The individual feed intake was not

The individual feed intake was not available. However, the average
dry matter intake within each group was available and was 9.02 and
8.43 kg/day in the T and TMR groups, respectively. Cooke et al. (2004)
also observed higher dry matter intake in Charolais cross heifers fed a
cereal-based concentrate diet and chopped straw than those fed a
TMR comprised of grass and maize silages, straw and concentrate mix.
In contrast,Moya et al. (2001) found no significant differences in intake
of DM by heifers fed with grain barley and corn silage as TMR ration or
offered separately (8.97 and 8.33 kg of DM/day, respectively). The live
weight growth pattern was illustrated in Fig. 2 and growth performance
results are shown in Table 2. Average age and weight at start and at end
of fatteningwere 220.6 days and 412.4 days, and 252.3 kg and 526.9 kg,
respectively. No effects of either feeding system or breed were observed
on weight and age at start of the fattening period. Duynisveld and
Charmley (2001) noted that the inclusion levels of silage can be
increased in totally mixed rationswithout compromising animal performance,
and Moya et al. (2001) found that daily gain did not differ
among feeding treatments (TMR or dietary components separately).
The average daily gains of 1.49 kg/day, recorded in the data set throughout
the trial, were higher than those reported by Hoving-Bolink,
Hanekamp, and Walstra (1997) in the Limousine breed (1.04 kg/day)
and by Marino et al. (2006) in Podolian young bulls, and within the
range recorded by Albertí et al. (2008) in fifteen European breeds
(1.97–1.01 kg/day). The highest average daily gain (P b 0.05) was observed
in LI bulls of the T group, similar to that obtained by Egea et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีการบริโภคอาหารแต่ละ อย่างไรก็ตาม ค่าเฉลี่ยเรื่องแห้งบริโภคภายในแต่ละกลุ่มมี และถูก 9.02 และ8.43 กิโลกรัม/วันใน T และ TMR กลุ่ม ตามลำดับ คุกและ al. (2004)ยัง สังเกตบริโภคเรื่องแห้งสูงใน Charolais ไขว้ heifers เลี้ยงอาหารข้นที่ใช้ธัญพืชและฟางสับกว่าเหล่านั้นยังคงเป็นTMR ประกอบด้วยหญ้าและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ silages ฟาง และเข้มข้นผสมในทางตรงกันข้าม Moya et al. (2001) พบไม่แตกต่างกันในปริมาณของ DM โดย heifers เลี้ยง ด้วยเมล็ดข้าวโพดและข้าวบาร์เลย์ไซเลจต่อเป็น TMR ration หรือแยก (8.97 และ 8.33 กก.ของ DM วัน ตามลำดับ) การถ่ายทอดสดรูปแบบการเจริญเติบโตน้ำหนักถูกแสดงประสิทธิภาพ Fig. 2 และเจริญเติบโตผลลัพธ์จะแสดงในตารางที่ 2 อายุเฉลี่ยและน้ำหนักเริ่มต้น และ ที่สิ้นสุดfatteningwere 220.6 วัน และ วัน 412.4 และ 252.3 กิโลกรัมและ 526.9 กิโลกรัมตามลำดับ ไม่มีผลของระบบการให้อาหารหรือสายพันธุ์สุภัคน้ำหนักและอายุที่เริ่มต้นของรอบระยะเวลา fattening Duynisveld และCharmley (2001) กล่าวว่า ในระดับรวมของไซเลจต่อสามารถเพิ่มขึ้นใน rationswithout รวมทั้งหมดสูญเสียประสิทธิภาพของสัตว์Moya et al. (2001) พบว่า กำไรต่อวันไม่แตกต่างไม่ระหว่างอาหารบำบัด (TMR หรือส่วนประกอบอาหารแยกต่างหาก)กำไรต่อวันเฉลี่ย 1.49 กิโลกรัม/วัน บันทึกไว้ในชุดข้อมูลตลอดทดลอง ได้สูงกว่าผู้ที่รายงาน โดย Hoving-BolinkHanekamp และ Walstra (1997) ในสายพันธุ์รถลีมูซีน (1.04 กิโลกรัม/วัน)โดยมาริโน et al. (2006) Podolian หนุ่มวัว และภายในและการช่วงบันทึกโดย Albertí et al. (2008) ในห้ายุโรปสายพันธุ์(1.97 – 1.01 kg/วัน) ค่าเฉลี่ยสูงสุดถูกตรวจสอบทุกวันกำไร (P b 0.05)ในวัว LI ของกลุ่ม T ได้รับโดย Egea et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณอาหารที่กินของแต่ละบุคคลไม่สามารถใช้ได้ แต่ค่าเฉลี่ยของ
ปริมาณวัตถุแห้งในแต่ละกลุ่มที่มีอยู่และเป็น 9.02 และ
8.43 กิโลกรัม / วันในเสื้อและกลุ่ม TMR ตามลำดับ Cooke et al, (2004)
ยังพบว่าการบริโภคที่สูงขึ้นแห้งใน Charolais สาวข้ามเลี้ยง
อาหารเข้มข้นธัญพืชที่ใช้และฟางสับกว่าผู้เลี้ยง
TMR ประกอบด้วยหมักหญ้าและข้าวโพดฟางและสมาธิผสม.
ในทางตรงกันข้าม Moya et al, (2001) พบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการบริโภค
ของ DM โดยสาวที่เลี้ยงด้วยข้าวบาร์เลย์ข้าวและข้าวโพดหมักเป็นอาหาร TMR หรือ
เสนอแยกต่างหาก (8.97 และ 8.33 กิโลกรัม DM / วันตามลำดับ) สด
น้ำหนักรูปแบบการเติบโตเป็นตัวอย่างในรูป ที่ 2 และการเจริญเติบโต
ผลจะแสดงในตารางที่ 2 อายุเฉลี่ยและน้ำหนักที่จุดเริ่มต้นและในตอนท้าย
ของวัน fatteningwere 220.6 และ 412.4 วันและ 252.3 กก. และ 526.9 กิโลกรัม
ตามลำดับ ไม่มีผลของระบบการให้อาหารหรือสายพันธุ์ที่ถูกตั้งข้อสังเกต
กับน้ำหนักและอายุที่เริ่มต้นของระยะเวลาการขุน Duynisveld และ
Charmley (2001) ตั้งข้อสังเกตว่าระดับรวมของหมักสามารถ
ที่เพิ่มขึ้นใน rationswithout ผสมทั้งหมดสูญเสียประสิทธิภาพสัตว์
และโมเอตอัล (2001) พบว่ากำไรในชีวิตประจำวันไม่แตกต่างกัน
ในหมู่อาหารการรักษา (TMR หรือส่วนประกอบอาหารแยกต่างหาก).
กำไรเฉลี่ยต่อวันจาก 1.49 กิโลกรัม / วันบันทึกไว้ในข้อมูลที่กำหนดตลอด
การพิจารณาคดีสูงกว่าที่รายงานโดย Hoving-Bolink,
Hanekamp และ Walstra (1997) ในสายพันธุ์รถลีมูซีน (1.04 กิโลกรัม / วัน)
และซานมารีโน, et al (2006) ในวัวหนุ่ม Podolian และภายใน
ช่วงที่บันทึกโดยอัลเบอร์ et al, (2008) ในช่วงสิบห้าสายพันธุ์ยุโรป
(1.97-1.01 กิโลกรัม / วัน) กำไรเฉลี่ยต่อวันสูงสุด (P ข 0.05) พบว่า
ในวัว LI ของกลุ่มเสื้อแบบเดียวกับที่ได้รับจากการ Egea et al,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบริโภคอาหารแต่ละคนไม่ว่าง อย่างไรก็ตาม ค่าเฉลี่ย
แห้ง การบริโภคภายในแต่ละกลุ่มที่มีอยู่และอัตราดอกเบี้ยและ
8.43 กิโลกรัม / วัน ในกลุ่ม และแบบตามลำดับ คุก et al . ( 2004 )
ยังพบว่าแห้งที่บริโภคในชาโรเล่ย์ข้ามตัวอาหารธัญพืชและอาหารข้นตาม

สับฟางกว่าอาหาร TMR ประกอบด้วย silages หญ้าและข้าวโพด ,ฟางและข้นผสม .
ส่วน Moya et al . ( 2001 ) พบว่าไม่มีความแตกต่างในการบริโภค
ของ DM โดยตัวเลี้ยงด้วยเมล็ดข้าวบาร์เลย์และข้าวโพดหมักเป็นอาหาร TMR หรือ
เสนอต่างหาก ( 8.97 8.33 ของ DM และกก. / วัน ตามลำดับ ) สด
น้ำหนักรูปแบบการเจริญเติบโตแสดงในรูปที่ 2 และผลงาน
การเจริญเติบโตจะแสดงในตารางที่ 2 อายุเฉลี่ยและน้ำหนักที่จุดเริ่มต้นและที่สิ้นสุด
ของ fatteningwere 220.6 วัน 412.4 วันและ 252.3 กก
526.9 กิโลกรัม ตามลำดับ ไม่มีผลให้ระบบให้อาหาร หรือพันธุ์ที่พบ
น้ำหนักและอายุที่เริ่มต้นของระยะเวลาขุน . duynisveld และ
charmley ( 2001 ) กล่าวว่าระดับการหมักเพิ่มขึ้น สามารถผสม rationswithout สูญเสียโดยสิ้นเชิง

และ การแสดงสัตว์ โมยา et al .( 2001 ) พบว่า เข้าทุกวัน ไม่แตกต่างกันระหว่างการให้การรักษา
( TMR หรือส่วนประกอบอาหารแยกต่างหาก ) .
ทุกวัน กำไรเฉลี่ย 1.49 กิโลกรัม / วัน บันทึกในชุดข้อมูลตลอด
ทดลองสูงกว่ารายงานโดยโฮวิ่ง bolink
hanekamp , และ walstra ( 1997 ) ในรถลีมูซีน สายพันธุ์ ( 1.04 กิโลกรัม / วัน )
และซานมารีโน et al . ( 2006 ) โพโดเลี่ยนวัวหนุ่มและภายใน