Recently, the group of Nicolaides r

Recently, the group of Nicolaides reported on a large series (n = 512) of nuchal translucency discordance to predict TTTS [33] . An increased nuchal translucency is more common in monochorionic gestations and is 1 95th percentile in at least one twin in 13% of monochorionic pregnancies, suggesting an inf luence of the intertwin anastomoses and possible early intertwin transfusion imbalance [34] . Discordance in nuchal translucency of 20% or more ident i f ied 52% of cases compl icated by TTTS, but only 24% eventually developed TTTS [33] . This low positive predictive value for TTTS as a separate entity is in agreement with our findings [32] . However, in our series as well as in others [35–37] , nuchal translucency was not a significant predictor for TTTS. In our series, 45% of twins had nuchal discordance 6 20% in comparison with only 25% in the series by Nicolaides’ group. Also, in our analysis, we did not exclude TTTS cases with normal Doppler measurements. Nevertheless, discordance in crown-rump length was also a significant predictor of TTTS in the series by Nicolaides, which is in agreement with our findings [32] as well as another series [35] .
Inclusion of Doppler measurements, such as the ductus venosus pulsatility index, may allow for a better prediction of TTTS in the first trimester [38] . Another large series by the Nicolaides’ group (n = 179) [39] reported that similar to increased nuchal translucency, absent or reversed a-wave in the ductus venosus is more common in monochorionic twin gestations. As such, there is an abnormal ductus in at least one twin in 18% of pregnancies. Although the ductus venosus was a better predictor for TTTS than the nuchal translucency or crown-rump length, its sensitivity for TTTS was 40% with a positive predictive value of 30%. Similar to the series on nuchal translucency discordance, only TTTS cases with abnormal Doppler measurements were included in the analysis, whereas these constitute less than half of all TTTS cases. In a recent smaller series on 99 monochorionic twins more optimistic figures were reported for ductus venosus Doppler evaluation for the prediction of TTTS, with a sensitivity of 75% and a positive predictive value of 56%. In these latter series, TTTS was defined as oligohy-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานล่าสุด กลุ่ม Nicolaides บนชุดข้อมูลขนาดใหญ่ (n = 512) ของ discordance nuchal สอบเนื้อแก้วเพื่อทำนาย TTTS [33] การสอบเนื้อแก้ว nuchal ขึ้นอยู่ทั่วไปใน monochorionic gestations และเป็น 1 95th percentile ในคู่ 13% ของการตั้งครรภ์ monochorionic แนะนำการ luence inf ของ intertwin anastomoses และสมดุลการฉีด intertwin ที่ต้นได้ [34] Discordance nuchal สอบเนื้อแก้ว 20% หรือมากกว่า ident ฉัน f ต่าง ๆ 52% ของกรณี compl icated โดย TTTS แต่เพียง 24% ในที่สุดพัฒนา TTTS [33] ค่าบวกงานนี้ต่ำสำหรับ TTTS เป็นแยกต่างหากจะยังคงค้นพบของเรา [32] อย่างไรก็ตาม ในชุดของเราเป็นอย่างดีในผู้อื่น [35-37], สอบเนื้อแก้ว nuchal ไม่ predictor สำคัญสำหรับ TTTS ในชุดของเรา 45% ของฝาแฝดได้ nuchal discordance 6 20% เมื่อเปรียบเทียบกับเพียง 25% ในชุด Nicolaides' โดยกลุ่ม ยัง ในการวิเคราะห์ เราไม่ได้ยกเว้นกรณี TTTS กับ Doppler วัดปกติ อย่างไรก็ตาม discordance คราวน์เนื้อที่ยาวได้ยังจำนวนประตูสำคัญของ TTTS ในชุดโดย Nicolaides ซึ่งเป็นข้อตกลงกับเราค้นพบ [32] และชุดอื่น [35] รวมวัด Doppler เช่นดัชนี pulsatility ductus venosus อาจทำให้สำหรับการคาดการณ์ที่ดีกว่าของ TTTS ในไตรมาสแรก [38] ชุดใหญ่อื่นโดยกลุ่มของ Nicolaides (n = 179) [39] รายงานเหมือนกับสอบเนื้อแก้ว nuchal เพิ่มขึ้น ขาด หรือกลับเป็นเวฟใน ductus venosus ว่าทั่วไป gestations monochorionic คู่นี้ ดัง มี ductus การผิดปกติในห้องน้อยใน 18% ของการตั้งครรภ์ แม้ ductus venosus มีจำนวนประตูดีสำหรับ TTTS กว่าสอบเนื้อแก้ว nuchal หรือมงกุฎเนื้อที่ความยาว ความสำคัญของ TTTS ได้ 40% กับ 30% คาดการณ์ค่าบวก คล้ายกับชุดบน discordance nuchal สอบเนื้อแก้ว เฉพาะ TTTS กรณี มีการวัดปกติ Doppler รวมอยู่ในการวิเคราะห์ ในขณะที่เหล่านี้เป็นน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมด TTTS กรณี ในชุดเล็กล่าสุดในแฝด monochorionic 99 ตัวเลขในเชิงบวกมากขึ้นมีรายงานสำหรับ ductus venosus Doppler ประเมินพยากรณ์ของ TTTS กับความไวของ 75% และ 56% คาดการณ์ค่าบวก ในชุดหลังนี้ TTTS ถูกกำหนดเป็น oligohy-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้กลุ่มของ Nicolaides รายงานเกี่ยวกับชุดที่มีขนาดใหญ่ (n = 512) ของ nuchal translucency ความบาดหมางกันในการทำนาย TTTS [33] เพิ่มขึ้น nuchal translucency พบมากใน gestations monochorionic 1 และ 95 เปอร์เซ็นต์อย่างน้อยหนึ่งคู่ใน 13% ของการตั้งครรภ์ monochorionic, การแนะนำ luence INF ของ anastomoses intertwin และเป็นไปได้ในช่วงต้น intertwin ความไม่สมดุลของการถ่าย [34] ความบาดหมางกันใน nuchal translucency 20% หรือมากกว่า ident ถ้า IED 52% ของกรณี compl icated โดย TTTS แต่เพียง 24% TTTS พัฒนาในที่สุด [33] นี้ค่าพยากรณ์บวกในระดับต่ำสำหรับ TTTS เป็นนิติบุคคลแยกต่างหากอยู่ในข้อตกลงกับค้นพบของเรา [32] อย่างไรก็ตามในชุดของเราเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ [35-37] nuchal translucency ไม่ได้เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญสำหรับ TTTS ในชุดของเรา 45% ของฝาแฝดมีความบาดหมางกัน 6 nuchal 20% เมื่อเทียบกับเพียง 25% ในซีรีส์โดยกลุ่ม Nicolaides ' นอกจากนี้ในการวิเคราะห์ของเราเราไม่ได้ยกเว้นกรณีที่มีการวัด TTTS Doppler ปกติ แต่ความบาดหมางกันในความยาวมงกุฎตะโพกยังเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของ TTTS ในซีรีส์โดยนิโคไลที่อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของเรา [32] เช่นเดียวกับชุดอื่น [35].
รวมของการวัด Doppler เช่น ductus venosus ดัชนี pulsatility อาจอนุญาตให้มีการคาดการณ์ที่ดีขึ้นของ TTTS ในไตรมาสแรก [38] อีกชุดใหญ่โดยกลุ่ม Nicolaides '(n = 179) [39] รายงานว่าคล้ายกับการเพิ่มขึ้น nuchal translucency ขาดหรือตรงกันข้ามคลื่น venosus ductus เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการ gestations คู่ monochorionic เช่นนี้มีความผิดปกติใน ductus อย่างน้อยหนึ่งคู่ใน 18% ของการตั้งครรภ์ แม้ว่า venosus ductus เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีกว่าสำหรับ TTTS กว่า nuchal translucency หรือความยาวมงกุฎตะโพกไวสำหรับ TTTS เป็น 40% โดยมีมูลค่าการคาดการณ์ในเชิงบวกของ 30% คล้ายกับชุด nuchal translucency ความบาดหมางกันเพียง TTTS กรณีที่มีความผิดปกติของการวัด Doppler ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์ในขณะที่เหล่านี้เป็นน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของกรณี TTTS ทั้งหมด ในซีรีส์ที่มีขนาดเล็กเมื่อเร็ว ๆ นี้ 99 ฝาแฝด monochorionic ตัวเลขแง่ดีมากขึ้นได้รับรายงานการประเมิน ductus venosus Doppler การทำนาย TTTS ที่มีความไวของ 75% และค่าพยากรณ์บวก 56% โดย ในซีรีส์หลังเหล่านี้ TTTS ถูกกำหนดเป็น oligohy-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็วๆ นี้ กลุ่มของนิโคไลรายงานในชุดใหญ่ ( n = 512 ) ของ nuchal โปร่งแสงความบาดหมางทำนาย ttts [ 33 ] เพิ่ม nuchal โปร่งแสงทั่วไปใน monochorionic ตั้งครรภ์และ 1 ร้อยละ 95 ในอย่างน้อยหนึ่งคู่ใน 13% ของ monochorionic การตั้งครรภ์ จะเป็น luence INF ของ intertwin ไตรเพทและต้น intertwin เลือดไม่สมดุลที่สุด 34 ]ความไม่ลงรอยกันใน nuchal ความโปร่งแสง 20% หรือมากกว่า ident ฉัน F IED 52 กรณี คอมเพล็กซ์ icated โดย ttts แต่เพียง 24 % พัฒนาในที่สุด ttts [ 33 ] นี้ต่ำบวกค่าพยากรณ์สำหรับ ttts เป็นนิติบุคคลแยกต่างหากอยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของเรา [ 32 ] อย่างไรก็ตาม ในชุดของเราเช่นเดียวกับในอื่น ๆ [ 35 - 37 ] , nuchal โปร่งแสงไม่ทำนายที่สำคัญสำหรับ ttts . ในชุดของเรา45% ของฝาแฝดได้ nuchal ความบาดหมาง 6 20% เปรียบเทียบกับเพียง 25% ในชุดโดยนิโคไล ' กลุ่ม นอกจากนี้ ในการวิเคราะห์ของเรา เราไม่ได้แยก ttts กรณีวัด Doppler ปกติ อย่างไรก็ตาม ความไม่ลงรอยกันในมงกุฎสะโพกความยาวยังทำนายที่สำคัญของ ttts ในชุดโดย นิโคไล ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยของเรา [ 32 ] รวมทั้งชุดอื่น [ 35 ] .
รวมวัด Doppler , เช่น ศรัณยู venosus pulsatility ดัชนี อาจช่วยให้ดีขึ้น การคาดการณ์ในไตรมาสแรก ttts [ 38 ] อีกชุดใหญ่ โดยกลุ่มของนิโคไล ( n = 179 ) [ 39 ] รายงานที่คล้ายกันเพื่อเพิ่ม nuchal โปร่งแสง ขาดเรียน หรือกลับ a-wave ในศรัณยู venosus พบมากใน monochorionic แฝดการตั้งครรภ์ . เช่นมีสิ่งผิดปกติศรัณยูอย่างน้อยหนึ่งคู่ในร้อยละ 18 ของการตั้งครรภ์ แม้ว่าศรัณยู venosus เป็นดีกว่า ) สำหรับ ttts กว่าโปร่งแสง nuchal หรือมงกุฎความยาวสะโพก ความไวของ ttts 40 % กับค่าพยากรณ์บวก 30% คล้ายกับชุดบน nuchal โปร่งแสงไม่ลงรอยกัน แต่ ttts กรณีวัด Doppler ผิดปกติถูกรวมไว้ในการวิเคราะห์ในขณะที่เหล่านี้เป็น ttts น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของทุกกรณี ในล่าสุดที่มีขนาดเล็กลงในชุด 99 monochorionic ฝาแฝดในแง่ดีมากกว่าตัวเลขที่รายงานศรัณยู venosus Doppler ประเมินการคาดการณ์ ttts กับความไวของ 75 % และค่าพยากรณ์บวก 56 % ในเหล่านี้หลังชุด ttts ถูกกำหนดเป็น oligohy -