรู้สึกดีขึ้น ผมโรไปใหม่ภาวะแทรกซ้อน
คาดิลแลคของเมื่อมาถึง ขับคณบดีทันทีรถออกด้วย "เพื่อรับก๊าซ" และคนสำนักงานท่องเที่ยวมองฉัน และกล่าว ว่า "เมื่อเขามาหลัง ผู้โดยสารพร้อมทั้งไป"เขาพบชายสองไอริชจากโรงเรียนตะวันออกคณะเยสุอิตรอกับกระเป๋าเดินทางของพวกเขาบนม้านั่งฉัน
" เขาไปในแก๊ส เขาจะได้กลับมา" ผมตัดลงไปยังมุม และดูคณบดีเป็นเขาเก็บมอเตอร์ทำงานสำหรับพนักงาน ที่มีการเปลี่ยนแปลงในห้องของเธอ ในความเป็นจริงอาจเห็นเธอจากที่ยืน หน้ากระจกของเธอ primping และแก้ไขถุงน่องของเธอไหม และผมปรารถนาจะไปพร้อมกับพวกเขา เธอมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณกำลังทางด้านขวาชะมัด"ผมพูดและเราก็เริ่มถูกบีบอัดได้เร็วเท่ากับมือทั้งสองข้างของเราสามารถเข้าไป อีนุงตุงนัง shirttails และ neckties เราพูดอย่างรวดเร็วที่ดี - bys กับครอบครัวเล็กๆหวานของเราและเดินสะดุดปิดไปที่ถนนป้องกันที่ไม่มีใครรู้ว่าเรา ขนาดเล็กเจเน็ตก็ร้องไห้เพื่อดูเราหรือผมหรือไม่ว่าจะเป็นเรื่องไป - Frankie ' s และมีความ สุภาพ และผมจูบเธอและได้กล่าวคำขอโทษ.
"เขาแน่ใจว่าเป็นหนึ่งบ้า"เธอกล่าว"มั่นใจว่าจะช่วยเตือนให้ผมของสามีของฉันอยู่ห่างออกไปในระยะทางที่ใช้ เพียงไม่กี่อย่างที่คนเดียวกัน. ผมแน่ใจว่าหวังว่าดิสนีย์ของฉันทำอะไรไม่ได้ขยายตัวเพิ่มขึ้นนั้นทั้งหมดทำได้แล้ว"
และผมบอกกับลูซีน้อยที่มีแมลงสัตว์เลี้ยงของเธออยู่ในมือของเธอและอุปกรณ์งัดแงะน้อยหลับไป ทั้งหมดนี้ในพื้นที่ของวินาที,ในที่ที่สวยงามยามเช้าวันอาทิตย์อรุณรุ่งเราเดินสะดุดไปด้วยของเราสูงจุดรับ สัมภาระ เราจึงรีบเดินไปนาทีทุกครั้งที่เราคาดว่ารถล่องเรือท่องเที่ยวที่จะปรากฏขึ้นจากทั่วประเทศที่โค้งและมาแบบลาดเทสำหรับเราแล้ว.
"ถ้าผู้หญิงคนนั้นด้วยปืนลูกซองที่เคยมีมาพบว่าเรากำลังปรุงขึ้นตามสั่ง"ผู้มีอาวุโส "เราจะต้องรับรถ จากนั้นเราจะได้ตู้นิร ภัย "เรากำลังจะตื่นขึ้นมาในครอบครัวเกษตรกรที่จะใช้โทรศัพท์ของพวกเขาแต่เจ้าสุนัขที่ขับรถเราออกไป สิ่งต่างๆทุกนาทีกลายเป็นอันตรายมากขึ้นรถยนต์ที่จะพบได้อับปางในไร่ข้าวโพดโดยคนต้นเพิ่มขึ้นประเทศที่ หนึ่งหญิงชราที่สวยงามให้เราใช้โทรศัพท์ของเธอและเราเรียกว่ารถย่านธุรกิจหลัก Denver ,แต่เขาก็ไม่ได้กลับมา เราเดินสะดุดบนถนน การจราจรตอนเช้าก็เริ่มรถทุกครั้งเหมือนการล่องเรือท่องเที่ยวที่จากนั้นเราก็เห็นด้วยรถจักรยานพร้อมผู้นำที่มาและผมรู้ว่ามันเป็นช่วงปลายของการใช้ชีวิตเป็นฉันก็รู้และว่ามันเป็นการเข้าสู่เวทีใหม่และน่ากลัวของความทุกข์เตารีดและคุก แต่การล่องเรือท่องเที่ยวที่เป็นรถแท็กซี่ของเราและนับจากช่วงเวลาที่เราบินด้านทิศตะวันออก.
ที่สำนักบริหารการเดินทางที่มีให้บริการมากมายสำหรับใครบางคนเพื่อขับรถ"รถลีมูซีน 47 Cadillac ที่ไปที่ชิคาโกเจ้าของที่ได้รับการการขับรถขึ้นมาจากเม็กซิโกพร้อมด้วยครอบครัวของเขาและก็เหนื่อยและวางไว้ทั้งหมดบนรถไฟที่ ทั้งหมดที่เขาต้องการคือการระบุตัวตนและรถที่จะไปเล่นที่นั่น เอกสารของฉันยืนยันว่าทุกอย่างจะออกมาจากทางด้านขวา ผมบอกเขาว่าไม่ต้องกังวล ผมบอกผู้มีอาวุโส"และไม่ scrounge พร้อมด้วยที่จอดรถแห่งนี้."อ๋องก็กระโดดขึ้นมาและลงไปด้วยความตื่นเต้นจะเห็นได้ เราต้องรอหนึ่งชั่วโมงเรานอนอยู่บนพื้นหญ้าใกล้กับโบสถ์สถานที่ซึ่งในปี 1947 ผมได้ผ่านไปแล้วบางครั้งพร้อมด้วย hobos panhandling หลังจากที่เราได้เห็น bettencourt หาบ้านและมีผมก็หลับไปหมดสิ้นไปจากความสยดสยองมีชีวิตชีวาพร้อมด้วยใบหน้าของฉันเป็นนกยามบ่ายที่ ในความเป็นจริงแล้วพวกเขาก็เล่นเพลงของอวัยวะที่ไหนสักแห่ง แต่กระทุ้งคณบดีโดยรอบเมือง เขาพูดไปรู้จักที่พร้อมด้วยบริกรหญิงที่อยู่ในร้านขายอาหารว่างกลางวันที่ทำให้วันที่เพื่อรับการขับรถของเธอในช่วงบ่ายโดย Cadillac ของเขาที่และกลับมาเพื่อปลุกพร้อมด้วยข่าว ตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้น ผมจึงลุกขึ้นเพื่อจะเกิด ภาวะ แทรกซ้อนใหม่ที่.
เมื่อ Cadillac มาถึงผู้มีอาวุโสได้ทันทีก็ขับรถออกมาด้วยว่า"การได้รับก๊าซ"และ"การเดินทางสำนักงานที่มองมาที่ผมและพูดว่า"เมื่อเขากลับมา ผู้โดยสารที่มีทั้งหมดพร้อมที่จะเดินทางไป"เขาได้แสดงให้เห็นให้เราสองคนไอริชจาก ภาค ตะวันออกโรงเรียน Jesuit ที่รออยู่พร้อมกับกระเป๋าเดินทางของเขาอยู่บนม้านั่ง.
"เขาเพียงเดินไปสำหรับก๊าซ เขาจะได้สิทธิกลับไป"ผมลงไปที่มุมและเฝ้ามองผู้มีอาวุโสอย่างที่เขาได้รับการดูแลรักษาให้มอเตอร์ที่ใช้สำหรับบริกรหญิงที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในห้องพักของโรงแรมของเธอในความเป็นจริงแล้วผมไม่สามารถเห็นเธอจากที่ผมยืนอยู่ทางด้านหน้าของกระจกของเธอ primping และแก้ไขถุงเท้าไหมเธอและผมหวังจะได้ไปตามด้วย เธอเข้ามา