At the time of Julius Caesar's firs

At the time of Julius Caesar's first small invasion of the south coast of Britain in 55 BC, the British Isles, like much of mainland Europe was inhabited by many Celtic tribes loosely united by a similar language and culture but nevertheless each distinct. He returned the next year and encountered the 4000 war chariots of the Catevellauni in a land "protected by forests and marshes, and filled with a great number of men and cattle." He defeated the Catevellauni and then withdrew, though not before establishing treaties and alliances. Thus began the Roman occupation of Britain.
Nearly 100 years later, in 43 AD, the Emperor Claudius sent Aulus Plautius and about 24,000 soldiers to Britain, this time to establish control under a military presence. Although subjugation of southern Britain proceeded fairly smoothly by a combination of military might and clever diplomacy, and by 79 AD what is now England and Wales were firmly under control, the far North remained a problem. However, the Emperor Vespasian decided that what is now Scotland should also be incorporated into the Roman Empire. Under his instructions the governor of Britian, Julius Agricola, subdued the Southern Scottish tribal clans, the Selgovae, Novantae and Votadini by 81 AD. Further to the North lived loose associations of clans known collectively as the Caledonians. Agricola tried to provoke them into battle by marching an army into the Highlands eventually forcing a battle with the Caledonian leader Calgacus in present day Aberdeenshire at a place called Mons Graupius. 30,000 Caledonians were killed, but the Roman victory was a hollow one, for the next day the surviving clansmen melted away into the hills, and were to remain fiercely resistant and independent.
By the time Hadrian became Emperor in 117 AD the Roman Empire had ceased to expand. Hadrian was concerned to consolidate his boundaries. He visited Britain in 122 AD, and ordered a wall to be built between the Solway Firth in the West and the River Tyne in the east "to separate Romans from Barbarians".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาของจูเลียตซีแรกบุกรุกเล็กของใต้ชายฝั่งของสหราชอาณาจักรในพ.ศ. 55 อังกฤษ เหมือนของแผ่นดินใหญ่ ยุโรปอาศัยอยู่ โดยหลายเผ่าเคลต์ซึ่งสหรัฐ โดยคล้ายภาษา และวัฒนธรรม แต่อย่างไรก็ตามแต่ละความแตกต่าง เขาส่งกลับปีถัดไป และพบม้าสงคราม 4000 ของ Catevellauni ในดินแดน "คุ้มครองป่าไม้และ marshes และถูกกรอกข้อมูล ด้วยหมายเลขดีของคนและสัตว์เลี้ยง" เขาพ่ายแพ้การ Catevellauni แล้ว ต้อง ถอน แต่ไม่ก่อนที่จะสร้างพันธมิตรและสนธิสัญญา จึง เริ่มการยึดครองราชอาณาจักรโรมันNearly 100 years later, in 43 AD, the Emperor Claudius sent Aulus Plautius and about 24,000 soldiers to Britain, this time to establish control under a military presence. Although subjugation of southern Britain proceeded fairly smoothly by a combination of military might and clever diplomacy, and by 79 AD what is now England and Wales were firmly under control, the far North remained a problem. However, the Emperor Vespasian decided that what is now Scotland should also be incorporated into the Roman Empire. Under his instructions the governor of Britian, Julius Agricola, subdued the Southern Scottish tribal clans, the Selgovae, Novantae and Votadini by 81 AD. Further to the North lived loose associations of clans known collectively as the Caledonians. Agricola tried to provoke them into battle by marching an army into the Highlands eventually forcing a battle with the Caledonian leader Calgacus in present day Aberdeenshire at a place called Mons Graupius. 30,000 Caledonians were killed, but the Roman victory was a hollow one, for the next day the surviving clansmen melted away into the hills, and were to remain fiercely resistant and independent.By the time Hadrian became Emperor in 117 AD the Roman Empire had ceased to expand. Hadrian was concerned to consolidate his boundaries. He visited Britain in 122 AD, and ordered a wall to be built between the Solway Firth in the West and the River Tyne in the east "to separate Romans from Barbarians".

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาของการบุกรุกขนาดเล็กครั้งแรกของจูเลียสซีซาร์ของชายฝั่งทางใต้ของสหราชอาณาจักรใน 55 BC, เกาะอังกฤษเหมือนภาคพื้นยุโรปเป็นที่อยู่อาศัยของชนเผ่าเซลติกจำนวนมากพร้อมใจกันอย่างหลวม ๆ โดยภาษาและวัฒนธรรมที่คล้ายกัน แต่อย่างไรก็ตามแต่ละที่แตกต่างกัน เขากลับมาในปีถัดไปและพบรถรบสงคราม 4000 ของ Catevellauni ในที่ดิน "การคุ้มครองตามป่าและบึงและเต็มไปด้วยจำนวนมากของชายและโค." เขาชนะ Catevellauni แล้วถอนตัว แต่ไม่ก่อนที่จะสร้างสนธิสัญญาและพันธมิตร จึงเริ่มโรมันยึดครองของสหราชอาณาจักร.
เกือบ 100 ปีต่อมาใน 43 AD, คาร์ดินัลจักรพรรดิส่ง Aulus Plautius และประมาณ 24,000 ทหารอังกฤษในครั้งนี้เพื่อสร้างการควบคุมภายใต้ทหาร แม้ว่าการปราบปรามทางตอนใต้ของสหราชอาณาจักรดำเนินการอย่างเป็นธรรมได้อย่างราบรื่นด้วยการผสมผสานอาจทหารและการทูตที่ชาญฉลาดและ 79 AD สิ่งที่ตอนนี้อังกฤษและเวลส์ถูกอย่างมั่นคงภายใต้การควบคุมไกลเหนือยังคงเป็นปัญหา แต่จักรพรรดิ Vespasian ตัดสินใจว่าสิ่งที่ตอนนี้เป็นที่สก็อตก็ควรจะรวมอยู่ในจักรวรรดิโรมัน ภายใต้คำแนะนำของผู้ปกครองของ Britian จูเลียส Agricola, เงียบใต้เผ่าชนเผ่าสกอต Selgovae, Novantae และ Votadini 81 โฆษณา ไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่อาศัยอยู่สมาคมหลวมสมัครพรรคพวกรู้จักกันในฐานะ Caledonians Agricola พยายามที่จะกระตุ้นให้พวกเขาในการต่อสู้โดยการเดินเข้าไปในกองทัพไฮแลนด์ในที่สุดก็บังคับให้ต่อสู้กับผู้นำสกอตแลนด์ Calgacus ในปัจจุบันอเบอร์ดีนในสถานที่ที่เรียกว่ามอนส์ Graupius 30,000 Caledonians ถูกฆ่าตาย แต่ชัยชนะของโรมันเป็นหนึ่งกลวงสำหรับวันถัดไปผู้ดีที่รอดตายละลายไปในเนินเขาและจะยังคงทนอย่างรุนแรงและเป็นอิสระ.
ตามเวลากลายเป็นจักรพรรดิเฮเดรียใน 117 AD จักรวรรดิโรมันได้หยุด ที่จะขยาย เฮเดรียเป็นกังวลที่จะรวมขอบเขตของเขา เขาไปเยือนสหราชอาณาจักรใน 122 AD, และสั่งให้ผนังที่ถูกสร้างขึ้นระหว่าง Solway ท่วมในตะวันตกและแม่น้ำไทน์ในภาคตะวันออก "โรมันที่จะแยกจากป่าเถื่อน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเวลาของการรุกรานขนาดเล็กครั้งแรกของ จูเลียส ซีซาร์ ของชายฝั่งทางตอนใต้ของอังกฤษ ใน พ.ศ. 55 , เกาะอังกฤษ อย่างมากของแผ่นดินใหญ่ยุโรปมีหลายชนเผ่าเซลติกที่อาศัยอยู่โดย loosely สหรัฐโดยภาษาและวัฒนธรรมคล้ายคลึงกัน แต่อย่างไรก็ตาม แต่ละที่แตกต่างกัน เขากลับมาในปีถัดไป และพบ 4000 สงครามศึก catevellauni ในดินแดน " คุ้มครองป่าและตัดบึงและเต็มไปด้วยตัวเลขที่ดีของคนและสัตว์ เขาแพ้ catevellauni แล้วถอนตัว แต่ไม่ก่อนที่จะสร้างสนธิสัญญาและพันธมิตร ดังนั้นเมื่อโรมันยึดครองอังกฤษ .
เกือบ 100 ปีต่อมา ใน 43 ลงประกาศ , จักรพรรดิ Claudius ส่งไปเอาลุส plautius ประมาณ 24 , 000 ทหารอังกฤษในครั้งนี้เพื่อสร้างการควบคุมภายใต้ทหารแม้ว่าการปราบปรามของทางใต้ของอังกฤษก็ค่อนข้างราบรื่นโดยการรวมกันของทหารและการทูตอาจจะฉลาด และมีโฆษณาอะไรตอนนี้ อังกฤษและเวลส์ได้ อย่างมั่นคง ภายใต้การควบคุม เหนือสุด ยังคงเป็นปัญหา อย่างไรก็ตามจักรพรรดิเวสปาเซียนตัดสินใจว่าอะไรคือตอนนี้สกอตแลนด์ก็ควรจะรวมอยู่ในอาณาจักรโรมัน ภายใต้คำสั่งของเขาข้าหลวงของ Britianจูเลียส แอกริโคลา , วิกฤติภาคใต้ชาวสก็อตเผ่าตระกูล , selgovae novantae votadini โดย 81 , และโฆษณาเพิ่มเติมไปทางทิศเหนืออยู่หลวมสมาคมตระกูลที่รู้จักกันรวมเป็น caledonians .แอกริโคลาพยายามยั่วโมโหพวกเขาในการต่อสู้ โดยขบวนกองทัพเป็นที่ราบสูงในที่สุดบังคับให้ต่อสู้กับหัวหน้า calgacus สกอตแลนด์ในปัจจุบันหลดในสถานที่เรียกว่า มอนส์ graupius . 30 , 000 caledonians ถูกฆ่าตาย แต่โรมันชัยชนะอยู่โพรงหนึ่ง วันรุ่งขึ้นฉัน clansmen ละลายหายไปในภูเขาและยังคงทน และเป็นอิสระอย่างรุนแรง .
โดยเวลาเฮเดรียได้กลายเป็นจักรพรรดิใน 117 ลงประกาศจักรวรรดิโรมันได้หยุดขยาย อักษรตระกูลเซมิติกกังวลรวมขอบเขตของเขา เข้าเยี่ยมชมสหราชอาณาจักรใน 122 โฆษณา และสั่งให้กำแพงที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างโซลเวย์เฟิร์ธในตะวันตกและแม่น้ำไทน์ในตะวันออก " เพื่อแยกจากพวกโรมัน "