E. Oral-situational Approach (Brita

E. Oral-situational Approach (Britain)
This approach was developed by British applied linguists as a reaction to the Reading Approach and its lack of
emphasis on oral-aural skills; it enjoyed popularity during the1940s, 1950s, and 1960s. Similarities can be found
between the Direct and Situational Approaches but a great deal has been added to it from the works of British functional
linguists, especially J.R. Firth, who believed that language form is determined by its context and situation
(Celce-Murcia, 2001). The theory of teaching of this approach is characterized as a type of British "Structuralism" and
its theory of learning is a type of behaviorist habit-learning theory. In this method all lexical and grammatical items are
presented and practiced in situations (e.g. at the supermarket, at the bank, at the post office).
The vocabulary items are chosen according to the situations being practiced. Vocabulary selection procedures are
followed to ensure that an essential general service vocabulary is covered (Richards & Rodgers, 2003).
Oral-Situational Approach and Audiolingualism share a great deal of similarities; thus, they confronted the same
criticisms and like the Audiolingual Approach the view of language teaching and learning underlying the
Oral-Situational Approach were called into question in the mid-1960s .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีทางปากสถานการณ์ E. (ราชอาณาจักร)วิธีการนี้พัฒนา โดยภาษาศาสตร์ประยุกต์ที่อังกฤษเป็นการตอบสนองต่อวิธีการอ่านและการขาดการเน้นทักษะฟังทางปาก มันเพลิดเพลินกับความนิยมในช่วงปี 1950 และ 1960, the1940s สามารถพบความคล้ายคลึงกันระหว่างตรง และสถานการณ์วิธีจัดการดีมีการเพิ่มไปจากงานของอังกฤษที่ทำงานภาษาศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง J.R. ท่วม ที่เชื่อว่า แบบฟอร์มภาษาจะถูกกำหนด โดยบริบทและสถานการณ์ของ(Celce-มูร์เซีย 2001) ทฤษฎีการสอนของวิธีการนี้เป็นลักษณะชนิดของอังกฤษ "Structuralism" และของทฤษฎีการเรียนรู้เป็นประเภทของทฤษฎีการเรียนรู้นิสัย behaviorist รายการทั้งหมดเกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์อยู่ในวิธีการนี้นำเสนอ และฝึกในสถานการณ์ (เช่นที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ที่ธนาคาร ที่ทำการไปรษณีย์)รายการคำศัพท์จะถูกเลือกตามสถานการณ์ที่มีการฝึกฝน ขั้นตอนการเลือกคำศัพท์ปฏิบัติตามเพื่อให้แน่ใจว่า คำศัพท์จำเป็นทั่วไปบริการ ครอบคลุม (ริชาร์ดและเจอส์ 2003)วิธีการสถานการณ์ทางปากและ Audiolingualism ร่วมอย่างมากของความคล้ายคลึงกัน ดังนั้น พวกเขาต้องเผชิญเหมือนกันวิพากษ์วิจารณ์และ เหมือน Audiolingual วิธีดูภาษาการเรียนการสอน และการเรียนรู้พื้นฐานการวิธีการสถานการณ์ทางปากเรียกว่าเป็นคำถามในกลางปี 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อี Oral-สถานการณ์วิธี (สหราชอาณาจักร)
วิธีการนี้ได้รับการพัฒนาโดยนักภาษาศาสตร์อังกฤษใช้เป็นปฏิกิริยาที่วิธีการอ่านและการขาดการ
ให้ความสำคัญกับทักษะ Oral-หู; มันมีความสุขกับความนิยมในช่วง the1940s, 1950 และ 1960 ความคล้ายคลึงกันสามารถพบ
ระหว่างทางตรงและแนวทางสถานการณ์ แต่การจัดการที่ดีได้รับการเพิ่มได้จากผลงานของการทำงานอังกฤษ
ภาษาศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง JR ท่วมที่เชื่อว่ารูปแบบภาษานั้นจะถูกกำหนดโดยของบริบทและสถานการณ์
(Celce-มูร์เซีย, 2001) . ทฤษฎีของการเรียนการสอนของวิธีการนี้มีลักษณะเป็นประเภทของอังกฤษ "โครงสร้างนิยม" และ
ทฤษฎีของการเรียนรู้คือประเภทของ behaviorist ทฤษฎีนิสัยการเรียนรู้ ในวิธีการนี้ทุกรายการคำศัพท์และไวยากรณ์จะ
นำเสนอและการปฏิบัติในสถานการณ์ (เช่นที่ซูเปอร์มาร์เก็ตที่ธนาคารที่สำนักงานการโพสต์).
รายการคำศัพท์ที่ได้รับการแต่งตั้งตามสถานการณ์การปฏิบัติ ขั้นตอนการเลือกคำศัพท์ที่จะ
ปฏิบัติตามเพื่อให้มั่นใจว่ามีคำศัพท์ที่สำคัญบริการทั่วไปถูกปกคลุม (ริชาร์ดและร็อดเจอร์ส, 2003).
วิธีการ Oral-สถานการณ์และ Audiolingualism แบ่งปันจัดการที่ดีของความคล้ายคลึงกัน; ดังนั้นพวกเขาต้องเผชิญเหมือนกัน
วิพากษ์วิจารณ์และชอบ Audiolingual เข้าหามุมมองของการเรียนการสอนภาษาและการเรียนรู้พื้นฐาน
วิธี Oral-สถานการณ์ที่ถูกเรียกว่าเป็นคำถามในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960